بازیگری متد
بازیگری مِتُد به انگلیسی Method acting که با نام متد استانیسلاوسکی نیز شناخته می شود نوعی فن تربیت بازیگر است که اول بار توسط کنستانتین استانیسلاوسکی کارگردان و مدرس تئاتر طرح شد. در متد اکتینگ هنرمند خود را به جای کاراکتر داستان قرار می‌دهد و مدتی با آن زندگی می کند ؛ برای مثال برای بازی در نقش یک بی خانمان چند روزی با بی خانمان ها زندگی می کند. شیوه ی متد توسط لی استراسبرگ و استلا ادلر در اکتور استودیو بنیان نهاده شد.
ابتدا «گروپ تیتر» که گروهی تئاتری در نیویورک بود، در دههٔ ۳۰ میلادی، «متد» را محبوب کرد و پس از آن در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ متد اکتینگ توسط لی استراسبرگ در «اکتورز استودیو» پیشرفت داده شد.
از شاگردانی که استراسبرگ در اکتورز استودیو تربیت کرده میتوان به مارلون براندو، رابرت دنیرو، جک نیکلسون،مریل استریپ، پل نیومن، آل پاچینو، جیمز دین ، داستین هافمن، دنیل دی-لوییس، جانی دپ، لئوناردو دی‌کاپریو، کریستین بیل و واکین فینیکس اشاره کرد. از اصول و دستاورد های این سیستم میتوان به تربیت بدن و صدای بازیگر مسلط بودن بازیگر به تمام تکنیک های صحنه ناظر و دقیق بودن بازیگر در نقش تغییر من بازیگر به نفع مطالبات هنری کل نمایش تحقیق، پژوهش، مطالعه در روانشناسی، جامعه شناسی تاریخ هنر و... برای بازیگر الزامی است. اشاره دارد. نتیجه این سیستم باور پذیری برای بازیگر و باور پذیری نقش برای تماشاگر است.