مونتهنگرو
مونتنگرو (به صربی/مونتنگرویی: Црна Гора یا Crna Gora — تلفظ تسرنا گُرا / t͡sr̩na: 'ɡɔra) کشوری در جنوب خاوری اروپا به پایتختی پودگوریتسا است و در کرانه دریای آدریاتیک قرار دارد. واحد پول این کشور، یورو است. جمعیت مونتنگرو ۶۲۰٫۰۰۰ نفر میباشد.[1]
Црна Гора Crna Gora مونتِنِگرو | |
---|---|
پرچم
نشان ملی
| |
سرود: Ој, свијетла мајска зоро Oj, svijetla majska zoro | |
مونتنگرو (سبز) اروپا (خاکستری تیره) | |
پایتخت و بزرگترین شهر | پودگوریتسا ۴۲°۴۷′ شمالی ۱۹°۲۸′ شرقی |
زبان(های) رسمی | مونتهنگروئی |
حکومت | جمهوری پارلمانی |
فیلیپ وویانویچ میلو جوکانوویچ رانکو کریفوکاپیچ | |
بنیانگذاری | ۱۴۹۹ ۱۸۷۸ ۱۹۱۸ ۲۰۰۶ |
مساحت | |
• کل | ۱۳٬۸۱۲ کیلومترمربع (۵۳۳۳ مایلمربع) (۱۶۰ام) |
• آبها (٪) | ۱٫۵ |
جمعیت | |
• سرشماری | ۶۷۸٬۱۷۷ (۱۶۲ام) |
• تراکم | ۵۰ /به ازای هر کیلومترمربع (۱۲۹٫۵ /مایلمربع) (۱۲۱ام) |
تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP) | برآورد ۲۰۰۸ |
• کل | ۳٬۵۵۷ میلیارد دلار (۱۳۸ام) |
• سرانه | ۵٬۷۳۵ دلار (۵۸ام) |
شاخص توسعه انسانی (۲۰۰۸) | ۰٫۸۲۲ ۶۴ام(بالا) |
واحد پول | یورو (€)۱ (EUR) |
منطقه زمانی | CET |
CEST | |
پیششماره تلفنی | ۳۸۲ |
دامنه سطحبالا | .me |
مساحت این کشور ۱۴٫۰۲۶ کیلومتر مربع است. این کشور با کشورهای آلبانی، بوسنی و هرزگوین، صربستان، کوزوو و کرواسی همسایه است. این کشور توسط صربستان به رسمیت شناخته نشده. همچنین، مونته نگرو از تاریخ ۲۸ ژوئن ۲۰۰۶ در سازمان ملل متحد عضو است.
نامشناسی
نام مونتهنگرو به معنای «کوه سیاه» است و از سده پانزدهم میلادی برای نامگذاری بخش بزرگی از مونتهنگرو به کار رفتهاست.[2] پس از جنگهای مختلف با حکومت عثمانی، مساحت مونتهنگرو به تدریج افزایش یافت.
تاریخچه
تاریخ این منطقه به سدهٔ نهم میلادی بازمیگردد در آن زمان، یک حکومت محلی وابسته به امپراتوری بیزانس تشکیل شد. در سال ۱۹۱۰ کشوری با نام پادشاهی مونتهنگرو تشکیل شد؛ ولی پس از جنگ جهانی اول (۱۹۱۸) با پادشاهی صربستان متحد شد.
مونتهنگرو در پی همهپرسی ۲۱ مه ۲۰۰۶ (میلادی)، در روز ۳ ژوئن همان سال از فدراسیون صربستان و مونتهنگرو جدا شد و اعلام استقلال کرد.
صربستان استقلال این کشور را غیرقانونی میداند. صربستان این کشور را به رسمیت نمیشناسد و مونتهنگرو را جزوی از خاک خود مینامد.
جغرافیا
دریای آدریاتیک در جنوب باختری مونتهنگرو قرار دارد و در غرب مونتهنگرو کشور کرواسی، در شمال غرب آن بوسنی و هرزگوین و در شمال شرق آن صربستان قرار گرفتهاست.
بخشهای شمالی مونتهنگرو کوهستانی است و ارتفاع آن به سوی جنوب و غرب کاهش مییابد. تا جاییکه به ساحل دریای آدریاتیک میرسد. یکی از بلندترین قلههای مونتهنگرو، بوبوتوف کوک در کوه دورمیتور با ارتفاع ۲٬۵۲۲ متر است.
حکومت
مونتهنگرو دارای حکومت جمهوری است و قانون اساسی آن در سال ۲۰۰۷ به تصویب رسیدهاست. رئیسجمهور مونتهنگرو، رئیس حکومت این کشور است و برای یک دوره پنج ساله انتخاب میشود. رئیسجمهور، وظیفه اعلام انتخابات پارلمان و پیشنهاد دادن نامزدهای نخستوزیری، رئیس و اعضای دادگاه قانون اساسی را به پارلمان دارد.
نخستوزیر مونتهنگرو، رئیس دولت این کشور است که مسئولیت امور اجرایی آن را به عهده دارد.
مونتهنگرو دارای نظام تک پارلمانی است. پارلمان مونتهنگرو، وظیفه قانونگذاری، تأیید پیمانهای بینالمللی، انتخاب نخستوزیر و هیئت وزیران و اعضای دادگاه قانون اساسی را دارد. پارلمان مونتهنگرو در حال حاضر، ۸۱ کرسی دارد.
مردم
نژاد
مونته نگرویی ۴۳٫۲٪، صربی ۳۲٪، بوسنیایی ۱۱٫۸٪، آلبانیایی ۵٪، بقیه ۸٪
دین
ارتدوکس ۷۰٪، مسلمان ۲۱٪، کاتولیک ۴٪، بیدین ۵٪
عضویت مونتهنگرو در ناتو
در ۵ ژوئن ۲۰۱۷، مونتهنگرو رسماً به عنوان بیست و نهمین عضو ناتو به پیمان آتلانتیک شمالی پیوست. توماس شنون معاون وزارت خارجه آمریکا در مراسم عضویت مونتهنگرو در ناتو در وزارت خارجه آمریکا گفت: «عضویت مونتهنگرو پیام تحکیم را به منطقه میفرستد و صراحتاً به متحدان ما میگوید که آمریکا مانند همیشه به اصول دفاع همگرایانه که در پیمان واشینگتن آمده پایبند است.» سنای آمریکا در ماه مارس ۲۰۱۷ با ۹۷ رای موافق و دو رای مخالف، مسئله الحاق مونتهنگرو به ناتو را تأیید کرد.[3]
شهرهای مونتهنگرو
بزرگترین شهرهای مونتهنگرو در جدول زیر، فهرست شدهاند:
نام | جمعیت |
---|---|
پودگوریتسا | ۱۵۶٬۱۶۹ |
نیکشیچ | ۵۷٬۲۷۸ |
بیجلو پولیه | ۲۳٬۱۰۵ |
پلیولیا | ۱۹٬۶۲۲ |
هرتسگ نووی | ۱۹٬۶۱۷ |
نگارخانه
- خلیج کوتور
منابع
- "Popis stanovništva, domaćinstava i stanova u Crnoj Gori 2011. godine" [سرشماری جمعیت مونتنگرو ۲۰۱۱] (PDF) (به صرب و کرواتی). Statistical office, Montenegro.
-
- Fine, John Van Antwerp (1991), The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century, University of Michigan Press, ISBN 978-0-472-08149-3
- «مونتهنگرو رسماً به پیمان آتلانتیک شمالی پیوست».