سن پترزبورگ

سن پترزبورگ (به روسی: Санкт-Петербург، سانکت-پیتربورگ) که روس‌ها به آن پِتِربورگ می‌گویند، دومین شهر بزرگ روسیه پس از مسکو است که در منتهی‌الیه شمال‌غرب این کشور واقع شده‌است. این شهر در ناحیه فدرال و مرکز استان لنینگراد Ленинградская область است. پترزبورگ در ۱۶ می ۱۷۰۳ میلادی توسط پتر اول بنا شد و در سال‌های ۱۷۱۲ تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیه بود.[9]و[10] این شهر از اوت ۱۹۱۴ میلادی تا ۲۶ ژانویه ۱۹۲۴ پتروگراد و از این تاریخ تا ۶ سپتامبر ۱۹۹۱ لنینگراد و از آن پس سن پترزبورگ خوانده می‌شود.[11] این شهر مرکز مهم اقتصادی، حمل و نقل، علمی و فرهنگی روسیه محسوب می‌شود. بسیاری مراکز تاریخی شهر در فهرست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده‌اند.[12] سن پترزبورگ کانون جلب گردشگران بسیاری است. تنها در سال ۲۰۱۸، ۸/۵ میلیون نفر از این شهر بازدید کرده‌اند.[13]

سن پترزبورگ
Санкт-Петербург (Russian)
—  شهر فدرال  —

پرچم
نشان
وضعیت سیاسی
کشورروسیه
ناحیه فدرالشمال غربی[1]
منطقه اقتصادیشمال غربی[2]
بنیان‌گذاری‌شده‌۲۷ مه ۱۷۰۳ (۱۷۰۳-05-۲۷)[3]
شهر فدرال Day27 May[4]
دولت (از October 2018)
 • GovernorAlexander Beglov (روسیه واحد)[5]
آمارها
مساحت [6]
 • مجموعا۱٬۴۳۹ کیلومتر مربع (۵۵۶ مایل مربع)
رتبه مساحتواحد فدرال
Population (2018 est.)
 • مجموعا۵,۳۵۱,۹۳۵[7]
ISO 3166-2:RURU-SPE
پلاک وسایل نقلیه۷۸, ۹۸, ۱۷۸, ۱۹۸
زبان‌های رسمیروسی[8]
Official website

تاریخچه

این شهر در سال ۱۷۰۳ به دستور و با نظارت پتر کبیر ساخته شد و از آن زمان تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیه بود. مدتی پتروگراد نام داشت. پس از سرنگونی فرمانروایی تزارها به نام لنین، لنینگراد خوانده شد و با فروپاشی شوروی در این کشور به نام پیشینش بازخوانده شد. این شهر در فارسی دوره قاجار به صورت سن پطرزبورغ نامیده و نوشته می‌شد.[14]

این شهر به عنوان صحنه وقوع انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و پایگاه دفاع سرسختانه در برابر آلمان نازی در زمان جنگ جهانی دوم، از جایگاهی مهم و نقشی حیاتی در تاریخ روس‌ها برخوردار است. این شهر در زمان جنگ جهانی دوم، ماه‌ها در محاصره بود و مردمانش با جانفشانی و فداکاری‌های بسیار آن را حفظ کردند. سن پترزبورگ پایتخت فرهنگی روسیه نام گرفته‌است.[15]

این شهر که به مدت دو سده پایتخت روسیه بوده‌است، بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۴ میلادی پتروگراد نام داشته و در زمان حکومت اتحاد جماهیر شوروی به مدت ۶۷ سال (از سال ۱۹۲۴ تا ۱۹۹۱) لنینگراد خوانده می‌شده‌است.

جغرافیا

سن پترزبورگ در کناره‌های رود نِوا، در شرق خلیج فنلاند در دریای بالتیک قرار گرفته‌است. زمستان در این شهر طولانی و همراه با بادهایی ست که از سمت رود نوا می‌وزد. تابستان نیز معتدل است و طولانی‌ترین روز را در ۲۲ ژوئن تجربه می‌کند. طول روز در این تاریخ، ۱۸ ساعت و ۵۰ دقیقه و برعکس در زمستان کوتاه‌ترین روز با ۵ ساعت و ۵۱ دقیقه در ۲۲ دسامبر است. پدیده معروف به شبهای سفید در طولانی‌ترین روزهای تابستان این شهر رخ می‌دهد.[16]

مترو

متروی سن پترزبورگ در سال ۱۹۵۵ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۵ خط و ۶۹ ایستگاه می‌باشد.[17]

تغییر نام

در سال ۱۹۱۴ میلادی، نام این شهر از سن پترزبورگ به «پتروگراد» (روسی: Петрогра́д‎؛ IPA: [pʲɪtrɐˈgrat])، در ۱۹۲۴ میلادی به «لنین‌گراد» (روسی: Ленингра́д‎؛ IPA: [lʲɪnʲɪnˈgrat]) و در ۱۹۹۱ مجدداً به سن پترزبورگ تغییر یافت. بین ۱۷۲۸–۱۷۱۳ و ۱۹۱۸–۱۷۳۲ میلادی، سن پترزبورگ پایتخت امپراتوری روسیه بود. در ۱۹۱۸ میلادی، دولت مرکزی به مسکو منتقل شد.[18]

نام عامیانه

در زبان فارسی از زمان قاجار به‌طور عامیانه سن پترزبورگ را «پِتِل پُرت» یا «فتل فُرت» می‌نامیدند و آن را در مثل به عنوان دورترین نقاط بکار می‌بردند در اصطلاحاتی مانند «از اینجا تا پتل پورت».[19]

شب‌های سفید

شهر سن پترزبورگ که از موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای برخوردار است، شمالی‌ترین شهر پرجمعیت جهان به‌شمار می‌رود و هر سال در اوایل تابستان به علت بسیار طولانی شدن زمان تابش آفتاب در تاریکی شب فرونمی‌رود و همه مدت شبانه روز یا هوا روشن است یا گرگ و میش صبحگاهی دارد که به همین علت شب‌های اوایل فصل تابستان در این شهر شب‌های سفید نام گرفته‌است.

جاذبه‌های گردشگری
نگاره‌ای هوایی از فراز کلیسای ناجی در خون و کانال گریبایدوف در شهر سن پترزبورگ.
نگاره‌ای از دیوار ساحلی با مجسمه‌های ابوالهول واقع در اسکلهٔ آکادمی امپریال هنر.

مراکز فرهنگی

مراکز علمی

نگارخانه
  • نگارخانه
  • کاخ پترهوف
  • میدان مارس
  • پارک کاترین
  • دژ سنت میخائیل
  • کانال گریبایدوف
  • کلیسای سنت پترزبورگ
  • نمایی از درون موزه هرمیتاژ
  • دروازه ناروا
  • قصر پیترهوف
  • مجسمه سِرِس و پاندورا در قصر پیترهوف

جستارهای وابسته

منابع
  1. Президент Российской Федерации. Указ №849 от 13 мая 2000 г. «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в федеральном округе». Вступил в силу 13 мая 2000 г. Опубликован: "Собрание законодательства РФ", №20, ст. 2112, 15 мая 2000 г. (President of the Russian Federation. Decree #849 of May 13, 2000 On the Plenipotentiary Representative of the President of the Russian Federation in a Federal District. Effective as of May 13, 2000).
  2. Госстандарт Российской Федерации. №ОК 024-95 27 декабря 1995 г. «Общероссийский классификатор экономических регионов. 2. Экономические районы», в ред. Изменения №5/2001 ОКЭР. (Gosstandart of the Russian Federation. #OK 024-95 December 27, 1995 Russian Classification of Economic Regions. 2. Economic Regions, as amended by the Amendment #5/2001 OKER. ).
  3. Official website of St.  Petersburg. St. Petersburg in Figures بایگانی‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine
  4. Законодательное Собрание Санкт-Петербурга. Закон №555-75 от 26 октября 2005 г. «О праздниках и памятных датах в Санкт-Петербурге», в ред. Закона №541-112 от 6 ноября 2008 г. (Legislative Assembly of Saint Petersburg. Law #555-75 of 26 October 2005 On Holidays and Memorial Dates in Saint Petersburg. ).
  6. Official website of St.  Petersburg. Петербург в цифрах (St.  Petersburg in Figures) (in Russian)
  7. http://www.gks.ru/free_doc/new_site/population/demo/Popul2018.xls
  8. Official on the whole territory of Russia according to Article 68.1 of the قانون اساسی روسیه.
  9. До 1721 года — Русского царства, в 1721—1917 годах — Российской империи, в сентябре — октябре (по старому стилю) 1917 года — Российской республики, с октября 1917 года — Советской России
  10. http://gorod-812.ru/petr-ne-delal-peterburg-stolitsey-nas-obmanyivali/
  11. Указом Президиума Верховного Совета РСФСР от 6 сентября 1991 года № 1643-I городу Ленинграду возвращено его историческое название — Санкт-Петербург. На конституционном уровне это изменение закреплено 21 апреля 1992 года (закон вступил в силу 16 мая 1992 года, с момента опубликования)
  12. Historic Centre of Saint Petersburg and Related Groups of Monuments (англ.). ЮНЕСКО. — Исторический центр Петербурга в списке Всемирного наследия ЮНЕСКО. Проверено 21 октября 2011. Архивировано 24 января 2012 года.
  13. Власти Санкт-Петербурга ожидают в 2018 году около 8,5 млн туристов. ТАСС. Проверено 20 декабря 2018.
  14. «سن پطرزبورغ». لغت‌نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۱۷ اسفند ۱۳۹۶.
  15. http://nemke.ru/sankt-peterburg-kulturnaya-stolitsa-rossii/
  16. Даринский А. В. География Ленинграда. — Л. : Лениздат, 1982. — С. 21—29.
  17. https://ru.wikipedia.org/wiki/Линии_и_станции_Петербургского_метрополитена
  18. McColl, R. W., ed. (2005). Encyclopedia of world geography. 1. N. Y.: Infobase Publishing. pp. 633–634. ISBN 0-8160-5786-9. Retrieved February 9, 2011.
  19. http://www.magiran.com/npview.asp?ID=2348266&ref=Author

Wikipedia contributors, "Saint Petersburg," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Saint_Petersburg&oldid=197689168

پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به سن پترزبورگ در ویکی‌گفتاورد موجود است.
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای سن پترزبورگ دارد.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سن پترزبورگ موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.