فهرست همهخداانگاران
این فهرست ناکاملی از همهخداانگارانی است که تأثیر مهمی در باور همهخدایی داشتهاند:
- لائوتسه (۶۰۴ پ. م-نامعلوم)، فیلسوف چین باستان.[1]
- اسکات اریژن (۸۱۵–۸۷۷)، الاهیدان ایرلندی، شاعر و فیلسوف نوافلاطونی.[1]
- جوردانو برونو (۱۵۴۸–۱۶۰۰)، فیلسوف، ریاضیدان و ستارهشناس ایتالیایی.[1]
- باروخ اسپینوزا (۱۶۳۲–۱۶۷۷)، فیلسوف یهودی هلندی، «پیامبر»[2] و «شاهزاده»[3] همهخدایی نامیده شده.
- گئورگ ویلهلم فریدریش هگل (۱۷۷۰–۱۸۳۱)، فیلسوف آلمانی، از بنیانگذاران ایدئالیسم آلمانی.[1]
- فریدریش ویلهلم یوزف شلینگ (۱۷۷۵–۱۸۵۴)، فیلسوف آلمانی.[1]
- یوهان ولفگانگ گوته (۱۷۴۹–۱۸۳۲)، نویسنده آلمانی، هنرمند تجسمی و سیاستمدار.[4]
- لودویگ فان بتهوون (۱۷۷۰–۱۸۲۷)، آهنگساز و پیانیست آلمانی.[5][6][7][8]
- هانس کریستین اورستد (۱۷۷۷–۱۸۵۱)، فیزیکدان و شیمیدان هلندی که کشف کرد جریان الکتریکی میدان مغناطیسی میسازد.[9]
- ویلیام کالن براینت (۱۷۹۴–۱۸۷۸)، شاعر رومانتیک و روزنامهنگار آمریکایی.
- رالف والدو امرسون (۱۸۰۳–۱۸۸۲)، مقالهنویس، استاد و نویسنده آمریکایی.[1]
- هنری دیوید تورو (۱۸۱۷–۱۸۶۲)، نویسنده و فیلسوف آمریکایی.[10][11]
- والت ویتمن (۱۸۱۹–۱۸۹۲)، شاعر و روزنامهنگار آمریکایی.[1]
- هرمان فون هلمهولتز (۱۸۲۱–۱۸۹۴)، پزشک و فیزیکدان آلمانی[12]
- آلبرت اینشتین (۱۸۷۹–۱۹۵۵)، فیزیکدان نظری آلمانی.[13]
- دیوید هربرت لارنس (۱۸۸۵–۱۹۳۰)، شاعر و نمایشنامهنویس انگلیسی.[1]
- ایزیدور ایزاک رابی (۱۸۹۸–۱۹۸۸)، فیزیکدان آمریکایی زاده گالسیا، برنده جایزه نوبل.[14]
- انسل آدامز (۱۹۰۲–۱۹۸۴)، فعال محیط زیست و عکاس آمریکایی.[15]
- یانوش کورچاک (۱۸۷۸–۱۹۴۲)، پزشک اطفال و نویسنده کتاب کودک یهودی-لهستانی.[16]
منابع
- Levine, Michael P. ; 1994; Pantheism: A Non-theistic Concept of Deity; Routledge, 1994; ISBN 0-203-01477-4, ISBN 978-0-203-01477-6
- Picton, J. Allanson, "Pantheism: Its Story and Significance", 1905
- Fraser, Alexander Campbell "Philosophy of Theism", William Blackwood and Sons, 1895, p 163
- Robert C. Holub (۱۹۸۶). Jost Hermand، ویراستار. The Romantic School and Other Essays: Heinrich Heine. Continuum International Publishing Group. ص. ۲۲۳. شابک ۹۷۸۰۸۲۶۴۰۲۹۱۲.
Goethe was as little a deist as Fichte; for he was a pantheist.
پارامتر|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - The Gift of Music: Great Composers and Their Influence (ویراست ۳). Crossway. ۱۹۹۵. ص. ۶۲. شابک ۹۷۸۰۸۹۱۰۷۸۶۹۲.
Beethoven loved the natural world, but as a pantheist who worships nature rather than the Creator. "Beethoven was not the man to bow to anyone — even God!" said David Ewen.
از پارامتر ناشناخته|coauthors=
صرف نظر شد (|author=
پیشنهاد میشود) (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - Ludwig van Beethoven: The Complete Guide. PediaPress. صص. ۵۰–۵۲. دریافتشده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۲.
- Oscar Thompson (۲۰۰۵). How to Understand Music. Kessinger Publishing. ص. ۱۳۶. شابک ۹۷۸۱۴۱۷۹۹۲۰۲۷.
To begin with, Beethoven was strongly individualistic and, in a sense, harshly antisocial. He realized the stature of his own genius. In Nature only did he recognize his equal and for that reason he was a pantheist of the most ardent order.
پارامتر|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - T. C. W. Blanning (۲۰۰۸). The Triumph of Music: The Rise of Composers, Musicians and Their Art. Harvard University Press. ص. ۹۹. شابک ۹۷۸۰۶۷۴۰۳۱۰۴۳. پارامتر
|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - Joseph McCabe (۱۹۴۵). A Biographical Dictionary of Ancient, Medieval, and Modern Freethinkers. Haldeman-Julius Publications. دریافتشده در ۱ ژوئیه ۲۰۱۲.
His name is still a classic in the literature of his science and he was in his time a man of high international repute. In regard to religion he was, like Goeth, a Pantheist, as he shows particularly in his Aanden i Naturen (2 vols. 1849).
- Howe, Daniel Walker, What Hath God Wrought: The Transformation of America, 1815–1848. ISBN 978-0-19-507894-7, p. 623.
- Harding and Bode, eds. , The Correspondence of Henry David Thoreau, 294. "I was born to be a pantheist."
- "He never claimed to be an atheist but only a materialist out of respect for the scientific method. For his friend Emil he would have been close to holding pantheistic ideas." Michel Meulders, Helmholtz: From Enlightenment to Neuroscience, page 75.
- Isaacson, Walter (2008). Einstein: His Life and Universe. New York: Simon and Schuster, pp. 388-389. Reported by the New York Times 25 April 1929 under the headline "Einstein believes in 'Spinoza's God'"
- John S. Rigden (۲۰۰۰). Rabi, Scientist and Citizen. Harvard University Press. ص. ۲۲۹. شابک ۹۷۸۰۶۷۴۰۰۴۳۵۱.
Rabi is deeply religious. Eschewing religious practices, and an anthropomorphic concept of God, Rabi has what Einstein referred to as a "cosmic religious feeling" — a religious sense that transcends dogma and institutions.
پارامتر|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - "We are now sufficiently advanced to consider resources other than materialistic, but they are tenuous, intangible, and vulnerable to misapplication. They are, in fact, the symbols of spiritual life -- a vast impersonal pantheism -- transcending the confused myths and prescriptions that are presumed to clarify ethical and moral conduct. The clear realities of nature seen with the inner eye of the spirit reveal the ultimate echo of God...." - Adams، Ansel (۱۹۵۰). My Camera in the National Parks. Boston: Houghton Mifflin. صص. ۹۷. دریافتشده در June 30th 2009. تاریخ وارد شده در
|accessdate=
را بررسی کنید (کمک) - Adir Cohen (۱۹۹۴). The Gate of Light: Janusz Korczak, the Educator and Writer Who Overcame the Holocaust. Fairleigh Dickinson Univ Press. ص. ۷۵. شابک ۹۷۸-۰-۸۳۸۶-۳۵۲۳-۰.
Korczak's God is a pantheistic one, embracing the entire world.
پارامتر|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک)
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.