ترکیب‌گری
ترکیب‌گری (به فرانسوی: Synthétisme) یکی از سبک‌های جنبش پسادریافتگری است که در آن فضاهای تصویر شده را با استفاده از رنگ‌های تخت و درخشان می‌آفرینند. این واژه را امیل برنار، پل گوگن و لوئیس آنکتن بین سال‌های ۱۸۸۶ تا ۱۸۹۰ برای جدا کردن سبک خود از دریافتگری مورد استفاده قرار می‌دادند، هرچند بعدها نیز این شیوه به‌صورت خاصی در آثار دیگر نقاشان به‌کار گرفته می‌شد. در اوایل ترکیب‌گری رابطه بسیار نزدیکی با مجزاگری داشت ولی در اواخر به نمادگرایی نزدیک شد.[1] کونو آمیت نیز یکی دیگر از نقاشان ترکیب‌گر بود.
طلسم اثر پل سروزیه به‌عنوان یکی از بارزترین آثار ترکیب‌گری شناخته می‌شود.
نگارخانه
پل گوگن
بینش بعد از موعظه.
رنگ‌روغن روی بوم، ۱۸۷۷-۱۸۸۶.
پل گوگن
مسیح سبز.
رنگ‌روغن روی بوم، ۱۹۰۱.
لوئیس آنکتن
زن در حال خواندن.
رنگ‌روغن روی بوم، ۱۹۰۵.
جستارهای وابسته
منابع
- برتل، ریچارد: هنر مدرن، ۱۸۵۱-۱۹۲۹: کاپیتالیسم و نمایندگی، انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۱۹۹۹، شابک ۰−۱۹−۲۸۴۲۲۰-X .
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.