جک نیکلسون
جان جوزف نیکلسون معروف به جک نیکلسون (زادهٔ ۲۲ آوریل ١٩٣٧ در نیویورک، ایالت نیویورک) هنرپیشه سرشناس آمریکایی است که با دو جایزهٔ اسکار در نقش اول و یک جایزهٔ اسکار در نقش مکمل و شش جایزهٔ گلدن گلوب در کارنامهٔ حرفه‌ایِ خود، عموماً به آفریدن شخصیت‌های عصبی مزاج و بعضاً شرور شهرت دارد. او به خاطر بازی به یاد ماندنی اش در فیلم های بر فراز آشیانه فاخته و فیلم معروف درخشش شناخته می‌شود. نیکلسون، در کنار اینگرید برگمن، مریل استریپ، فرانسیس مک دورمند ، والتر برنان و دانیل دی-لوئیس (هر کدام با سه جایزهٔ اسکار) و پس از کاترین هپبورن (برندهٔ چهار جایزهٔ اسکار)، جزو رکورددارانِ بردن اسکار بازیگری است.[1] او هم‌اکنون رتبه نخست بهترین بازیگران تمام دوران‌ها را در سایت IMDB داراست.
| جک نیکلسون | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 جک نیکلسون در سال ۲۰۰۱ | ||||||||||||||||||
| نام اصلی | جان جوزف نیکلسون | |||||||||||||||||
| زمینه فعالیت | سینما | |||||||||||||||||
| تولد | ۲۲ آوریل ۱۹۳۷ (۸۴ سال) نیویورک، ایالت نیویورک | |||||||||||||||||
| والدین | مادرش جون فرنسس نیکلسون | |||||||||||||||||
| ملیت | آمریکایی | |||||||||||||||||
| پیشه | هنرپیشه | |||||||||||||||||
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۱–۲۰۱۳ | |||||||||||||||||
| همسر(ها) | ساندرا نایت (۱۹۶۸–۱۹۶۲) آنجلیکا هیوستون (۱۹۸۹–۱۹۷۳) | |||||||||||||||||
| تأثیرپذیرفته(ها) | لی استراسبرگ | |||||||||||||||||
| صفحه در وبگاه IMDb | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
در سپتامبر ۲۰۱۳ شایعهٔ بازنشستگی بی سروصدای او به‌دلیل ضعف حافظه و آلزایمر به گوش رسید، اما او در یک گزارش زندهٔ تلویزیونی از شبکهٔ NBC این شایعات را رد و اعلام کرد که هنوز به بازیگری علاقه دارد و این کار را انجام خواهد داد.[2] از او همواره به عنوان یکی از بهترین بازیگران تاریخ سینما یاد می‌شود.
زندگی‌نامه
جک نیکلسون در ۲۲ آوریل ۱۹۳۷ در شهر نیویورک به‌دنیا آمد. مادرش جون فرنسس نیکلسون (جون نیکلسون) یک رقاص کاباره بود. شش ماه قبل از به‌دنیا آمدن جک، مادرش با مردی از همکاران خود به نام دونالد فورچیلو، که اصالتاً ایتالیایی بود، ازدواج کرده‌بود. مادر جون اصرار شدیدی داشت که دخترش به کار رقصندگی‌اش ادامه دهد و داشتن فرزند، وی را مجبور به کناره‌گیری از شغلش نکند؛ بنابراین، نگهداری جک را عهده‌دار شد. در مورد این‌که دونالد فورچیلو واقعاً پدر اصلی جک است یا نه، اختلاف نظر وجود دارد. خود دونالد این گفته را انکار می‌کند. جک نیکلسون نیز تابه‌حال حاضر به انجام آزمایش دی ان ای برای مشخص شدن هویتش نشده‌است. نیکلسون در گفتگو با مجلهٔ تایم گفته‌است، سرپرستان واقعی او در واقع مادربزرگ و پدربزرگش بودند، و مادر خود را به‌عنوان خواهرش خوانده‌است. او از طرفداران پروپاقرص تیم معروفِ بسکتبالِ لس آنجلس لیکرز است.
فیلم‌شناسی
| سال | نام فیلم | نقش | کارگردان | توضیحات |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۵۸ | قاتل نق‌نقو | جیمی والاس | جوس آدیس | |
| ۱۹۶۰ | برای عشق ورزیدن زود است | بادی | ریچارد راش | |
| گردش وحشیانه | جانی وارون | هاروی برمن | ||
| مغازه کوچک وحشت | ویلبر فورس | راجر کورمن | ||
| استادز لونیگن | ویری رایلی | ایروینگ لرنر | ||
| ۱۹۶۲ | شهر بی‌قانون | ویلی بروسیوس | جان بوشلمن | |
| ۱۹۶۳ | ترور | آندره دووالیه | راجر کورمن | |
| کلاغ سیاه | رکسفورد بدلو | راجر کورمن | ||
| جزیره رعد | جک لیوود | کمک نویسنده | ||
| ۱۹۶۴ | پرواز به سوی خشم | جی ویکهام | مونته هلمن | همچنین نویسنده |
| در پشتی به جهنم | برنت | مونته هلمن | ||
| ۱۹۶۶ | تاختن در گردباد | وس | مونته هلمن | فیلم تلویزیونی، همچنین نویسنده و تهیه‌کننده |
| تیراندازی | بیلی اسپیر | مونته هلمن | فیلم تلویزیونی، همچنین تهیه‌کننده | |
| دکتر کیلدر | ||||
| ۱۹۶۶–۱۹۶۷ | اندی گریفیت شو | |||
| ۱۹۶۷ | کشتار روز ولنتاین | جینو، قاتل | راجر کورمن | در ایران: روز بزرگ سن والنتین |
| سواران دوزخی | شاعر | ریچارد راش | ||
| سفر | راجر کورمن | نویسنده | ||
| ۱۹۶۸ | سایک آوت | استونی | ریچارد راش | |
| سر | خودش | باب رافلسون | همچنین تهیه‌کننده و نویسنده | |
| ۱۹۶۹ | ایزی رایدر | |||
| ۱۹۷۰ | در یک روز آفتابی همه جا را می‌توانی ببینی | تد پرینگل | وینسنت مینلی | |
| شورشی‌ها | بانی | مارتین کوهن | ||
| پنج قطعه آسان | رابرت ارویکا دوپئا | باب رافلسون | ||
| ۱۹۷۱ | معرفت جسمانی | جاناتان فورست | مایک نیکولز | |
| یک جای امن | میج | هنری جگلوم | ||
| گفت، بران | جک نیکلسون | تهیه‌کننده و نویسنده و کارگردان | ||
| ۱۹۷۲ | سلطان ماروین گاردنز | دیوید استیبلر | باب رافلسون | |
| ۱۹۷۳ | آخرین مأموریت | بیلی باداسکی | هال اشبی | |
| ۱۹۷۴ | محله چینی‌ها | جی.جی. جیک. گیتس | رومن پولانسکی | |
| ۱۹۷۵ | پرواز بر فراز آشیانهٔ فاخته | رندال مک‌مورفی | میلوش فورمن | در ایران: دیوانه از قفس پرید |
| طالع | اسکار سالیوان | مایک نیکولز | در ایران: هیشکی نمیتونه مثه من اعتراف کنه | |
| حرفه: خبرنگار | دیوید لاک | میکل‌آنجلو آنتونیونی | ||
| تامی | متخصص | کن راسل | ||
| ۱۹۷۶ | آب‌بندهای میسوری | تام لوگان | آرتور پن | در ایران: میسوری از هم می‌پاشد |
| آخرین سرمایه‌دار بزرگ | بریمر | الیا کازان | در ایران: آخرین قارون | |
| ۱۹۷۸ | رهسپار جنوب | هنری لیود مون | جک نیکلسون | همچنین کارگردان |
| ۱۹۸۰ | درخشش | جک تورنس | استنلی کوبریک | |
| ۱۹۸۱ | پستچی همیشه دوبار زنگ می‌زند | فرانک چمبرز | باب رافلسون | |
| رگتایم | دزد دریایی | میلوش فورمن | ||
| سرخ‌ها | یوجین اونیل | وارن بیتی | ||
| ۱۹۸۲ | مرز | چارلی اسمیت | تونی ریچاردسون | |
| ۱۹۸۳ | شرایط مهرورزی | گرت بریدلاو | جیمز ال. بروکس | |
| ۱۹۸۵ | شرف خانواده پریتزی | چارلی پارتانا | جان هیوستون | |
| ۱۹۸۶ | دل‌سوختگی | مارک فورمن | مایک نیکولز | |
| ۱۹۸۷ | جادوگران ایست‌ویک | دریل ون هورن | جرج میلر | |
| اخبار تلویزیون | بیل روریچ | جیمز ال. بروکس | ||
| آیرن‌وید | فرانسیس فلن | هکتور بابنکو | ||
| ۱۹۸۹ | بتمن | جک نپیر/ جوکر | تیم برتون | |
| ۱۹۹۰ | دو جیک | جی.جی. جیک. گیتس | جک نیکلسون | همچنین کارگردان و تهیه‌کننده |
| ۱۹۹۲ | چند مرد خوب | کلنل نیتن جیسپ | راب رینر | |
| دردسر مردانه | یوگن ارل اکسلین | باب رافلسون | ||
| هوفا | جیمی هوفا | دنی دویتو | ||
| ۱۹۹۴ | گرگ | ویل رندال | مایک نیکولز | |
| ۱۹۹۵ | نگهبان گذرگاه | فردی گیل | شان پن | |
| ۱۹۹۶ | مریخ حمله می‌کند! | رئیس‌جمهور جیمز دیل | تیم برتون | |
| ستاره شب | گرت بریدلاو | رابرت هارلینگ | ||
| خون و شراب | الکس گیتس | باب رافلسون | ||
| ۱۹۹۷ | بهتر از این نمیشه | ملوین یودال | جیمز ال. بروکس | |
| ۲۰۰۱ | قول | جری بلک | شان پن | |
| ۲۰۰۲ | دربارهٔ اشمیت | وارن آر. اشمیت | الکساندر پین | |
| ۲۰۰۳ | مدیریت خشم | دکتر بادی رایدل | پیتر سگال | |
| یکی باید کوتاه بیاید | هری سنبورن | نانسی مایرز | ||
| ۲۰۰۶ | رفتگان | فرانسیس فرانک کاستلو | مارتین اسکورسیزی | |
| ۲۰۰۷ | فهرست باکت | ادوارد کول | راب رینر | |
| ۲۰۱۰ | من هنوز اینجا هستم | جک نیکلسون | کیسی افلک | |
| از کجا می‌دانی | چارلز مدیسون | جیمز ال. بروکس | ||
جوایز
با ۱۲ نامزدی اسکار (هشت تا برای بهترین بازیگر و چهار تا برای بازیگر مکمل)، نیکلسون بیشترین نامزدی را به عنوان بازیگر مرد در تاریخ آکادمی اسکار را دارد. تنها نیکلسون (دهه ۱۹۶۰–دهه ۲۰۰۰)، مایکل کین (دهه ۱۹۶۰–دهه ۲۰۰۰)، مریل استریپ (دهه ۱۹۷۰–دهه ۲۰۱۰)، پل نیومن (دهه ۱۹۵۰–دهه ۱۹۶۰، دهه ۱۹۸۰–دهه ۲۰۰۰) و لارنس الیویه (دهه ۱۹۳۰–دهه ۲۰۰۰) نامزد جایزه اسکار بازیگری (نقش اول یا مکمل) در پنج دهه مختلف شده‌اند.
در سال ۲۰۱۲، نیکلسون با همراهی بانوی اول میشل اوباما، جایزه اسکار بهترین فیلم را معرفی کردند. او تابحال در این مراسم هشت بار (۱۹۷۲٬۱۹۷۷٬۱۹۷۸٬۱۹۹۰٬۱۹۹۳٬۲۰۰۶٬۲۰۰۷٬۲۰۱۲) اسکار بهترین فیلم را معرفی کرده‌است. نیکلسون یک عضو فعال و رای‌دهنده در مراسم اسکار می‌باشد.
منابع
- جوایز جک نیکلسون، سایت (IMDb)
- «خبری بد برای سینمادوستان: جک نیکلسن به‌دلیل آلزایمر از دنیای سینما خداحافظی کرد! (تکذیب خبر به دست جک نیکلسن)». وب‌سایت نقد فارسی. ۱۶ شهریور ۱۳۹۲. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک)
Jack Nicholson: The Complete Film Guide by Don Shiach, B.T. Batsford Press, 1999
Jack: The Biography of Jack Nicholson by John Parker, John Blake press, 2007
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جک نیکلسون در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جک نیکلسون موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jack Nicholson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ آوریل ۲۰۱۴.
- وبگاه طرفداران
- جک نیکلسون