فید اوی
فِید اِوِی یا فال اوی در بسکتبال نوعی جامپ شات است که هنگام پرش به عقب توپ به سمت سبد پرتاب می‌شود. هدف از این حرکت، ایجاد مکان و فاصله بین پرتابگر و مدافع است و نتیجه آن سخت شدن بلاک است.[1]
پرتابگر باید دقت خوبی (بیشتر از دقتی که برای یک جامپ شوت می‌گذارد) و باید استحکام بیشتری (برای خنثی کردن تکانه‌های برگشت به عقب) هنگام شوت در بازه زمانی کوتاه را داشته باشد. همچنین، به خاطر اینکه حرکت به سمت عقب است، پرتابگر شانس گرفتن ریباند را از دست می‌دهد.[2]
درصد پرتاب‌های فیداوی پایین است (به دلیل سخت بودن این نوع شوت) و پرتابگر توانایی ریباند آن را ندارد. همین سبب می‌شود که بسیاری از مربیان و بازیکنان باور دارند که این یکی از بدترین نوع شوت در بازی است؛ ولی یکی از مزایا آن این است که یکی از سخت‌ترین شوت‌ها برای بلاک مدافع است. تهدید شوت فید اوی بازیکن مدافع را مجبور به پریدن روی پرتابگر می‌کند و با یک فیک، بازیکن پرتابگر می‌تواند به آسانی یک خطا از بازیکن مدافع بگیرد.
تعداد انگشت شماری از بازیکنان اتحادیه ملی بسکتبال در شوت‌های فید اوی موفق بودند. مایکل جردن یکی از محبوب‌ترین پرتابگرها برای این نوع شوت بود. همچنین ویلت چمبرلین، کوبی برایانت، حکیم اولاجوان، دوین وید، کارل مالون، لری برد و کارملو آنتونی نیز از افراد مشهور این حرکت‌اند. یکی دیگر از آنان، فید اوی‌های دیرک نویتسکی است که توسط لبرون جیمز غیرقابل توقف‌ترین شوت‌ها بعد از شوت‌های هوک کریم عبدالجبار است.[3]