فامیلی گای

فامیلی گای[معنی 1] (به انگلیسی: Family Guy) یک مجموعهٔ پویانمایی کمدی تلویزیونی است که توسط ست مک‌فارلن ساخته شده و از شبکه رسانه‌ای فاکس پخش می‌شود. داستان مجموعه حول خانواده‌ای خیالی به نام خانوادهٔ گریفن که در شهر خیالی کوهاگ در رود آیلند زندگی می‌کنند، می‌چرخد.

فامیلی گای
ژانرکمدی موقعیت
کمدی سیاه
سازندهست مک‌فارلن
صداپیشگانست مک‌فارلن
الکس بورستین
ست گرین
میلا کونیس
مایک هنری
سازنده موسیقی متنوالتر مورفی
آهنگسازانوالتر مورفی
ران جونز
کشور سازندهآمریکا
زبان اصلیانگلیسی
شمار فصل‌ها۱۹
شمار قسمت‌ها۳۵۰ (فهرست قسمت‌ها)
تولید
تهیه‌کننده‌های اجرایی
تهیه‌کننده‌ها
تدوین‌گرانجان والتس
ریک مکنزی
مایک الیاس
مدت۲۰–۲۳ دقیقه
تولیدکننده‌هافازی دور پروداکشنز
تلویزیون فاکس قرن بیستم
توزیع‌کنندهتلویزیون بیستم
پخش
شبکهٔ اصلیفاکس
انتشار اولیه
  • ۳۱ ژانویه ۱۹۹۹ (۱۹۹۹-01-۳۱) – ۱۴ فوریه ۲۰۰۲ (۲۰۰۲-02-۱۴)
پس از وقفه:
۱ مه ۲۰۰۵ (۲۰۰۵-05-۰۱) –
تاکنون
انتشار
پس ازلری و استیو
نمایش‌های مشابهبابای آمریکایی!
کلیولند شو (دبیرستان آمریکایی)
پیوندهای بیرونی
[fox.com/familyguy وبگاه]

مک‌فارلن این خانواده را پس از ساخت دو فیلم پویانمایی زندگی لری و لری و استیو، طراحی کرد. او با الهام گرفتن از شخصیت لری و سگش استیو، پیتر و برایان را خلق کرد. قسمت آزمایشی این سریال در ۲۰ دسامبر ۱۹۹۸ به روی آنتن رفت و بعد از آن، فاکس به مک‌فارلن چراغ سبز نشان داد. فصل اول این سریال با استقبال خوبی روبه‌رو شد. اما بیننده‌های این سریال در فصل دوم و سوم، به دلیل تداخل زمانی پخش این سریال با سریال‌های دیگر، به‌شدت کاهش یافت و این باعث شد تا فاکس در ۲۰۰۱ و پس از پایان فصل سوم، ادامهٔ ساخت این مجموعه را لغو کرد. با استقبال قابل توجه بینندگان از پخش مجدد سریال در شبکهٔ Adult Swim و فروش بالای دی‌وی‌دی‌های فصل‌های ۳–۱، در ۲۰۰۴، تولید این مجموعه از سر گرفته شد.

فامیلی گای ۱۳ بار نامزد دریافت جوایز امی و ۱۱ بار نامزد دریافت جایزهٔ Annie شد که از این بین، برندهٔ چهار جایزهٔ امی و سه جایزهٔ Annie شد. این سریال در ۲۰۰۹ نامزد دریافت جایزهٔ امی مجموعه برجسته کمدی شد. این اولین بار بعد از سال ۱۹۶۱ بود که یک پویانمایی نامزد دریافت این جایزه می‌شود. در آن سال مجموعه عصر حجر نامزد دریافت این جایزه شده بود. این سریال در حال حاضر ۱۹فصل داردو آغاز اولین قسمت فصل ۱۹از ۲۷ستامبر شروع شد

خاستگاه مجموعه
نوشتار(های) وابسته: زندگی لری و لری و استیو

ایدهٔ فامیلی گای در ۱۹۹۵ و زمانی که مک‌فارلن در دانشگاه طراحی رود آیلند درس می‌خواند، در ذهنش شکل گرفت.[1] در زمان کالج، او برای پایان‌نامه‌اش، فیلم زندگی لری را ساخت،[1] فیلمی که بعداً توسط استادش به کمپانی هانا-باربرا فرستاده شد و همین باعث شد که مک‌فارلن در این شرکت استخدام شود.[2] در ۱۹۹۶، او ادامه‌ای از این فیلم به نام لری و استیو را درست کرد. شخصیت‌های اصلی این فیلم مرد میانسالی به نام استیو و سگش لری بودند. این فیلم در ۱۹۹۷، از شبکه کارتون نتورک پخش شد.[1]

لری (چپ) و استیو (راست)
شخصیت‌هایی که در فیلم لری و استیو ظاهر شدند. این فیلم را ست مک‌فارلن کارگردانی کرد. شخصیت پیتر و برایان، الهام گرفته از این دو شخصیت است.

مدیران فاکس این فیلم را دیدند و با مک‌فارلن برای ساختن مجموعه‌ای به نام فامیلی گای قرارداد بستند.[3] فاکس ۵۰٬۰۰۰ دلار بودجه در اختیار مک‌فارلن گذاشت و از او خواست تا قسمتی آزمایشی و ۱۵ دقیقه‌ای بسازد.[4] بسیاری از نمودهای فامیلی گای از فیلم لری و استیو گرفته شده‌است. با کار کردن روی این مجموعه، شخصیت‌های استیو و لری به پیتر و برایان تبدیل شدند.[3][5] او از بسیاری از سریال‌های کمدی موقعیت مانند همهٔ اعضای خانواده[E 1] و سیمپسون‌ها برای ساخت این سریال الهام گرفته‌است.[6]

فامیلی گای ابتدا قرار بود به صورت فیلم‌های کوتاه ساخته و از شبکه MADtv پخش گردد. امّا بودجه به اندازه کافی نبود تا این سریال بلندتر باشد. سپس مک‌فارلن پیشنهاد داد تا فامیلی گای به صورت یک مجموعه تلویزیونی از شبکه فاکس، پخش شود.[6] سریال فامیلی گای در همان سالی که پخش پادشاه تپه[E 2] در فاکس شروع شد، به این شبکه پیشنهاد داده شد.[6] بعد از موفقیت مجموعه پادشاه تپه، در ۱۵ مهٔ ۱۹۹۸، فاکس ۱۳ قسمت از فامیلی گای را سفارش داد.[7]

تولید

سازندگان اختصاصی

ست مک‌فارلن، خالق این مجموعه، از ابتدا تا کنون تولیدکننده اجرایی این سریال بوده‌است. نخستین سازندگانی که با آن‌ها در این مجموعه کار شد، دیوید زاکرمن، لولی آریز، دیوید پریچارد و مایک ولف بودند.[8] فامیلی گای از ابتدا تاکنون، تولیدکننده اجرایی متعددی داشته‌است که از جمله آن‌ها می‌توان به دنیلی پالادینو، کارا ولو و دنی اسمیت اشاره کرد. دیوید ای. گودمن در فصل سوم به عنوان دستیار تولیدکنندگان اجرایی به این سریال پیوست. الکس بورستین که به جای شخصیت لوییس صحبت می‌کند، در فصل چهارم و پنجم، تولیدکننده اجرایی و سرپرست تهیه‌کنندگان نیز بود.[9] بیشترین نقش برای تولید این سریال را مک‌فارلن ایفا می‌کند. او که در این مجموعه به چای چندین شخصیت صحبت می‌کند، از شروع پخش این سریال، سرپرست نویسندگان و تهیه‌کنندگان نیز هست.[10][11]

نویسندگان

تیم اولیه نویسندگان سریال با حضور نویسندگانی هم‌چون کریس شریدان،[12] دنی اسمیت، گری جنتی، ریکی بلیت، نیل گولدمن، گرت داناوان، مت ویتزمن و مایک بارکر، شکل گرفت.[13] روند نوشتن فیلم‌نامه‌های فامیلی گای، این گونه است که ۱۴ نویسنده فیلم‌نامه‌های خود را می‌نویسند و در اختیار سایر نویسندگان قرار می‌دهند تا آن‌ها فیلم‌نامه‌هایشان را بخوانند. فامیلی گای شیوه‌ای در پیش گرفته که پیرو آن، در چندین سکانس، تصویر عوض می‌شود و خاطره‌ای از گذشته، آینده یا هر آنچه در ذهن شخصیت‌های سریال هست، نشان داده می‌شود.[14] اگر تعداد این‌گونه سکانس‌ها در فیلم‌نامه کم باشد، نویسندگان سعی می‌کنند تا بر تعداد آن‌ها بیفزایند. سپس مک‌فارلن و بقیه تیم نویسندگی تلاش می‌کنند تا بخش‌های خنده‌دار بیشتری به فیلم‌نامه اضافه کنند. مک‌فارلن می‌گوید به دلیل این که طراحی‌های این سریال با دست انجام می‌شود، تولید هر قسمت از این مجموعه، حدود ده ماه طول می‌کشد. به همین دلیل است که وقایع زمان پخش مجموعه، در آن مطرح نمی‌شود.[15] بیشتر نویسندگانی که در ابتدا برای این مجموعه، فیلم‌نامه می‌نوشتند، هرگز در حوزهٔ پویانمایی کار نکرده بودند و بیشتر آن‌ها برای سریال‌های کمدی موقعیت، فیلم‌نامه نوشته بودند.[6]

مت ویتزمن (چپ) نویسنده سابق این مجموعه و مایک بارکر تهیه‌کننده و نویسندهٔ سابق این مجموعه
هر دوی آن‌ها بعداً به همراه مک‌فارلن، بابای آمریکایی! را خلق کردند.

در مصاحبه‌ای که در دی‌وی‌دی فصل اول این مجموعه با مک‌فارلن انجام شده‌است، او می‌گوید که به سریال‌های رادیویی دهه‌های ۳۰ و ۴۰ میلادی که از جمله آن‌ها یک سریال دلهره‌آور به نام Suspense می‌باشد، علاقهٔ زیادی دارد و به همین دلیل برای برخی قسمت‌ها، نام‌هایی انتخاب می‌کند که به قتل و مرگ ارتباط دارد، مانند مرگ سایه دارد[E 3] و تصمیم قتل[E 4] که به ترتیب قسمت‌های اول و چهارم فصل اول این سریال می‌باشند. مک‌فارلن بعداً اعلام کرد که تیم نویسندگی تصمیم گرفته این‌گونه نام‌گذاری قسمت‌ها را کنار بگذارد، زیرا ارتباط دادن آن‌ها به داستان سریال، دشوار است.[16]

استیو کالاگان با نوشتن ۱۸ اپیزود از این سریال، در بین نویسندگان این مجموعه رکورددار است. بسیاری از نویسندگان، این مجموعه را ترک کردند تا روی سریال‌های دیگر کار کنند. نیل گولدمن و گرت داناوان پس از هشت سال کار کردن روی این سریال، از تیم جدا شدند و سیزده قسمت از سریال ان‌بی‌سی به نام Scrubs را نوشتند و هم‌چنین تولیدکنندهٔ اجرایی این سریال نیز شدند.[17] مایک بارکر و مت ویتزمن هم به همراه مک‌فارلن سریال بابای آمریکایی! را خلق کردند.[18][19]

با اعتصاب نویسندگان آمریکایی (۲۰۰۸–۲۰۰۷)، تولید این سریال نیز در دسامبر ۲۰۰۷ و در چند بازهٔ زمانی بعد از آن، متوقف شد. فاکس چندین اپیزود را بدون تأیید نهایی مک‌فارلن تولید کرد. اگرچه مک‌فارلن نمی‌خواست در آن دوره، تولید سریال ادامه یابد، اما با توجه به قراردادش با فاکس، مجبور شد تا کارش را ادامه بدهد.[20] تولید این سریال پس از پایان اعتصاب، به صورت رسمی شروع شد و پخش عادی آن از ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ آغاز شد.[21]

کارگردانان

سریال فامیلی گای خانواده تاکنون ۳۰ کارگردان داشته‌است که از این بین پیتر شین و پیت میشل، به ترتیب هر کدام ۴۵ و ۳۶ اپیزود را کارگردانی کرده‌اند، که با این حساب پرکارترین کارگردانان این مجموعه به حساب می‌آیند. علاوه بر این، آن‌ها تنها کارگردانانی هستند که از ابتدای مجموعه تا کنون، در تیم ساخت این مجموعه حضور داشته‌اند.[22]

صداپیشگان
نوشتار(های) وابسته: فهرست صداپیشگان فامیلی گای

ست مک‌فارلن به جای چهار شخصیت اصلی این سریال صحبت می‌کند:پیتر گریفن، برایان گریفن، استووی گریفن و گلن کواگمایر.[23] مک‌فارلن خودش خواسته تا به‌جای این شخصیت‌ها حرف بزند. زیرا معتقد است که خودش بهتر می‌تواند این کار را انجام دهد تا این که از کسی دیگر بخواهد.[24] مک‌فارلن صدای پیتر را از یکی از نگهبانان دانشگاه طراحی رود آیلند الهام گرفته‌است.[25] صدای استووی بر اساس صدای بازیگر انگلیسی، رکس هریسن می‌باشد.[26] صدای برایان، صدای معمولی مک‌فارلن است.[24] هم‌چنین او به‌جای چندین شخصیت مهمان و مکمل مانند گلن کواگمایر (همسایه خانواده گریفن)، تام تاکر (گوینده اخبار تلویزیون) و کارتر پیوترشمیدت (پدر لوییس) حرف می‌زند.[27] الکس بورستین به جای لوییس، تریشیا تاکاناوا (خبرنگار آسیایی تلویزیون)، لورتا براون و باربارا پیوترشمیت صحبت می‌کند.[28] ست گرین به جای کریس و نیل گولدمن صحبت می‌کند.[27] در فصل اول، لیسی شابرت به جای مگ حرف می‌زد، ولی او به دلیل ادامه تحصیل و بازی در سریالی دیگر، مجموعه را ترک کرد و میلا کونیس، جانشین وی شد.[27] مایک هنری به جای کلیولند براون و هربرت صحبت می‌کند.[29] هنری و مک‌فارلن در دانشگاه رود آیلند با هم آشنا شدند. چند سال بعد مک‌فارلن از هنری خواست تا در این سریال صداپیشگی کند و هنری پذیرفت. هم‌چنین او یکی از نویسندگان سریال نیز می‌باشد. در چهار فصل اول، نام او به عنوان صداپیشهٔ مهمان در تیتراژ سریال ذکر می‌شد، اما از شروع فصل پنجم، نام او در بین صداپیشگان اصلی سریال قرار گرفت.[30]

صداپیشگان اصلی
ست مک‌فارلن الکس بورستین ست گرین میلا کونیس مایک هنری
پیتر گریفن، استووی گریفن، برایان گریفن، گلن کواگمایر، تام تاکر، کارتر پیوترشمیت و شخصیت‌های دیگر لوییس گریفن، لورتا براون، باربارا پیوترشمیت، تریشیا تاکاناوا و شخصیت‌های دیگر کریس گریفن، نیل گولدمن و شخصیت‌های دیگر مگ گریفن کلیولند براون، هربرت، مرد کَر، بروس هنرمند، شخصیت‌های دیگر

دیگر صداپیشگانی که در این مجموعه حضور دارند، پاتریک وربرتون به جای جو سوانسون،[31] آدام وست به جای شهردار آدام وست،[32] جنیفر تیلی به جای بونی سوانسون،[33] جان جی. برنان به جای مورت گولدمن و هوراس، کارلوس الازروکی به جای جاناتان وید،[34][35] آدام کارولا و نورم مک‌دونالد به جای مرگ،[36] لوری آلن به جای دایان سیمونز[37] و فیل لامر به جای اولی ویلیامز و قاضی،[38] می‌باشند. هم‌چنین بوتچ هارتمن، در بسیاری از قسمت‌ها به جای شخصیت‌های مختلف صحبت کرده‌است[39] و هم‌چنین دنی اسمیت، که خودش از نویسندگان این سریال است، به جای چند شخصیت در سریال حرف زده‌است.[40]

اوایل پخش و لغو شدن مجموعه

فامیلی گای، به صورت رسمی در ۳۱ ژانویه ۱۹۹۹ و بعد از مسابقه سوپربول پخش گردید. قسمت اول سریال ۲۲ میلیون بیننده داشت.[41] قسمت بعدی سریال در ۱۱ آوریل ۱۹۹۹ پخش شد. فاکس تصمیم گرفت تا این سریال را یک‌شنبه‌ها ساعت ۸:۳۰ شب (به وقت محلی) به صورت منظم پخش کند. این موقع، بین زمان پخش سریال سیمپسون‌ها و پرونده‌های مجهول بود.[7] در پایان فصل اول، این سریال با میانگین ۱۲٫۸ میلیون بیننده برای هر قسمت، رتبهٔ ۳۳ام را در بین همهٔ سریال‌ها به خود اختصاص داد.[42] پخش فصل دوم این سریال از ۲۳ سپتامبر ۱۹۹۹ شروع شد و زمان پخش آن به پنج‌شنبه‌ها ساعت ۹ شب تغییر یافت. این موقع، همزمان با پخش سریال Frasier از شبکه ان‌بی‌سی بود و همین باعث شد تا بیننده‌های فامیلی گای به شدت کاهش یابد.[7] فاکس این سریال را از برنامه‌های پخش خود حذف کرد و شروع به پخش نامنظم اپیزودهای آن کرد. سریال در ۷ مارس ۲۰۰۰ به حالت پخش اولیه خود برگشت. اما با همزمان شدن با پخش مسابقه چه کسی می‌خواهد میلیونر بشود[E 5] از شبکه ای‌بی‌سی، در پایان فصل دوم و با میانگین ۶٫۳۲۰ میلیون بیننده، در رتبه ۱۱۴ام قرار گرفت.[43] فاکس در ۲۰۰۰ و بعد از پایان فصل دوم، اعلام کرد که این سریال کنسل شده‌است.[44] اما بعد در ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۰، ۱۳ قسمت برای فصل سوم سفارش داد.[41]

سریال از ۸ نوامبر ۲۰۰۱ شروع به پخش کرد. زمان جدید پخش سریال، پنج‌شنبه‌ها ساعت ۸ شب بود. این زمان‌بندی سریال را وارد رقابتی میان سریال‌های دوستان و نجات‌یافته[E 6] کرد. در طول پخش فصل سوم، فاکس بارها زمان‌بندی سریال را تغییر داد و این باعث شد تا از نمره سریال کاسته شود.[45] فامیلی گای در برنامه‌های سال ۲۰۰۲ فاکس قرار نگرفت[7] و بعد از آن فاکس به صورت رسمی انحلال این سریال را اعلام کرد.[46]

موفقیت مجموعه و احیا شدن آن

فاکس تلاش کرد تا امتیاز پخش مجدد سریال را به شبکه‌ای دیگر بفروشد. پیدا کردن مشتری برای آن کار دشواری بود، ولی در نهایت شبکه کارتون نتورک امتیاز این مجموعه را خرید.[47] پخش مجدد فامیلی گای از این شبکه، از ۲۳ آوریل ۲۰۰۳ آغاز شد و فوراً به پربیننده‌ترین برنامه تبدیل شد.[7][48] در همان هفته‌ای که پخش مجدد سریال از شبکه Adult Swim (یکی از زیرشاخه‌های کارتون نتورک) آغاز گردید، دی‌وی‌دی‌های فصل اول و دوم سریال نیز به بازار آمد. در طول یک ماه، ۴۰۰٬۰۰۰ نسخه از این دی‌وی‌دی‌ها به فروش رسید[7] و تا پایان سال این عدد به ۲٫۲ میلیون نسخه رسید[49] و این باعث شد تا دی‌وی‌دی‌های فامیلی گای به پرفروش‌ترین سریال‌های تلویزیونی در سال[50] و دومین سریال پرفروش تاریخ تبدیل شود.[51] بعد از این، دی‌وی‌دی‌های فصل سوم نیز به بازار عرضه شد که این فصل هم بیشتر از یک میلیون نسخه فروش داشت.[48] فروش بالای دی‌وی‌دی‌های این سریال و پربیننده بودن سریال در پخش مجدد آن، فاکس را بر آن داشت تا ۳۵ قسمت جدید از این سریال را سفارش دهد.[52] این نخستین بار بود که یک سریال پس از موفقیت در فروش دی‌وی‌دی، احیا می‌شد.[51][53]

اولین قسمت سریال پس از احیای آن در ۲۵ مهٔ ۲۰۰۵ به روی آنتن رفت.[54] این قسمت سریال ۱۱٫۸۵ میلیون بیننده داشت.[55]

شخصیت‌ها
از سمت چپ به راست:
برایان، لوویس، پیتر، استووی، کریس و مگ
نوشتار اصلی: فهرست شخصیت‌های فامیلی گای

داستان این سریال حول زندگی خانوادهٔ پیتر گریفن سیر می‌کند. او ایرلندی-آمریکایی است و در یک خانواده کاتولیک به دنیا آمده‌است. با لهجه‌ای بوستونی حرف می‌زند و در رود آیلند زندگی می‌کند.[56] او با لوییس ازدواج کرده‌است. لوییس فرزند خانوادهٔ ثروتمند پیوترشمیت می‌باشد.[57] پیتر و لوییس سه فرزند دارند:مگ، دختر نوجوانشان که کمی بی‌دست و پاست و مدام مورد تمسخر دیگران قرار می‌گیرد؛ کریس، پسر نوجوانی که اضافه وزن دارد، کم‌هوش است و تقریباً نمونهٔ جوان پدرش است؛ استووی، فرزند کوچک خانواده که می‌تواند حرف بزند و همواره در رابطه با کردار بزرگسالان صحبت می‌کند.[58] برایان، سگ خانواده است و در کنار آن‌ها زندگی می‌کند. او مانند یک انسان حرف می‌زند، قدرت اندیشه دارد و به مارتینی علاقه دارد.[59]

شخصیت‌های دیگر نیز در این سریال حضور دارند، که در برخی از قسمت‌ها ظاهر می‌شوند. گلن کواگمایر که همسایه گریفن‌هاست و به رابطه جنسی اعتیاد دارد.[60] کلیولند براون و همسرش لورتا،[61] به همراه جو سوانسون که یک پلیس و ناتوان جسمی است[62] و همسرش بونی،[63] همسایه‌های خانواده گریفن هستند. سوزی فرزند جو و بونی است.[64] مورت گولدمن که یک داروساز یهودی است[65] به همراه همسرش موریل[66] و فرزندش نیل[67] و سالمندی به نام هربرت از دیگران همسایگان آن‌ها هستند.[68]

تام تاکر،[69] دایان سیمونز،[70] تریشیا تاکاناوا[71] و اولی ویلیامز[72] مجریان تلویزیون هستند. آدام وست هم شهردار شهر کوهاگ می‌باشد.[73]

محیط
آسمان پویانمایی فامیلی گای
نمایی از آسمان پراویدنس

محیط اصلی که داستان فامیلی گای در آن اتفاق می‌افتد، شهری به نام کوهاگ واقع در رود آیلند می‌باشد. مک‌فارلن، زمانی که در دانشگاه درس می‌خواند، در پراویدنس به سر می‌برد و به همین دلیل، در این سریال نشان‌هایی از رود آیلند می‌بینیم. هم‌چنین مک‌فارلن از برخی از نام مکان‌ها و شخصیت‌های رود آیلند استفاده کرده‌است.[74][75]

نشانه‌ها

قسمت‌های به سمت

قسمت‌هایی که نام آن‌ها با مسیر…[E 7] شروع می‌شود، نشان‌دهندهٔ این است که آن قسمت دربارهٔ یک سفر است.[76][77][78] نام این قسمت‌ها، از فیلم‌های کمدی هفت‌گانهٔ به سمت ... با بازی بینگ کرازبی، باب هپ و دوروتی لیمر که در دهه ۴۰ میلادی ساخته شدند، گرفته شده‌است.[77] در این قسمت‌ها، معمولاً استووی و برایان در جایی فراطبیعی و ناآشنا با شهر کوهاگ حضور می‌یابند. اولین‌بار اپیزودی به نام به سمت رود آیلند[E 8] در ۳۰ مهٔ ۲۰۰۰ پخش شد. در این قسمت‌ها، از موسیقی فیلم‌های معروف، علامت‌های تجاری استفاده می‌شود و در برخی صحنه‌ها از فیلم‌های علمی-تخیلی و فانتزی دیگر تقلید می‌شود.[79][80]

شوخی‌ها

برخی سکانس‌های فامیلی گای از شیوهٔ خاصی پیروی می‌کند و در بین صحبت کردن یک شخصیت در یک صحنه، تصویر قطع می‌شود و تصویری از آینده، گذشته یا هر آنچه در ذهن شخصیت هست، نشان داده می‌شود.[14][81]

در قسمت‌های اول، بیشتر طنز سریال مربوط به شرارت‌های استووی بود. او در ذهن خود ایده‌های شومی داشت، می‌خواست بر دنیا مسلط شود و هم‌چنین قصد داشت مادرش را بکشد. بعد از مدتی، تیم نویسندگان و مک‌فارلن به این نتیجه رسیدند که این ایده دیگر خنده‌دار نیست و تصمیم گرفتند تا شیوهٔ نوشتن در مورد شخصیت استووی را تغییر بدهند.[82] رایج‌ترین طنز استفاده شده در فامیلی گای، شکستن دیوار چهارم و صحبت با مخاطبین می‌باشد. به طول مثال در اولین اپیزودی که بعد از احیای سریال پخش شد، پیتر دربارهٔ انحلال سریال به خانواده‌اش می‌گوید که فاکس جای آن‌ها را به ۲۹ سریال[83] دیگر داده‌است و وقتی لوییس از پیتر می‌پرسد که آیا امیدی هست یا خیر، پیتر جواب می‌دهد که اگر همهٔ آن‌ها کنسل شوند، امیدی هست. این ۲۹ سریال در زمانی که پخش فامیلی گای متوقف شده بود، واقعاً کنسل شدند.[84]

در این سریال از تکه‌کلام‌هایی استفاده می‌شود که خیلی مشهور شده‌اند. به‌طور مثال گلن کواگمایر می‌گوید گیگیتی گیگیتی گو[E 9] و لعنتیِ عالی[E 10] تکه کلام پیتر است. بیا جلو ببینم![E 11][82] نیز تکه کلام جو سوانسون می‌باشد. در یکی از اپیزودها که پیتر همه‌چیز راجع به زندگی‌اش را فراموش کرده‌است، می‌گوید دوه و لوییس به او تذکر می‌دهد که این تکه‌کلام او نیست.[85]

دیدگاه‌ها، موفقیت‌ها و انتقادات

موفقیت مجموعه

فامیلی گای نظرات مثبتی از سوی منتقدان دریافت کرده‌است. کاترین سیپ از مجله منتقدین ملی این سریال را کثیف اما بسیار خنده‌دار توصیف کرده‌است.[86] کارن جیمز از نیویورک تایمز، خانواده گریفن را خانواده‌ای طنز که عصبی‌کننده هستند و این مجموعه را دارای قابلیت‌های زیاد برای خنداندن تشریح کرده‌است.[87] روزنامه صبح سیدنی هرالد، این سریال را در ۲۱ آوریل ۲۰۰۹، به عنوان مجموعهٔ هفته انتخاب کرد.[88] فریزر مور از نشریه ستل تایمز می‌گوید که این مجموعه میل پایان‌ناپذیری برای خنداندن مخاطب از طریق سوژه‌هایی که به بدن انسان مربوط می‌شود، دارد. هم‌چنین او این مجموعه را بی‌ادبانه و خام، ولی خوشمزه توصیف می‌کند.[89] نانسی فرانکلین از نیویورکر می‌گوید که این مجموعه به خاطر کمدی سکسی‌اش، به تدریج در حال تبدیل شدن به یکی بهترین مجموعهٔ پویانمایی است. او معتقد است از چندین لحاظ، فامیلی گای حتی از سیمپسون‌ها هم بهتر است.[90] آی‌جی‌ان فامیلی گای را یک سریال عالی توصیف کرده و اعلام کرده که به سختی می‌توان مجموعه‌ای مانند فامیلی گای پیدا کرد که مردم را آن‌قدر بخنداند.[91] فامیلی گای در بریتانیا نیز پخش می‌شود و بینندگان آن بین ۷۰۰٬۰۰۰ تا ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر، تخمین زده می‌شود.[92]

هم‌چنین این سریال، بسیاری از هنرپیشگان و افراد معروف را مجذوب خود کرده‌است. امیلی بلانت اعلام کرده‌است که فامیلی گای از سریال‌های مورد علاقهٔ اوست و هم‌چنین برای حضور به عنوان مهمان افتخاری در این سریال، ابراز علاقه کرده‌است.[93] رابرت داونی جونیور با سازندگان این سریال، تماس گرفته تا ببیند می‌تواند در این سریال مشارکت داشته باشد، زیرا پسر او طرفدار این مجموعه است. تهیه‌کنندگان نیز یک شخصیت برای حضور وی در سریال ساختند.[94] لورن کونارد بعد از آشنایی با مک‌فارلن، این سریال را دنبال کرد و به یکی از دوستداران این مجموعه تبدیل شد. او می‌گوید شخصیت محبوب او استووی است. هم‌چنین او در یکی از قسمت‌های این سریال، به صورت مهمان حضور یافت.[95] دواین جانسون خودش را یکی از طرفداران بزرگ‌فامیلی گای توصیف کرده‌است. مک‌فارلن در فیلم جانسون به نام پری دندان، نقش کوتاهی داشت و نهایتاً باعث شد تا این دو با هم دوست شوند و جانسون در دو اپیزود از فامیلی گای حضور یافت.[96] ریهانا نیز اقرار کرده که یکی از طرفداران این مجموعه است.[97] بریتنی اسپیرز نیز از هواداران این سریال است و می‌گوید سعی دارد تا لهجه بریتانیایی استووی را تقلید کند.[98]

جوایز

فامیلی گای و دست‌اندرکاران آن، تاکنون ۱۳ بار نامزد دریافت جایزه امی شده‌اند که چهار بار برندهٔ آن شده‌اند. مک‌فارلن برنده جایزه برجسته‌ترین صداپیشگی، به خاطر صداپیشگی شخصیت استووی شد.[99] مورفی و مک‌فارلن به خاطر شعر و آهنگ ترانهٔ خیلی چیزها هست که باید ببینی[E 12] صاحب جایزه برجسته‌ترین آهنگ و ترانه شدند.[99] استیون فونتی به خاطر کتابش راجع به اپیزود کریسی جا نمانده (اشاره به طرح No Child Left Behind جهت تحصیل رایگان برای کودکان آمریکایی)،[E 13] جایزه موفقیت انفرادی برجسته را ازآن خود کرد.[100] گریگ کولتون هم با نوشتن کتابی راجع به اپیزود به سمت دنیای مجازی[E 14] این جایزه را برده‌است.[101] در ۲۰۰۹، فامیلی گای نامزد دریافت جایزه مجموعه برجسته کمدی شد. این اولین بار پس از سال ۱۹۶۱ بود که یک مجموعه پویانمایی نامزد دریافت این جایزه می‌شود. در آن سال، سریال عصر حجر، نامزد دریافت این جایزه شده بود.[102] هم‌چنین این مجموعه تاکنون ۱۱ بار نامزد دریافت جایزه Annie شده‌است که سه بار برندهٔ آن شده‌است. دو بار در ۲۰۰۶ و یک‌بار در ۲۰۰۸.[103][104][105] فامیلی گای در جشنواره‌های مختلف از جمله جوایز برگزیده مردم و جوایز برگزیده نوجوانان، برندهٔ جایزه‌های متعدد شده‌است.[106][107]

انتقادات

فامیلی گای از سوی برخی منتقدان و روزنامه‌نگاران به دلیل ناسزاگویی، بی‌حرمتی به مقدسات، برهنگی و خشونت مورد انتقاد قرار گرفته‌است.[108][109] کمیسیون ارتباطات فدرال،[E 15] تاکنون درخواست‌هایی برای جلوگیری از ادامه پخش این سریال دریافت کرده‌است.[110][111]

سازمان‌های خانواده[112] و گروه‌های مذهبی[113] معتقدند که این سریال، اعتقادات دینی را به سخره گرفته‌است. در موارد مشابه، موسسات خیریه می‌گویند که این سریال نباید به موارد حساسی مانند بیماری ایدز/اچ‌آی‌وی[114] و سندرم داون[115] نزدیک شود. همین‌طور برخی منتقدین[45] و کارتونیست‌ها،[116][117] به علت طنزهای فرهنگی بیش از حد و تقلید از مجموعه‌های دیگر، از این سریال انتقاد کرده‌اند. در برخی قسمت‌های سیمپسون‌ها، سریال فامیلی گای مورد تمسخر قرار گرفته‌است. با این حال مک‌فارلن و مت گرونینگ (خالق سیمپسون‌ها)، وجود هرگونه دشمنی بین این مجموعه‌ها را رد کرده‌اند و گفته‌اند بین آن‌ها فقط حس رقابت وجود دارد.[118] از طرف دیگر، جان کریسفالوزی خالق مجموعه رن و استیمپی،[116] تری پارکر و مت استون سازندگان مجموعه ساوت پارک، از منتقدان فامیلی گای هستند.[117]

رسانه‌های دیگر

فیلم

در ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۷، مک‌فارلن در مصاحبه با مجله گزارشگر هالیوود به صورت غیررسمی اعلام کرد که احتمالاً در آینده روی فیلم سینمایی فامیلی گای کار خواهد کرد.[119] در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸، مک‌فارلن به صورت رسمی تأیید کرد که فیلمی با شخصیت‌های این سریال تولید خواهد کرد و در سینماها اکران خواهد شد.[120] او گفته که فیلم به صورت فیلم‌های موزیکال قدیمی خواهد بود.[121]

مجموعه‌های مرتبط
نوشتار اصلی: کلیولند شو

مک‌فارلن به همراه مایک هنری و ریچارد اپل مجموعه پویانمایی دیگری مرتبط با فامیلی گای را خلق کرده‌اند. بحث ساخت این سریال در ۲۰۰۷ شروع شد و در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۹ اولین قسمت کلیولند شو پخش گردید. داستان این سریال حول خانواده کلیولند براون می‌باشد که در سریال فامیلی گای یکی از همسایگان خانواده گریفن است.[122][123]

بازی‌های ویدئویی

بازی ویدئویی فامیلی گای! در ۲۰۰۶ و در سبک اکشن توسط شرکت High Voltage Software ساخته شد و ۲کا گیمز آن را منتشر کرد.[124] این بازی با توجه به نظرسنجی متاکریتیک، نظر مثبت ۵۰ درصد مخاطبان پلی‌استیشن ۲،[125] ۵۱ درصد مخاطبان پی‌اس‌پی[126] و ۵۳ درصد مخاطبان ایکس‌باکس ۳۶۰ را دربرداشت.[127] نقطه قوت بازی خنده‌دار بودن آن بود.[124] ناراضیان نیز از کوتاه بودن و غیرجذاب بودن گیم‌پلی بازی شکایت داشتند.[128] در ۲ نوامبر ۲۰۰۹، رایان لنگلی، خبرنگار آی‌جی‌ان گزارش داد که بازی جدیدی از فامیلی گای برای کنسول‌های پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰ و وی در راه است.[129]

هم‌چنین در ۲۰۰۷، دستگاه پین‌بال فامیلی گای، به بازار عرضه شد.[130]

فامیلی گای در بازار

تا سال ۲۰۰۹، شش کتاب در مورد سریال فامیلی گای توسط انتشارات هارپرکالینز منتشر شده‌است.[131] نخستین کتاب، فامیلی گای: راهنمای استووی برای سلطه بر جهان می‌باشد که در ۲۶ آوریل ۲۰۰۵ منتشر شده‌است. نویسنده این کتاب استیون کالاهان[E 16] می‌باشد. این کتاب تصویری است و اندیشه‌های استووی برای چیرگی بر دنیا را نشان می‌دهد.[132] فامیلی گای: به یک روستایی احمق احتیاج دارم و من با یکی‌شان ازدواج کرده‌ام، کتاب دیگری است که در مورد قسمتی با همین نام در مجموعه، نوشته شده‌است.[133]

فامیلی گای در بازار بسیار موفق بوده‌است، چنان‌که احیای این سریال، به دلیل فروش بالای دی‌وی‌دی‌های این مجموعه بود.[134]

پانویس
  1. مرد خانواده یا خانواده دوست، در گفتار عامیانه و روزمرهٔ زبان انگلیسی گاهی به جای man (به‌معنای مرد) واژهٔ guy به کار می‌رود؛ بنابراین، اصل این عبارت به صورت "Family Man" بوده که این عبارت به زبان فارسی عیال‌وار یا خانواده‌دوست می‌تواند ترجمه شود

معادل‌های انگلیسی
  1. All in the Family
  2. King of the Hill
  3. Death Has a Shadow
  4. Mind Over Murder
  5. Who Wants to Be a Millionaire
  6. Survivor
  7. Road to
  8. Road to Rhode Island
  9. Giggity giggity goo
  10. Freakin' sweet
  11. Bring it on
  12. You Got a Lot to See
  13. No Chris Left Behind
  14. Road to the Multiverse
  15. Federal Communications Commission or FCC
  16. Steve Callahan

منابع
  1. Lenburg, Jeff (2006). "Who's who in animated cartoons". New York: Applause Theatre & Cinema Books. p. ص ۲۲۱. Retrieved 23 June 2011.
  2. Lenburg, Jeff. ""Family Guy" Seth MacFarlane to speak at Class Day: Creator and executive producer of 'Family Guy' will headline undergraduate celebration". Harvard Gazette. Archived from the original on 18 April 2012. Retrieved 23 June 2011.
  3. Bartlett, James (12 March 2007). ""Seth MacFarlane – he's the "Family Guy". The Great Reporter. Presswire Limited. Retrieved 23 June 2011.
  4. Andreeva, Nellie (31 Mayٔ 2008). ""Family Guy" creator seals megadeal". The Hollywood Reporter. Retrieved 23 June 2011.
  5. Strike, Joe. "Cartoon Network Pilots Screened by ASIFA East at NYC's School of Visual Arts". Animation World Network. Retrieved 23 June 2011.
  6. "Interview with Seth MacFarlane". IGN. News Corporation. Retrieved 23 June 2011.
  7. Tim Stack. "A Brief History of the Family Guy". Entertainment Weekly. Retrieved 23 June 2011.
  8. "Family Guy: Death Has a Shadow". Film.com. Retrieved 23 June 2011.
  9. "Alex Borstein from Family Guy". Film.com. Retrieved 23 June 2011.
  10. Cagle, Daryl. "The David Silverman Interview". MSNBC. Archived from the original on 30 November 2005. Retrieved 23 June 2011.
  11. «Seth MacFarlane: Credits». TV Guide. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۱.
  12. "Family Guy — I Never Met the Dead Man Cast and Crew". Yahoo!. Retrieved 23 June 2011.
  13. "Family Guy: Chitty Chitty Death Bang". Film.com. Retrieved 23 June 2011.
  14. در انگلیسی به این‌گونه سکانس‌ها cutaway gags یا cutaway sequences می‌گویند.
  15. "'American Dad' and 'Family Guy' Creator Seth MacFarlane Is Animated About Work and Play". ای او ال. Archived from the original on 27 January 2007. Retrieved 23 June 2011.
  16. "William S. Paley TV Fest: Family Guy". IGN. Retrieved 23 June 2011.
  17. "the futon's guide to who's in and who's out". The Futon Critic. Retrieved 23 June 2011.
  18. Stanley, Alexandria (4 February 2005). "Dad Is a C.I.A. Operative, the Kids Have a Weird Pet". The New York Times (The New York Times Company). Retrieved 23 June 2011.
  19. Goyette, Jay (4 February 2011). "Family Guys Seth MacFarlane's Speech Rescheduled". The View (University of Vermont). Archived from the original on 10 January 2008. Retrieved 23 June 2011.
  20. Adalian, Josef (13 November 2007). "Fox to air new Guy Sunday; MacFarlane hopes network changes plans". Variety (magazine). Retrieved 23 June 2011.
  21. "Stewie Is On The Lam On "Family Guy" Sunday, May 18, On Fox". The Futon Critic. Retrieved 23 June 2011.
  22. "Family Guy Series Director". IMDb. Retrieved 27 June 2011.
  23. "Family Guy Cast". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  24. Cruz, Gilbert (26 September 2008). ""Family Guy's Seth MacFarlane". Time (magazine). Retrieved 23 June 2011.
  25. Smith, Andy. "A Real Family Reunion". Providence Journal TV. Retrieved 23 June 2011.
  26. "Stewie Griffin". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  27. ""Family Guy Cast and Details". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  28. Miller, Kirk. "Q&A: Alex Borstein". Metromix. Archived from the original on 18 February 2012. Retrieved 23 June 2011.
  29. "excerpt "Behind the scenes of 'Family Guy' *** Character 'voice' star to speak". The Advocate. Retrieved 23 June 2011.
  30. "Mike Henry of ?Family Guy? talks voices, gags and instinct". Campus Times. 11 September 2008. Retrieved 23 June 2011.
  31. "Patrick Warburton:Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  32. "Adam West Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  33. "Jennifer Tilly:Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  34. "Mr. Saturday Knight". فامیلی‌گای ویکی. 5 September 2001. Retrieved 23 June 2011.
  35. "Carlos Alazraqui: Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  36. "Adam Carolla:Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  37. "Lori Alan:Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  38. "Phil LeMarr:Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  39. "Butch Hartman:Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  40. "Danny Smith:Credits". TV Guide. Retrieved 23 June 2011.
  41. Levin, Gary (18 November 2003). "Family Guy may return". USA Today. Retrieved 23 June 2011.
  42. "1998-99 Ratings". geocities. 24 March 2004. Archived from the original on 29 October 2009. Retrieved 23 June 2011.
  43. "1999-2000 Ratings". fbibler. 2004. Retrieved 23 June 2011. Unknown parameter |ماه= ignored (help)
  44. Gilbert, Matthew. "Family Guy Returns, Just As Funny As Ever". Boston.com. Retrieved 23 June 2011.
  45. VanDerWerff, Todd. ""To Surveil With Love"/"Brotherly Love"/"Brian & Stewie". The A.V. Club. The Onion, Inc. Retrieved 23 June 2011.
  46. McKinley, Jesse (2 Mayٔ 2005). "Canceled and Resurrected, on the Air and Onstage". New York Times (New York Times Company). Retrieved 23 June 2011.
  47. Gordon, Devin (4 April 2005). "FAMILY REUNION". Newsweek. Retrieved 23 June 2011.
  48. Levin, Gary (24 March 2004). "'Family Guy' un-canceled, thanks to DVD sales success". USA Today. Retrieved 23 June 2011.
  49. Poniewozik, James (19 April 2004). "It's Not TV. It's TV on DVD". Time (magazine). Retrieved 23 June 2011.
  50. Kipnis, Jill (7 February 2004). ""Successful "Guy". Billboard. p. ص ۴۴. Retrieved 23 June 2011.
  51. Goodale, Gloria (22 April 2005). "Cult fans bring 'The Family Guy' back to TV". The Christian Science Monitor. Retrieved 23 June 2011.
  52. Louie, Rebecca (28 April 2005). "The 'Family' can't be killed. Fox thought it was out, but we pulled it back on. The 'Guy' who wouldn't die". New York Daily News. Retrieved 23 June 2011.
  53. Levin, Gary (18 November 2003). "'Family Guy' may return". USA Today. Retrieved 23 June 2011.
  54. Lowry, Brian (28 April 2005). "Family Guy". Variety (magazine). Retrieved 23 June 2011.
  55. Aurthur, Kate (3 Mayٔ 2005). "A Sweeping Weekend". The New York Times. Retrieved 23 June 2011.
  56. "Peter Griffin". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  57. "Lois Griffin". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  58. James, Caryn (29 January 1999). "TV Weekend; Where Matricide Is a Family Value". New York Times (New York Times Company). Retrieved 23 June 2011.
  59. "Brian Griffin". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  60. "Glenn Quagmire". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  61. "Spooner Street Neighbors". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  62. "Joe Swanson". فامیلی‌گای ویکی. Archived from the original on 15 August 2011. Retrieved 23 June 2011.
  63. "Bonnie Swanson". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  64. "Susie Swanson". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  65. "Mort Goldman". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  66. "Muriel Goldman". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  67. "Neil Goldman". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  68. "Herbert". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  69. "Tom Tucker". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  70. "Diane Simmons". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  71. "Tricia Takanawa". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  72. "Ollie Williams". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  73. "Mayor Adam West". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 23 June 2011.
  74. "Interview with Seth MacFarlane, creator of The Family Guy". UGO Networks. Archived from the original on 7 November 2007. Retrieved 23 June 2011.
  75. Bartlett, James. ""Seth MacFarlane – he's the "Family Guy". Greatreporter.com. Retrieved 23 June 2011.
  76. Phelps, Ben (16 October 2009). "Relying on stereotypes, 'Family Guy' sticks to its formula, 'Cleveland' shows a softer side". Tufts Daily. Retrieved 23 June 2011.
  77. Love, Brett (29 ژانویه 2007). "Family Guy: Road to Rupert". TV Squad. Retrieved ۲۳ ژوئن. Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  78. Haque, Ahsan. "Family Guy: Stewie and Brian's Greatest Adventures". آی‌جی‌ان. Retrieved 23 June 2011.
  79. Iverson, Dan. "The Cleveland Show Casting Couch". IGN. Retrieved 23 June 2011.
  80. "Family Guy: "Road to Rupert" Review". IGN. Retrieved 23 June 2011.
  81. "Family Guy's Seth MacFarlane interviewed". FHM. 2009. Retrieved 23 June 2011. Unknown parameter |ماه= ignored (help)
  82. Haque, Ahsan. "Top 25 Family Guy Characters". IGN. Retrieved 23 June 2011.
  83. این سریال‌ها عبارتند از:Dark Angel, Titus, Undeclared, Action, That '80s Show, Wonderfalls, Fastlane، وy Richter Controls the Universe, Skin, Girls Club, Cracking Up, The Pitts, Firefly, Get Real, Freakylinks, Wanda at Large, Costello, The Lone Gunmen, A Minute with Stan Hooper, Normal, Ohio, Pasadena, Harsh Realm, Keen Eddie, The $treet, The American Embassy, Cedric the Entertainer Presents, The Tick, Luis و Greg the Bunny. پیتر نام همهٔ این سریال‌ها را می‌گوید.
  84. Bianculli, David (28 April 2005). "'Dad' Joins MacFarlane's 'Family". New York Daily News. Retrieved 23 June 2011.
  85. Jordan, Julie. "Tiffani Thiessen Is Expecting a Baby". People Magazine. Time Inc. Retrieved 23 June 2011.
  86. "Return of the Family Guy". National Review. Retrieved 23 June 2011.
  87. James, Caryn (13 September 1998). "The New Season/Television: Critic's Choice; A Little Dysfunctional Family Fun". The New York Times (The New York Times Comapny). Retrieved 23 June 2011.
  88. "Show of the Week: Family Guy". The Sydney Morning Herald. 21 April 2009. Retrieved 23 June 2011.
  89. Moore, Frazier (4 July 2008). "Return of the Family Guy". The Seattle Times. Retrieved 23 June 2011.
  90. "American Idiots". نیویورکر. 6 January 2006. Retrieved 23 June 2011.
  91. "Top 100 Animated Series, Family Guy". IGN. 14 October 2009. Archived from the original on 16 June 2010. Retrieved 23 June 2011.
  92. «Weekly Top 30 Programmes». Barb.co.uk. ۲۹ ژانویه ۲۰۱۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۱.
  93. «Emily Blunt wants to star in Family Guy». The Nation. ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۱.
  94. "Robert Downey, Jr". فامیلی‌گای ویکی. Retrieved 25 June 2011.
  95. Radish, Christina (21 April 2009). "Lauren Conrad interview about Family Guy". Iseb.net. Retrieved 23 June 2011.
  96. "Interview: Dwayne Johnson for Tooth Fairy". ScreenCrave. 20 January 2010. Archived from the original on 8 April 2012. Retrieved 24 June 2011.
  97. Fletcher, Alex. "Rihanna: 'I relax with Family Guy". Digital Spy. Retrieved 24 June 2011.
  98. "Britney Spears Addicted to "Family Guy", is Crazy". The Blemish. Retrieved 24 June 2011.
  99. McLean, Thomas (1 June 2007). ""Seth MacFarlane: Family Guy, American Dad!". Variety (magazine). Retrieved 24 June 2011.
  100. "Academy of Television Arts & Sciences Announces Emmy Award Winners in Costumes for a Variety or Music Program and Individual Achievement in Animation". Academy of Television Arts & Sciences. 21 August 2007. Retrieved 24 June 2011.
  101. "2010 Creative Arts Emmy Winners Press Release" (PDF). Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 22 August 2010. Retrieved 24 June 2011.
  102. Collins, Scott (17 July 2009). "Family Guy breaks the funny bone barrier with Emmy nod". Los Angeles Times. Retrieved 24 June 2011.
  103. ""Legacy: 34th Annual Annie Award Nominees and Winners". Annie Awards. Archived from the original on 7 March 2012. Retrieved 24 June 2011.
  104. ""Legacy: 35th Annual Annie Award Nominees and Winners". Annie Awards. Retrieved 24 June 2011.
  105. "Annie Awards: For Your Consideration". Annie Awards. Retrieved 24 June 2011.
  106. "People's Choice Awards Past Winners: 2006". سی‌بی‌اس. Archived from the original on 13 November 2007. Retrieved 24 June 2011.
  107. "Teen Choice Awards Official Website". Fox.com. Archived from the original on 11 October 2007. Retrieved 24 June 2011.
  108. Tucker, Ken (4 September 1999). "Family Guy". Entertainment Weekly. Retrieved 24 June 2011.
  109. ""Top 10 Best and Worst Shows on Primetime Network TV 2005–2006". ParentsTV.org. Retrieved 24 June 2011.
  110. "Content examples from NCIS, Family Guy, and The Vibe Awards". ParentsTV.org. Retrieved 24 June 2011.
  111. Shields, Todd (6 December 2004). "Activists Dominate Content Complaints". ediaweek.com. Archived from the original on 14 December 2004. Retrieved 24 June 2011.
  112. Learmonth, Michael. "PTC unhappy with TV's religious stereotypes". Variety: December 14, 2006. Cited the PTC's 2006 Faith in a Box report covering treatment of religion on entertainment television. Retrieved 24 June 2011.
  113. Kerby, Carl. "The trouble with TV". Answers in Genesis. Retrieved 24 June 2011.
  114. Adams, Bob (22 August 2005). "Family Guy has fun with AIDS". Advocate.com. PlanetOut Inc. Archived from the original on 23 September 2005. Retrieved 24 June 2011.
  115. "Sarah Palin Responds To Family Guy". هافینگتن پست. Retrieved 24 June 2011.
  116. Amid Amidi (31 August 2004). "The John Kricfalusi Interview, Part 2". Cartoon Brew. Cartoon Brew LLC. Archived from the original on 27 September 2007. Retrieved 24 June 2011.
  117. "Trey Parker and Matt Stone". Exclaim!. Archived from the original on 5 October 2008. Retrieved 24 June 2011.
  118. Nathan Rabin (26 April 2006). "Interview: Matt Groening". The A.V. Club. Onion Inc. Retrieved 24 June 2011.
  119. Szalai, Georg (23 July 2007). ""Family Guy" movie possible, MacFarlane says". Reuters. Retrieved 23 June 2011.
  120. "TCA Video: Family Guy Spoilers; Movie Plans". TV Week. Archived from the original on 2 November 2012. Retrieved 23 June 2007.
  121. Dean, Josh. ""Seth MacFarlane's $2 Billion Family Guy Empire". FastCompany.com. Retrieved 23 June 2007.
  122. "FOX Announces Fall Premiere Dates For The 2009-2010 Season". The Futon Critic. 15 June 2009. Retrieved 23 June 2011.
  123. "Fox Primetime — The Cleveland Show — Fact Sheet". Fox Flash. Archived from the original on 17 January 2010. Retrieved 23 June 2011.
  124. Kennedy, Sam. "Family Guy Review". وان‌آپ. Archived from the original on 22 June 2011. Retrieved 23 June 2011.
  125. "Family Guy (ps2) reviews". Metacritic. Retrieved 23 June 2011.
  126. "Family Guy (psp) reviews". Metacritic. Retrieved 23 June 2011.
  127. "Family Guy (xbx) reviews". متاکریتیک. Retrieved 23 June 2011.
  128. Navarro, Alex (23 October 2006). "Family Guy Review for Xbox". GameSpot. Retrieved 23 June 2011.
  129. Langley, Ryan (2 November 2009). "Family Guy Party Game in Development". IGN. Retrieved 23 June 2011.
  130. Finley, Adam (3 February 2007). "Family Guy pinball is freakin' sweet". TV Squad. Retrieved 23 June 2011.
  131. "Search results: Family Guy". هارپرکالینز. Archived from the original on 26 March 2014. Retrieved 24 June 2011.
  132. "Family Guy: Stewie's Guide to World Domination by Steve Callahan". هارپرکالینز. Archived from the original on 25 September 2008. Retrieved 24 June 2011.
  133. "Family Guy: It Takes a Village Idiot, and I Married One". هارپرکالینز. Archived from the original on 8 December 2015. Retrieved 24 June 2011.
  134. Levin, Gary (24 March 2004). "Family Guy un-canceled, thanks to DVD sales success". USA Today. Retrieved 24 June 2011.

پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به فامیلی گای در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فامیلی گای موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.