سیروس قایقران

سیروس قایقران (۱ بهمن ۱۳۴۰ در بندر انزلی - ۱۸ فروردین ۱۳۷۷ در رشت) بازیکن فوتبال ایرانی بود.

سیروس قایقران

شناسنامه
زادروز ۱ بهمن ۱۳۴۰
زادگاه بندر انزلی، ایران
تاریخ مرگ ۱۸ فروردین ۱۳۷۷ (۳۷ سال)
محل مرگ رشت، ایران
قد ۱٫۷۵ متر (۵ فوت ۹ اینچ)
نام مستعار سیروس آبای
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی درگذشته
پُستهافبک
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۳۶۱–۱۳۶۶
۱۳۶۶–۱۳۶۸
۱۳۶۸–۱۳۶۹
۱۳۶۹–۱۳۷۲
۱۳۷۲–۱۳۷۵		ملوان بندر انزلی
استقلال انزلی
الغرافه قطر
ملوان بندر انزلی
کشاورز تهران
تیم ملی
۱۳۶۵–۱۳۷۱ ایران ۴۳ (۶)
دوران مربیگری
کشاورز تهران
مسعود هرمزگان

زندگی‌نامه

سیروس قایقران فرزند پرویز در سال ۱۳۴۰ در محلۀ کلویر بندر انزلی پا به عرصۀ هستی نهاد. سیروس از همان ابتدای کودکی به فوتبال در زمین‌های خاکی کلویر روی آورد و با استعداد درخشانش به عضویت تیم فوتبال منتخب آموزشگاه‌ها درآمد. وی در سن ۱۶ سالگی در سال ۱۳۵۶ موفق شد به عنوان یکی از مهرهای اصلی در تیم‌های نوجوانان و جوانان ملوان استعدادهای خود را به نمایش بگذارد و با مهارت‌های منحصربه‌فردش ملوان را به رتبۀ قهرمانی باشگاه‌های گیلان رساند. وی در سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۳ نقش مهمی در تیم ملوان و فوتبال گیلان داشت که از جملۀ کارهای مهم او در زمین فوتبال در آن دوران می‌توان به دو گلی که وارد دروازۀ پرسپولیس کرد یا گل زیبایی که وارد دروازۀ تیم منتخب مازندران کرد اشاره نمود.

سیروس در سال ۱۳۶۳ به تیم ملی دعوت شد و در سال ۱۳۶۶ تنها فوتبالیست شهرستانی بود که دهداری بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران را به بازوان او بست. در سال ۱۳۶۷ در مسابقات فوتبال جام آسیا در قطر، تیم ملی ایران با رهبری سیروس به مقام سومی دست یافت و در سال ۱۳۶۹ تیم ایران را با گل‌‌‌های او پس از ۲۰ سال به قهرمانی در بازی‌های آسیایی رسید. سیروس سپس به تیم الاتحاد قطر (الغرافه قطر فعلی) پیوست و بعد از مدتی بازی در قطر، از نو به تیم اول خود، ملوان پیوست و با این تیم قهرمان جام حذفی ایران و راهی مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیا شد.

سیروس در سال ۱۳۷۲ به عنوان بازیکن و سپس مربی به تیم کشاورز تهران پیوست و نتایج قابل توجهی بدست آورد. وی سپس به تیم دسته دومی مسعود هرمزگان پیوست و مدتی در آن‌جا مشغول به مربی‌گری شد.

در سال‌های ۱۳۷۶ و ۱۳۷۷ سیروس بارها تمایل خود را برای بازگشت به ملوان به عنوان بازیکن یا مربی اعلام کرد. اما در اوایل سال ۱۳۷۷ که وی برای تعطیلات نوروز همراه خانواده‌اش به انزلی آمده بود در بازگشت و در حالی‌که همراه فرزند (راستین)، همسر (افسانه اسدان) و برادر همسرش(ایمان اسدان) در اتومبیل رنوی خود عازم تهران بود در حوالی امامزاده هاشم با کامیون حاوی الوار تصادف نمود که منجر به فوت وی و فرزندش گردید.

باشگاه‌ها

مربیان وی در گیلان

بهمن صالح نیا، احمد صومی، غفور جهانی، مجید جهانپور، نصرت ایراندوست

مربیان وی در تیم ملی

پرویز دهداری، مهدی مناجاتی، علی پروین، ناصر ابراهیمی، بهمن صالح‌نیا، رضا وطن‌خواه

سابقه ملی

وی در ۱۰۰ مسابقه شرکت داشت که ۴۳ بازی، رسمی بوده‌است. در ۲۱ بازی کاپیتان تیم ملی بوده و ۱۴ گل برای تیم ملی به ثمر رسانده‌است که بهترین آن‌ها به تیم کره جنوبی در نیمه نهایی بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ در پکن بود. اولین بازی ملی را در ۳۰ دی ماه ۱۳۶۳ برابر یوگسلاوی و آخرین بازی ملی را در ۲۶ فروردین ۱۳۷۲ برابر بوسنی انجام داد. اولین کاپیتانی تیم ملی را در ۱۱ آذر ۱۳۶۷ برابر قطر به عهده گرفت.

سابقه مربی‌گری
  • کشاورز تهران (با این تیم به مقام سوم لیگ کشور رسید.)
  • مسعود هرمزگان

افتخارات و دستاوردها

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.