فهرست کشورهای مستقل

نام کوتاه و نام رسمی	عضویت در سازمان ملل متحد [persian-alpha 1]	اختلاف دربارهٔ استقلال [persian-alpha 2]	توضیحات بیشتر دربارهٔ وضعیت و به رسمیت شناخته‌شدن [persian-alpha 3]
↓ |کشورهای عضو یا کشورهای ناظر ↓
افغانستان جمهوری اسلامی افغانستان	کشور عضو	ندارد
آلبانی جمهوری آلبانی	کشور عضو	ندارد
الجزایر جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر	کشور عضو	ندارد
آندورا شاهزاده نشین آندورا	کشور عضو	ندارد	آندورا یک پادشاهی مشترک است که رئیس دولت توسط رئیس‌جمهور فرانسه و اسقف کلیسای کاتولیک انتخاب می‌شود.[2]
آنگولا جمهوری آنگولا	کشور عضو	ندارد
آنتیگوا و باربودا	کشور عضو	ندارد	آنتیگوا و باربودا یک قلمروی همسود است[Note 1] با ۱ منطقهٔ خودمختار، بارابودا.[Note 2][3]
آرژانتین جمهوری فدرال آرژانتین[Note 3]	کشور عضو	ندارد	آرژانتین یک فدراسیون از ایالت‌ها است..
ارمنستان جمهوری ارمنستان	کشور عضو	توسط پاکستان به‌رسمیت شناخته نمی‌شود[4][5][6]
استرالیا قلمرو همسود استرالیا	کشور عضو	ندارد	استرالیا یک قلمروی همسود[Note 1] و یک فدراسیون از ایالت‌ها و ناحیه‌ها است. قلمروهای خارجی استرالیا عبارتند از:  جزیره‌های آشمور و کارتیر  قلمرو جنوبگان استرالیا  جزیره کریسمس  جزایر کوکوس  جزایر کورال  جزیره هرد و جزایر مک‌دونالد  جزیره نورفولک
اتریش جمهوری فدرال اتریش	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4][7] اتریش یک فدراسیون از ایالت‌های اتریش است).
جمهوری آذربایجان	کشور عضو	ندارد	آذربایجان از دو منطقه خودمختار، جمهوری خودمختار نخجوان و خانکَندی یا ناگورنو قره‌باغ شامل شده‌است(Dağlıq Qarabağ).[Note 2] در جمهوری قره‌باغ، در واقع یک دولت تأسیس شده‌است.
باهاما قلمرو همسود باهاما	کشور عضو	ندارد	باهاما یک قلمروی همسود است.[Note 1]
بحرین پادشاهی بحرین	کشور عضو	ندارد
بنگلادش جمهوری خلق بنگلادش	کشور عضو	ندارد
باربادوس قلمرو همسود باربادوس	کشور عضو	ندارد	باربادوس یک قلمروی همسود است.[Note 1]
بلاروس جمهوری بلاروس	کشور عضو	ندارد
بلژیک پادشاهی بلژیک	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] بلژیک یک فدراسیون است به linguistic communities and regions تقسیم شده‌است.
بلیز قلمرو همسود بلیز	کشور عضو	ندارد	بلیز یک قلمروی همسود است.[Note 1]
بنین جمهوری بنین[Note 5]	کشور عضو	ندارد
پادشاهی بوتان پادشاهی بوتان	کشور عضو	ندارد
بولیوی جمهوری بولیوی	کشور عضو	ندارد
بوسنی و هرزگوین فدراسیون بوسنی و هرزگوین	کشور عضو	ندارد	بوسنی و هرزگووین یک فدراسیون با دو واحد تشکیل‌دهنده است:  فدراسیون بوسنی و هرزگوین  جمهوری صرب و Brčko District، یک واحد خودمختار.[Note 6]
بوتسوانا جمهوری بوتسوانا	کشور عضو	ندارد
برزیل جمهوری فدرال برزیل	کشور عضو	ندارد	برزیل یک فدراسیون از ایالت‌ها است.
برونئی برونئی دارالسلام	کشور عضو	ندارد
بلغارستان جمهوری بلغارستان	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
بورکینافاسو جمهوری بورکینافاسو[Note 7]	کشور عضو	ندارد
میانمار جمهوری فدرال میانمار (برمه[Note 8][8]	کشور عضو	ندارد
بوروندی جمهوری بوروندی	کشور عضو	ندارد
کامبوج پادشاهی کامبوج	کشور عضو	ندارد
کامرون جمهوری کامرون	کشور عضو	ندارد
کانادا قلمرو همسود کانادا[Note 9]	کشور عضو	ندارد	کانادا یک قلمروی همسود[Note 1] و یک federation از استان‌ها و قلمروها است.
دماغه سبز جمهوری کیپ ورد	کشور عضو	ندارد
جمهوری آفریقای مرکزی	کشور عضو	ندارد
چاد جمهوری چاد	کشور عضو	ندارد
شیلی جمهوری شیلی	کشور عضو	ندارد	جزیره ایستر و جزایر خوان فرناندز "قلمروهای ویژه" شیلی در منطقه والپارایزو هستند.
چین جمهوری خلق چین[Note 10]	کشور عضو	توسط ۱۹ کشور به رسمیت شناخته نشده‌است. ادعا شده توسط تایوان	جمهوری خلق چین (PRC) contains پنج منطقه خودمختار، گوانگشی، مغولستان داخلی، نینگ‌شیا، سین‌کیانگ و منطقه خودمختار تبت.[Note 2] Additionally, it has sovereignty over the Special Administrative Regions از:  هنگ کنگ  ماکائو China is not recognised by 22 کشور عضوs و the سریر مقدس، which instead recognise Taiwan (the Republic of China).[Note 11] China claims, but does not control, the de facto independent Taiwan.[Note 12]
کلمبیا جمهوری کلمبیا	کشور عضو	ندارد
کومور اتحادیه مجمع الجزایر کومور	کشور عضو	ندارد	کومور یک فدراسیون of 3 islands است.[Note 13][9]
جمهوری دموکراتیک کنگو[Note 14]	کشور عضو	ندارد
جمهوری کنگو[Note 15]	کشور عضو	ندارد
کاستاریکا جمهوری کاستاریکا	کشور عضو	ندارد
کرواسی جمهوری کرواسی	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
کوبا جمهوری کوبا	کشور عضو	ندارد
قبرس جمهوری قبرس	کشور عضو	توسط ترکیه و قبرس شمالی به رسمیت شناخته نمی‌شود	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] در واقع بخش شمالشرقی از جزیره is the de facto state of Northern Cyprus. See Foreign relations of Cyprus و Cyprus dispute. ترکیه refers to the Republic of Cyprus government as "The Greek Cypriot Administration of South Cyprus".[10]
جمهوری چک[Note 16]	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
دانمارک پادشاهی دانمارک	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] The قلمروی دانمارک همچنین includes دو self-governing territories:  جزایر فارو (Føroyar/Færøerne)  گرینلند (Kalaallit Nunaat/Grønland)
جیبوتی جمهوری جیبوتی	کشور عضو	ندارد
دومینیکا قلمرو همسود دومینیکا	کشور عضو	ندارد
جمهوری دومینیکن	کشور عضو	ندارد
تیمور شرقی جمهوری دموکراتیک تیمور شرقی[Note 17]	کشور عضو	ندارد
اکوادور جمهوری اکوادور	کشور عضو	ندارد
مصر جمهوری عربی مصر	کشور عضو	ندارد
السالوادور جمهوری السالوادور	کشور عضو	ندارد
گینه استوایی جمهوری گینه استوایی	کشور عضو	ندارد
اریتره جمهوری اریتره	کشور عضو	ندارد
استونی جمهوری استونی	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
اتیوپی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی	کشور عضو	ندارد	اتیوپی یک فدراسیون از nine regions and two chartered cities است.
فیجی جمهوری فیجی	کشور عضو	ندارد	فیجی شامل ۱ منطقهٔ خودمختار، روتوما.[Note 2][11][12]
فنلاند جمهوری فنلاند	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]  جزایر آلند is a neutral and demilitarised autonomous region of Finland.[Note 2][Note 18]
فرانسه جمهوری فرانسه	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] France contains five overseas regions/departments: گویان فرانسه، جزیره گوادلوپ، مارتینیک، مایوت، و رئونیون. فرانسه همچنین includes قلمروی وابسته از:  جزیره کلیپرتون  پلی‌نزی فرانسه  کالدونیای جدید  سن بارتلمی  سن-مارتن  سن-پیر-ا-میکلون  والیس و فوتونا  سرزمین‌های جنوبی و جنوبگانی فرانسه
گابن جمهوری گابن	کشور عضو	ندارد
گامبیا جمهوری گامبیا	کشور عضو	ندارد
گرجستان جمهوری گرجستان	کشور عضو	ندارد	گرجستان contains دو autonomous regions, آجارستان و آبخاز.[Note 2] In Abkhazia و South Ossetia, de facto states have been formed.
آلمان جمهوری فدرال آلمان	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] آلمان یک فدراسیون از ایالت‌ها است.
غنا جمهوری غنا	کشور عضو	ندارد
یونان جمهوری یونان	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] کوه آتوس بخش خودمختاری از یونان است که is jointly governed توسط the multinational "Holy Community" on the mountain and a civil governor appointed by the Greek government.[13]
گرنادا قلمرو همسود گرنادا	کشور عضو	ندارد	گرنادا یک قلمروی همسود است.[Note 1]
گواتمالا جمهوری گواتمالا	کشور عضو	ندارد
گینه جمهوری گینه[Note 19]	کشور عضو	ندارد
گینه بیسائو جمهوری گینهٔ بیسائو	کشور عضو	ندارد
گویان جمهوری تعاونی گویان	کشور عضو	ندارد
هائیتی جمهوری هائیتی	کشور عضو	ندارد
هندوراس جمهوری هندوراس	کشور عضو	ندارد
مجارستان جمهوری مجارستان	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
ایسلند جمهوری ایسلند	کشور عضو	ندارد
هند جمهوری فدرال هند	کشور عضو	ندارد	هند یک فدراسیون از ایالت‌ها و قلمروها است.
اندونزی جمهوری اندونزی	کشور عضو	ندارد	اندونزی ۵ استان with official special autonomy status: آچه، جاکارتا، منطقه ویژه یوگیاکارتا، پاپوآ، و پاپوآی غربی دارد.[Note 2]
ایران جمهوری اسلامی ایران	کشور عضو	ندارد
عراق جمهوری عراق	کشور عضو	ندارد	عراق یک فدراسیون است[Note 13][14] of استان‌های عراق، three of which make up the خودمختار کردستان عراق.[Note 2]
جمهوری ایرلند[Note 20]	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
اسرائیل جمهوری اسرائیل	کشور عضو	توسط فلسطین و ایران و ۳۰ دولت دیگر به رسمیت شناخته نشده‌است.	Israel exerts strong control over the territory ادعا شده توسط Palestine. Israel annexed East Jerusalem,[15] an annexation not recognised by the international community.[16] Israel maintains varying levels of control over the rest of the کرانه باختری رود اردن، and although Israel no longer has a permanent civilian or military presence in the نوار غزه، following its unilateral disengagement, it is still considered the occupying power under international law.[17][18][19][20][21] Israel is not recognised as a state by 32 اعضای سازمان ملل (including most Arab states) و توسط جمهوری دموکراتیک عربی صحرا.
ایتالیا جمهوری ایتالیا	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] ایتالیا پنج autonomous regions, واله دائوستا، فریولی ونتزیا جولیا، ساردنی، سیسیل و ترنتینو آلتو آدیجه دارد.[Note 2]
ساحل عاج جمهوری ساحل عاج	کشور عضو	ندارد
جامائیکا قلمرو همسود جامائیکا	کشور عضو	ندارد	جامائیکا is a قلمروی همسود.[Note 1]
ژاپن پادشاهی ژاپن	کشور عضو	ندارد
اردن پادشاهی اردن هاشمی	کشور عضو	ندارد
قزاقستان جمهوری قزاقستان	کشور عضو	ندارد
کنیا جمهوری کنیا	کشور عضو	ندارد
کیریباتی جمهوری کیریباتی	کشور عضو	ندارد
کره شمالی جمهوری دموکراتیک خلق کره	کشور عضو	توسط ژاپن و کره جنوبی به رسمیت شناخته نمی‌شود	کره شمالی توسط دو عضو سازمان ملل: ژاپن و کره جنوبی به رسمیت شناخته نشده‌است.[Note 21][22]
کره جنوبی جمهوری کره	کشور عضو	توسط کره شمالی به رسمیت شناخته نمی‌شود	کره جنوبی شامل ۱ منطقهٔ خودمختار، ججو-دو است.[Note 2][23] South Korea is not recognised by one UN member: North Korea.[Note 21]
کویت پادشاهی کویت	کشور عضو	ندارد
قرقیزستان جمهوری قرقیزستان	کشور عضو	ندارد
لائوس جمهوری دموکراتیک خلق لائوس	کشور عضو	ندارد
لتونی جمهوری لتونی	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
لبنان جمهوری لبنان	کشور عضو	ندارد
لسوتو پادشاهی لسوتو	کشور عضو	ندارد
لیبریا جمهوری لیبریا	کشور عضو	ندارد
لیبی دولت لیبی	کشور عضو	ندارد	Libya has one self-declared autonomous region:[24] برقه
لیختن‌اشتاین شاهزاده نشین لیختن اشتاین	کشور عضو	ندارد
لیتوانی جمهوری لیتوانی	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
لوکزامبورگ شاهزاده نشین لوکزامبورگ	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
مقدونیه شمالی جمهوری مقدونیه	کشور عضو	ندارد	Because of the Macedonia naming dispute, the country is referred to by the UN and a number of states and international organizations as "the former Yugoslav Republic of Macedonia".
ماداگاسکار جمهوری ماداگاسکار	کشور عضو	ندارد
مالاوی جمهوری مالاوی	کشور عضو	ندارد
مالزی پادشاهی مالزی	کشور عضو	ندارد	مالزی یک فدراسیون of ایالت‌ها و قلمروهای فدرالی مالزی است.
مالدیو جمهوری مادیو	کشور عضو	ندارد
مالی جمهوری مالی	کشور عضو	ندارد
مالت جمهوری مالت	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
جزایر مارشال جمهوری جزایر مارشال	کشور عضو	ندارد	تحت قیمومیت Compact of Free Association به همراه ایالات متحدهٔ آمریکا.
موریتانی جمهوری اسلامی موریتانی	کشور عضو	ندارد
موریس جمهوری موریس	کشور عضو	ندارد	موریس یک autonomous island, جزیره رودریگز دارد.[Note 2]
مکزیک ایالات متحده مکزیک	کشور عضو	ندارد	مکزیک یک فدراسیون ایالتی است.
ایالات فدرال میکرونزی	کشور عضو	ندارد	Under Compact of Free Association with the United States. The Federated States of Micronesia is a فدراسیون of four states.
مولداوی جمهوری مولداوی	کشور عضو	ندارد	Moldova has the autonomous regions of گاگائوزیا و Transnistria, the latter of which has established a de facto state.
موناکو شاهزاده‌نشین موناکو	کشور عضو	ندارد
مغولستان جمهوری مغولستان	کشور عضو	ندارد
مونته‌نگرو جمهوری مونته‌نگرو	کشور عضو	ندارد
مراکش پادشاهی مراکش	کشور عضو	ندارد	Morocco claims sovereignty over صحرای غربی and controls most of it, which is disputed by the Sahrawi Arab Democratic Republic.
موزامبیک جمهوری موزامبیک	کشور عضو	ندارد
نامیبیا جمهوری نامیبیا	کشور عضو	ندارد
نائورو جمهوری نائورو	کشور عضو	ندارد
نپال جمهوری فدرال دموکراتیک نپال	کشور عضو	ندارد	نپال یک فدراسیون متشکل از استان‌هاست.
هلند	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] پادشاهی هلند شامل چهار کشور می‌شود:  هلند  آروبا  کوراسائو  سنت مارتین The monarch and his ministers form the government of the kingdom as well as the government of its constituent country, the Netherlands. Following the dissolution of the آنتیل هلند in 2010, Curaçao and Sint Maarten have become constituent countries, which, alongside Aruba, enjoy considerable autonomy. The other three islands (بونیر، سیبا، سینت یوستیشس) became جزایر کارائیب هلند of the Netherlands. The designation "Netherlands" can refer either to one of the Kingdom's constituent countries or to the short name for the Kingdom (e.g. in international organizations). The Kingdom of the Netherlands as a whole is a عضو اتحادیه اروپا، but EU law applies only to parts within Europe.
نیوزیلند قلمرو همسود نیوزیلند	کشور عضو	ندارد	نیوزیلند یک قلمروی همسود است،[Note 1] and has the dependent territories of:  Ross Dependency  توکلائو New Zealand has responsibilities for (but no rights of control over) two freely associated states:  جزایر کوک  نیووی The Cook Islands and Niue have diplomatic relations with 39 and 8 UN members respectively.[25][26][27] They have full treaty-making capacity in the UN,[28] و are members of some سازمان‌های تخصصی سازمان ملل متحد.
نیکاراگوئه جمهوری نیکاراگوئه	کشور عضو	ندارد	Nicaragua contains two autonomous regions, Atlántico Sur و Atlántico Norte.[Note 2]
نیجر جمهوری نیجر	کشور عضو	ندارد
نیجریه جمهوری فدرال نیجریه	کشور عضو	ندارد	Nigeria is a فدراسیون of ایالت‌های نیجریه.
نروژ پادشاهی نروژ	کشور عضو	ندارد	سوالبارد یک بخش integral نروژ است، لیکن has a special status due to the Svalbard Treaty. یان ماین is an island that is an integral part of Norway, although unincorporated. نروژ the dependent territories دارد: جزیره بووه جزیره پتر یکم سرزمین شهبانو ماود
عمان پادشاهی عمان	کشور عضو	ندارد
پاکستان جمهوری اسلامی پاکستان	کشور عضو	ندارد	پاکستان یک فدراسیون ایالتی است. Pakistan disputes Indian sovereignty over کشمیر. It exercises control over کشمیر آزاد، but does not explicitly claim any part of it,[29][30] instead regarding it as a disputed territory.[31][32] The portions that it controls are divided into two polities, administered separately from Pakistan proper:[Note 22]  کشمیر آزاد  گلگت-بلتستان
پالائو جمهوری پالائو	کشور عضو	ندارد	Under Compact of Free Association with the United States.
فلسطین دولت خودگردان فلسطین	کشور ناظر و کشور عضو یک سازمان تخصصی	توسط اسرائیل به رسمیت شناخته نمی‌شود	The declared State of Palestine has received diplomatic recognition from 134 states.[33] The proclaimed state has no agreed territorial borders, or effective control on much of the territory that it proclaimed.[34] The حکومت خودگردان فلسطین is an interim administrative body formed as a result of the پیمان‌های اسلو that exercises limited autonomous jurisdiction within the سرزمین‌های فلسطینی‌نشین. In foreign relations, Palestine is represented by the سازمان آزادی‌بخش فلسطین.[35] The State of Palestine is a member state of UNESCO,[36] and an observer state in the UN.
پاناما جمهوری پاناما	کشور عضو	ندارد
پاپوآ گینه نو دولت مستقل پاپوآ گینه نو	کشور عضو	ندارد	Papua New Guinea is a قلمروی همسود[Note 1] با ۱ منطقهٔ خودمختار، استان خودمختار بوگاینویل.[Note 2]
پاراگوئه جمهوری پاراگوئه	کشور عضو	ندارد
پرو جمهوری پرو	کشور عضو	ندارد
فیلیپین جمهوری فیلیپین	کشور عضو	ندارد	The Philippines contains one autonomous region, Autonomous Region in Muslim Mindanao.[Note 2]
لهستان جمهوری لهستان	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
پرتغال جمهوری پرتغال	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] Portugal contains two autonomous regions, آزور و مادیرا.[Note 2]
قطر پادشاهی قطر	کشور عضو	ندارد
رومانی جمهوری رومانی	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
روسیه فدراسیون روسیه	کشور عضو	ندارد	Russia is officially a فدراسیون of 85 واحدهای فدرال روسیه (republics, oblasts, krais, autonomous okrugs, federal cities, and an autonomous oblast). Several of the federal subjects are ethnic republics.[Note 2]
رواندا جمهوری رواندا	کشور عضو	ندارد
سنت کیتس و نویس فدراسیون سنت کیتس و نویس	کشور عضو	ندارد	Saint Kitts and Nevis is a قلمروی همسود[Note 1] and is a فدراسیون[Note 13] of 14 parishes.
سنت لوسیا	کشور عضو	ندارد	Saint Lucia is a قلمروی همسود.[Note 1]
سنت وینسنت و گرنادین‌ها	کشور عضو	ندارد	Saint Vincent and the Grenadines is a قلمروی همسود.[Note 1]
ساموآ دولت مستقل ساموآ	کشور عضو	ندارد
سان مارینو جمهوری سن مارینو	کشور عضو	ندارد
سائوتومه و پرنسیپ جمهوری دموکراتیک سائوتومه و پرنسیپ	کشور عضو	ندارد	São Tomé and Príncipe contains 1 autonomous province, Príncipe.[Note 2]
عربستان سعودی پادشاهی عربستان سعودی	کشور عضو	ندارد
سنگال جمهوری سنگال	کشور عضو	ندارد
صربستان جمهوری صربستان	کشور عضو	ندارد	Serbia contains two autonomous regions, استان خودمختار وویوودینا و استان خودمختار کوزوو و متوهیا.[Note 2] Most of the latter is under the de facto control of the Republic of Kosovo.
سیشل جمهوری سیشل	کشور عضو	ندارد
سیرالئون جمهوری سیرالئون	کشور عضو	ندارد
سنگاپور جمهوری سنگاپور	کشور عضو	ندارد
اسلواکی جمهوری اسلواکی	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
اسلوونی جمهوری اسلوونی	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
جزایر سلیمان	کشور عضو	ندارد	The Solomon Islands is a قلمروی همسود.[Note 1]
سومالی جمهوری فدرال سومالی	کشور عضو	ندارد	Somalia is presently divided with the official Federal Government of Somalia (FGS) controlling only part of the country. پانتلند و Galmudug have declared themselves as autonomous regions of Somalia (a claim that the FGS does not recognise),[37] while Somaliland has formed an unrecognised de facto state.
آفریقای جنوبی جمهوری آفریقای جنوبی	کشور عضو	ندارد
سودان جنوبی جمهوری سودان جنوبی	کشور عضو	ندارد	South Sudan is a فدراسیون of ایالت‌های سودان جنوبی.
اسپانیا پادشاهی اسپانیا	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] Spain is divided into بخش‌های خودمختار اسپانیا.[Note 2]
سری‌لانکا جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سریلانکا	کشور عضو	ندارد	Formerly known as Ceylon.
سودان جمهوری سودان	کشور عضو	ندارد	Sudan is a فدراسیون of ایالت‌های سودان. Disputes ابیی و Kafia Kingi with South Sudan.
سورینام جمهوری سورینام	کشور عضو	ندارد
اسواتینی پادشاهی اسواتینی	کشور عضو	ندارد
سوئد پادشاهی سوئد	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4]
سوئیس کنفدراسیون سوئیس	کشور عضو	ندارد	Switzerland is a فدراسیون of ایالت‌های سوئیس.
سوریه جمهوری عربی سوریه	کشور عضو	ندارد	The ائتلاف ملی برای انقلاب و نیروهای مخالفین سوریه، which is ائتلاف ملی برای انقلاب و نیروهای مخالفین سوریه as the legitimate representative of the Syrian people by 20 UN members, has established an دولت انتقالی سوریه to rule rebel controlled territory during the جنگ داخلی سوریه.
تاجیکستان جمهوری تاجیکستان	کشور عضو	ندارد	Tajikistan شامل ۱ منطقهٔ خودمختار، ولایت مختار کوهستان بدخشان.[Note 2]
تانزانیا جمهوری متحده تانزانیا	کشور عضو	ندارد	Tanzania شامل ۱ منطقهٔ خودمختار، زنگبار.[Note 2]
تایلند پادشاهی تایلند	کشور عضو	ندارد
توگو جمهوری توگو	کشور عضو	ندارد
تونگا پادشاهی تونگا	کشور عضو	ندارد
ترینیداد و توباگو جمهوری ترینیداد و توباگو	کشور عضو	ندارد	Trinidad and Tobago شامل ۱ منطقهٔ خودمختار، توباگو.[Note 2]
تونس جمهوری تونس	کشور عضو	ندارد
ترکیه جمهوری ترکیه	کشور عضو	ندارد
ترکمنستان جمهوری ترکمنستان	کشور عضو	ندارد
تووالو قلمرو همسود تووالو	کشور عضو	ندارد	Tuvalu is a قلمروی همسود.[Note 1]
اوگاندا جمهوری اوگاندا	کشور عضو	ندارد
اوکراین جمهوری اوکراین	کشور عضو	ندارد
امارات متحده عربی	کشور عضو	ندارد	The United Arab Emirates is a فدراسیون of امارات متحده عربی.
بریتانیا پادشاهی متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی	کشور عضو	ندارد	عضو اتحادیه اروپا.[Note 4] پادشاهی متحد یک قلمروی همسود[Note 1] متشکل از چهار کشور است: انگلستان، ایرلند شمالی، اسکاتلند، و ولز. پادشاهی متحد همچنین شامل قلمروهای آن‌سوی دریا نیز می‌شود:  آکراتاری و داکیلیا  آنگویلا  برمودا  قلمرو اقیانوس هند بریتانیا  جزایر ویرجین انگلستان  جزایر کیمن  جزایر فالکلند  جبل طارق  مونتسرات  جزایر پیت‌کرن  سینت هلینا  جورجیای جنوبی و جزایر ساندویچ جنوبی  جزایر تورکس و کایکوس  قلمرو بریتانیایی جنوبگان The British monarch has direct sovereignty over three self-governing Crown dependencies:  گرنزی, with three dependencies:  آلدرنی  هرم (جزیره)  سارک  جزیره من  جرسی
ایالات متحده آمریکا ایالات متحدهٔ آمریکا	کشور عضو	ندارد	ایالات متحدهٔ آمریکا یک فدراسیون متشکل از ۵۰ ایالت، ۱ ناحیهٔ فدرال، و قلمروی جزیره مرجانی پالمیرا است. ایالات متحدهٔ آمریکا بر قلمروهای زیر نیز سلطه دارد:  ساموای آمریکا  گوآم  جزایر ماریانای شمالی  پورتوریکو  جزایر ویرجین ایالات متحده ایالات متحدهٔ آمریکا بر جزایر بدون سکنهٔ زیر نیز تسلط دارد: Bajo Nuevo Bank جزیره بیکر جزیره هاولند جزیره جارویس جزیره جانستون آب‌سنگ کینگمن جزیره مرجانی میدوی جزیره ناواسا جزیره صخره سرانیلا جزیره ویک Three sovereign states have become associated states of the United States under the Compact of Free Association:  جزایر مارشال – Republic of the Marshall Islands  ایالات فدرال میکرونزی – Federated States of Micronesia  پالائو – Republic of Palau
اروگوئه جمهوری اروگوئه	کشور عضو	ندارد
ازبکستان جمهوری ازبکستان	کشور عضو	ندارد	Uzbekistan شامل ۱ منطقهٔ خودمختار، قره‌قالپاقستان.[Note 2]
وانواتو جمهوری وانواتو	کشور عضو	ندارد
واتیکان دولت شهر واتیکان	عضو ناظر و کشور عضو سه سازمان تخصصی	ندارد	Administered by the سریر مقدس، a sovereign entity with diplomatic ties to 179 states.[38] The Holy See is a member of the آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، اتحادیه بین‌المللی مخابرات، اتحادیه جهانی پست، and سازمان جهانی مالکیت فکری and a permanent observer of the UN (in the category of "Non-member State")[35] and multiple other UN System organizations. The Vatican City is governed by officials appointed by the پاپ، who is the Bishop of the Diocese of Rome and ex officio sovereign of Vatican City. The Holy See also administers a number of extraterritorial properties in Italy.
ونزوئلا جمهوری بولیواری ونزوئلا	کشور عضو	ندارد	Venezuela is a فدراسیون of ایالت‌های ونزوئلا.
ویتنام جمهوری سوسیالیستی ویتنام	کشور عضو	ندارد
یمن جمهوری یمن	کشور عضو	ندارد
زامبیا جمهوری زامبیا	کشور عضو	ندارد
زیمبابوه جمهوری زیمبابوه	کشور عضو	ندارد
↑ |کشورهای عضو یا کشور ناظر ↑
↓ سایر کشورها ↓
آبخاز – جمهوری آبخازیا	غیر عضو	توسط گرجستان و ۱۸۸ کشور دیگر به رسمیت شناخته نمی‌شود.	Recognised by Russia, Nauru, Nicaragua, Venezuela,[39] Nagorno-Karabakh, South Ossetia and Transnistria.[40] Claimed in whole by Georgia as the Autonomous Republic of Abkhazia.
جزایر کوک	عضو هشت سازمان تخصصی سازمان ملل متحد	ندارد (See political status)	A state in free association with New Zealand, the Cook Islands maintains diplomatic relations with 44 states. The Cook Islands is a member of سازمان‌های تخصصی سازمان ملل متحد with full treaty making capacity.[28] It shares a پادشاهی نیوزیلند with New Zealand as well as having shared citizenship.
کوزوو – جمهوری کوزوو	عضو دو سازمان تخصصی سازمان ملل متحد	توسط صربستان به رسمیت شناخته نمی‌شود	Pursuant to قطعنامه ۱۲۴۴ شورای امنیت، Kosovo was placed under the administration of the United Nations Interim Administration Mission in Kosovo in 1999.[41] Kosovo اعلان استقلال کوزوو، and it has received diplomatic recognition from 113 UN member states and the تایوان. Serbia continues to maintain its sovereignty claim over Kosovo. Other UN member states and non UN member states continue to recognise Serbian sovereignty or have taken no position on the question. Kosovo is a member of the صندوق بین‌المللی پول and the گروه بانک جهانی. The Republic of Kosovo has de facto control over most of the territory, with limited control in North Kosovo.
جمهوری آرتساخ – جمهوری آرتساخ[persian-alpha 4]	غیر عضو	توسط جمهوری آذربایجان به رسمیت شناخته نمی‌شود	A de facto independent state,[42][43][44] recognised only by آبخاز،[45] اوستیای جنوبی[45] and ترانس‌نیستریا.[45][46] Claimed in whole by Azerbaijan.[47]
نیووی	عضو پنج سازمان تخصصی سازمان ملل متحد	ندارد (See political status)	A state in free association with New Zealand, Niue maintains diplomatic relations with 21  states. Niue is a member of سازمان‌های تخصصی سازمان ملل متحد with full treaty making capacity.[28] It shares a پادشاهی نیوزیلند with New Zealand as well as having shared citizenship.
قبرس شمالی – جمهوری ترک قبرس شمالی	غیر عضو	توسط قبرس به رسمیت شناخته نمی‌شود	Recognised only by Turkey. Under the name "Turkish Cypriot State", it is an observer state of the سازمان همکاری اسلامی and the سازمان همکاری اقتصادی. Northern Cyprus is claimed in whole by the Republic of Cyprus.[48]
جمهوری دموکراتیک صحرای غربی	غیر عضو	توسط مراکش به رسمیت شناخته نمی‌شود	Recognised at some stage by 84 UN member states, 39 of which have since withdrawn or frozen their recognition. It is a founding member of the اتحادیه آفریقا and the Asian-African Strategic Partnership formed at the 2005 کنفرانس باندونگ. The territories under its control, the so-called Free Zone, are claimed in whole by Morocco as part of its Southern Provinces. In turn, the Sahrawi Arab Democratic Republic claims the part of صحرای غربی to the west of the Moroccan Wall controlled by Morocco. Its government resides in exile in تندوف، Algeria.
سومالی‌لند – جمهوری سومالی‌لند	غیر عضو	توسط هیچ کشوری به رسمیت شناخته نمی‌شود	A de facto independent state,[42][49][50][51][52] not diplomatically recognised by any other state, claimed in whole by the Federal Republic of Somalia.[53]
اوستیای جنوبی –جمهوری اوستیای جنوبی	غیر عضو	توسط گرجستان و ۱۸۸ کشور دیگر به رسمیت شناخته نمی‌شود.	A de facto independent state,[54] recognised by Russia, Nicaragua, Nauru, Venezuela,[39] Abkhazia, Nagorno-Karabakh, and Transnistria.[40] Claimed in whole by Georgia as the Provisional Administrative Entity of South Ossetia.[55]
جمهوری چین – جمهوری چین[persian-alpha 5]	عضو سابق سازمان ملل متحد (تحت عنوان جمهوری چین، ۱۹۴۵–۱۹۷۱) عضو ناضر در یک سازمان تخصصی سازمان ملل متحد تحت نام "چین تایپه"	توسط جمهوری خلق چین به رسمیت شناخته نمی‌شود	A state competing (nominally) for recognition with the جمهوری خلق چین as the government of China since 1949. The Republic of China controls the island of تایوان and associated islands, Quemoy, Matsu, the Pratas and parts of the جزایر اسپراتلی، [persian-alpha 6] and has not renounced claims over its annexed territories on the سرزمین اصلی چین.[56] The Republic of China is recognised by 21 UN member states and the Holy See as of 2013. The territory of the Republic of China is claimed in whole by the People's Republic of China.[persian-alpha 7] The Republic of China participates in international organizations under a variety of pseudonyms, most commonly "Chinese Taipei" and in the سازمان تجارت جهانی it has full membership. The Republic of China was a founding member of the UN and enjoyed membership from 1945 to 1971, with veto power in the شورای امنیت سازمان ملل متحد. See China and the United Nations.
ترانسنیستریا – جمهوری پردنیسترویایی مولداویایی	غیر عضو	توسط مولداوی به رسمیت شناخته نمی‌شود	A de facto independent state,[42] recognised only by Abkhazia, Nagorno-Karabakh, and South Ossetia.[40] Claimed in whole by Moldova as the Transnistria autonomous territorial unit.[57]
↑ Other states ↑

وضعیت عضویت در سازمان ملل   کشورهای عضو   کشورهای ناظر   عضو سازمان‌های تخصصی   ناظر سازمان‌های تخصصی   غیر عضو

وضعیت استقلال   استقلال بدون اختلاف   استقلال مورد اختلاف

جستارهای وابسته

• خط زمان پرچم کشورها
• فهرست کشورهای مستقل در ۲۰۱۷ (میلادی)
• کشورهای جهان
• نگارخانه پرچم کشورهای مستقل

یادداشت‌ها

1. این ستون نشان می‌دهد که آیا کشور عضو سازمان ملل متحد است یا خیر.[1] و همچنین نشان می‌دهد که کشورهای غیر عضو در سازمان ملل متحد عضو هستند یا در یکی از سازمان‌های تخصصی سازمان ملل متحد عضوند. همه اعضای سازمان ملل متحد متعلق به حداقل یک سازمان تخصصی و احزاب در اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری هستند.
2. این ستون نشان می‌دهد که آیا دولت موضوعِ اختلاف حاکمیت عمده است یا نه. (تنها دولتهایی که تمام حاکمیت آن توسط یک دولت دیگر مورد اختلاف است، لیست شده‌است)
3. فهرست کشورهای با رسمیت محدود، دولت در تبعید
4. The Constitution of the Nagorno-Karabakh Republic (Art. 1.2) recognizes "Artsakh Republic" as an alternative denomination.
6. The sovereignty over the جزایر اسپراتلی is disputed by جمهوری خلق چین، تایوان، ویتنام، and in part by Brunei, Malaysia, and the Philippines. Except for Brunei, each of these countries occupies part of the islands (see List of territorial disputes).
7. In 1949, the Republic of China government led by the کومینتانگ (KMT) lost the جنگ داخلی چین to the حزب کمونیست چین (CPC) and set up a provisional capital in تایپه. The CPC established the PRC. As such, the وضعیت سیاسی تایوان (alongside the territories under ROC jurisdiction) are in dispute. In 1971, the United Nations gave the China seat to the PRC and the ROC withdrew from the UN. Most states recognise the PRC to be the sole legitimate representative of all China, and the UN classifies Taiwan as "استان تایوان". The ROC has de facto relations with most sovereign states. A significant political movement within Taiwan advocates جنبش استقلال تایوان.

1. Commonwealth realms are members of the اتحادیه کشورهای همسود in which the head of state is Queen الیزابت دوم. The realms are sovereign states; see قلمروی همسود.
2. For more information on divisions with a high degree of autonomy, see the List of autonomous areas by country.
3. The Argentine Constitution (Art. 35) recognises the following denominations for Argentina: "United Provinces of the Río de la Plata", "Argentine Republic" and "Argentine Confederation"; furthermore, it establishes the usage of "Argentine Nation" for purposes of legislation.
4. The member states of the اتحادیه اروپا have transferred part of their sovereignty in the form of legislative, executive, and judicial powers to the institutions of the EU, which is an example of supranational union. The EU has 28 member states.
5. Formerly referred to as Dahomey, its official name until 1975.
6. For more information about the division of Bosnia and Herzegovina, see موافقت‌نامه دیتون and the text of The General Framework Agreement for Peace in Bosnia and Herzegovina (14 December 1995). Office of the High Representative. Retrieved 28 February 2011.
7. Also known as Burkina; formerly referred to as Upper Volta, its official name until 1984.
8. Burma's official short form name as used by the United Nations is "Myanmar". The government changed the state's official name in English from "Union of Myanmar" to "Republic of the Union of Myanmar" in October 2010.
9. The legal name for Canada is the sole word; an officially sanctioned, though disused, name is Dominion of Canada (which includes its legal title); see: نام کانادا و تاریخ آن، Dominion.
10. The جمهوری خلق چین (PRC) is commonly referred to as "China", while the تایوان (ROC) is commonly referred to as "Taiwan". The ROC is also occasionally known diplomatically as Chinese Taipei, along with other names.
11. See also Dates of establishment of diplomatic relations with the People's Republic of China و روابط خارجی چین.
13. More information on more or less فدراسیون structures can be found در یک فدراسیون.
14. Also known as کنگو-کیناشازا. Formerly referred to as زئیر، its official name از ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۷.
15. Also known as Congo-Brazzaville.
16. A simpler official short-form name has been encouraged by the Czech government: the English variant Czechia remains uncommon, but variants in Czech (Česko) and some other languages are more popular. See Name of the Czech Republic
17. The government of East Timor uses "Timor-Leste" as the English translation.
18. جزایر الند was demilitarised توسط معاهده پاریس در ۱۸۵۶, which was later affirmed توسط جامعه ملل در ۱۹۲۱, و در یک somewhat different context reaffirmed در the treaty on Finland's admission to the اتحادیه اروپا در ۱۹۹۵.
19. با نام گینه-کوناکری نیز شناخته می‌شود.
20. The Irish state is often referred to as the Republic of Ireland (its official description but not its name). Sometimes this is done to distinguish the state from the جزیره ایرلند as a whole. However, sometimes it is done for political reasons and is contentious.
21. Both North Korea and South Korea claim to be the sole legitimate government of کشور کره. See also Foreign relations of North Korea و روابط خارجی کره جنوبی.
22. Sovereignty over کشمیر is disputed between India و Pakistan; smaller parts are disputed by the People's Republic of China and the Republic of China. Kashmir is divided between India, Pakistan and the PRC. See the List of territorial disputes.

پانویس

1. Press Release ORG/1469 (3 July 2006). "United Nations Member States". United Nations. Retrieved 28 February 2011.
2. "Andorra country profile". BBC News. Retrieved 8 November 2011.
3. Government of Antigua and Barbuda. "Chapter 44: The Barbuda Local Government Act" (PDF). Laws of Antigua and Barbuda. Archived from the original (PDF) on 6 July 2011. Retrieved 2010-11-10.
4. Pakistan Worldview – Report 21 – Visit to AzerbaijanSenate of Pakistan — Senate foreign relations committee, 2008 بایگانی‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine
5. Nilufer Bakhtiyar: "For Azerbaijan Pakistan does not recognise Armenia as a country" 13 September 2006 [14:03] – Today.Az
6. "Pakistan the only country not recognizing Armenia – envoy". News.Az. February 5, 2014. Archived from the original on 23 February 2014. Retrieved February 17, 2014. We are the only country not recognizing Armenia as a state.
7. Europa, retrieved 28 February 2011
8. "Myanmar gets new flag, official name, anthem". Reuters. 21 October 2010. Retrieved 22 October 2010.
9. Constitution of Comoros, Art. 1.
10. See Republic of Turkey Ministry for European Union Affairs بایگانی‌شده در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine Retrieved June 12, 2012.
11. "Rotuma Act". Laws of Fiji (1978 ed.). Suva, Fiji: Government of Fiji. 1927. Archived from the original on 19 April 2005. Retrieved 2010-07-10.
12. Government of Fiji, Office of the Prime Minister (1978). "Chapter 122: Rotuma Act". Laws of Fiji. University of the South Pacific. Retrieved 2010-11-10.
13. Constitution of Greece, Art. 105.
14. Source: Iraqi constitution بایگانی‌شده در ۱۸ مه ۲۰۱۶ توسط Portuguese Web Archive
15. Knesset website, Basic Law: Jerusalem, Capital of Israel
16. "Disputes – International". CIA World Factbook. Retrieved 8 November 2011.
17. Gold, Dore (26 August 2005). "Legal Acrobatics: The Palestinian Claim that Gaza is Still "Occupied" Even After Israel Withdraws". Jerusalem Issue Brief, Vol. 5, No. 3. Jerusalem Center for Public Affairs. Retrieved 2010-07-16. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
18. Bell, Abraham (28 January 2008). "International Law and Gaza: The Assault on Israel's Right to Self-Defense". Jerusalem Issue Brief, Vol. 7, No. 29. Jerusalem Center for Public Affairs. Retrieved 2010-07-16.
19. "Address by Foreign Minister Livni to the 8th Herzliya Conference" (Press release). Ministry of Foreign Affairs of Israel. 22 January 2008. Retrieved 2010-07-16.
20. Salih, Zak M. (17 November 2005). "Panelists Disagree Over Gaza's Occupation Status". University of Virginia School of Law. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 2010-07-16.
21. "Israel: 'Disengagement' Will Not End Gaza Occupation". Human Rights Watch. 29 October 2004. Retrieved 2010-07-16.
22. "Treaty on Basic Relations between Japan and the Republic of Korea". Retrieved 2008-10-27.
23. Keun Min. "Greetings". Jeju Special Self-Governing Province. Retrieved 2010-11-10.
24. "East Libya declares self-government". الجزیره (شبکه خبری). November 3, 2013. Retrieved November 5, 2013.
25. Federal Foreign Office of Germany (November 2009). "Beziehungen zu Deutschland". Government of Germany. Retrieved 2010-07-16. For more information, see Foreign relations of the Cook Islands.
26. China Internet Information Centre (13 December 2007). "Full text of joint communique on the establishment of diplomatic relations between China and Niue". Xinhua News Agency. Retrieved 2010-07-16.
27. Republic of Nauru Permanent Mission to the United Nations. "Foreign Affairs". United Nations. Retrieved 2010-07-16.
28. «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۴ آوریل ۲۰۱۴.
29. Constitution of Pakistan, Art. 1.
30. Aslam, Tasnim (11 December 2006). "'Pakistan Does Not Claim Kashmir As An Integral Part...'". Outlook India. The Outlook Group. Archived from the original on 13 December 2011.
31. Williams, Kristen P. (2001). Despite nationalist conflicts: theory and practice of maintaining world peace. Greenwood Publishing Group. pp. 154–155. ISBN 978-0-275-96934-9.
32. Pruthi, R.K. (2001). An Encyclopaedic Survey Of Global Terrorism In 21St Century. Anmol Publications Pvt. Ltd. pp. 120–121. ISBN 978-81-261-1091-9.
33. Palestine Liberation Organization. "Road For Palestinian Statehood: Recognition and Admission". Negotiations Affairs Department. Archived from the original on 18 August 2011. Retrieved 2011-07-28.
34. See the following on statehood criteria:
    • Mendes, Errol (30 March 2010). "Statehood and Palestine for the purposes of Article 12 (3) of the ICC Statute" (PDF). 30 March 2010: 28, 33. Retrieved 2011-04-17: "...the Palestinian State also meets the traditional criteria under the Montevideo Convention..."; "...the fact that a majority of states have recognised Palestine as a State should easily fulfill the requisite state practice".
    • McKinney, Kathryn M. (1994). "palestine+"constitutive+theory"+statehood" "The Legal Effects of the Israeli-PLO Declaration ofPrinciples: Steps Toward Statehood for Palestine". Seattle University Law Review. Seattle University. 18 (93): 97. Archived from "palestine+"constitutive+theory"+statehood" the original on 22 July 2011. Retrieved 2011-04-17: "It is possible, however, to argue for Palestinian statehood based on the constitutive theory".
    • McDonald, Avril (Spring 2009). "Operation Cast Lead: Drawing the Battle Lines of the Legal Dispute". Human Rights Brief. Washington College of Law, Center for Human Rights and Humanitarian Law. 25. Retrieved 2011-04-17: "Whether one applies the criteria of statehood set out in the Montevideo Convention or the more widely accepted constitutive theory of statehood, Palestine might be considered a state."
35. "Non-member States and Entities". United Nations. 29 February 2008. Retrieved 30 August 2010.
36. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. "Arab States: Palestine". United Nations. Retrieved 3 December 2011.
37. Weller, Marc (2010). Asymmetric Autonomy and the Settlement of Ethnic Conflicts. Philadelphia, United States: University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-8122-4230-0. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
38. "Bilateral relations of the Holy See". Holy See website. Retrieved 2012-06-05.
39. "Chavez Backs Abkhazia, South Ossetia". St. Petersburg Times. Associated Press. July 27, 2010. Retrieved June 5, 2011.
40. Абхазия, Южная Осетия и Приднестровье признали независимость друг друга и призвали всех к этому же (به Russian). newsru.com. November 17, 2006. Retrieved June 5, 2011.
41. "United Nations Interim Administration Mission in Kosovo". UN. Retrieved January 8, 2015.
42. Ker-Lindsay, James (2012). The Foreign Policy of Counter Secession: Preventing the Recognition of Contested States. انتشارات دانشگاه آکسفورد. p. 53. ...there are three other territories that have unilaterally declared independence and are generally regarded as having met the Montevideo criteria for statehood but have not been recognized by any states: Transnistria, Nagorny Karabakh, and Somaliland.
43. Krüger, Heiko (2010). The Nagorno-Karabakh Conflict: A Legal Analysis. Springer. p. 55. ISBN 978-3-642-11787-9.
44. Nikoghosyan, Hovhannes (August 2010). "Kosovo ruling implications for Armenia and Azerbaijan". HULIQ.com. Hareyan Publishing, LLC. Retrieved April 17, 2011.
45. Вице-спикер парламента Абхазии: Выборы в НКР соответствуют всем международным стандартам: "Абхазия, Южная Осетия, НКР и Приднестровье уже давно признали независимость друг друга и очень тесно сотрудничают между собой", – сказал вице-спикер парламента Абхазии. … "... Абхазия признала независимость Нагорно-Карабахской Республики..." – сказал он."
46. "In detail: The foreign policy of Pridnestrovie". ترانس‌نیستریا. May 26, 2010. Archived from the original on May 11, 2008. Retrieved June 29, 2010.
47. Regions and territories: Nagorno-Karabakh (January 17, 2006). BBC News. Retrieved January 17, 2006.
48. The World Factbook|Cyprus (January 10, 2006). Central Intelligence Agency. Retrieved January 17, 2006.
49. "Self-Determination, Sovereignty, and the Failure of States: Somaliland and the Case for Justified Secession" (PDF). Minnesota Journal of International Law. 19:2: 380–381. 2010. Archived from the original (PDF) on 27 September 2013. Retrieved 24 April 2014. Considering each of these factors, Somaliland has a colorable argument that it meets the theoretical requirements of statehood. … On these bases, Somaliland appears to have a strong claim to statehood.
50. International Crisis Group (May 23, 2006). "Somaliland: Time for African Union leadership" (PDF). Africa Report (110): 10–13. Archived from the original (PDF) on 20 July 2011. Retrieved April 19, 2011
51. Mesfin, Berouk (September 2009). "The political development of Somaliland and its conflict with Puntland" (PDF). ISS Paper. Institute for Security Studies (200): 8. Retrieved April 19, 2011
52. Arieff, Alexis. "De Facto Statehood? The Strange Case of Somaliland" (PDF). Yale Journal of International Affairs (Spring/Summer 2008). Archived from the original (PDF) on 13 December 2011. Retrieved April 17, 2011
53. Regions and territories: Somaliland (December 30, 2005). BBC News. Retrieved January 17, 2006.
54. Jansen, Dinah (2009). "The Conflict between Self-Determination and Territorial Integrity: the South Ossetian Paradigm" (PDF). Geopolitics vs. Global Governance: Reinterpreting International Security. Centre for Foreign Policy Studies, University of Dalhousie: 222–242. ISBN 978-1-896440-61-3
55. "Russia condemned for recognizing rebel regions". CNN.com. Cable News Network. August 26, 2008. Retrieved August 26, 2008.
56. "Ma refers to China as ROC territory in magazine interview". Taipei Times. October 8, 2008.
57. Regions and territories: Trans-Dniester (December 13, 2005). BBC News. Retrieved January 17, 2006.