فلسفه عملی
فلسفه در بدو امر به فلسفه نظری و فلسفه عملی تقسیم گشته است.
فلسفه عملی
فلسفه عملی(به انگلیسی: Practical philosophy)
مقصود از فلسفه عملی قول به اولیت عمل و تقدم اراده بر عقل است.
هر فلسفهای که عمل را بر فکر مقدم بداند یا آنها را با یکدیگر در ارتباط بداند، مانند فلسفههای اصالت عمل و ابزارگرائی، فلسفه عمل است.
مقصود از عمل در این فلسفه، هر گونه سعی و کوشش انسانی است که متضمن تفکر و اراده و تحقق بالفعل باشد.[1][2]
منابع
- جمیل صلیبا- منوچهر صانعی دره بیدی، فرهنگ فلسفی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ صفحه ۴۸۲
- سیر فلسفه در ایران، محمد اقبال لاهوری، امیرحسین آریانپور، ناشر: شرکت چاپ و نشر بینالملل (وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی)، تاریخ نشر: ۱۳۹۲
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.