لورن باکال
لورن باکال (به انگلیسی: Lauren Bacall) (زاده ۱۶ سپتامبر ۱۹۲۴ – مرگ ۱۲ اوت ۲۰۱۴) خواننده و بازیگر آمریکایی بود که با داشتن نگاههای گیرا و صدایی متمایز چهرهای شناخته شده است. او در سال ۲۰۰۹ از سمت بنیاد فیلم آمریکا به عنوان بهترین ستاره زن قرن بیستم سینمای کلاسیک هالیوود نامگذاری شد و در همان سال در جهت «بهرسمیتشناساندن نقش اصلی او در عصر طلایی تصاویر متحرک»، جایزه افتخاری آکادمی را از آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک دریافت کرد.
لورن باکال | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
باکال در ۱۹۴۵ | ||||||
تولد | ۱۶ سپتامبر ۱۹۲۴ نیویورک سیتی، نیویورک | |||||
مرگ | ۱۲ اوت ۲۰۱۴ (۸۹ سال) نیویورک سیتی، نیویورک | |||||
ملیت | آمریکایی | |||||
پیشه | بازیگر | |||||
سالهای فعالیت | ۱۹۴۲–۲۰۱۴ | |||||
همسر(ها) | هامفری بوگارت | |||||
صفحه در وبگاه IMDb | ||||||
|
زندگینامه
لورن باکال با نام اصلی بتی جوان پریسکی (به انگلیسی: Betty Joan Perske) در خانوادهای از طبقهٔ متوسط در نیویورک به دنیا آمد ابتدا آموزش باله دید و سپس به بازیگری علاقهمند شد و در آکادمی هنرهای دراماتیک درس خواند و همانجا بود که با بازیگرانی چون کرک داگلاس آشنا شد. نخستین تجربهٔ تئاتری اش با استقبال روبرو نشد و اجباراً به کار برای مجلههای مد روی آورد.
عکسش که روی مجلهٔ هارپرز بازار منتشر شد توجه همسر هاوارد هاکس کارگردان را به سوی خود جلب کرد و از او تست گرفته شد و بدین ترتیب بود که در فیلم داشتن و نداشتن (۱۹۴۴) بازی کرد.
در زمان فیلمبرداری یکی از فیلمها با هامفری بوگارت آشنا شد و یک سال بعد با هم ازدواج کردند آنها تا سال ۱۹۵۷ یعنی تا زمان مرگ بوگارت بر اثر سرطان دو فیلم دیگر را با هم بازی کردند.
باکال در سال ۱۹۷۹ کتاب زندگینامهاش را تحت عنوان روی پای خودم منتشر کرد.
در سال ۱۹۷۴ در فیلم پر ستاره قتل در قطار سریعالسیر شرق بازی کرد که اقتباسی از یکی از داستانهای جنایی آگاتا کریستی بود.
باکال با حضورش در فیلم تیرانداز (۱۹۷۶) برای جان وین که بر اثر بیماری سرطان در شرف مرگ بود نوعی تسلی خاطر محسوب میشد.
صدای خش دار و جذاب باکال تا پایان عمرش خواستار زیادی داشت و روی انواع و اقسام آگهیها از غذای گربه تا تورهای مسافر کشتیهای تفریحی حرف میزد.
بخشی از جوایز و افتخارات
- کاندیدای بفتای بهترین بازیگر مکمل زن برای فیلم آینه دو چهره دارد در سال ۱۹۹۶
درگذشت
او در تاریخ ۱۲ اوت ۲۰۱۴ در سن ۸۹ سالگی درگذشت[1]
بخشی از فیلمشناسی
سال | عنوان | نقش | توضحیات | Ref. |
---|---|---|---|---|
۱۹۴۴ | داشتن و نداشتن | Marie 'Slim' Browning | Recorded the songs she sang in the film | [2] |
۱۹۴۶ | خواب ابدی | Vivian Sternwood Rutledge | [2] | |
۱۹۴۷ | گذرگاه تاریک | Irene Jansen | [2] | |
۱۹۴۸ | کی لارگو | Nora Temple | [2] | |
۱۹۵۶ | بر باد نوشته | Lucy Moore Hadley | [3] | |
۱۹۵۹ | مرز شمال غربی | Catherine Wyatt | U.S. title: Flame Over India; Australian title: Empress of India |
[3] |
۱۹۶۶ | هارپر | Elaine Sampson | UK title: The Moving Target | [3] |
۱۹۷۴ | قتل در قطار سریعالسیر شرق | Mrs. Harriet Belinda Hubbard | [3] | |
۱۹۷۶ | تیرانداز | [4] | ||
۱۹۸۰ | سلامت | Esther Brill | [4] | |
۱۹۸۱ | فن | Sally Ross | [2] | |
۱۹۸۸ | ملاقات با مرگ | Lady Westholme | [5] | |
۱۹۹۰ | میزری | Marcia Sindell | [2] | |
۱۹۹۴ | آماده پوشیدن | Slim Chrysler | U.S. title: Ready to Wear | [3] |
۱۹۹۶ | آینه دو چهره دارد | Hannah Morgan | [2] | |
۱۹۹۹ | الماس | Sin-Dee | [3] | |
۱۹۹۹ | حضور ذهن | |||
۲۰۰۳ | داگویل | Ma Ginger | [2] | |
۲۰۰۴ | قصر متحرک هاول | Witch of the Waste (صدا) | [6] | |
۲۰۰۴ | تولد | Eleanor | [4] | |
۲۰۰۵ | مندرلی | Mam | [4] | |
۲۰۱۲ | ارنست و سلستین | Grey One (صدا) | [6] |
منابع
- بیبیسی فارسی (۲۲ مرداد ۱۳۹۳). «لورن باکال، بازیگر قدیمی، در ۸۹سالگی درگذشت». بیبیسی فارسی.
- Michael Idato (13 August 2014). "Lauren Bacall Dead at 89". The Sydney Morning Herald. Retrieved 14 August 2014.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Lauren Bacall». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۲ آذر ۱۳۹۰ خورشیدی.
پیوند به بیرون
- لورن باکال در بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها
- لورن باکال در تیسیام
- لورن باکال در بانک اطلاعات اینترنتی برادوی
- لورن باکال در آلمووی
- آثار مربوط لورن باکال در کتابخانهها (کاتالوگ ورلدکت)
- آلبوم عکس: لورن باکال و سالهای طلایی هالیوود