ویلت چمبرلین

ویلتون نورمن چمبرلین (به انگلیسی: Wilton Norman "Wilt" Chamberlain) ‏ (۲۱ آگوست ۱۹۳۶ در فیلادلفیا - ۱۲ اکتبر ۱۹۹۹ در لس‌آنجلس)[1] بازیکن بسکتبال اهل ایالات متحده آمریکا و از بزرگ‌ترین بازیکان تاریخ بسکتبال جهان و همچنین اتحادیه ملی بسکتبال است.[1] چمبرلین با قد ۲۱۶ سانتی‌متر در پست سنتر بازی می‌کرد.[1] چمبرلین ابتدا عضو تیم بسکتبال نمایشی هارلم گلوبتراترز بود. او بعدها برای فیلادلفیا/سان فرانسیسکو واریرز، فیلادلفیا سونتی سیکسرز و لس‌آنجلس لیکرز بازی کرد. او تنها بازیکن در تاریخ NBA است که موفق به کسب ۱۰۰ امتیاز شخصی در یک مسابقه شده.[2] ویلت هم دورهٔ بیل راسل و نیت تمند و کریم عبدالجبار که از بهترین بازیکنان پست سنتر تاریخ محسوب می‌شوند بوده‌است و دوئل او با بیل راسل و کریم عبدالجبار از بزرگترین رقابت‌های تک به تک در تاریخ بسکتبال محسوب می‌شود.

ویلت چمبرلین

ویلت چمبرلین با پیراهن هارلم گلوبتراترز
اطلاعات شخصی
زاده	۲۱ اوت ۱۹۳۶ فیلادلفیا، پنسیلوانیا
درگذشته	۱۲ اکتبر ۱۹۹۹ (۶۳ سال) بل آیر، کالیفرنیا
ملیت	آمریکایی
قد	۷ فوت ۱ اینچ (۲٫۱۶ متر)
وزن	۲۷۵ پوند (۱۲۵ کیلوگرم)
اطلاعات پیشه
دبیرستان	Overbrook HS, Philadelphia, Pennsylvania
کالج	Kansas
درفت ان‌بی‌ای	۱۹۵۹ / درفت‌نشده / پیک: Territorial
انتخاب شده توسط Philadelphia Warriors
پیشه بازیکنی	۱۹۵۹–۱۹۷۳
پست	سنتر
شماره	۱۳
تاریخچه فعالیت
به عنوان بازیکن:
۱۹۵۸–۱۹۵۹	هارلم گلوبتراترز
1959–1965	فیلادلفیا / سانفرانسیسکو واریرز
1965–1968	فیلادلفیا سونتی‌سیکسرز
1968–1973	لس‌آنجلس لیکرز
به عنوان مربی:
۱۹۷۳–۱۹۷۴	San Diego Conquistadors (ABA)
موارد برجسته و جوایز فعالیت
۲× NBA Champion (1967, 1972) ۴× جایزه باارزش‌ترین بازیکن ان‌بی‌ای (1960, 1966–1968) NBA Finals MVP (1972) ۷× All-NBA First Team (1960–1962, 1964, 1965–1968) ۳× All-NBA Second Team (1963, 1966, 1972) ۲× NBA All-Defensive First Team (1972–1973) NBA All-Star Game MVP (1960) ۱۳× NBA All-Star (1960–1969, 1971–1973) ۷× NBA scoring champion (1960–1966) ۱۱× NBA rebounding champion (1960–1963, 1966–1969, 1971–1973) NBA Rookie of the Year (1960) ۰ ۵ بازیکن بزرگ تاریخچه ان‌بی‌ای NBA 35th Anniversary Team #13 Retired by Golden State Warriors, Philadelphia 76ers and Los Angeles Lakers
آمار و ارقام عملکرد
Points	31,419 (30.1 ppg)
Rebounds	23,924 (22.9 rpg)
Assists	4,643 (4.4 apg)
آمار در Basketball-Reference.com
تالار مشاهیر بسکتبال به عنوان بازیکن

ویلت ۴ بار توانسته جایزه با ارزش‌ترین بازیکن فصل NBA را تصاحب کند. او با کسب آمارهای خیره‌کننده و باورنکردنی همواره در صدر تیترهای ورزشی آن دوران بوده‌است. آمار ۱۰۰ امتیاز در یک بازی و ۵۵ ریباند در یک بازی و هم چنین آمار میانگین امتیاز ۵۰در ۸۰ بازی در طول یک فصل از آمارهای فوق‌العاده او محسوب می‌شود که تا به امروز دست نیافتنی مانده‌است. با وجود آمارهای خیره‌کننده و حرکات مهار نشدنی او فقط ۲ بار طعم قهرمانی NBA را چشید. بیل راسل افسانه‌ای به همراه تیمش بوستون سلتیک که همواره بهترین تیم تاریخ NBA محسوب می‌شوند هم دورهٔ ویلت چمبرلین بودند که از دلایل ناکامی ویلت در قهرمان نشدن لیگ ان بی ای بوده‌است. ویلت در ۵ سال آخر حضور خود در NBA در تیم لس آنجلس لیکرز بازی کرد و هر ۵ فصل به فینال رسیدند اما فقط یک بار به عنوان قهرمانی دست یافت.

او در ریباند کردن مهارت ویژه‌ای داشت و از ویلت به عنوان بهترین ریباندر تاریخ بسکتبال یاد می‌شود.

هم چنین به عقیده برخی کارشناسان و مربیان بسکتبال او بهترین بازیکن تاریخ بسکتبال و بالاتر از مایکل جردن افسانه‌ای قرار دارد[1]

برهان ویلت چمبرلین

رابرت نوزیک، با الهام از بازی چمبرلین، «برهان ویلت چمبرلین» (به انگلیسی: Wilt Chamberlain Argument) را در فلسفه سیاسی مطرح کرد.[3][4] ساختار تقریر این برهان به‌طور خلاصه بدین شکل است:[5]

1. ${\displaystyle D_{1}}$ را توزیعی در جامعه ${\displaystyle S}$ با الگوی ساختاری دلخواه در نظر می‌گیریم و برای جامعه یک میلیون عضو فرض می‌کنیم. اگر توزیع ${\displaystyle D_{1}}$ عادلانه باشد هر عضو به میزان ${\displaystyle Rn}$ دارایی دارد و می‌تواند آن را هر طور که خواست خرج کند. ویلت چمبرتون عضوی از ${\displaystyle S}$ است، بنابراین ${\displaystyle Rn}$ دارایی دارد.
2. فرض کنیم هر عضو ${\displaystyle S}$، بخواهد برای دیدن بازی ویلت چمبرلین ${\displaystyle 0.25Rn}$ آزادانه بدهد؛ بنابراین حالا هر عضو ${\displaystyle Rn-0.25}$ و چمبرلین ${\displaystyle 250000Rn}$ دارد.
3. حال توزیع ${\displaystyle D_{2}}$ در جامعه ${\displaystyle S}$ پدید آمده که حاصل از توزیع نخست و تبادل آزاد است؛ بنابراین ${\displaystyle D_{2}}$ عادلانه‌است، اما از الگوی نخستین تخطی می‌کند.

منابع

• ویلت چمبرلین در اتحادیه بین‌المللی فدراسیون‌های دو و میدانی (انگلیسی)
• ویلت چمبرلین در Basketball-Reference.com (انگلیسی)
• ویلت چمبرلین در Sports-Reference.com (انگلیسی)
• ویلت چمبرلین در RealGM (انگلیسی)
• ویلت چمبرلین در National Collegiate Basketball Hall of Fame (انگلیسی)
• ویلت چمبرلین در Basketball-Reference.com (انگلیسی)
• ویلت چمبرلین در Munzinger Sports Archives (آلمانی)

1. "Wilt Chamberlain." Encyclopædia Britannica. 2010. Encyclopædia Britannica Online. 27 Sep. 2010 <http://www.britannica.com/EBchecked/topic/104957/Wilt-Chamberlain>.
2. «Wilt Scores 100!». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۰ آوریل ۲۰۱۷.
3. Constantin V. Boundas (2007), "Columbia companion to twentieth-century philosophies", Political Philosophy, Columbia University Press, p. p 301, ISBN 0-231-14202-1
4. "Wilt Chamberlain argument." Encyclopædia Britannica. 2010. Encyclopædia Britannica Online. 27 Sep. 2010 <http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1053241/Wilt-Chamberlain-argument>.
5. Robert N. Johnson. «II. THE WILT CHAMBERLAIN ARGUMENT». University of Missouri. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ آوریل ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۰.