شاپور پسر بابک
شاپور (پارسی میانه: 𐭱𐭧𐭯𐭥𐭧𐭥𐭩) پسر بزرگ بابک و برادر بزرگ بنیان‌گذار شاهنشاهی ساسانی، اردشیر بابکان است.[1]
| شاپور 𐭱𐭧𐭯𐭥𐭧𐭥𐭩 | |
|---|---|
 | |
| شاه پارس | |
| سلطنت | ۲۰۷/۱۰ – ۲۱۱/۲ |
| پیشین | بابک |
| جانشین | اردشیر بابکان (دودمان جدید) |
| درگذشته | ۲۱۱/۲ دارابگرد |
| فرزند(ان) | نرسه |
| خاندان | خاندان ساسان |
| پدر | بابک |
| دین و مذهب | مزدیسنا |
بابک پس از به چنگ آوردن حکومت پارس قاعدتاً می‌بایست سکه‌ای به نام خود و پدرش ساسان ضرب کرده باشد؛ اما تاکنون سکه‌ای از بابک پدر اردشیر بابکان بدین شکل به دست نیامده‌است و تنها پنج‌درهم نقره به نام شاپور پسر بزرگ بابک، یافت شده‌است. بر روی این سکه تصویر شاپور بر تخت شاهی پارس و بر پشت سکه تصویر بابک با کلاه مرواریددوزی شده که بر آن شکل ویژهٔ پنج گوشه‌ای درشت نصب گردیده، ضرب شده‌است. این سکه‌ها مطابق با نوع سکه‌های معمولی پارس است. تصویر شاپور و بابک در نگاره‌های تخت جمشید نیز دیده می‌شود.[2]
پانویس
منابع
- لوکونین، ولادمیر گریگورویچ (۱۳۵۰). تمدن ایران ساسانی. ترجمهٔ عنایت‌الله رضا. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.