آنتیل هلند

آنتیل هلند (به هلندی: Nederlandse Antillen) یک دیار خودمختار در کارائیب و بخشی از پادشاهی هلند بود. جزیرهٔ آروبا در سال ۱۹۸۶ از آنتیل هلند جدا شده و به عنوان منطقهٔ جداگانه‌ای در پادشاهی هلند قرار گرفت و بقیه آنتیل هلند نیز در اکتبر ۲۰۱۰ منحل شده و به دو دیار کنسیستوئنت و چند شهرستان ویژه در تقسیمات کشور هلند تبدیل شدند.

آنتیل هلند

Antia Hulandes
Nederlandse Antillen
Antia Ulandes
آنتیل هلند
پرچم
نشان ملی
شعار: "یک‌پارچگی از طریق آزادی"
سرود: سرودی بی‌نام
پایتختویلمستاد
۱۲°۷′ شمالی ۶۸°۵۶′ غربی
بزرگترین شهرویلمشتاد
زبان(های) رسمیانگلیسی
هلندی
پاپیامنتو
حکومتمشروطه سلطنتی
ملکه بئاتریکس (۱۹۸۰-۲۰۱۰)
فریتز خودخدرگ (۲۰۰۲-۲۰۱۰)
امیلی د یونگ-الهخ (۲۰۰۶-۲۰۱۰)
بنیان‌گذاری۱۵ دسامبر ۱۹۵۴
مساحت
• کل
۸۰۰ کیلومترمربع (۳۱۰ مایل‌مربع)
• آبها (٪)
جزئی
جمعیت
• سرشماری
۱۷۵٬۶۵۳
• تراکم
۲۱۹٫۶ /به ازای هر کیلومترمربع (۵۶۸٫۸ /مایل‌مربع)
تولید ناخالص داخلی (GDP)  برابری قدرت خرید (PPP)برآورد ۲۰۰۳ 
• کل
۲.۴۵ میلیارد دلار (۱۸۰ام)
• سرانه
۱۱,۴۰۰ (۷۹ام)
شاخص توسعه انسانی (۲۰۰۳)نامعلوم
نامعلوم(نامعلوم)
واحد پولگیلدر آنتیل هلند (ANG)
منطقه زمانیUTC
پیش‌شماره تلفنی۵۹۹
دامنه سطح‌بالا.an

تاریخ

بعضی از این منطقه‌ها در سال ۱۴۹۳ توسط کریستف کلمب کشف شدند و بعضی در سال ۱۴۹۹ میلادی توسط آلونسو د اوخدا.

کریستف کلمب در سال ۱۴۹۳ جزیرهٔ سنت مارتن را کشف کرد و سپس در سال ۱۴۹۹ میلادی موفق به کشف کوراکائو و بونایر نائل گشت، به علت فقدان این جزایر از فلزهای گرانبها و با ارزش مانند، طلا، نفره و ... اسپانیایی‌ها این جزایر را (Islas Inutiles ) در زبان اسپانیایی به معنی " جزایر بی مصرف " می خواندند .

در سال ۱۵۱۵ میلادی ساکنان این جزایر توسط اسپانیا اخراج و برای کار در معادن به جزیرهٔ هیسپانیولا ( هائیتی و دومینیکن کنونی ) منتقل شدند. در سال ۱۶۳۰ هلند به منظور ذخایر عظیم نمک جزیرهٔ سنت مارتن را پس از جنگ و غلبه بر اسپانیا تصرف کرد . شرکت هند غربی هلند در سال ۱۶۳۴ جزیرهٔ کاوراکائو را تسخیر کرد . جزایر بونایر و آروبا نیز در سال ۱۶۳۶ ضمیمهٔ هلند شدند . شرکت هند غربی هلند تا سال ۱۷۹۱ بر جزایر لیوارد حکومت کرد . بریتانیا در بین سال‌های ۱۸۰۱ تا ۱۸۰۳ و ۱۸۰۷ تا ۱۸۱۶ جزیرهٔ کوراکائو را اشغال کرد . بعد از سال ۱۶۴۸ کوراکائو و سنت اشتاتیوس از مراکز اصلی قاچاق و تجارت برده محسوب می شدند . در سال ۱۸۶۳ و با اجرای قانون الغای بردگی لطمهٔ سختی به جزیرهٔ کوراکائو وارد شد. در اوایل قرن بیستم و اکتشاف نخستین میدان‌های نفتی در سواحل شمالی ونزوئلا اقتصاد جزایر آنتیل هلند دگرگون شد و عدهٔ زیادی از اهالی در تأسیسات استخراج نفت ونزوئلا مشغول به کار شدند.

در رفراندوم سال ۱۹۹۴ مردم جزایر آنتیل هلند به باقی‌ماندن این جزیره در فدراسیون هلند رای دادند.

سیاست

از ۱ ژوئیه ۲۰۰۲ ژنرال فریتس گودگراگ به سمت فرماندار و در ۲۶ مارس ۲۰۰۶ امیلی دی یانگ الهاگ به عنوان نخست وزیر جزایر آنتیل هلند منصوب شدند .

جغرافیا

پایتخت جزایر هلند شهر ویلمشتاد (Willemstad) با ۶۰ هزار نفر جمعیت در جزیرهٔ کوراچاو بود.

مساحت جزایر آنتیل هلند ۸۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱۸۳٬۰۰۰ نفر می‌باشد .

مجمع الجزایر آنتیل هلند

جزایر آنتیل هلند از بیش از ۵۰ جزیره تشکیل شده‌است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از : کوراکائو ( Curacao )، بونایر ( Bonaire )، سنت اشتاتیوس ( Saint Eustatius )، سابا ( Saba ) و سنت مارتن ( Saint Maarten ) می‌باشند، پایتخت شهر ویلمشتاد در جزیرهٔ کوراکائو واقع شده‌است .

مردم

بیشتر مردم این کشور دورگه از بردگان سیاه آفریقایی و اروپائی‌های سفید مستعمره‌نشین هستند. بقیه نیز از تبار بومیان جزایر دریای کارائیب، مردم آمریکای لاتین، آسیای شرقی و دیگر نقاط دنیا تشکیل می‌باشند. همچنین دین ۷۲ ٪ آنتیلی‌ها، کاتولیک، ۵ ٪ پنتکستال، ۳٪ پروتستان، ۳ ٪ ادونتیست روز هفتم ، ۲ ٪ متدیست ، ۱ ٪ یهودی و ۴ ٪ سایر مسیحیان تشکیل می دهند. هلندی زبان رسمی مردم جزایر آنتیل هلند می‌باشد، در کنار هلندی، پایپامنتو، اسپانیایی و انگلیسی نیز رواج دارد .

اقتصاد

واحد پول جزایر آنتیل هلند گیلدر با واحر جزء (فلورین) نام دارد. از مهم‌ترین صادرات جزایر آنتیل هلند می‌توان به محصولات پتروشیمی و فراورده‌های نفتی اشاره کرد. از جمله صنایع مهم جزایر آنتیل هلند گردشگری و بانکداری را می‌توان نام برد.

تقریباً تمام کالاهای سرمایه‌ای و مصرفی وارد می‌شود که این واردات بیشتر از کشورهای ونزوئلا، آمریکا و مکزیک است.

منابع
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آنتیل هلند موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.