طایفه گشتاسبی
طایفه گشتاسبی مردمانی از قوم لر از پیروان آیین زرتشتی بوده و در دوران حکومت شاه عباس صفوی در شهر اصفهان ساکن و سران طایفه از امراءشاه عباس صفوی بوده‌اند که در زمان به قدرت رسیدن نادر شاه افشار به دلیل کدورت شاه ازگشتاسب‌ها به دلیل کشته شدن بزرگترین سردارش (تهمورثخان بختیاری) توسط جوانی ازگشتاسب‌ها به اجبار به فارس کوچانده شده و در نزدیکی شیراز کنونی ساکن شده‌اند. در زمان حکومت کریم خان زند که شهر شیراز پایتخت ایران بوده‌است خوانین این طایفه از دلیران و امرای سپاه کریم خان بوده‌اند که گویند بیگلرجان عثمانی ارشاک گشتاسبی سردار شجاع کریم خان را دلیرترین جنگجویان تمام طول زندگانیش خواند که باعث شکستشان در زمان نادرشاه بود (ص۲۴۸) ولی طی اختلاف به وجود آمده و کدورتی که کریم خان از آن‌ها به دلیل آیین زرتشت داشته به مناطقی از استان کهگیلویه و بویراحمد کنونی کوچانده شده‌اند. بازماندگان این طایفه هم اینک در مناطقی از استان‌های اصفهان، فارس (نورآباد ممسنی)، کهگیلویه و بویراحمد(گچساران، یاسوج،سرابتاوه]]،چرام، خان احمد، خیرآباد)وبوشهر کردستان زاهدان وچارمحال سکونت دارند. در دوره صفویه، گشتاسبی‌ها به دلیل سرداران بزرگش، از وفادارترین حامیان صفویه بودند و سلاطین صفوی نیز از آنان حمایت می‌کردند، اما نادرشاه، پس از به قدرت رسیدن، گشتاسبی‌ها را به فارس کوچاند. میرزاحسن فسائی. فارسنامه ناصری.
جمعیت این طایفه در سرشماری در سال ۱۳۹۵ در حدود۱۷۰هزار نفر اعلام شده است. نام دیگر این طایفه کُشتاس است.