فلیپه سوم
فیلیپ سوم (به اسپانیایی: Felipe III) (۱۴ آوریل ۱۵۷۸–۳۱ مارس ۱۶۲۱) پادشاه اسپانیا و پرتغال بود و تا زمان مرگش در آن سرزمینها فرمان راند. پس از مرگ فیلیپ دوم اسپانیا، وی به حکومت اسپانیا رسید.
فیلیپ سوم | |
---|---|
پادشاه اسپانیا و پادشاه پرتغال | |
سلطنت | ۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸–۳۱ مارس ۱۶۲۱ |
پیشین | فیلیپ دوم |
جانشین | فیلیپ چهارم |
زاده | ۱۴ آوریل ۱۵۷۸ مادرید، اسپانیا |
درگذشته | ۳۱ مارس ۱۶۲۱ (۴۲ سال) مادرید، اسپانیا |
همسر |
|
فرزند(ان) | آن اتریش ملکه فرانسه فیلیپ چهارم ماریا آنا چارلز فردیناند |
دودمان | دودمان هابسبورگ |
پدر | فیلیپ دوم |
مادر | آن اتریش، ملکه اسپانیا |
دین و مذهب | کاتولیک رومی |
امضاء |
او از سال اول پادشاهی بیکفایت بود و عملاً تمام قدرت خود را به صدراعظم دوک لرما واگذار کرد. دوکلرما استقلال هلند را به رسمیت شناخت، جدایی هلند از اسپانیا ضربهای سخت بر مقام و موقعیت اسپانیا وارد ساخت.
در دورهٔ فیلیپ سوم، پادشاهی اسپانیا همچنان حضور مسلمانان را تهدیدی برای امنیت خود تلقی میکرد. مسلمانان، قصد داشتند با مسلمانان آفریقا، ترکان عثمانی و هانری چهارم پادشاه فرانسه علیه اسپانیا متحد شوند. از سوی دیگر، مسلمانان نوشیدن شراب و مصرف گوشت را تحریم کرده بودند، و در نتیجه همهٔ مالیاتی که بر این کالاها بسته شده بود، به مسیحیان اسپانیا تحمیل میشد.
از سوی دیگر، خوان دریبرا، اسقف والنسیا اظهار نگرانی کرد که مسلمانان که به ندرت مجرد میماندند، فرزندان بیشتری داشته باشند و بر مسیحیان قدیمی مسلط شوند. خوان دریبرا، از فیلیپ سوم درخواست کرد که دستور بدهد همهٔ مسلمانان و مسلماننژادهای بزرگسال اسپانیا، اخراج شوند. دوکلرما نیز موافقت کرد که همهٔ مسلمانها و مسلماننژادهای اسپانیا، به آفریقا بروند. در نتیجه کوچ اجباری اقوام مسلماننژاد به آفریقا آغاز شد. مسلمانان اسپانیا عموماً صنعتگر و کشاورز بودند، و از پرکارترین بهشمار میرفتند، و در نتیجه کوچ اجباری ایشان، اسپانیا را از تجربیات و قابلیتهای این طبقهٔ کارآزموده محروم ساخت.
تا سال ۱۶۱۸، اسراف پادشاه و درباریان، رشوهخواهی کارمندان، و هرج و مرج امور اقتصاد اسپانیا، سبب شد که این پادشاهی رو به انحطاط گذاشت و از عظمت و شکوه دوران شارلکن فاصله گرفت.