عتیقه‌شناس

عتیقه‌شناس (انگلیسی: Antiquarian، لاتین: antiquarius) به افراد پژوهشگر یا علاقه‌مند به آثار باستانی و مصنوعات گذشتگان اطلاق می‌شود. به‌طور خاص، عتیقه‌شناسی مطالعهٔ تاریخ است با توجه ویژه به دست‌ساخته‌ها و محوطه‌های باستانی یا آرشیو‌ها و نسخ خطی تاریخی.

کابینت عجایب ال ورم، از کتاب موزه ورمی سال ۱۶۵۵

تفاوت عتیقه‌شناسی و باستان‌شناسی این است که در عتیقه‌شناسی جمع‌آوری اطلاعات به خاطر خود اطلاعات و در نتیجه عاری از هر گونه تفسیر است.

علم عتیقه‌شناسی (به انگلیسی: antiquarianism) در اصل روشی تحقیقی بود که در اروپا بین قرون ۱۵ تا ۱۸ میلادی شکوفا شد و اساس آن تمرکز بر شواهد تجربی بود. عتیقه‌شناسان تنها به امور واقع می‌پرداختند و علاقه‌ای به نظریه‌پردازی نداشتند.

امروز اصطلاح عتیقه‌شناس معمولاً در معنایی تحقیرآمیز به در مورد کسانی به کار می‌رود که به جای نگرش کلی به بافتار و روند تاریخی بر امور کم‌اهمیت واقع تاریخی تمرکز می‌کنند.

جستارهای وابسته

منابع

    پیوند به بیرون

    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ عتیقه‌شناس موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.