شیشی (تشکیلات)

شی شی (به ژاپنی: 志士)از لحاظ لغوی به معنای «مرد هدف بالا» یا شخصی است که می‌خواهد خود را فدا یا وقف کشور و جامعه کند.[1] به‌طور کلی، به سامورایی‌هایی بدون اربابی گفته می‌شود که طرفدار سون‌نو جوای (حرمت‌گزاری به امپراتور، اخراج اجنبی) بودند و جهت براندازی شوگون سالاری توکوگاوا و روی کار آوردن دولت میجی در اواخر دوره ادو فعالیت می‌کردند.[2] اعضای این گروه را بیشتر رونین‌های (سامورایی‌های بدون ارباب) قلمروهای جنوبی کشور قلمروی توسا، قلمروی ساتسوما و قلمروی چوشو تشکیل می‌دادند.

در دوره باکوماتسو، که شوگون‌سالاری به علت پایان انزوای ژاپن و شعار بیرون راندن خارجیان متزلزل شده بود، تا استقرار دوره میجی شیشی‌ها پیشگام حرکت در راه ساخت و ساز ملی بودند. در ابتدا، شیشی‌ها از ارتباط با کشورهای خارجی متنفر بودند و فکر می‌کردند که از نظر ملی برای ساخت کشور محور قرار دادن امپراتور ضروری است و فکر می‌کردند که شعار سوننو جوئی (احترام به امپراتور، بیرون راندن بیگانگان) باید کاملاً اجرا شود. هنگامی که نیروی مرکزی شوگون‌سالاری به سرعت کاهش یافت، آنها امیدوار شدند که یک دولت متحد با محوریت امپراتور ایجاد کند تا با سرنگونی شوگون‌سالاری جایگزین شود. در نتیجه رویارویی شیشی‌ها با شوگون‌سالاری شدت گرفت و منجر به درگیری شوگون سالاری با قلمروهای قدرتمند نظیر اردوکشی شوگون‌سالاری به قلمروی چوشو شد. سرانجام پس از اتحاد ساتسوما و چوشو، با شکست شوگون‌سالاری در جنگ بوشین شیشی‌ها توانستند شوگون‌سالاری را از میان بردارند.[3]

در سال‌های ۱۸۶۰ تا ۱۸۶۳ ولایت‌های ژاپن با فعالیت تروریستی و انتقام جویانه مخالفان علیه خارجیان و مقامات در ادو پر آشوب بود. این افراد ناراضی خود را آماده کرده بودند تا شمشیر را در راه هدف به کار گیرند و ژاپنیان آنان را شی شی می‌خواندند. کارآمدترین این افراد برای تعلیم از ولایت‌های ژاپن به ادو فرستاده شده یا به خرج خود به ادو می‌آمدند تا در مدارس شمشیرزنی آموزش ببینند. بسیاری از آنان با آموزش‌های متفکران قلمروی میتو مانند فوجیتا توکو (۱۸۰۶–۱۸۵۵) و ارباب قلمروی میتو که سخت و استوار به حفظ غرور ملی و آمادگی نظامی اصرار داشت و تأکید او به قداست امپراتور ژاپن در جای مظهر هویت و بودونبود ژاپن آشنا شدند. همین افراد بودند که ای نائوسوکه مشاور ارشد شوگون را ترور کردند و بسیاری از خارجیان را به پای مرگ انداختند.

شیشی انواع مختلفی داشت. بعضی از آنها قاتلانی مانند کاواکامی گنسای، ناکامورا هانجیرو، اوکادا ایزو رویکرد خشونت‌آمیزتری در ادعای عقاید داشتند. به ویژه کاواکامی گنسای به عنوان قاتل ساکوما شوزان، متفکر مشهور غرب‌گرای آن زمان.[4] چندین حمله به غربی‌ها در ژاپن به جنگجویان شیشی و مرتبط با رونین‌ها نسبت داده شده‌است. در مقاله ای در سال ۲۰۱۳، این قاتلان «تروریست‌های اولیه» به زبان آلمانی (frühe Terroristen) خوانده شده‌اند. از آنجا که آنها ترجیح می‌دادند وحشت را در بین خارجیان گسترش دهند.[5] شیشی‌های تندروتر مانند میابه تیزو، با کم توجهی به ایمنی عمومی، حملات گسترده‌ای را طراحی کردند. خود میابه تیزو یکی از رهبران توطئه بود که توسط شین سن گومی در حادثه ایکه‌دایا خنثی شد. آنها طرح سوزاندن کیوتو در اوج جشن گیئون را داشتند.[4]

شیشی‌های قلمروی میتو مسئول ترور ای نائوسوکه مشاور اعظم (تایرو) در شوگون‌سالاری بودند، که امضاکنندهٔ معاهداتی بود که به نفع کشورهای خارجی بود و یک پسر خردسال را به عنوان شوگون چهاردهم تعیین کرده بود. همچنین زنان و مردان دیگر قلمروی میتو طی ماه مه ۱۸۶۴ تا ژانویه ۱۸۶۵ در شورش میتو مخالفت خود را با شوگون‌سالاری با شعار سوننو جوئی (احترام به امپراتور، بیرون راندن بیگانگان) نشان دادند.[6]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. Koschmann 1987, p. 3
  2. "志士とは". コトバンク (به ژاپنی). Retrieved 2021-01-11.‏
  3. "志士". Wikipedia (به ژاپنی). 2004-08-20. Retrieved 2021-01-12.‏
  4. Harootunian, Harry D. (1970). Toward Restoration: The Growth of Political Consciousness in Tokugawa Japan. Berkeley: University of California Press. p. 253. ISBN 0-520-07403-3.
  5. Reichert, Folker (2013). "Mord in Namamugi" [Murder in Mamamugi]. Damals (به German). 45 (3): 66–69.
  6. Koschmann 1987, p. 4

منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.