شلمون
شلمون (عبری:סלמון یا שאלמון به معنی «بیوگی») از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نامش در کتاب اول تواریخ و نیز در کتاب روت ذکر شده‌است. شلمون پسر نحشون و نوادهٔ عمیناداب از سبط یهودا بود. او در هنگام خروج کم‌تر از بیست‌سال داشت؛ و نخستین شخص از پسران عمیناداب بود که از رود اردن گذشت.[1] شلمون پدر بوعز، پدربزرگ عوبید و جد اعلای یسی و داوود بود. نام شلمون در نسب‌نامه عیسی آمده‌است.[2]
پانویس
- پیدایش ۵:۲۴
- لوقا ۳:۲۱
منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.