ماکائو

ماکائو (به انگلیسی: Macau) شبه جزیره‌ای در دریای جنوبی چین است که تا سال ۱۹۹۹ میلادی مستعمرهٔ پرتغال بود ولی اکنون بخشی از خاک مناطق ویژه اداری کشور چین محسوب می‌شود.

مختصات: ۲۲°۱۰′ شمالی ۱۱۳°۳۳′ شرقی
برای دیگر کاربردها، ماکائو (ابهام‌زدایی) را ببینید.
Região Administrativa Especial de Macau
da República Popular da China

ماکائو بخش خودمختار ناحیه‌ای جمهوری خلق چین
نشان ملی
پایتختماکائو
۲°۲۰′ شمالی ۱°۴۰′ شرقی
زبان(های) رسمیچینی و پرتغالی
حکومتبخش خودمختار
• •
ادموند هو هائو وه
بنیان‌گذاری۱ دسامبر ۱۸۸۷
۲۰ دسامبر ۱۹۹۹
مساحت
• کل
۱۱۵٫۳ کیلومترمربع (۴۴٫۵ مایل‌مربع) (۲۳۵)
• آبها (٪)
۷۳٫۷
جمعیت
• سرشماری
۶۵۰٬۹۰۰
• تراکم
۲۱٬۴۱۱ /به ازای هر کیلومترمربع (۵۵۴۵۴٫۲/مایل‌مربع) (۱ام)
واحد پولپاتاکای ماکانز (MOP)
منطقه زمانیMST
پیش‌شماره تلفنی۸۵۳
دامنه سطح‌بالا.mo

این منطقه که به صورت خودمختار اداره می‌شود دارای ۶۵۰٬۹۰۰ نفر جمعیت و ۱۱۵٫۳ کیلومتر مربع وسعت است.

تاریخ

ماکائو در سال ۱۵۵۷ میلادی مستعمره پرتغال شد. در ۱۳ آوریل ۱۹۸۷ پرتغال و چین مذاکرات را در مورد وضعیت ماکائو آغاز کردند، سرانجام در ۲۰ دسامبر ۱۹۹۹ پرتغال با بازپیوستن ماکائو به چین مشروط به تبدیل ماکائو به یک منطقهٔ اداری، تجاری و بازرگانی و الزام چین مبنی بر اعطای خودمختاری اقتصادی و اجتماعی به ماکائو به مدت ۵۰ سال موافقت کرد.[1] فرهنگ ماکائو نیز آمیزه‌ای از فرهنگ چینی و پرتغالی است.

سیاست

در انتخابات ۲۹ اوت ۲۰۰۴ میلادی که در ماکائو برگزار شد، ادموند هو به عنوان رئیس دولت ماکائو انتخاب شد.

جغرافیا

موقعيت جغرافيايى ماكائو

جزیره کوچکی در نزدیکی شهر جوخای واقع در جنوب چین و در مجاورت هنگ کنگ است که از ۶ مایل مربع مساحت و ۴۵۰ هزار نفر جمعیت برخوردار است.

ماکائو (Macau) در جنوب شرق آسیا، جنوب چین و استان گوانگ دونگ واقع است، مرکز ماکائو، شهر ماکائو با ۱۲۰ هزار نفر جمعیت است. مساحت ماکائو ۱۶ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۴۵۷ هزار نفر است. اين كشور كوچكترين كشور آسيا است. ماکائو نیز مانند هنگ کنگ از بنادر آزاد اداری - تجاری چین محسوب شده و مستقل نیست و با نام (Special Administrative Region) شناخته می‌شود.

مردم

نژاد ۹۵ ٪ ماکائویی‌ها چینی و ۱ ٪ نیز دورگهٔ چینی و پرتغالی است. دین ۵۰ ٪ مردم ماکائو بودایی، ۱۵ ٪ کاتولیک و ۳۵ ٪ جمعیت نیز بی‌دین هستند. کانتونی زبان اکثریت مردم ماکائو است، هوکین و ماندارین و تا حدودی پرتغالی نیز رواج دارد.

ورزش

ماکائو که از مستعمرات پرتغال به‌شمار می‌رفت در ۲۰ دسامبر ۱۹۹۹ به کشور چین ملحق شد و از آن زمان ماکائو تنها می‌تواند به توانایی‌های خودش برای پیشرفت فوتبال تکیه کند و دیگر مثل گذشته نمی‌تواند بازیکنان پرتغال را الگو قرار دهد و به سبک بازی متمرکز چینی‌ها خو گرفته‌است. فوتبال در ماکائو ورزش جوانی محسوب می‌شود و دیگران از جمله فدراسیون فوتبال ژاپن به این کشور کمک می‌کند و انتصاب ایجی اودا به عنوان مربی و ماساتاکا ایمای به عنوان کمک مربی با کمک آن‌ها میسر شد گرچه آن‌ها تیم را ترک کردند ولی بر سطوح پایه در فوتبال ماکائو تأثیرگذار بودند. در شرایط کنونی علی‌رغم عدم گسترش فوتبال، پیشرفتهایی در فوتبال ماکائو مشاهده می‌شود. آن‌ها در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ دو بازی را با نتیجه مشابه ده بر صفر واگذار کردند ولی دو سال بعد در مقدماتی جام ملت‌های آسیا فقط با سه گل اختلاف باختند. ماکائو تحت رهبری ایمای در مسابقات مقدماتی فوتبال شرق آسیا در فوریه ۲۰۰۳ شرکت کرد و به بهترین نتایج خود دست یافت و در بین پنج تیم سوم شد. دومینگاس چان یکی از بهترین دروازه بانان شرق آسیاست و اکنون در لیگ حرفه‌ای هنگ کنگ بازی می‌کند و این تنها آغازی برای پیشرفت است. در رشته وزنه‌برداری نیز و در بخش زنان ژانگ شائولینگ یکی از بهترین وزنه برداران آسیا است و در مسابقات آسیایی ۲۰۱۱ به مدال طلا دست یافت.

اقتصاد
کازینوهای ماکائو در کوتای که بی‌شباهت به نواره لاس‌وگاس نیست، واقع شده‌اند.[2]

۹۰ درصد اقتصاد ماکائو وابسته به درآمد کازینوها و دیگر تفریحات حاشیه‌ای قمار است. قمار چنان در فرهنگ چینی جاافتاده است که تنها در سال ۲۰۱۲ میلادی سود قمارخانه‌های ماکائو مبلغی بالغ بر ۳۸ میلیارد دلار بوده‌است.[3]

روزانه بسیاری از چین برای آزمایش شانس خود و قمار از چین به ماکائو می‌آیند. لازم به توضیح است که بومیان بالای ۱۸ سال مجاز به استفاده از قمارخانه‌ها هستند و بومیان در سه روز اول سال نو چینی نمی‌توانند قمار کنند.

از صادرات ماکائو می‌توان به پوشاک، منسوجات، کفش، اسباب بازی، لوازم الکترونیکی و ماشین آلات اشاره کرد. توریسم نیز از جمله مهم‌ترین صنایع ماکائو محسوب می‌شود.

جاذبه‌های گردشگری
نمایی از شهر

اگر چه ماکائو به قمارخانه‌های آن شناخته می‌شود و در آن بسیاری قمارخانه وجود دارد اما ماکائو دارای جاذبه‌های تاریخی هم هست ماکائو دارای کلیساها، معابد، قلعه‌ها و ساختمان‌های قدیمی است که تلفیقی از فرهنگ اروپایی و چینی در کنار یکدیگر است و جاذبه‌ای زیبا را به وجود می‌آورد .

جستارهای وابسته

هنگ کنگ

کویهنگ

منابع
  1. Landler, Mark (1999-12-20). "Portugal Lowers Its Flag, Handing Macao to China". The New York Times. Retrieved 2019-04-07.
  2. «House always wins: the dark side of life in Macao's casino economy». The Guardian. ۱۳ اسفند ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۱۳ اسفند ۱۳۹۵.
  3. Billionaire Drops Plan for Casino in Spain, The New York Times
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای ماکائو دارد.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ماکائو موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.