یوجین اونیل
یوجین گِلَدِستون اونیل (به انگلیسی: Eugene Gladstone O'Neill) (زاده: ۱۶ اکتبر ۱۸۸۸ - درگذشته: ۲۷ نوامبر ۱۹۵۳) نمایشنامهنویس برجستهٔ آمریکایی بود که برندهٔ جایزهٔ ادبی نوبل در سال ۱۹۳۶ میلادی شد.
یوجین اونیل | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | یوجین گلادستون اونیل |
| زاده | ۱۶ اکتبر ۱۸۸۸ نیویورک، نیویورک |
| درگذشته | ۲۷ نوامبر ۱۹۵۳ (۶۵ سال) بوستون، ماساچوست |
| پیشه | نمایشنامهنویس |
| ملیت |  آمریکایی |
| جوایز مهم |  جایزه ادبی نوبل (۱۹۳۶)جایزه ادبی پولیتزر برای نمایشنامه |
| فرزند(ان) | اونا اونیل (همسر چارلی چاپلین) |
| امضا |  |
جوایز
| |
زندگی‌نامه
خانواده اونیل ایرلندی بودند که به آمریکا مهاجرت کرده بودند؛ یوجین یکی از فرزندان این خانواده در سال ۱۸۸۸ در هتلی در برادوی، که منطقه‌ای از شهر نیویورک و مرکز فعالیت‌های هنری و تماشاخانه مهم آمریکاست، متولد شد. پدرش هنرپیشه نمایشنامه‌های ساده و مردم پسند و در حد خود بازیگری سرشناس بود. وی در تروپ گروه نمایشی و سیار خود، اجرایی نمایشی از داستان کنت مونت کریستو به صحنه آورد که خود در آن نقش اصلی را بازی می‌کرد. این نمایش با استقبال فراوانی روبه رو شد و در بیشتر شهرهای آمریکا بر روی صحنه رفت و بدین ترتیب سال‌های اولیه یوجین در سفر و خانه به دوشی گذشت. موقعیت ناپایدار خانواده سبب گردید که او را از هفت تا سیزده سالگی به مدارس شبانه‌روزی بسپارند و به طوری که درباره‌اش نوشته‌اند، او و برادرش ادموند از آغاز زندگی خود تا جوانی با تئاتر، انزوا، سفر، خیال پردازی دمساز و عجین شده بودند. یوجین که به قول خودش پیوسته در جستجوی (شناخت شخصیت انسان) و معنای زندگی بوده، از سال‌های ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۲ در نقاط دوردست و خطرناک به سیر و سفر پرداخته، به مشاغل عجیبی چون جاشویی کشتی‌های قاره‌پیما، استخراج طلا از معادن هندوراس در آمریکای لاتین و … خبرنگاری روزنامه‌ها دست یازیده‌است.
ابتلای او به بیماری سل؛ به چنین ماجراجویی‌ها و تکاپوهای فیلسوفانه پایان داد. وی در دوران اقامت نسبتاً طولانی در آسایشگاه معلولین در ایالت کنتیکت، به خواندن و نوشتن پرداخت و چند نمایشنامه‌ای که در سال ۱۹۱۴ به نام تشنگی انتشار داده، محصول خواندن و نوشتن در همین دوره است. پس از ترخیص از بیمارستان اونیل در سمینار نمایشنامه‌نویسی پروفسور جرج پییرس بیکر شرکت کرد. این کلاس‌ها به نام کارگاه نمایشنامهنویس چهل و هفت به مدت یک سال تشکیل گردید. البته اونیل در سال ۱۹۰۷ دو سال پیش از نخستین ازدواج و شروع سیر و سفر، در دانشگاه پرینستون ثبت نام کرده بود، به خیال خود، برای همیشه تحصیلات رسمی را ترک گفته بود… چنین به نظر می‌رسد که سمینار درس پروفسور بیکر، که نمایشنامه‌شناس و نقدگر دانشمند و متبحری به‌شمار می‌آید، برای اونیل بسیار بهره داشته، زیرا نمایشنامه‌هایی که او پس از طی این دوره آموزشی نوشته، از انسجام، عمق، پختگی و سبک، شیوه و ترفندهای زیرکانه و زبردستانه تری برخوردار شده‌است: نمایشنامه‌هایی که چهار جایزه پولیترز و سرانجام در سال ۱۹۳۶ جایزه ادبی نوبل را نصیب او کرده‌اند. برای مطالعه بیشتر و بهتر زندگی اونیل می‌توان به یکی از آثارش به نام سفر دراز روز در شب که نمایانگر زندگی شخصی و خانوادگی اوست مراجعه کرد. اونیل سه بار ازدواج کرده بود و هنگامی که یوجین دوم پسر و ثمره اولین ازدواج او، دست به خودکشی زد، وی نیز به نوشتن این نمایشنامه سرگذشت نگارانه، دست یازید و هنگام نوشتن آن، به قول همسر سومش؛ همیشه در حال گریستن بود. در سال ۱۹۵۳، اونیل پس از نوشتن بیش از سی نمایشنامه، در زمستان سرد شهر بوستون در گذشت.
سبک
اونیل در همه مکاتب، سبک‌ها و گونه‌های ادبی-نمایشی، طبع آزمایی کرده و با موفقیت و استقبال و تحسین منتقدان روبرو شده‌است. به طوری که اسکار کارگیل و ژوزف وودکراچ او را بزرگترین نمایشنامهنویس آمریکایی و یکی از چند نمایشنامهنویس بزرگ جهان، به‌شمار آوردند، و برخی نیز آثار او را با آثار سوفوکل و ویلیام شکسپیر مقایسه کرده‌اند، و چند تن نیز چون اریک بنتلی بر آثار او خرده گرفته‌اند. اما همگی به اهمیت و عظمت نمایشنامه گوریل پشمالو به عنوان یکی از چند تراژدی نوگرای بزرگ در ادبیات نمایشی جهان، اذعان داشته و بیان عمیق و اسلوب استادانه تصنیف این تراژدی را بسیار ستوده‌اند.
آثار
برخی از نمایشنامه‌های یوجین اونیل به فارسی ترجمه شده‌اند، از جمله:
- گوریل پشمالو ترجمه بهزاد قادری
- تار عنکبوت و دو نمایش‌نامه‌ی دیگر (طناب، فیلم‌بردار)، ترجمه یداله آقاعباسی
- تشنگی و دو نمایش‌نامه‌ی دیگر (بی‌پروایی، سقط جنین)، ترجمه یداله آقاعباسی
- پیش از ناشتایی و سه نمایش‌نامه‌ی دیگر (پسرک خیالباف، زنی برای تمام عمر، موجی)، ترجمه یداله آقاعباسی
- مرد یخین می‌آید ترجمه بهزاد قادری
- نخستین آدم ترجمه بهزاد قادری
- مارکوپولی ترجمه یداله آقاعباسی
- خداوندگار براون ترجمه یداله آقاعباسی
- امپراتور جونز ترجمه یداله آقاعباسی
- الکترا سوگوار می‌شود ترجمه یداله آقاعباسی تحت عنوان عزا برازنده الکتراست.
- سفری طولانی از روز به شب ترجمه: بیتا دارابی و ترجمه: محمود کیانوش تحت عنوان سیر روز در شب
- آنا کریستی ترجمه صفدر تقی زاده، محمدعلی صفریان
- روغن ترجمهٔ ناهید قادری
- نان و آب، ترجمهٔ ناهید قادری
- متفاوت ترجمه بیتا دارابی
- داینامو ترجمه بیتا دارابی
- پیوند ترجمه بیتادارابی
- ماهی برای یک ملعون ترجمه بیتا دارابی
- اخطار ترجمه بیتا دارابی
- بی پروایی ترجمه بیتا دارابی
- زن زندگی ترجمه بیتادارابی
- همهٔ فرزندان خداوند بال دارند ترجمه بیتا دارابی
- فواره ترجمه بیتا دارابی، هانیه مهر مطلق
- روزهای بی پایان ترجمه بیتا دارابی، هانیه مهر مطلق
- هوس زیر درختان نارون ترجمه بیتا دارابی، هانیه مهر مطلق
- لازاروس خندید ترجمه بیتا دارابی، هانیه مهر مطلق
- جوانک خیالباف ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
- در مسیر شرق به سوی کاردیف ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
- درهم تنیده ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
- موج گرفتگی ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
- روغن نهنگ ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
- علامت گنج ترجمه بیتادارابی، هانیه مهرمطلق
- شاعرانگی
نگارخانه
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یوجین اونیل موجود است. |
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به یوجین اونیل در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- برگرفته از سایت استودیو خط اتحاد
- برگرفته از ویکی‌پدیای انگلیسی
- دکتر سید محمود اختریان (۱۳۸۱)، اطلاعات عمومی پیام، تهران: نشر محمد، شابک ۹۶۴-۹۳۶۰۸-۹-۱
الگو:برندگان جایزه پولیتزر برای نمایشنامه ۱۹۱۸–۱۹۲۵ الگو:برندگان جایزه پولیتزر برای نمایشنامه ۱۹۵۱–۱۹۷۵