رومن رولان

رومن رولان (به فرانسوی: Romain Rolland) (۲۶ ژانویه ۱۸۶۶۳۰ دسامبر ۱۹۴۴) نویسندهٔ، نمایشنامه‌نویس مقاله نویس و روشنفکر فرانسوی بود.

رومن رولان
رومن رولان در سال ۱۹۱۴
زاده۲۶ ژانویهٔ ۱۸۶۶
کلامسی، نیِوْر، بورگونی
درگذشته۳۰ دسامبر ۱۹۴۴ (۷۸ سال)
وزله
پیشهرمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، مقاله‌نویس، مورخ هنر
ملیت فرانسوی
دانشگاهمدرسه عالی نرمال
جوایز مهمنشان لژیون دونور (۱۹۱۰)
جایزهٔ بزرگ فرهنگستان فرانسه (۱۹۱۳)
جایزه ادبی نوبل (۱۹۱۵)
سبک نوشتاریصلح‌جویی
سال‌های فعالیت۱۹۰۲ تا ۱۹۴۴
کتاب‌هاژان کریستف (۱۹۰۴–۱۹۱۲)
جان شیفته (۱۹۲۲–۱۹۳۳)
اثرگذاشته برارنست رنان، لئو تولستوی، ماهاتما گاندی، آنری برگسون، هرمان هسه
تأثیرپذیرفته ازژان-ژاک روسو، فرانسوا رابله
همسر(ها)کلوتیلد برئال ۱۸۹۲ تا ۱۹۰۱
ماری کوادچف ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۴
امضا
صفحه در وبگاه IMDb

زندگی‌نامه

رومن رولان در سال ۱۸۶۶ در شهر کلامسی، در ایالت بورگونی، در خانوادهٔ بورژوایی مرفهی به دنیا آمد.

در چهارده سالگی به همراه خانواده‌اش برای تحصیل راهی پاریس شد. در نوجوانی با افکار باروخ اسپینوزا آشنا شد و لئو تولستوی را کشف کرد. در ۱۸۸۹ در رشتهٔ تاریخ ادامه تحصیل داد و در ۱۸۹۵ به رم رفت و در رشتهٔ هنر مدرک دکترا گرفت. رسالهٔ دکتریِ او دربارهٔ تاریخ اپرای اروپا پیش از ژان باتیست لولی و آلساندرو اسکارلتی است.

رومن رولان در سال ۱۹۲۱
رومن رولان همراه با ژوزف استالین ۱۹۳۵

پس از اخذ دکترا، سه سال در «مدرسهٔ عالی» به تدریس تاریخ هنر اشتغال داشت و از آن پس دوره‌ای کوتاه در دانشگاه سوربن تاریخ موسیقی تدریس کرد و سپس در ۱۹۱۲ به نوشتن روی آورد و طی هشت سال، تا ۱۹۰۴، رمان ۱۰جلدی ژان کریستف را به رشتهٔ تحریر درآورد.

رومن رولان انسان صلح‌دوستی بود. او به دعوت ماکسیم گورکی در سال ۱۹۳۵ به شوروی رفت و با استالین ملاقات داشت. علی‌رغم تمایل به اندیشه‌های مارکس، علیه استالین و حکومت شوروی مقالات متعددی انتشار داد. در ۱۹۱۴ به سوئیس رفت و ۲۳ سال از عمر خود را در آنجا گذراند. در همان‌جا با مهاتما گاندی آشنا شد.

رومن رولان در سال ۱۹۱۴

زندگی خصوصی

او دو بار ازدواج کرد. بار اول در ۱۸۹۲ با کلوتیلد برئال، که نُه سال بیشتر دوام نیاورد، و بار دیگر، پس از ۳۳ سال تنهایی، در ۱۹۳۴ با ماری کوادچف ازدواج کرد، که این ازدواج تا پایان عمر رومن ادامه یافت.

نشان‌ها و جوایز

رومن رولان در سال ۱۹۱۰ مفتخر به دریافت نشان لژیون دونور (بالاترین مدال افتخار فرانسه) شد و در سال ۱۹۱۳ جایزهٔ بزرگ آکادمی فرانسه را دریافت کرد. در سال ۱۹۱۶ نیز جایزه ادبی نوبل را به دست آورد.

نظر دیگران دربارهٔ رومن رولان

پیش از دیدارتان، سالیان متمادی به شما به‌عنوان هنرمند و پیام‌آور عشق به انسان‌ها ارج می‌نهاده‌ام. خود نیز همیشه جانبدار عشق به هم‌نوع بوده‌ام؛ البته نه به دلایل احساسی یا آرمان‌گرایانه، بلکه به دلایل معقولانه و اقتصادی: در مواجهه با سائق‌های غریزی و جهان، به گونه‌ای که اکنون هست، ناگزیر عشق را به‌عنوان حافظ نوع بشر در مقابل تکنولوژی اجتناب‌ناپذیر می‌دانم.

زیگموند فروید، نامه به رومن رولان، ۲۹ ژانویهٔ ۱۹۲۶ (منبع ۶)

آثار

رولان در سال ۱۹۱۵

نمایشنامه

  • تراژدی‌های ایمان (۱۹۰۹): شامل سن لوئی (۱۸۹۷)، آئرت (۱۸۹۸)، پیروزی خرد (۱۸۹۹)
  • تئاتر انقلاب (۱۹۰۹): شامل ۱۴ ژوئیه (۱۹۰۲)، دانتون (۱۹۰۰)، گرگ‌ها (۱۸۹۸)، زمان آن خواهد رسید (۱۹۰۳)
  • لیلولی (۱۹۱۹)
  • دیکه دوندن

زندگی‌نامه

تاریخ موسیقی

  • تاریخ اپرای اروپا پیش از ژان باتیست لولی و آلساندرو اسکارلتی (رسالهٔ دکتری او بود)
  • موسیقی‌دانان دیروز و موسیقی‌دانان امروز

رمان

پلاکِ خانهٔ رومن رولان

سایر

  • فراتر از جنگ
  • پیغمبران هند جدید
  • داستان‌های زیبای من
  • پیشگامان (مقالات)
  • یادداشت‌های زمان جنگ
  • خاطرات جوانی
  • جزیره ای در توفان

جستارهای وابسته

  • فهرست مشاهیر فرانسه

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به رومن رولان در ویکی‌گفتاورد موجود است.

منابع

    • رومن رولان، خاطرات جوانی، ترجمه ناصر فکوهی، نشر فردوس، چاپ سوم، ۱۳۸۰،
    • دکتر محمد مجلسی، مقدمهٔ زندگی بتهون نوشتهٔ رومن رولان
    • زیگموند فروید در قاب عکس‌ها و لابه‌لای کلمات، مترجمان: حسن مرتضوی، مهدی ارجمند. نشر اختران، ۱۳۸۵
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.