سنتز همگرا
در شیمی، سنتز همگرا(به انگلیسی: Convergent synthesis) راهبردی جهت بهبود کارایی سنتزهای چند مرحله ای است، و اغلب در سنتزهای آلی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این نوع سنتز چندین قطعه منفرد از یک مولکول پیچیده در مرحله اول سنتز می‌شوند و سپس در مرحله دوم این قطعات با هم ترکیب شده و محصول نهایی را تشکیل می‌دهند.[1] در سنتز خطی، عملکرد کلی با هر مرحله واکنش به سرعت کاهش می‌یابد:
- A → B → C → D
فرض کنید عملکرد برای هر واکنش ۵۰٪ باشد. عملکرد کلی D فقط ۱۲٫۵٪ از A است.
اما در یک سنتز همگرا
- %A → B (50)
- %C → D (50)
- B + D → E (25%)
عملکرد کلی E (۲۵٪) بسیار بهتر به نظر می‌رسد. سنتز همگرا در سنتز مولکول‌های پیچیده اعمال می‌شود و شامل جفت شدن قطعات[persian-alpha 1] و سنتز مستقل[persian-alpha 2] است. این روش در صورت بزرگ و متقارن بودن ترکیب نهایی، مفیدتر است. به این صورت که حداقل دو بخش از مولکول می‌تواند به طور جداگانه تشکیل شود و نهایتاً در کنار هم قرار بگیرند.
مثال‌ها:
- در سنتز دندریمر[2] که طی آن شاخه‌ها(که از پیش تولید شده‌اند) به هسته مرکزی متصل می‌شوند.
- پروتئین‌های با حداکثر ۳۰۰ اسید آمینه با سنتز همگرا و نهایتاً با استفاده از انعقاد شیمیایی تولید می‌شوند.
- مثالی از استفاده سنتز همگرا در سنتز جامع عبارت است از مرحله نهایی (حلقه‌زایی [۲+۲] فتوشیمیایی) سنتز منجر به تولید ترکیب biyouyanagin A:[3]
جستارهای وابسته
- سنتز واگرا
یادداشت
- fragment coupling
- independent synthesis
منابع
- Organic Synthesis, 3rd Ed. 2010 Michael Smith
- Convergent Synthesis of Internally Branched PAMAM Dendrimers Michael Pittelkow, Jrn B. Christensen Org. Lett., 7 (7), 1295–1298, 2005
- Total Synthesis and Revised Structure of Biyouyanagin A K. C. Nicolaou, David Sarlah, and David M. Shaw Angew. Chem. Int. Ed. 2007, 46, 4708–4711 doi:10.1002/anie.200701552