هنری سوم

هنری سوم (به انگلیسی: Henry III) (۱۲۰۷-۱۲۷۲) پادشاه انگلستان و لرد ایرلند از ۱۲۱۶ تا زمان مرگش در ۱۲۷۲ بود.

هنری سوم
پادشاه انگلستان و فرمانروای ایرلند
نقاشی رنگ و روغن از هنری سوم که به اشتباه نام ادوارد بر روی آن نوشته شده‌است.
سلطنت۱۸ اکتبر ۱۲۱۶ - ۱۶ نوامبر ۱۲۷۲
تاج‌گذاری۲۸ اکتبر ۱۲۱۶ و به شکل رسمی تر در ۱۷ می ۱۲۲۰
پیشینجان
جانشینادوارد یکم
زاده۱ اکتبر ۱۲۰۷
وینچستر، همپشر، انگلستان
درگذشته۱۶ نوامبر ۱۲۷۲ (۶۵ سال)
وست‌مینستر، لندن، انگلستان
آرامگاه
وست‌مینستر ابی، لندن، انگلستان
همسر
فرزند(ان)ادوارد یکم
مارگارت، ملکهٔ اسکات‌ها
بئاتریس، دوشس بریتانی
ادموند کروچبک، ارل اول لیستر و لانکاستر
دودماندودمان پلانتاژنه
پدرشاه جان
مادرایزابلا آنگولمی

سال‌های آغازین و رسیدن به سلطنت

هنری سوم در سال ۱۲۰۷ میلادی در قلعه وینچستر واقع در همپشایر زاده شد. او بزرگترین پسر جان، پادشاه وقت انگلستان بود که پس از پدرش در سال ۱۲۱۶ بر تخت پادشاهی نشست. از آنجا که هنری ۹ سال بیشتر نداشت، ادارهٔ امور کشور را ویلیام مارشال، ارل اول پمبروک و هیوبرت دی برگ، ارل اول کِنت به عنوان نایب‌السلطنه بر عهده گرفتند.

ویلیام مارشال در ۱۲۱۹ درگذشت و هنری در ۱۲۲۷ با اعلام اینکه دیگر به سن بلوغ رسیده است، ادارهٔ تمام امور کشور را خود به عنوان پادشاه در دست گرفت. او هیوبرت دی برگ را در سال ۱۲۳۲ از قدرت خلع نمود و بر حق پادشاهی خود و قدرت مطلق بودنش اصرار ورزید. این پافشاری مستبدانه، او را در تقابل با منشور کبیر که در زمان پادشاهی جان به امضا رسیده بود قرار داد و زمینه‌ساز ضدیت بسیاری از نجیب‌زادگان با او شد.

شورش بارون‌ها

در ۱۲۵۴، هنری سوم در صدد حمله به پادشاهی سیسیلی و گرفتن آنجا برای دومین پسرش ادموند برآمد. او برای انجام این کار به حمایت بارون‌ها نیاز داشت و مجبور به کمک گرفتن از آنان شد. بارون‌ها که هنری را دنباله‌روی پدرش جان می‌دیدند مصمم به کنترل قدرت مطلق پادشاه شدند و در ۱۲۵۸ مفادنامهٔ آکسفورد را که اختیارات پادشاه را محدود و ادارهٔ امور دولتی را به یک شورای بارونی می‌سپارد به هنری سوم تقدیم داشتند. اما مخالفت هنری با این مفادنامه و تلاش او برای اعادهٔ قدرت پادشاهیش منجر به شورش بارون‌ها به رهبری سیمون دو مانفور علیه او شد و جنگی داخلی معروف به دومین نبرد بارون‌ها آغاز گردید. آنها بسیاری از مناطق جنوب شرقی انگلستان را به تصرف خود درآوردند و در نبرد لوئس (۱۲۶۴) موفق به دستگیری هنری سوم شدند. اما یک سال بعد در نبرد ایوشام (۱۲۶۵) از نیروهای شاهزاده ادوارد شکست خوردند، سیمون دو مانفور کشته شد و هنری سوم بار دیگر به قدرت بازگشت. در ۱۲۶۶ توافقنامه‌ای به نام قرارداد کنیلورث نوشته شد که مورد قبول هنری نیز واقع گردید، هرچند که این قرارداد نیز او را به رعایت مفاد منشور کبیر فرا می‌خواند. شورش‌ها و مقاومت سازمان‌یافته علیه هنری سوم در سال ۱۲۶۷ پایان یافت و او تا پایان عمرش تقریباً دوران آرامی را سپری کرد.

مرگ

هنری سوم پس از ۵۶ سال سلطنت در ۱۶ نوامبر ۱۲۷۲ در لندن و در سن ۶۵ سالگی درگذشت. پیکر او را در کلیسای وست‌مینستر به خاک سپردند. جانشین او پسر بزرگش ادوارد بود که با عنوان ادوارد یکم پس از هنری سوم بر تخت پادشاهی انگلستان نشست.

منابع

    • David Crystal (1995), The Cambridge Biographical Encyclopedia (Second edition ed.), Cambridge University Press, ISBN 0-521-43421-1
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هنری سوم موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.