سنگ پیدایش

سنگ پیدایش نمونه ای از سنگ‌های ماه است که توسط فضانوردان آپولو 15، جیمز اروین و دیوید اسکات در سال 1971 نمونه برداری شد و به زمین آورده شد. هم اکنون در آزمایشگاه نمونه‌های برداشته‌شده از ماه در هیوستون، تگزاس نگهداری می شود. این نمونه شماره 15415 است.

سنگ پیدایش
سنگ پیدایش در محل خود در سطح ماه قبل از نمونه برداری (در سمت چپ گنومون که برای مقیاس در عکس ها استفاده شده است)
سنگ پیدایش در آزمایشگاه نمونه‌های برداشته‌شده از ماه نمایش داده می شود

تجزیه و تحلیل شیمیایی سنگ پیدایش نشان داد که آنورتوزیت است و بیشتر از نوعی فلدسپات پلاژیوکلاز معروف به آنورتیت تشکیل شده است. این سنگ حداقل در 4 میلیارد سال پیش در مراحل اولیه تشکیل منظومه شمسی شکل گرفته است.[1]

در ابتدا تصور می شد که فضانوردان قطعه ای از پوسته اولیه ماه را پیدا کرده اند، اما تحلیل های بعدی نشان داد که این سنگ تنها 0.1 ± 4/1 میلیارد سال قدمت دارد، که جوان تر از خود ماه است و نیز پس از جامد شدن پوسته ماه شکل گرفته است. هنوز نمونه ای بسیار قدیمی است که در دوره پیشا-نکتاری تاریخ ماه شکل گرفته است. تاریخ‌سنجی پیروکسن های به‌دست‌آمده از دیگر نمونه های آنورتوزیت ماه سن تبلور ساماریوم- نئودیمیوم را برابر 4.46 میلیارد سال به‌دست داد. [2]

منابع
  1. Apollo 15 samples overview Lunar and Planetary Institute
  2. Norman, M. D., Borg, L. E., Nyquist, L. E., and Bogard, D. D. (2003) Chronology, geochemistry, and petrology of a ferroan noritic anorthosite clast from Descartes breccia 67215: Clues to the age, origin, structure, and impact history of the lunar crust, Meteoritics and Planetary Science, vol 38, p. 645-661 Summary
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.