موسیقی پاپ

موسیقی پاپ (به انگلیسی: Pop music، که در اصل به معنی موسیقی عامه‌پسند (popular) می‌باشد) یک سبک از موسیقی عامه‌پسند است. و معمولاً در مقابل موسیقی کلاسیک و فولک (محلی) قرار می‌گیرد و از آن‌ها متمایز است. * با این حال هنرمندان این سبک در سبک‌های ترنس، هاوس، مَش آپ، ریمیکس، موسیقی الکترونیک، راک، هیپ‌هاپ، دنس، ریتم اند بلوز (R&B) و کانتری هم می‌توانند فعالیت داشته باشند و این باعث می‌شود که تبدیل به سبکی انعطاف‌پذیر شود. شاخه‌های زیادی مانند موزیک ترنس، هاوس، هارد ترنس و… از سبک پاپ سر چشمه گرفته می‌شود. عبارت «موسیقی پاپ» همچنین می‌تواند به یک زیر سبک خاص (درون پاپ) اشاره داشته باشد مانند سافت راک و پاپ راک. از افراد مشهور در این عرصه می‌توان به مایکل جکسون و ریانا اشاره کرد.

برای موسیقی عامه‌پسند به صورت کلی، موسیقی عامه‌پسند را ببینید.
مایکل جکسون یکی از مشهورترین و پرفروش‌ترین هنرمندان پاپ است.

در ایران در بیشتر جشن‌ها، میتینگ‌ها، عروسی‌ها و پارتی‌ها برخلاف دیگر نقاط جهان که از سبک تخصصی مانند هاوس و ترنس استفاده می‌شود، از سبک کلی و جامع موسیقی پاپ استفاده می‌شود.

مشخصات پاپ به عنوان یک زیر سبک

پاپ معمولاً به عنوان موسیقی‌ای تعریف می‌شود که به شکل تجاری تهیه شده یا هدف تولید آن سود مالی است. بنا به تعریف سایمون فریت، منتقد موسیقی و جامعه‌شناس متخصص موسیقی مردم پسند، موسیقی پاپ بیشتر به عنوان یک صنعت شناخته می‌شود نه هنر. البته این موسیقی را می‌توان در حیطه بازار، ایدئولوژی، تولید و زیبایی‌شناسی هم معنا کرد. درواقع، پاپ طوری طراحی شده که «برای همه جالب باشد» و «از هیچ جای خاصی نیامده» و قرار هم نیست «سلیقه خاصی را اعمال کند».

پیشینهٔ موسیقی پاپ

دههٔ ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰

این نوع موسیقی از سبک‌های بلوز (شیکاگو)، و کانتری (تنسی) تأثیر گرفت

دههٔ ۱۹۵۰

خوانندگان پاپ آن دوره کسانی چون بینگ کراسبی، فرانک سیناترا، دین مارتین، بابی دارین و پگی لی بودند، اما خوانندگانی چون بیل هالی، فتس دامینو و الویس پریسلی به دلیل اینکه از نسل جوان تری بودند بیشتر معروف شدند.

دههٔ ۱۹۶۰

این دهه با گروه‌هایی چون جانی تلوتسان، بابی وی، برایان هایلند، تامی رو، جین پیتنی، فرانکی آوالن شروع شد. در نیمهٔ آن با هنرمندانی چون کارول کینگ، نیل دایموند و برت باکاراک، آرتا فرانکلین، ایسلی برادرز، ری چارلز، استیو واندر، سوپرمز، ماروین گی، باب دیلن و سایمون و گارفانکل متحول شد. می‌توان گفت که گروه بیتلز انقلابی در انگلستان ایجاد کردند. اگرچه آن‌ها پاپ نبودند.ظهور بهترین خواننده ایران در این دهه به وقوع پیوست،ابی با فعالیت حرفه ای خود در گروه بلک کتس کار خود را آغاز می کند و او هم اکنون به آقای صدا معروف است ؛ او دارای افتخارات بسیاری در حوزه خوانندگی در جهان است.

دههٔ ۱۹۷۰

در این دوره موسیقی دیسکوی بی‌جیز، پیانوی بیلی جوئل و التون جان، کانتری ایگلز، هنرمندان راک/پاپ مانند خولیو ایگلسیاس راد استوارت، استیلی دان و فلیتوود مک گل کرد. ای‌بی‌بی‌ای گروه سوئدی بودند که با مسابقه ترانه یوروویژن به شهرت رسیدند و انقلابی در موسیقی پاپ کردند.

دههٔ ۱۹۸۰

برجسته‌ترین خوانندهٔ این دوره، مایکل جکسون بود که با انتشار آلبوم‌های «تریلر» (پرفروش‌ترین آلبوم موسیقی جهان تا به امروز) و «بد» (یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های تاریخ) تغییرات بنیادی و ساختارشکنی را در سبک‌های موسیقی و به خصوص سبک پاپ، ایجاد کرد. مایکل جکسون را «سلطان پاپ» و مدونا را «ملکهٔ پاپ» می‌نامند. سایر هنرمندان این دوره عبارت‌اند از جرج مایکل که یکی از چهارستون پاپ در این دهه بود و مدرن تاکینگ (که با تک‌آهنگ «You are my heart you are my soul» توانست چندین هفته در صدر جدول‌ها باشد)، مایکل بولتون، پرینس، جانت جکسون، دوران دوران، گروه پلیس، سیندی لاپر، ویتنی هوستون، فیل کالینز، کایلی مینوگ وپائولا عبدل و کالچر کلاب.

دههٔ ۱۹۹۰ و قرن ۲۱
بریتنی اسپیرز یکی از مشهورترین هنرمندان دهه ۲۰۰۰ است.

در اواخر دهه ۱۹۹۰ با ظهور هنرمندانی همچون بریتنی اسپیرز، جاستین تیمبرلیک و کریستینا آگیلرا باعث شکل‌گیری دوباره پاپ شد. سبک تین پاپ در کانال دیزنی توسط ستارگانی چون هیلاری داف و بریتنی اسپیرز به وجود آمد، گروه‌های بریتانیایی پاپ راک چون باستد و مک‌فلای، و خواننده کانادایی آوریل لوین در دههٔ ۲۰۰۰ به شهرت رسیدند. خوانندگانی که سبک‌های دیگر پاپ را دربرمی‌گیرند عبارت‌اند از ویتنی هوستون و ماریا کری در R&B، گارث بروکس و شانیا توین در کانتری، و در دنس پاپ کایل منگ و مدونا که یکی از پر فروش‌ترین خوانندگان تمام دوران بود. مطرحان موسیقی پاپ که در بین بینندگان جذابیت یافتند افرادی مانند سلن دیون و نورا جونز بودند.

جستارهای وابسته

پانویس
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ موسیقی پاپ موجود است.
  1. ^  Frith, Simon (2001). The Cambridge Companion to Pop and Rock, p.94. ISBN 0-521-55660-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.