گواهی‌نامه انجمن صنعت ضبط آمریکا

در ایالات متحده آمریکا، انجمن صنعت ضبط آمریکا که سازمانی حرفه‌ای متشکل از تهیه‌کنندگان و سازندگان موسیقی آمریکایی است (یا RIAA)، گواهی‌نامه‌هایی را بر اساس تعداد آلبوم‌ها و تک‌آهنگ‌های فروخته‌شده از طریق خرده‌فروشی و سایر فروشگاه‌های فرعی اهدا می‌کند.[1] (بعضی کشورهای دیگر نیز برنامه‌های مشابه‌ای دارند. به گواهی‌نامهٔ فروش موسیقی مراجعه کنید) دادن گواهی‌نامه خودبخود نیست؛ برای این‌که یک جایزه داده شود، کمپانی ناشر می‌بایست دستمزدی را بپردازد تا میزان فروش محصول موسیقایی مورد نظر بازرسی شود. این بازرسی در مقابل محموله‌های واحدها قرار دارد (اکثر اوقات یک بیان حق امتیاز هنرمندان استفاده می‌شود)، که شامل آلبوم‌هایی می‌شود که مستقیماً از طریق عمده‌فروش‌ها یا خرده‌فروش‌ها یا از دیگر راه‌ها به فروش رفته‌اند. محموله‌هایی که انتظار می‌رود به ناشر بازگردد، محاسبه نمی‌شود.

برخلاف اعتقاد عمومی، آمار و ارقام Nielsen SoundScan در گواهی‌نامه‌های RIAA مورد استفاده واقع نمی‌شوند؛ سیستم RIAA از نظر زمانی از Nielsen SoundScan جلوتر است و شامل توزیع‌هایی می‌شود که Nielsen آن‌ها را جا می‌اندازد. پیش از Nielsen SoundScan، گواهی‌نامهٔ RIAA تنها سیستم بازرسی‌شده و قابل تصدیق برای ردگیری فروش موسیقی در ایالات متحده بود؛ این سیستم هنوز هم تنها سیستمی است که قادر است۱۰۰٪ فروش را ردگیری کند (اگرچه محموله‌ها کمتر استعداد بازگشت را دارند، و نه فروش واقعی مانند Nielsen SoundScan).

لیست گواهی‌ها

در حال حاضر، گواهی‌نامه‌های متعارف برای آلبوم‌ها عبارت‌اند از:

  • ۵۰۰٫۰۰۰ واحد: آلبوم طلایی (Gold album)
  • ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ واحد: آلبوم پلاتینی (Platinum album)
  • ۲٫۰۰۰٫۰۰۰ واحد: آلبوم چندبار پلاتینی (Multi-Platinum album)
  • ۱۰٫۰۰۰٫۰۰۰ واحد: آلبوم الماسی (Diamond album)

گواهی‌های زیر تنها به آثاری داده می‌شوند که بیش از ۵۰٪ محتوای آن‌ها به زبان اسپانیایی است.

  • ۱۰۰٫۰۰۰ واحد:Oro album
  • ۲۰۰٫۰۰۰ واحد:Platino album
  • از ۴۰۰٫۰۰۰ واحد:Multi-Platino album

آلبوم‌های چند دیسکه، برای هر دیسک آلبوم اگر مدت زمان آلبوم ۱۰۰ دقیق یا بیشتر باشد، یک بار محسوب می‌شوند. برای مثال، هر کپی از آلبوم Speakerboxxx/The Love Below از گروه OutKast (با مدت زمان ۱۳۴:۵۶) و آلبوم بالا! (up!) از Shania Twain (با مدت زمان ۱۴۵:۴۴)، که هر دو آلبوم مضاعف یا double album هستند دو بار محسوب شدند، که مفهوم آن این است که این آلبوم‌ها تنها بعد از حمل ۵ میلیون کپی از آن‌ها به گواهی الماس دست یافتند؛ با این وجود هر کپی از آلبوم Back to Basics از بریتنی اسپیرز (با مدت زمان ۷۸:۵۵) و آلبوم دیوار (The Wall) از پینک فلوید (با مدت زمان ۸۱:۲۰ و به صورت یک کاست و یک کارتریج ۸ آهنگی (eight-track cartridge) عرضه شد)، تنها یک بار محسوب شدند گرچه آن‌ها در طبقه‌بندی آلبوم‌های مضاعف قرار می‌گرفتند. با این حساب اگر آلبوم دیوار از پنیک فلوید برای ۱۸ دقیقه و ۴۰ ثانیهٔ دیگر ادامه می‌یافت، می‌توانست گواهی ۴ بار پلاتین را دریافت کند. تا کنون هیچ آلبومی نتوانسته‌است (بر اساس این‌که این جوایز بر اساس مناطق جغرافیایی داده می‌شوند) گواهی ۳ بار پلاتین را دریافت کند.

آثار

دارای گواهی الماس (۱۰+ میلیون)

هنرمندان با بیشترین تعداد گواهی‌های تک‌آهنگی Gold, Platinum و Multi-platinum

هر کدام از تک‌آهنگ‌های با درجهٔ Platinum با Multi-platinum قبلاً گواهی Gold را دریافت کرده‌اند.

جولیو ایگلاسیاس صاحب پلاتین، طلا و آلبوم Guiness Diamond بیشتر برای فروش آثار بیشتر در زبان‌های بیشتر نسبت به هر موسیقیدان دیگری در تاریخ است (اسپانیایی، آلمانی، ژاپنی، انگلیسی، ایتالیایی، پرتغالی، فرانسوی، Tagalog و…)

جستارهای وابسته

منابع

منابع

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.