سه‌گانه کوکر
سه‌گانه کوکر یا سه‌گانه زلزله (به انگلیسی: Koker trilogy)، به سه فیلم خانه دوست کجاست؟ (۱۳۶۶) زندگی و دیگر هیچ (۱۳۷۰) و زیر درختان زیتون (۱۳۷۳) ساخته عباس کیارستمی اطلاق می‌شود.
| سه‌گانه زلزله Koker trilogy | |
|---|---|
 جلد کوکر مجموعه کرایتریون | |
| کارگردان | عباس کیارستمی |
| تهیه‌کننده | عباس کیارستمی |
| کشور | ایران |
| زبان | فارسی |
محل ساخت این سه فیلم در شمال ایران، استان گیلان و روستای کوکر و اطراف آن می‌باشد این سه فیلم از لحاظ موضوع به هم وابسته هستند و بیشتر بازیگران و عوامل در هر سه فیلم حضور دارند. کیارستمی برای ارتباط میان این فیلم‌ها از تم‌های زندگی، مرگ، تغییر و تداوم بهره برد. این سه‌گانه ابتدا در فرانسه (۱۹۹۰) و بعد در لندن، سوئد، آلمان و فنلاند مورد استقبال قرار گرفتند. کیارستمی سه‌گانه کوکر را در شرایط دشوار سیاسی نیمه دوم دهه ۶۰ و نیمه ابتدایی دهه ۷۰ ساخت، این فیلم‌ها توانستند تصویر متفاوتی از ایران به دنیای خارج ارائه دهند.
داستان فیلم‌ها
اولین فیلم این سه‌گانه در شهرهای شمالی و به نام خانه دوست کجاست (۱۳۶۵) ساخته شد. این فیلم با مشارکت کانون پرورش فکری ساخته شد. داستان این فیلم ارتباط مستقیمی با زلزله ندارد ولی دو فیلم بعدی در ادامه این داستان است که به موضوع زلزله می‌پردازد. داستان در مورد پسر بچه‌ای است که یک بار دفتر مشق دوستش را به اشتباه با خود به خانه برده و در نتیجه مجبور می‌شود مشق دوستش را هم بنویسد. فیلم دوم زندگی و دیگر هیچ نام دارد داستان فیلم یک سال بعد از زلزله مرگبار رودبار ساخته شد، و دربارهٔ آن زلزله است. این فیلم در ادامه داستان فیلم اول است، پدر و پسری، سه روز بعد از زلزله خرداد ۶۹ به گیلان می‌روند تا بازیگران فیلم قبلی را که در رودبار زندگی می‌کردند پیدا کنند، اما در مسیر با راه بندان مواجه می‌شوند. سومین فیلم از این سه‌گانه دو سال بعد در سال ۷۲ به نام زیر درختان زیتون است. این بار هم داستان در مورد رودبار است. این قسمت درامی عاشقانه در مورد علاقه پسری به دختری در آن روستا است، خانواده دختر و خود دختر با این ازدواج مخالف هستند. در پی زلزله پدر و مادر دختر از دنیا می‌روند. اما دختر کماکان تن به ازدواج با پسر نمی‌دهد. در این فیلم گروهی برای فیلمبرداری به رودبار می‌روند و از این دو برای بازیگری دعوت می‌کنند. کارگردان که از داستان آنها مطلع شده می‌خواهد آن را جلوی دوربین ببرد.[1]
انتشار
در ۷ آوریل سال ۲۰۲۰، یک مجموعه با فرمت دیسک بلو-ری با تدوین پوتمکین فیلمز، شامل سه فیلم سه‌گانه کوکر توسط مجموعه کرایتریون منتشر شد. این مجموعه شامل تجزیه و تحلیل فیلم‌ها، مستندی دربارهٔ کارگردان و همچنین سکانس‌هایی با تفسیر عباس کیارستمی است.
منابع
- شجاعی، محبوبه (۶ شهریور ۱۳۹۱). «سمفونی دوربین برای خاک…». تهران امروز. دریافت‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۳.
| دهه ۱۹۷۰ | نان و کوچه (۱۹۷۰) • زنگ تفریح (۱۹۷۲) • تجربه (۱۹۷۳) • مسافر (۱۹۷۴) • من هم می‌توانم (۱۹۷۵) • دو راه حل برای یک مسئله (۱۹۷۵) • رنگ‌ها (۱۹۷۶) • لباسی برای عروسی (۱۹۷۶) • از اوقات فراغت خود چگونه استفاده کنیم؟ (۱۹۷۷) • گزارش (۱۹۷۷) • بزرگداشت معلم‌ها (۱۹۷۷) • راه حل (۱۹۷۸) • قضیه شکل اول، شکل دوم (۱۹۷۹) |  |
|---|---|---|
| دهه ۱۹۸۰ | بهداشت دندان (۱۹۸۰) • به ترتیب یا بدون ترتیب (۱۹۸۱) • همسرایان (۱۹۸۲) • همشهری (۱۹۸۳) • دندان‌درد (۱۹۸۳) • اولی‌ها (۱۹۸۴) • خانه دوست کجاست؟ (۱۹۸۷) • مشق شب (۱۹۸۹) | |
| دهه ۱۹۹۰ | کلوزآپ (۱۹۹۰) • زندگی و دیگر هیچ (۱۹۹۱) • زیر درختان زیتون (۱۹۹۴) • لومیر و شرکا (۱۹۹۶) • تولد نور (۱۹۹۷) • طعم گیلاس (۱۹۹۷) • باد ما را خواهد برد (۱۹۹۹) | |
| دهه ۲۰۰۰ | ای‌بی‌سی آفریقا (۲۰۰۱) • ده (۲۰۰۲) • پنج (۲۰۰۳) • ده دقیقه بزرگ‌تر (۲۰۰۳) • ۱۰ روی ده (۲۰۰۴) • جاده‌های کیارستمی (۲۰۰۵) • بلیت‌ها (۲۰۰۵) • کجاست جای رسیدن؟ (۲۰۰۷) • رومئوی من کجاست؟ (۲۰۰۷) • شیرین (۲۰۰۸) | |
| دهه ۲۰۱۰ | ||
| سفاین | ||
| دیگر | ||