اولان‌باتور

اولان‌باتور (اولان‌باتار) (به مغولی: Улаанбаатар و ᠤᠯᠠᠭᠠᠨᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ) پایتخت و بزرگ‌ترین شهر مغولستان است.

اولان‌باتور


(الفبای سیریلیک:Улаанбаатар)
کلان‌شهر
سیریلیک رسمی نویسه‌گردانی
 • سیریلیک مغولیУлаанбаатар
 • آوایشUlaanbaatar
مغولی کلاسیک آوانویسی
 • الفبای مغولیᠤᠯᠠᠭᠠᠨᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ
 • آوایشUlaγanbaγatur
پرچم
مهر
لقب(ها): 
УБ (UB), Нийслэл (پایتخت), Хот (شهر)
موقعیت اولان‌باتور در مغولستان
اولان‌باتور
مکان در مغولستان
مختصات: ۴۷°۵۵′ شمالی ۱۰۶°۵۵′ شرقی
مختصات: ۴۷°۵۵′ شمالی ۱۰۶°۵۵′ شرقی
کشور مغولستان
شهرداریاولان باتور
تاسیس بانام Örgöö
موقعیت کنونی
اولان‌باتور		۱۶۳۹
۱۷۷۸
۱۹۲۴
مدیریت
 • شهردارتودوین بیلگت (Түдэвийн Билэгт)
مساحت
 • کل۴۷۰۴٫۴ کیلومتر مربع (۱۸۰۰ مایل مربع)
بلندی
۱۳۵۰ متر (۴۴۳۰ پا)
جمعیت
 (۲۰۱۱)
 • کل۱٬۱۷۲٬۴۰۰
منطقه زمانییوتی‌سی ۸+ (H)
کدپستی
۲۱۰ xxx
پیش‌شماره(های) تلفن۱۱(۰) ۹۷۶
کد ایزو ۳۱۶۶MN-1
کد پلاکУБ_ (_ variable)
وبگاه

جمعیت

جمعیت این شهر در سال ۲۰۱۸ میلادی، بیش از ۹۸۳٬۷۸۸ نفر بوده‌است. که پرجمعیت ترین شهر و نیز بزرگترین و بهترین شهر مغولستان و کل مغولان است که ۹۸٪ درصد آن مردم مغول ۱٪ درصد چیني و ۱ درصد آن ها خارجی غیر چیني که ۷۹٪ درصد این ۱٪ هندي لحجه مغول تبار هستند

تاریخچه

اولان‌باتور در سال ۱۶۳۹ میلادی به عنوان صومعه‌ای برای چادرنشینان بودایی بنیاد شد و از سال ۱۷۷۸ در محل کنونی‌اش یعنی پیوندگاه دو رود تول و سلبه به صورت سکونتگاهی دائمی درآمد. پیش از این تاریخ، این سکونتگاه ۲۸ مرتبه تغییر مکان داد و هر بار نقطه‌ای جدید را طی مراسمی دینی برای آن برمی‌گزیدند. در سده بیستم کارخانه‌های زیادی در این شهر تأسیس شدند.

اقتصاد
چشم‌اندازی از اولان‌باتور

اولان‌باتور مرکز فرهنگی، صنعتی و اقتصادی مغولستان می‌باشد. این شهر همچنین مرکز شبکهٔ راه‌های مغولستان است و در مسیر راه‌آهن سراسری سیبری و شبکه راه‌آهن چین قرار گرفته است.[1] امروزه آلودگی هوا در این شهر بالا است و علت آن سوزاندن هیزم و زغال‌سنگ در منازل طی زمستان‌های سرد اولان‌باتور است. این آلودگی در زمستان‌ها گاه چنان زیاد است که مانع دید کافی هواپیماها برای فرود در فرودگاه این شهر می‌شود.[2]

معنی اسم این شهر در زبان مغولی «قهرمان سرخ» است. كلمه باتور مغولی به‌معنی قهرمان به‌صورت بهادر به فارسی راه یافته‌است.

جغرافیا

اولان‌باتور در شمال مغولستان و در درهٔ رودخانه تول (از شاخه‌های سلنگا) و در دره‌ای بر دامنهٔ کوه بوگدا اول قرار گرفته‌است و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۳۱۰ متر می‌باشد.

شهر اولان‌باتور به ۹ منطقه شهری تقسیم شده‌است که عبارتند از: باگانور، باگاخانگای، بایان‌گول، بایان‌زورخ، چینگل‌تی، خان اول، نالایخ، سونگینو خیرخان، و سوخ‌باتار. هر منطقه شهری به چندین محله تقسیم شده که مجموع تعداد آن‌ها ۱۲۱ محله است.[3]

تاریخچه

پس از سال ۱۷۷۸ میلادی، این شهر به‌سمت درهٔ رودخانهٔ تول گسترش پیدا کرده‌است. در سدهٔ بیستم، اولان‌باتور به‌بزرگ‌ترین مرکز ساخت‌وساز در سطح مغولستان تبدیل شد.[1]

سراسرنما
چشم‌انداز شهر از بنای یادبود زایسان، سال ۲۰۰۵ میلادی.
چشم‌انداز شهر از بنای یادبود زایسان، سال ۲۰۰۹ میلادی.

منابع

*Wikipedia contributors, "Ulan Bator," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulan_Bator&oldid=489282007 (accessed May 6, 2012).

  1. Bator Official Web Portal
  2. The World Bank (December 2009). "Mongolia: Air Pollution in Ulaanbaatar – Initial Assessment of Current Situation and Effects of Abatement Measures" (PDF). Sustainable Development Series: Discussion Paper. Washington, D.C.: The World Bank. Retrieved 12 May 2011.
  3. Montsame News Agency. Mongolia. 2006, ISBN 99929-0-627-8, p. 35

پیوند به‌بیرون
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای اولان‌باتور دارد.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اولان‌باتور موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.