فوتورئالیسم
واقع‌گرایی عکس‌وار یا فوتورئالیسم یا سوپررئالیسم که از جنبش‌های هنری نیمهٔ دوم قرن بیستم است. این جنبش از اواخر دهه ۱۹۶۰ در نقاشی و مجسمه‌سازی به ویژه در ایالات متحده آمریکا و بریتانیا رایج شد. هنرمندان این جنبش نیز، همچون هنرمندان پاپ، و برخلاف زبان بصری ناآشنای اکسپرسیونیسم انتزاعی در جستجوی فرمی از ارتباط هنری با عموم جامعه و مردم بودند. آن‌ها زبان بصری هنر پاپ را با وفاداری وسواس گونه به واقعیت بصری توسعه دادند.[1] عموماً هنرمندان این سبک از روی عکس کار می‌کردند، بدین نحو که ابتدا عکسی را مورد بررسی قرار می‌دهند و سپس تلاش می‌کنند تصویر را هر چه واقع‌گرایانه تر در یک رسانه دیگر - عموماً نقاشی - باز تولید کنند.[1] اگر چه این اصطلاح برای اشاره به آثار مختلفی بکار برده می‌شود، اما به‌طور ویژه به گروهی از نقاشی‌ها و نقاشان جنبش هنری دهه ۶۰ و اوایل هه ۷۰ میلادی آمریکا اشاره دارد.
هنرمندان
از جمله هنرمندان فوتورئالیست می‌توان به چاک کلوز، دی آندرا و دیون هانسون و ادری فلک و لوسین فروید اشاره کرد.
ویژگی‌ها
در این آثار وضوح و دقت در جزئیات، به صورت یکسان در سراسر اثر لحاظ شده‌است، به جز قسمت‌هایی که خارج از کانون وضوح است و به‌طور وفادارانه مطابق عکس ثبت نشده‌است. مجسمه‌سازان فوتورئالیست غالباً از لباس یا لوازم واقعی استفاده می‌کنند و دقت وافری در نمایش جزئیات ریزی همچون موی بدن دارند.
منابع
- Kleiner، Fred S. (۲۰۱۵). Gardner's Art through the Ages: A Global History. Boston: Wadsworth Publishing. صص. ۹۷۱. شابک ۱۲۸۵۷۵۴۹۹۹.
- کتاب سبک‌ها و مکتب‌های هنری، نوشته: چیلوور آزبورن و دیگران، ترجمه: فرهاد گشایش، نشر عفاف.