کریستین بیل

کریستین چارلز فیلیپ بیل (به انگلیسی: Christian Charles Philip Bale) ‏(زادهٔ ۳۰ ژانویه ۱۹۷۴) هنرپیشهٔ انگلیسی، امریکایی است.[1][2] بیل هنگامی که در ۱۳ سالگی در نقش اول فیلم امپراطوری خورشید اثر استیون اسپیلبرگ بازی کرد، توجهات را به خود جلب کرد. نقش وی در این فیلم پسری انگلیسی بود که در حین جنگ جهانی دوم از پدر و مادرش جدا می‌شود و سپس خود را در اردوگاه نگاهداری ژاپنی پیدا می‌کند.[3] در سال ۲۰۰۰ و با بازی در فیلم روانی آمریکایی در نقش پاتریک بیتمن ستایش منتقدین را برانگیخت. او برای بازی در نقش ترور رزنیک در فیلم ماشین‌کار ۲۸ کیلوگرم وزن کم کرد و با این کار به بازیگر متد معروف شد.[4] وی در سه‌گانه بتمن با بدنی بسیار ورزیده ظاهر شد. او برای فیلم حقه بازی آمریکایی ۱۸ کیلوگرم وزن خود را افزایش داد. بیل برای فیلم معاون (فیلم) نیز افزایش وزن زیادی داد و وزن خود را به ۱۰۲ کیلوگرم رساند و در همان سال با کاهش وزن در فیلم فورد در برابر فراری ظاهر شد. بیل یکی از برجسته‌ترین بازیگران متد است.[5]

کریستین بیل

کریستین بیل در نشست فیلم معاون
نام اصلی کریستین چارلز فیلیپ بیل
تولد ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۷۴ ‏(۴۷ سال)
هاورفوردوست، پمبروک‌شایر، ولز، بریتانیا
والدین دیوید بیل
جنیفر «جنی» بیل
ملیت امریکایی

بریتانیایی

پیشه بازیگر
سال‌های فعالیت ۱۹۸۲–تاکنون
همسر(ها) ساندرا بلازیک (Sandra Blažić)
فرزندان ۲
صفحه در وبگاه IMDb

بیل در سه‌گانهٔ بتمن نولان، در نقش بروس وین/بتمن بازی کرد که تحسین منتقدین و بینندگان را نیز در پی داشت. او با بازی در فیلم مبارز، در سال ۲۰۱۰ توانست جایزه اسکار و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به دست بیاورد. در سال ۲۰۱۳، با بازی در فیلم حقه‌بازی آمریکایی توانست دومین نامزدی اسکار را به دست آورد. بیل برای فیلم رکود بزرگ نیز نامزد دریافت جایزه اسکار شد. او همچنین در سال ۲۰۱۹ برای بازی در فیلم معاون نامزد دریافت اسکار شد و توانست جایزه گلدن گلوب را برای بهترین بازیگر مرد فیلم کمدی یا موزیکال بدست آورد. بیل تا کنون چهار بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده‌است.[6]

کودکی

کریستین در ۳۰ ژانویه ۱۹۷۴ در هاورفوردوست، پمبروکشر، ولز به دنیا آمد. پدر وی دوید بیل مؤسس شرکت، مدیر اقتصادی و استعدادیاب بود. مادر وی جنی جیمز بازیگر سیرک بود و هر دوی آن‌ها انگلیسی بودند.[7][8][9] او خودش اعلام کرده‌است که «من در ولز به دنیا آمده‌ام، ولی انگلیسی هستم».[2] او دوران کودکی‌اش را در ولز، ساری و دورست در انگلستان و پرتغال گذراند.[10][11] او زمانی به مدرسه بورنموث رفت، ولی در ۱۶ سالگی آن جا را ترک کرد.[12]

والدین وی در ۱۹۹۱ طلاق گرفتند و مادر و خواهرش در بورنموث ماندند و او در حالی که هفده سال داشت، به همراه پدرش به لس‌آنجلس آمد.[13] کریستین از سال ۲۰۰۸ و پس از شکایت خواهرش شارون از او به اتهام ناسزاگویی به وی، با او حرف نزده‌است.[13] اولین نقش کریستین بیل در دنیای بازیگری در تبلیغی برای شرکت تولیدکننده مواد لطیف‌کننده پارچه لنور در سال ۱۹۸۲ در سن ۸ سالگی بود.[14] وی سال بعد از آن در تبلیغ غلات پک-من به عنوان بچه‌ای که ستاره راک اند رول بود بازی کرد.[15] او نخستین نقش روی صحنه‌اش را در نرد و در مقابل روآن اتکینسون بازی کرد.[16]

حرفه بازیگری

۱۹۹۸–۱۹۸۶

بیل برای اولین بار در فیلم آناستازیا: راز آنا در سال ۱۹۸۶ جلوی دوربین رفت.[17] در ادامه در مینی‌سریال قلب کشور و فیلم میو در سرزمین دوردست بازی کرد، که در دومی با کریستوفر لی و نیک پاکارد همبازی شد.

بیل در پیش نمایش فیلم امپراطوری خورشید در سال ۱۹۸۸

بازی او در امپراتوری خورشید ساختهٔ استیون اسپیلبرگ، مورد توجه و تحسین بسیاری قرار گرفت و جایزهٔ «بهترین بازیگر نوجوان» را از هیئت ملی بازبینی فیلم را دریافت کرد.[18] توجه بیش از حد رسانه‌ها و هم‌کلاسی‌هایش، او را به فکر کنار گذاشتن بازیگری انداخت تا این که در سال ۱۹۸۹، کنت برانا او را برای بازی در فیلم هنری پنجم قانع کرد.[18] در سال ۱۹۹۰، او در فیلم جزیره گنج در مقابل چارلتون هستون بازی کرد، فیلمی که اقتباسی از کتاب جزیره گنج نوشتهٔ رابرت لویی استیونسن بود.

در سال ۱۹۹۲، در فیلم روزنامه‌فروشان محصول دیزنی بازی کرد و در سال ۱۹۹۳ در فیلمی در رابطه نوجوانانی که در زمان آلمان نازی به صورت غیرقانونی به موسیقی جاز گوش می‌کردند، به نام پسران سویینگ بازی کرد.[19] وینونا رایدر بیل را برای بازی در فیلم زنان کوچک به گیلیان آرمسترانگ پیشنهاد کرد.[18] بیل در پویانمایی پوکاهانتس (۱۹۹۵) به جای شخصیت توماس صحبت کرد و در سال ۱۹۹۷ در فیلم معدن طلای مخملی در نقش آرتور استوارت بازی کرد. در سال ۱۹۹۹، وی در کنار کوین کلاین، میشل فایفر، استنلی توچی و روپرت اورت در فیلم رؤیای شب نیمه تابستان که اقتباسی از نمایش‌نامه‌ای از ویلیام شکسپیر به همین نام بود، به ایفای نقش پرداخت.[19]

۲۰۰۱–۱۹۹۹

در سال ۱۹۹۹، بیل در نقش قاتل زنجیره‌ای به نام پاتریک بیتمن در فیلم روانی آمریکایی که از روی رمان جنجالی برت ایستون الیس ساخته شده‌است، بازی کرد. ابتدا قرار بود تا لئوناردو دی‌کاپریو در این نقش بازی کند، اما او به علت کار بر روی پروژه‌های دیگر انصراف داد و بیل نقش اصلی فیلم را گرفت. او با تحقیق در مورد شخصیت رمان و تمرین‌های ورزشی برای آمادگی بدنش، خودش را برای این نقش آماده کرد.[20] روانی آمریکایی در سال ۲۰۰۰ در جشنواره فیلم ساندنس اکران شد. راجر ایبرت ابتدا به این فیلم تاخت و آن را «پورنوگرافی»[21] و «منفورترین فیلم ساندنس»[22] نامید، اما در ادامه کارگردان فیلم و بازی بیل را تحسین کرد.[23]

روانی آمریکایی در ۱۴ آوریل ۲۰۰۰ در سینماها اکران شد. بیل بعدها به یک نقش‌آفرینی کوتاه در نقش بیتمن، در فیلمی که اقتباس دیگری از کارهای ایستون الیز بود، نزدیک شد، اما آن را رد کرد، زیرا معتقد بود که تعریف ماری هرون از شخصیت بیتمن، تعریف خاصی است و هیچ‌کس جز او نمی‌تواند این کار را انجام بدهد.[24] در سال ۲۰۰۰، بیل در نقش یک قاتل ثروتمند در فیلم شفت بازی کرد.

۲۰۰۴–۲۰۰۲

در سال ۲۰۰۲، بیل در سه فیلم بازی کرد. لورل کنیون (۲۰۰۲) با واکنش تحسین برانگیز منتقدین روبرو شد.[25] بیل در فیلم سلطنت آتش (۲۰۰۲) با متیو مک‌کاناهی هم‌بازی شد. تعادل فیلم سوم بیل در سال ۲۰۰۲ بود.[26] در سال ۲۰۰۴، بیل در نقش ترور رزنیک در فیلم ماشین‌کار بازی کرد. او برای بازی در این نقش حدود ۲۷ کیلوگرم وزن کم کرد و توجه بسیاری را به خود جلب کرد.[27][28] در پایان فیلم‌برداری بیل تنها ۵۴ کیلوگرم وزن داشت.[28][29] بیل را برای این کار با نقش‌آفرینی رابرت دنیرو در فیلم گاو خشمگین در سال ۱۹۸۰ مقایسه کرده‌اند.[30] ماشین‌کار فیلم کم‌بودجه‌ای بود و تنها ۵ میلیون دلار هزینه داشت. با انتشار این فیلم در آمریکا، منتقدین نظرات مثبتی نسبت به آن ارائه کردند.[31]

نقش بتمن
کریستین بیل در پیش نمایش فیلم شوالیه تاریکی

گزارش شده بود که بیل پیش از این برای بازی در نقش رابین در فیلم‌های بتمن برای همیشه (۱۹۹۵) و بتمن و رابین (۱۹۹۷) تست داده بوده، ولی آن نقش را به کریس اودانل واگذار کرده. بیل در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۸ این شایعه را رد کرد.[32] در سال ۲۰۰۴، بیل بعد از تمام کردن ماشین‌کار به عنوان بازیگر نقش اصلی فیلم بتمن آغاز می‌کند یعنی بروس وین، به کارگردانی کریستوفر نولان انتخاب شد. این فیلم تحسین منتقدان سخت‌گیر را برانگیخت و به یکی از بهترین فیلم‌های کریستوفر نولان و ابرقهرمانانه تاریخ سینما بدل شد.[33] نزدیک‌ترین رقیب او برای گرفتن این نقش جیک جیلنهال بود.[34]

او به خاطر آمادگی برای فیلم ماشین‌کار بیش از ۲۷ کیلوگرم وزن کم کرد. با این کار، وزن این بازیگر ۱۸۳ سانتی به ۵۴ کیلوگرم رسید. او در طی سه ماه رژیم سیب و قهوه داشت. این در حالی است که وزن ایده‌آل برای مردی با قد و سن او بین ۶۳ تا ۷۲ کیلوگرم است. پس از آن، بیل شش ماه فرصت داشت تا وزن از دست داده‌اش را بازگرداند و برای نقش بتمن در بتمن آغاز می‌کند ماهیچه پرورش دهد. بیل که تازه فیلم ماشین‌کار را به پایان رسانده بود، به شدت لاغر بود و به اضافه کردن وزن و عضلانی کردن بدنش نیاز داشت. او با کمک مربی شخصی‌اش، در عرض شش ماه ۴۵ کیلوگرم وزن (از ۵۴ به ۱۰۰ کیلوگرم) اضافه کرد.[35] بعداً نولان به او گفت که زیادی وزن اضافه کرده و پیش از شروع فیلمبرداری ۹ کیلو وزن کم کرد.[36]

مشت زن ۲۰۱۰

برای این فیلم که نقش یک بوکسور سابق و معتاد را بازی می‌کرد ۲۷ کیلوگرم وزن خود را مجدداً کاهش داد. وی برای این فیلم موفق به کسب جایزه اسکار بهترین نقش مکمل مرد شد.

رقابت با دیکاپریو

با لئوناردو دی کاپریو درگرفتن چند نقش رقابت داشته. اول برای نقش جک در تایتانیک که این رقابت را به دی کاپریو باخت و علت اصلی آن این بود که کامرون نمی‌خواست هر دو بازیگر جک و رز انگلیسی باشند. اما در فیلم روانی آمریکایی ابتدا برای نقش انتخاب شد سپس دوباره گفته شد که دی کاپریو این نقش را بازی می‌کند اما سرانجام نقش به بیل رسید؛ و همچنین برای بازی در نقش هیو گلس در فیلم بازگشته در نظر گرفته شده بود که در نهایت نقش به دیکاپریو رسید که برای بازی در این نقش برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال ۲۰۱۶ شد.

اخاذی آمریکایی ۲۰۱۳

بیل برای این نقش ۲۰ کیلوگرم وزن اضافه کردو همچنین سر خود را تراشید؛ ولی این اضافه وزن بدون هیچ ورزشی صورت گرفته و اندام کلی «بیل» را به مردی میانسال با شکمی بزرگ و تاس تبدیل کرده‌است. برعکس آنچه در شوالیه تاریکی به چشم می‌خورد. او در مصاحبه با مجله «پیپل» گفته: «رژیم غذایی خاصی برای نقش مأمور اف‌بی‌آی فیلم اخاذی آمریکایی نداشتم و هر چه دستم می‌آمد می‌خوردم. البته پیراشکی عمده‌ترین آن‌ها بود.»

او می‌افزاید: «باید طوری اضافه وزن می‌گرفتم که شکمم از بقیه قسمت‌های بدنم بزرگتر شود تا کمربند زیر آن جای بگیرد. چون برای برخی سکانس‌ها مهم به نظر می‌رسید.»

انزو فراری

بیل قرار بود در نقش انزو فراری در فیلم «فراری» به کارگردانی مایکل من بازی کند که از این کار انصراف داد. او اعلام کرد که تا بهار ۲۰۱۶ به دلیل خطر لطمه به سلامتی‌اش قادر به بالا بردن وزن خود نیست.

اظهار نظر دربارهٔ ترامپ

بیل در نشست مطبوعاتی فیلم معاون مطرح کرد که آدام مک کی قصد نداشته چهره دیگری از دیک چینی ارائه دهد زیرا او کسی است که نقشش در تصمیم‌گیری‌های سیاسی آمریکا بعد از ۱۱ سپتامبر شناخته شده‌است. وی اظهار نظر کرده‌است ما بچه نیستیم و می‌فهمیم که هیولا شبیه هیولا نیست.

بیل ترامپ و چینی را با یکدیگر مقایسه کرده‌است و می‌گوید ترامپ گزافه‌گو و پر سر و صداست، در حالیکه دیک چنی ساکت و مرموز است، با ظرفیت‌های بیشتر و زیرک‌تر. در مسئله درک دولت، چنی از این توانایی برخوردار بود بنابراین اصلاً مقایسه‌ای وجود ندارد. ترامپ اصلاً درکی ندارد اما چنی این درک را داشت و همین موضوع او را در طول دهه‌ها بسیار قدرتمند کرد.

کریستین بیل اما اظهار نظر جنجالی‌اش را دربارهٔ ترامپ اینطور ادامه می‌دهد: در مقایسه، ترامپ یک نوع دلقک است. دلقک‌ها می‌توانند خسارات زیادی به بار بیاورند که البته امیدواریم در دوسال آینده چنین چیزی اتفاق نیفتد. ترامپ خطر کمتری نسبت به دیک چینی دارد، کسی که در راه انداختن جنگ در برابر تروریسم نقش داشته.[37]

زندگی شخصی
کریستین بیل در نشست فیلم فورد در برابر فراری ۲۰۱۹

بیل در ۲۹ ژانویه ۲۰۰۰، با سیبی بلازیک (متولد ۱۹۷۰) مدل سابق، چهره‌پرداز و دستیار شخصی وینونا رایدر ازدواج کرد. این زوج دارای یک دختر و یک پسر به نام‌های امیلین و جوزف هستند[38] امیلین در ۲۷ مارس ۲۰۰۵ به دنیا آمد.[39][40] در مارس ۲۰۱۴ تأیید شد که همسر وی، باردار است و فرزند دوم او یک پسر به نام جوزف در سال ۲۰۱۵ متولد شد.[41] از ۱۹۹۲، بیل در لس‌آنجلس زندگی می‌کند.[42]

مانند پدرش، وی نیز فعالیت‌هایی در حمایت از صلح سبز و صندوق جهانی طبیعت انجام می‌دهد.

دیوید بیل در ۳ سپتامبر ۲۰۰۰ با گلوریا استینم ازدواج کرد و استینم مادرخواندهٔ کریستین بیل شد.[43]

فیلم‌شناسی
نوشتار اصلی: فیلم‌شناسی کریستین بیل

جوایز و نامزدی‌ها

نوشتار اصلی: فهرست جوایز و نامزدی‌های کریستین بیل

نوشتار اصلی: فهرست جوایز در imdb

بازی رایانه‌ای
عنوانسال ساختنقش
بتمن آغاز می‌کند۲۰۰۵بروس وین / بتمن (صداپیشه)

پانویس
  1. "Q&A with Christian Bale". Phase9.tv. Retrieved 3 December 2012.
  2. "Christian Bale: American Psycho". IMDB News. Archived from the original on 23 July 2011. Retrieved 21 July 2008. I was born in Wales but I'm not Welsh – I'm English
  3. Singer, Leigh (19 February 2009). "Oscars: the best actors never to have been nominated". The Guardian. London. Retrieved 26 February 2010.
  4. "Christian Bale Lost 63 pounds and get other 110 in less than 9 months!". Allvoices.com. 22 May 2010. Archived from the original on 7 January 2014. Retrieved 6 January 2014.
  5. «Christian Bale». IMDb. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۱.
  6. «Best Actors - Top 250». IMDb. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۱.
  7. Christian Bale profile at FilmReference.com.
  8. Rourke, Mary (4 January 2004). "Activist David Bale had commitment to Africa". The Seattle Times. Retrieved 30 June 2008.
  9. Serpe, Gina (22 July 2008). "Christian Bailed Over Alleged Assault; Denies Wrongdoing". E!. Retrieved 26 September 2011.
  10. metrowebukmetro (13 September 2007). "60 SECONDS: Christian Bale". Metro.co.uk. Retrieved 6 January 2014.
  11. "Christian Bale: Yes, it is the same guy". The Daily Telegraph. London, UK: Telegraph Media Group Limited. 21 January 2011. Retrieved 9 February 2014.
  12. "Christian Bale: Reluctant Movie Star Talks 'Furnace', 'Hustle'". Variety. 26 November 2013. Retrieved 26 November 2013.
  13. "Sister of Hollywood star Christian Bale faces losing her home". Bournemouth Echo. 3 March 2010. Retrieved 12 July 2013.
  14. «CVG ۲۰۰۵». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸.
  15. «Christian Bale - Pac-Man». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اوت ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۸.
  16. CHRISTIAN BALE - Screenshots and Info for Actor Christian Bale
  17. "Christian Bale biography". Contact music. Retrieved 21 January 2014.
  18. "BBC Wales – Arts – Christian Bale". BBC Wales. Retrieved 13 April 2009.
  19. "'Knight's' Bale: Who is that masked man?". CNN: Showbiz/Movies. 28 July 2008. Retrieved 20 April 2009.
  20. Fischer, Paul. "Unmasking an American Psycho." بایگانی‌شده در ۱۳ ژوئن ۲۰۰۰ توسط Wayback Machine The Cranky Critic; retrieved 15 May 2006.
  21. McCormick, Moira. "Christian Bale – Good Christian Talks About Playing a Yuppie from Hell" بایگانی‌شده در ۴ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine بارنز اند نوبل.com, 5 September 2000; retrieved 15 May 2006.
  22. Kaufman, Anthony. «"INTERVIEW: 9-Months Pregnant and Delivering "American Psycho", Director Mary Harron."». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ فوریه ۲۰۰۳. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۵. indieWIRE; 14 April 2006; retrieved 15 May 2006.
  23. Ebert, Roger. "American Psycho", شیکاگو سان-تایمز, 14 April 2000; retrieved 17 May 2006.
  24. Morris, Clint. «Interview with Christian Bale». بایگانی‌شده از اصلی در 11 اكتبر 2007. دریافت‌شده در 7 ژانویه 2015. تاریخ وارد شده در |archivedate= را بررسی کنید (کمک) Moviehole; retrieved 16 May 2006.
  25. "Laurel Canyon (2003)". Rotten Tomatoes.
  26. "Equilibrium (2002)". Box Office Mojo. Retrieved 13 April 2009.
  27. Gilchrist, Todd (15 October 2004). "IGN Interviews Christian Bale". IGN FilmForce. Retrieved 15 October 2004.
  28. Lee, Michael J. (4 October 2004). "Interviews Christian Bale, The Machinist". Radio Free. Retrieved 5 May 2008.
  29. Topel, Fred (15 October 2004). "Christian Bale talks The Machinist". Movie Web. Retrieved 5 May 2008.
  30. Holden, Stephen (22 October 2004). "Insomnia and Then Emaciation; Now Paranoia Takes Its Turn". The New York Times. Retrieved 20 April 2009.
  31. "The Machinist (2004)". Rotten Tomatoes. IGN Entertainment. Retrieved 24 March 2008.
  32. ShortList (issue 42, page 28), 17 July 2008.
  33. "فیلم های کریستوفر نولان". فرانو. 2020-07-01. Retrieved 2020-11-14.
  34. Otto, Jeff. "David S. Goyer Talks Batman, Iron Man, Comics and More" IGN FilmForce, 27 February 2004; retrieved 16 May 2006.
  35. Jordan, Sean. «"Christian Bale: Belatedly Blabbing Batman"». بایگانی‌شده از اصلی در 7 اكتبر 2006. دریافت‌شده در 7 ژانویه 2015. تاریخ وارد شده در |archivedate= را بررسی کنید (کمک), Femme Fatales, July/August 2005; retrieved 16 May 2006.
  36. "About.com interview". Movies.about.com. 30 October 2009. Archived from the original on 19 February 2009. Retrieved 26 February 2010.
  37. «کریستین بیل، بازیگر هالیوود: ترامپ یک دلقک است اما خطر او کمتر از دیک چنی است!». sazandeginews.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۱.
  38. Singh, Anita (23 July 2008). "Christian Bale profile". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 28 July 2008. Retrieved 13 April 2009.
  39. "Bale Becomes a Father". Wenn. Internet Movie Database. 29 March 2005. Retrieved 15 July 2008.
  40. McLean, Craig (29 May 2005). "Suit yourself, mate". The Age. Melbourne. Retrieved 15 July 2008.
  41. "Second Child on the Way for Christian Bale". People. 8 March 2014. Archived from the original on 8 March 2014. Retrieved 9 March 2014.
  42. Hoad, Phil (5 June 2005). "Dark Star". The Guardian. London. Retrieved 13 April 2009.
  43. Broughton, Philip Delves (September 2000). "Marriage at 66 for Radical Feminist Gloria Steinem". The Daily Telegraph. London.


منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کریستین بیل موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.