فلیپه دوم
فیلیپ دوم (به اسپانیایی: Felipe II؛ زادهٔ ۲۱ مه ۱۵۲۷ – درگذشتهٔ ۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸) پادشاه اسپانیا بود و دولت مرکزی در اسپانیا تشکیل داد. سرداران فیلیپ دوم در نبرد سنکانتن پیروز شدند و فرانسویان را به امضای عهدنامهٔ کاتو کامبرزی واداشتند. فیلیپ، برای آنکه تا حدی با فرانسه روابط دوستانه برقرار کند، الیزابت دوفرانس، دختر آنری دوم پادشاه فرانسه را به زنی گرفت؛ تا در روابط خارجی خود ثباتی به وجود بیاورد. فیلیپ، پایتخت را از تولدو به مادرید انتقال داد. در دوران فیلیپ دوم، سازندگی در اسپانیا به اوج خود رسید.
فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا | |
---|---|
پادشاه اسپانیا، پرتغال و ایرلند | |
سلطنت | پادشاه ناپل ۲۵ ژوئیه ۱۵۵۴-۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸ پادشاه اسپانیا ۱۶ ژانویه ۱۵۵۶-۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸ پادشاه پرتغال ۱۵۸۱-۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸ |
پیشین | شارل اول اسپانیا |
جانشین | فیلیپ سوم |
زاده | ۲۱ مهٔ ۱۵۲۷ وایادولید، اسپانیا |
درگذشته | ۱۳ سپتامبر ۱۵۹۸ (۷۱ سال) مادرید، اسپانیا |
همسران |
|
فرزند(ان) | فیلیپ سوم اسپانیا |
دودمان | دودمان هابسبورگ |
پدر | کارل پنجم |
مادر | ایزابلای پرتغال |
دین و مذهب | کاتولیک رومی |
امضاء |
امپراتوری او در اسپانیا به عنوان «فلیپه پرودنت» شناخته میشود و در هر قارهای که در آن زمان توسط اروپاییان شناخته شده بود، از جمله فیلیپین هم نام او وجود دارد. اسپانیا در دوران سلطنت او به اوج نفوذ و قدرت خود رسید. برای همین گاهی اوقات این دوره عصر طلایی اسپانیا نامیده میشود. عبارت «امپراتوریی که خورشید هرگز در آن غروب نمیکند» در زمان فیلیپ تعریف شد تا منعکسکننده قدرت او و پهناوری سرزمینهای امپراتوری اسپانیا باشد.
در زمان سلطنت فیلیپ، ورشکستگیهای جداگانه دولت در سال ۱۵۵۷، ۱۵۶۰، ۱۵۶۹، ۱۵۷۵ و ۱۵۹۶ وجود داشت. این امر تا حدی باعث اعلام استقلالی شد که جمهوری هلند را در سال ۱۵۸۱ ایجاد کرد.
فیلیپ در سال ۱۵۶۳، سفیر ونیزی پائولو فاگولو (Paulo Fagolo)او را به عنوان «ظریف، چهرهای با چشمهای رنگی آبی، چهرهای رنگارنگ و پوستی صورتی ظاهر کرد، اما ظاهر آن بسیار جذاب است». سفیر همچنان ادامه داد: «او لباس بسیار با طعم و مزه دارد و در هر کاری که انجام میدهد، مؤمن و مهربان است.»
فیلیپ دوم، مذهب را در اسپانیا تابع دولت ساخت. او همواره خود را کاتولیک مینامید و بر حفظ وحدت مذهبی تأکید داشت. فیلیپ، مسلمانانی را که پس از پذیرفتن آیین کاتولیک، هنوز عبادات را به شیوهای اسلامی انجام میدادند، تحت فشار قرار داد. او در سال ۱۵۶۷ دستوری صادر کرد و هرگونه اجرای مراسم اسلامی، استفاده از زبان عربی، و داشتن کتابهای عربی را ممنوع اعلام کرد.
در نتیجهٔ این اقدام مسلمانان در سال ۱۵۷۱ سر به شورش برداشتند، ناحیهٔ وسیعی در گرانادا را به تصرف درآوردند، تا این که نیروهای دولتی، شورش را سرکوب کردند، مسلمانان را از گرانادا بیرون راندند، آنها را در بین جوامع مسیحی پراکنده کردند.
در دوران فیلیپ دوم، عصر سازندگی در اسپانیا آغاز شد. فیلیپ دستور داد، در چهل و سه کیلومتری شمال غرب مادرید، ساختمانهایی شامل یک قصر سلطنتی، یک مرکز اداری، یک مدرسه، یک آموزشگاه روحانیون، یک صومعه، یک کلیسا و یک مقبره ساخته شود. در نبرد سنکانتن، توپخانهٔ فیلیپ کلیسایی را که وقف قدیس لاورنتیوس شده بود، ویران کرد. فیلیپ از پی جبران این رویداد برآمد، و به نشانهٔ سپاسگزاری از خدا برای غلبه بر دشمن، نذر کرد که زیارتگاهی را در اسپانیا وقف این قدیس کند. به این خاطر بود، که همهٔ آن ساختمانهای وسیع مقر سلطنتی قدیس لاورنتیوس نامیده شد.
فیلیپ در هلند، مناصب بالا را به اسپانیاییها بخشید. او سعی کرد از طریق ایجاد دستگاه تفتیش عقاید، مذهب پروتستان را در هلند از بین ببرد. در نتیجه، مردم هلند در برابر حکومت اسپانیا متحد شدند. دوکآلوا نایبالسلطنه اسپانیا در هلند، در دفع این شورش به خشونت گرایید. ویلیام خاموش، رهبری انقلاب هلند را بر عهده داشت. ویلیام خاموش، یک زمیندار بزرگ در شمال هلند بود، و ایالت کوچکی در فرانسه را نیز تحت فرمان داشت. در رهبری وی، هفت استان پروتستان شمال هلند اتحادیهای را تشکیل دادند و اعلام کردند که از این پس به دولت اسپانیا وفادار نخواهند بود؛ این اتحادیه، اتحادیه اوترخت نام گرفت. با شکلگیری این اتحادیه، کشتیهای هلندی به کشتیها و مستعمرات پرتغال و اسپانیا حمله کردند، آنها حتی به خاک اصلی اسپانیا هجوم بردند و چند پایگاه تجاری پرتغال متعلق به هند شرقی را در اختیار گرفتند. پس از مرگ او، پسرش فیلیپ سوم به حکومت اسپانیا رسید.
نگارخانه
- پرترهٔ پادشاه
سده ۱۶ م.
اثر آنتونیو مورو