جایزه گرمی
جایزهٔ گرمی (انگلیسی: Grammy Award، که در اصل جایزه گرامافون نامیده میشود) یا گرمی، جایزهای است که توسط آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط برای شناسایی دستاوردهای صنعت موسیقی ارائه میشود. نشان جایزه یک گرامافون طلاکاریشده را به تصویر میکشد. مراسم سالانه اهدای جوایز با اجرای هنرمندان برجسته و اهدای جوایزی که محبوبیت بیشتری دارند، همراه است. از بین سه مراسم بزرگ موسیقی جهان، گرمی بزرگترین آنها است. به گمان بسیاری ارزش جایزهٔ گرمی برابر با جایزهٔ اُسکار در صنعت فیلمسازی و جایزهٔ اِمی در تلویزیون است.
جایزه گرمی | |
---|---|
کنونی: شصت و سومین مراسم جایزه گرمی | |
اهداء برای | دستاوردهای برجسته در صنعت موسیقی |
کشور | ایالات متحده |
ارائهدهنده | آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط |
نخستین تقدیر | ۴ مه ۱۹۵۹ (به عنوان جایزهٔ گرامافون) |
وبگاه | grammy |
پوشش تلویزیونی/رادیویی | |
شبکه | انبیسی (۱۹۵۹–۱۹۷۰) ایبیسی (۱۹۷۱–۱۹۷۲) سیبیاس (۱۹۷۳–اکنون) |
اولین مراسم گرمی در ۴ مه ۱۹۵۹ برگزار شد. پس از مراسم سال ۲۰۱۱، آکادمی به بازنگری و بازسازی بسیاری از دستهبندیهای جوایز پرداخت. شصت و سومین مراسم جایزه گرمی در تاریخ ۱۴ مارس سال ۲۰۲۰ در مرکز همایشهای لس آنجلس[1] واقع در شهر لس آنجلس برگزار شد.
پیشینه
جایزه گرمی که به رسم یادبود به برندگان و منتخبین حوزه موسیقی اهدا میشود، تندیس طلایی دستساز به شکل یک گرامافون است که توسط بیلینگز آرت ورکز ساخته شدهاست.
تا سال ۲۰۰۶، برخلاف سایر جوایز دوره اهدای جوایز گرمی در تاریخ ۱ اکتبر آغاز شده و آلبومها و ترانههای انتخاب شده برای شرکت در گرمی سال بعد انتخاب میشوند. برای مثال آلبوم Double Fantasy از جان لنون و یوکو آنو در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۰ ساخته شد، و ۱۶ روز دیرتر از جوایز گرمی سال ۱۹۸۱ ساخته شد؛ برای همین در جوایز گرمی سال ۱۹۸۲ نامزد شد و از قضا جایزه گرمی بهترین آلبوم سال را از آن خود کرد. این تاریخ چند ماه زودتر از تقویم اسکار بود و نتایج جالبی هم داشت. برای مثال فیلم ری در سال ۲۰۰۵ برنده جایزه اسکار بهترین صداگذاری و همچنین برنده جایزه گرمی رده ۸۰ و رده ۸۱ (بهترین موسیقی متن فیلم) سال ۲۰۰۶ شد.
ردهها
مراسم جایزهٔ گرمی دارای «چهار جایزهٔ اصلی» است که سبکبندی نشدهاند:
- آلبوم سال: به خواننده و تهیهکننده یک آلبوم اهدا میشود.
- ضبط سال: به خواننده و تهیهکنندهٔ یک آهنگ اهدا میشود.
- ترانهٔ سال: به ترانهسرا و آهنگساز یک آهنگ اهدا میشود.
- بهترین هنرمند جدید: به بهترین هنرمندی که برای اولین بار در صنعت موسیقی اثری از خود به صورت رسمی منتشر میکند تعلق میگیرد.
علاوه بر این کیهان کلهر نوازنده ایرانی اولین ایرانی است که در فهرست جایزه گرمی قرار میگیرد. او قبل از آن نیز چهار بار نامزد جایزه گرمی بودهاست.
جایزههای ویژه
این مراسم دارای ۵ جایزهٔ ویژهاست:
- جایزهٔ اسطوره: به هنرمند زندهای که دارای تأثیر و نفوذ قابل توجه بر صنعت موسیقی باشد اهدا میشود.
- یک عمر دستاورد هنری: به هنرمندی که در طول عمر هنری خود، دستاوردهای قابل توجهی داشتهاست.
- جایزهٔ امنا
- جایزه تالار مشاهیر گرمی
- MusiCares Person of the Year
رکوردها
- نوشتار اصلی: رکوردهای جایزه گرمی
دیگر رکوردها
اکثر مراسم گرمی توسط سر جورج سالتی، رهبر ارکستر سمفونی شیکاگو، تا ۲۲ سال برگزار شدهاست. وی خودش برنده ۳۱ جایزه گرمی بوده، و تا قبل از مرگش در سال ۱۹۹۷، ۷۴ بار نامزد شده بود.
پت متنی و گروهش جمعاً ۱۷ جایزه گرمی را از آن خود کردند، که شامل هفت جایزه متوالی برای هفت آلبوم متوالی بودهاست. رکورد متنی تا سال ۲۰۰۵ برای برنده شدن جایزه گرمی در ردههای متفاوت نگه داشته شد:
- بهترین اجرای جاز فیوژن (۱۹۸۳، ۱۹۸۴، ۱۹۸۵، ۱۹۸۸، ۱۹۹۰)
- بهترین قطعه سازی (۱۹۹۱)
- بهترین اجرای زنده جاز/آلبوم (۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۱۹۹۹، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵)
- بهترین اجرای ساز جاز، انفرادی یا گروهی (۱۹۹۸، ۲۰۰۰)
- بهترین اجرای ساز راک (۱۹۹۹)
- بهترین ساز جاز انفرادی (۲۰۰۱)
هال بلین برنده شش جایزه متوالی بود که به عنوان رکورد سال مشخص شد:
- ۱۹۶۶ Herb Alpert & the Tijuana Brass - "A Taste of Honey»
- ۱۹۶۷ Frank Sinatra - "Strangers in the Night»
- ۱۹۶۸ 5th Dimension - "Up, Up and Away»
- ۱۹۶۹ Simon & Garfunkel - "Mrs. Robinson»
- ۱۹۷۰ 5th Dimension - "Aquarius/Let the Sunshine In»
- ۱۹۷۱ Simon & Garfunkel - "Bridge Over Troubled Water»
آلیسون کراس ۲۰ جایزه گرمی را برای خود برد، بیشتر از هر خواننده زن و کانتری دیگر. وی تاکنون همواره در رده هفتم فهرست برندگان بودهاست.
هنرمند موتاون، استیو واندر برنده ۲۴ جایزه بوده که ۱۲تای آنها را در دهه ۱۹۷۰ بردهاست. سه تای آنها هم برای آلبوم سال برای سه آلبوم متوالی وی بودند.
رهبر افسانهای اپرا لئونتین پرایس برنده ۱۸ جایزه بودهاست.
خواننده سول و R&B آرتا فرانکلین کلاً ۱۸ جایزه برد که ۱۱تای آنها مربوط به بهترین اجرای وکال R&B زن بودند و ۸تای آنها به صورت متوالی (۸ جایزه اول گرمی) بود:۱
- ۱۹۶۸ - "Respect"
- ۱۹۶۹ - «Chain of Fools»
- ۱۹۷۰ - «Share Your Love With Me»
- ۱۹۷۱ - «Don't Play That Song»
- ۱۹۷۲ - «Bridge Over Troubled Water»
- ۱۹۷۳ - Young, Gifted, and Black
- ۱۹۷۴ - «Master of Eyes»
- ۱۹۷۵ - «Ain't Nothing Like The Real Thing»
- ۱۹۸۲ - «Hold On, I'm Comin'»
- ۱۹۸۶ - «Freeway of Love»
- ۱۹۸۸ - Aretha
کریستوفر کراس تنها خوانندهای بود که «چهار جایزه بزرگ» را در یک شب از آن خود کرد (ضبط سال، آلبوم سال، ترانه سال و بهترین هنرمند جدید). از طرفی دیگر، نورا جونز هم ضبط سال، آلبوم سال، و بهترین هنرمند جدید را برنده شد و در آن سال نوازندهٔ گیتار او، جس هریس برنده ترانه سال برای 'Don't Know Why' شد. علیرغم اینکه نورا جونز آن ترانه را خوانده بود برنده آن نشد، زیرا آن جایزه ترانهساز است.
بلا فلک بیشتر از تمام خوانندگان دیگر نامزد جایزههای گرمی در ردههای مختلف شدهاست، یعنی کانتری، پاپ، جاز، بلوگراس، کلاسیک و سخنرانی، و تصنیف و اقتباس.
کریستینا اگیلرا جوانترین فرد برنده جوایز بودهاست. در سال ۲۰۰۰ برنده جایزه گرمی بهترین هنرمند جدید شد. در آن موقع ۱۹ ساله بود و تاکنون برنده سه جایزه گرمی بودهاست.
جس استون جوانترین فرد نامزد شده جوایز بودهاست. در سال ۲۰۰۵ نامزد جایزه گرمی بهترین هنرمند جدید، بهترین اجرای پاپ وکال زن و بهترین آلبوم پاپ وکال شد ولی در هیچکدام برنده نشد. در آن موقع ۱۷ ساله بود.
یوتو بیش از هر گروه راک دیگر برنده جایزه گرمی شد. تا امروز آنها برنده ۲۲ جایزه شدهاند. آنها دو بار برنده بهترین آلبوم سال، دو بار برنده بهترین ضبط سال، دو بار بهترین ترانهٔ سال و دو بار بهترین آلبوم راک سال شدند.
مکانهای اجرا و میزبانی
- ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۲: The Ambassador Hotel، لوسآنجلس
- ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۷: Grand Ole Opry، نشویل
- ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰: Shrine Auditorium، لوسآنجلس
- ۱۹۸۱: Radio City Music Hall، نیویورک
- ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۳: Shrine Auditorium، لوسآنجلس
- ۱۹۸۴: Radio City Music Hall، نیویورک
- ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷: Shrine Auditorium، لوسآنجلس
- ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹: Radio City Music Hall، نیویورک
- ۱۹۹۰: Shrine Auditorium، لوسآنجلس
- ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۲: Radio City Music Hall، نیویورک
- ۱۹۹۳: Shrine Auditorium، لوسآنجلس
- ۱۹۹۴: Radio City Music Hall، نیویورک
- ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶: Shrine Auditorium، لوسآنجلس
- ۱۹۹۷: مدیسن اسکوئر گاردن، نیویورک
- ۱۹۹۸: Radio City Music Hall، نیویورک
- ۱۹۹۹: Shrine Auditorium، لوسآنجلس
- ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲: استیپلز سنتر، لوسآنجلس
- ۲۰۰۳: مدیسن اسکوئر گاردن، نیویورک
- ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷: استیپلز سنتر، لوسآنجلس
- ۲۰۱۸: مدیسن اسکوئر گاردن، نیویورک
- ۲۰۱۹ تا کنون: استیپلز سنتر، لوسآنجلس
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Grammy Award». در دانشنامهٔ ویکیپدیای ، بازبینیشده در ۲۷ آپریل ۲۰۱۱.
- Aswad, Jem; Aswad, Jem (February 2, 2021). "Grammy Awards: Details Emerge About Rescheduled, Audience-Free Show". Variety. Retrieved March 11, 2021.
پیوند به بیرون
- وبگاه رسمی
- Grammy Awards winners at Grammy.com (searchable database)
- CBS: Grammys Official broadcast for Grammys