سوارکار برنزی (شعر)

سوارکار برنزی (روسی: Медный всадник: Петербургская повесть) شعر روایت‌گونه‌ای است که توسط الکساندر پوشکین، شاعر و نویسندهٔ سبک رمانتیسیسم روسی سروده شده‌است. مضمون این سروده اشاره به تندیس سوارکار برنزی منتصب به پطر کبیر در شهر سن پترزبورگ و همین‌طور سیلاب بزرگ‌سال ۱۸۲۴ دارد. این سروده یکی از موفق‌ترین داستان‌های نثر پوشکین است که تأثیر پایدار و بسزایی بر ادبیات روسیه داشته‌است[1] و یکی از دلایل عمده‌ای است که باعث گردید تا پوشکین به عنوان بنیانگذار ادبیات روسی مدرن نامیده شود.[2]

سوارکار برنزی (شعر)
نویسنده(ها)الکساندر پوشکین
عنوان اصلیМедный Всадник [Mednyi Vsadnik]
برگرداننده(ها)سی.ای. ترنر
کشورروسیه
زبانروسی
گونه(های) ادبیشعر ملی و روایت‌گونه
ناشرسوورمنیک
تاریخ نشر
۱۸۳۷
انتشار به انگلیسی
۱۸۸۲

منابع

  1. The Pushkin critic A. D. P. Briggs praises the poem "as the best in the Russian language, and even the best poem written anywhere in the nineteenth century". Briggs, A. D. P. "Mednyy vsadnik [The Bronze Horseman]". The Literary Encyclopedia. 26 April 2005.accessed 30 November 2008.
  2. For general comments on the poem's success and influence, see Binyon, T. J. (2002), Pushkin: A Biography. London: Harper Collins, p. 437; Rosenshield, Gary. (2003), Pushkin and the Genres of Madness. Madison, WI: University of Wisconsin Press, p. 91; Cornwell, Neil (ed.) (1998), Reference Guide to Russian Literature. London: Taylor and Francis, p. 677.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سوارکار برنزی (شعر) موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.