د استایل
دِ استیْل (هلندی: De Stijl) که با نام نئوپلاستیسیسم یا نوشکل‌آفرینی هم شناخته می‌شود، یک جنبش هنری بود که توسط هنرمندان هلندی در سال ۱۹۱۷ شکل گرفت و تا سال ۱۹۳۱ ادامه داشت. دِ استیل همچنین نام مجله‌ای است که توسط نقاش و منتقد هلندی، تئو وان دوسبرگ منتشر می‌شد و نظریه‌های گروه را بیان می‌کرد. اعضای دیگر گروه، پیت موندریان و بارت ون لک هر دو نقاش و خریت ریتولد و یاکوب یوهانس پیتر اود هر دو معمار بودند. اینان معتقد به گونه‌ای هنر انتزاعی با استفاده از شکل‌های بنیادی - به خصوص مکعب - و عناصر عمودی و افقی بودند. پیت موندریان در مقاله‌ای با عنوان نئوپلاستیسیسم، اشاره کرد که این گونه هنر انتزاعی ارزش‌های معنوی را به بهترین وجه بیان می‌کند. گروه دی استیل با جذب هنرمندانی چون هانس ریشتر، لیسیتسکی و برانکوزی جنبه بین‌المللی یافت. نظرات گروه بر باهاوس و جریان هنر انتزاعی هندسی دهه ۱۹۳۰ تأثیر گذاشتند. با مرگ دوسبرگ این گروه فعال فروپاشید.
منابع
دائرةالمعارف هنر
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «د استیل». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۰۷.
جنبش‌های پیشرو | ||
|---|---|---|
| هنرهای تجسمی | هیجان‌نمایی انتزاعی • هنر نو • هنر مفهومی • ساخت‌گرایی • حجم‌گری • د استایل • هیجان‌نمایی • فوویسم • دریافتگری • پسادریافتگری • کاملاًرنگی • منتاقض‌ها • انتزاع تغزلی • هنر پستی • هنر اسلوونیایی جدید • هنر عامه • ساختارگری ناب |  |
| موسیقی | آرس سابتیلیتور • جاز آوانگارد • متال آوانگارد • جاز آزاد • موسیقی الکترونیک • موسیقی الکتروآکوستیک • موسیقی مینیمال • موسیقی اینداستریال • راک تجربی • پراگرسیو راک • موسیقی نویز • موسیقی درون • پست‌راک • موسیقی کانکریت • نو وِیو • کراوت‌راک • راک مخالف • دومین مکتب موسیقی وین • موسیقی دوازده‌نغمه‌ای • سریالیسم | |
| شعر و ادبیات | پنگوئن‌های عصبانی • آسِمیک رایتینگ • سایبرپانک • شعر پسانوگرا • شعر فلارف • شاعران کلامی • نئوتریک • اُبریو • اولیپو | |
| سینما و تئاتر | ||
| عام | باوهاوس • دادا • فلاکسوس • آینده‌گری • لتریسم • نودادا • نئوایسم • ساده‌گرایی • پساساده‌گرایی • بدویت‌گرایی • موقعیت‌گرایان بین‌المللی • سوسیال‌رئالیسم • فراواقع‌گرایی • نمادگرایی | |