یاسوناری کاواباتا
یاسوناری کاواباتا (به ژاپنی: 川端 康成) (زاده ۱۸۹۹ - درگذشته ۱۹۷۲) نخستین ژاپنی برندهٔ جایزه ادبیات نوبل بود.
یسوناری کاواباتا | |
---|---|
زاده | ۱۱ ژوئن ۱۸۹۹ اوزاکا، ژاپن |
درگذشته | ۱۶ آوریل ۱۹۷۲ (۷۲ سال) زوشی، کاناگاوا، ژاپن خودکشی بوسیله گاز |
پیشه | نویسنده |
زمینه کاری | رمان، داستان کوتاه |
ملیت | ژاپن |
دانشگاه | امپراتوری توکیو |
جوایز مهم | جایزه نوبل ادبی (۱۹۶۸) |
سالهای فعالیت | (۱۹۷۲–۱۹۲۴) |
کتابها | آوای کوهستانرقاصه ایزوخانه خوبرویان خفته |
جوایز
|
زندگینامه
او در کودکی (تا ۹ سالگی) خویشاوندان خود از جمله مادر، پدر مادربزرگ و تنها خواهرش را از دست داد؛ که دلیل حس انزوا و درون مایه مرگ در اکثر آثارش را همین یتیمی زودهنگام دانستهاند.
او در سال ۱۹۲۴ از دانشگاه امپراتوری توکیو در رشته ادبیات فارغالتحصیل شد. اولین اثر موفق او (رقاصه ایزو) را در سال ۱۹۲۵ به چاپ رسید.
در سال ۱۹۴۵ یکی از بهترین آثارش (آوای کوهستان) را نوشت و در سال ۱۹۶۸ موفق به دریافت جایزه نوبل شد. دربارهٔ خودکشی یوکیو میشیما دوست نزدیک خود گفت: «هرچه هم انسان از جهان بیگانه باشد خودکشی راه حل نیست. هر چه آدمی که خودکشی کرده در خور ستایش باشد باز هم بسیار دور تر از قدیسان جای دارد.»
وی که سالها از ضعف جسمانی شدید رنج میبرد در ۱۶ آوریل ۱۹۷۲ در شهر زوچی به وسیله گاز خودکشی کرد.
آثار ترجمه شده به فارسی
- رقصنده ایزو (۱۹۲۶ م)، رؤیا طیبی
- سرزمين برفی (۱۹۴۷ م)، رضا دادویی، نشر آدورا
- هزار درنا (۱۹۵۲ م)، رضا دادویی، نشر آدورا
- آوای کوهستان (۱۹۵۴ م)، رضا دادویی، نشر آدورا
- خانه خوبرویان خفته (۱۹۶۱ م)، رضا دادویی، انتشارات سبزان
- زیبایی و افسردگی (۱۹۶۴ م)، رضا دادویی، نشر آدورا
- داستانهای کفدستی (۱۹۷۲–۱۹۲۳ م)، محمّدرضا قلیچ خانی، نشر کتابسرای تندیس
- کیوتو (پایتخت قدیم) (۱۹۶۲ م)، مهدیه عباس پور، نشر چشمه
- قلمرو رؤیایی سپید (۱۹۶۸ م)، مجتبی اشرفی، انتشارات ققنوس
منابع
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به یاسوناری کاواباتا در ویکیگفتاورد موجود است. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ یاسوناری کاواباتا موجود است. |