بخش‌های خودمختار اسپانیا
بخش خودمختار نخستین تقسیم بندی در پادشاهی اسپانیا است که بنابر قانون اساسی اسپانیا ایجاد شده‌است. ماده دوم از قانون اساسی اسپانیا خودگردانی را حق «گروه‌های قومی و بخش‌های مختلف» می‌داند و بر «اتحاد پایان‌ناپذیر ملت اسپانیا» تاکید می‌کند.[1][2] هم‌اکنون اسپانیا ۱۷ بخش خودمختار و ۲ شهر خودمختار دارد.
بخش‌های خودمختار اسپانیا
فهرست بخشها
دریای مدیترانه
.svg.png.webp){kind=small}
.svg.png.webp){kind=small}
.svg.png.webp){kind=small}
چنانچه گفته شد، اسپانیا ۱۷ بخش خودمختار دارد
شهرهای خودمختار و پلازاس دسوبرانیا
- سئوتا و ملیله. این دو در اسپانیایی شهر خودمختار نامیده شده‌اند. از نظر قانونی این دو بین بخش خودمختار و شهر عادی قرار دارند. از یک سو مجلس‌های خودمختار این دو شهر نمی‌توانند قانون‌های خودمختار تصویب کنند، اما از سوی دیگر آنها می‌توانند قواعدی برای اجرای قانون‌ها بگذرانند که این شوراهای شهر دامنه عمل بیشتری برای آنها فراهم می‌سازد.
جزیره‌های زیر نیز جزء شهرهای خودمختار به شمار آمده‌اند
- جزایر چافاریناس (Islas Chafarinas)
- پنیون د آلهوسماس (Peñón de Alhucemas)
- پنیون د وِلِز د لا گومرا (Peñón de Vélez de la Gomera)
جستارهای وابسته
پانویس
- "Regional Government". Spain. Encyclopedia Britannica Online Accessed 10 December 2007
- Preliminary Title. Second Article بایگانی‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. Spanish Constitution of 1978. Accessed: 10 December 2007
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «بخش‌های خودمختار اسپانیا». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۰۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.