فیبرهای پورکنژ
فیبرهای پورکنژ یا الیاف پورکنژ (به انگلیسی: Purkinje fibers) در دیواره درونی بطن قلب در زیر اندوکارد در یک فضایی به نام زیراندوکاردی واقع شده است. فیبرهای پرکینجی فیبرهای تخصصی شده و بزرگتر از فیبرهای ماهیچهای قلب با کمی میوفیبریل و تعداد زیادی میتوکندری هستند که کارآمد تر و سریعتر از سایر سلولها در قلب قادر به هدایت پتانسیلهای عمل قلب میباشند.[1] این الیاف اجازه میدهد که سیستم هدایت قلب انقباضات هماهنگ در بطن ایجاد کند و از این رو برای حفظ ریتم منظم قلب ضروری هستند.
فیبرهای پورکنژ | |
---|---|
![]() فیبرهای پورکنژ در عضله قلب | |
![]() The QRS complex is the large peak. | |
شناسهها | |
MeSH | D011690 |
TA98 | A12.1.06.008 |
TA2 | 3961 |
FMA | 9492 |
عملکرد
فیبرهای پرکینجی نقش مهمی در تنظیم ضربان قلب ندارند اما تحت تأثیر تخلیه الکتریکی از گره سینوسی دهلیزیهستند.
در طول انقباض بطنها، فیبرهای پرکینجی موج انقباض را از هر دو شاخههای بستهای چپ و راست به سلولهای ماهیچهای بطنها منتقل میکند که باعث انقباض همزمان این سلولها و راندن خون از بطنها میشود.
فیبرهای پرکینجی نیز توانایی ایجاد موج انقباض ۱۵ تا ۴۰ ضربه در دقیقه را داراست. فیبرهای پرکینجی نقش حیاتی در سیستم گردش خون ایفا میکنند.این فیبرها وارد عضله پاپیلاری میشوند و در باز و بسته شدن دریچه های قلبی موثر اند.
منابع
- "Purkinje fiber."