فرزانگان هفتگانه
فرزانگان هفتگانهٔ یونان، هفت خردمند یونان، یا حکمای سبعهٔ یونان(به یونانی: οἱ ἑπτὰ σοφοί, hoi hepta sophoi)؛ عنوانی بود که یونانیان باستان به تعدادی از شخصیت‌های مهم فلسفی، سیاسی، اجتماعی و ادبی خود در دورهٔ پیش از سقراط اطلاق می‌کردند.[1]
محمدعلی فروغی می‌نویسد:
...چنانکه در میان همه‌ی اقوام و ملل همواره اشخاص نکته‌سنج و نصیحت‌گو بوده که مردم را از سود و زیانشان آگاه و به گفته‌های خردمندانه بیدار می‌ساخته‌اند، در میان یونانیان نیز این‌گونه دانشمندان بسیار بوده و بعضی از آن‌ها نامی شده و وضع قوانین و آداب سودمند برای آن قوم نموده‌اند و گفتگو از هفت خردمند بر زبان‌ها بوده که دانشمندترین مردم خوانده می‌شدند...
درباره نام‌های این حکیمان، روایات گوناگونی هست؛ از آن جمله، اشخاص زیر، نام برده شده‌اند: بیاس، پیتاکوس، کلیبول، میزون، خیلون و سولون.[2]
در روایات گوناگون، نام ۳ تن از فرزانگان هفتگانه متفاوت ضبط شده است؛ اما نام ۴ تن مورد اتفاق نظر مورخان می‌باشد.[1]
افراد مورد اتفاق
۴ نفری که به اتفاق نظر مورخان از ملقٌبان به حکمای سبعه بوده‌اند:
- بیاس پرینی (متفکر و قانونگذار)
- تالس ملطی (فیلسوف)
- پیتاکوس مولیتینی (جنگجو و فرمانروا)
- سولون آتنی (شاعر و قانونگذار)[1]
افراد مورد اختلاف
۳ تن دیگر از میان افراد زیر بوده‌اند:
پانویس
- رجینالد هالینگ دیل (۱۳۸۷)، «۸»، تاریخ فلسفه غرب، ترجمهٔ عبدالحسین آذرنگ، تهران: انتشارات ققنوس، ص. صفحه ۹۲
- سیر حکمت در اروپا، محمدعلی فروغی، تهران، انتشارات زوار، چاپ نهم، 1393، ص 12
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فرزانگان هفتگانه موجود است. |
- Plutarch's The Dinner of the Seven Wise Men، in the Loeb Classical Library.
- Seven Sages of Greece with illustrations and further links.
- Jona Lendering's article Seven Sages includes a chart of various canonical lists.