فضای فاک

فضای فُک (انگلیسی: Fock space‎) یک ساختمان جبری است که در مکانیک کوانتومی برای ساختن فضای حالت‌های کوانتومی یک متغیر یا تعداد نامشخصی از ذرات همسان از یک فضای هیلبرت تک‌ذره‌ای به کار برده می‌شود. این فضا پس از انتشار مقاله‌ای در این خصوص[1] توسط ولادیمیر فُک، فضای فاک نام گرفته است.[2][3]

توصیف

به عبارتی، فضای فُک مجموع فضاهای هیلبرتی است که حالت‌های n ذره را نشان می‌دهد.

${\displaystyle F_{\nu }(H)={\overline {\bigoplus _{n=0}^{\infty }S_{\nu }H^{\otimes n}}}~.}$

که در آن ${\displaystyle S_{\nu }}$ عملگری است که بسته به توصیف فضای هیلبرت از ذره مبتنی بر آمار بوز-انیشتینی ${\displaystyle (\nu =+)}$ یا آمار فرمی-دیراکی ${\displaystyle (\nu =-)}$، یک تنسور را متقارن یا نامتقارن می‌کند.

جستارهای وابسته

• بوزون
• فرمیون
• عملگرهای خلق و فنا
• روش هارتری-فاک

منابع

1. Konfigurationsraum und zweite Quantelung
2. V. Fock, Z. Phys. 75 (1932), 622-647
3. M.C. Reed, Barry Simon، "Methods of Modern Mathematical Physics, Volume II", Academic Press 1975. Page 328.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fock space». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۶.