مدونا
مَدونا لوئیز چیکونی (انگلیسی: Madonna Louise Ciccone؛ زادهٔ ۱۶ اوت ۱۹۵۸) خواننده، ترانهنویس و بازیگر آمریکایی است. او با عنوان افتخاری «ملکه پاپ» نامیده شده و بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین چهرهها در فرهنگ عامه شناخته میشود. مدونا برای بازآفرینی مداوم و تنوع عملکردی در تولید موسیقی، ترانهسرایی و نمایش بصری مشهور است. او همچنین به دلیل عبور از مرزهای بیان هنری در موسیقی جریان اصلی در حالی که کاملاً مسئولیت تمام جنبههای شغلی خود را بر عهده داشت، شناخته شدهاست. آثار مدونا که ترکیبی از مضامین اجتماعی، سیاسی، جنسی و مذهبی است، مورد تحسین منتقدان و جنجالها قرار گرفتهاست. از مدونا بیشتر به عنوان تأثیرگذار بر دیگر هنرمندان یاد میشود.
مدونا | |
---|---|
نام در زمان تولد | مَدونا لوئیز چیکونی |
زادهٔ | ۱۶ اوت ۱۹۵۸ (۶۲ سال) بی سیتی، میشیگان، ایالات متحده |
دیگر نامها | ورونیکا (نام تاییدی کاتولیک)[1] |
پیشه |
|
سالهای فعالیت | ۱۹۷۹–اکنون |
دارایی خالص | ۵۷۰–۸۰۰ میلیون دلار آمریکا[2][3] |
همسر(ها) | |
شریک(های) زندگی | کارلوس لئون (۱۹۹۵–۱۹۹۷) |
فرزندان | ۶ |
جایزه(ها) | فهرست کامل |
وبگاه | |
حرفه موسیقی | |
خاستگاه | نیویورک، ایالات متحده |
ژانر | |
ساز(ها) |
|
ناشر(ان) | |
همکاریهای مرتبط |
|
مدونا در میشیگان به دنیا آمد و بزرگ شد، در سال ۱۹۷۸ به شهر نیویورک نقل مکان کرد تا در رشته رقص مدرن فعالیت کند. پس از اجرا به عنوان درامر، گیتاریست و خواننده در بندهای بریکفست کلاب و امی، با انتشار نخستین آلبوم استودیویی خود، مدونا (۱۹۸۳) به شهرت رسید. او این کار را با مجموعهای از آلبومهای موفق از جمله آلبومهای پرفروش مثل یک باکره (۱۹۸۴) و آبی واقعی (۱۹۸۶) و همچنین برندههای جایزه گرمی پرتو نور (۱۹۹۸) و اعترافها بر روی جایگاه رقص (۲۰۰۵) ادامه داد. مدونا در طول حرفه خود تکآهنگهای شماره یک بسیاری را منتشر کردهاست، از جمله «مثل یک باکره»، «لا ایسلا بونیتا»، «مثل یک نیایش»، «وگ»، «تعظیم کن»، «یخزده»، «موسیقی»، «هانگ آپ»، و «۴ دقیقه».
محبوبیت مدونا با ایفای نقش در فیلمهایی مانند ناامیدانه در جستجوی سوزان (۱۹۸۵)، دیک تریسی (۱۹۹۰)، لیگ خودشان (۱۹۹۲)، و اویتا (۱۹۹۶) افزایش یافت. در حالی که برای اویتا برنده جوایز گلدن گلوب بهترین بازیگر زن شد، بسیاری از سایر فیلمهای او نظرات ضعیفی دریافت کردند. به عنوان یک بازرگان، مدونا کمپانی ماوریک را در سال ۱۹۹۲ تأسیس کرد؛ این کمپانی شامل ماوریک رکوردز، یکی از موفقترین ناشرهای تأسیسشده توسط هنرمندان در تاریخ بود. از دیگر کارهای او میتوان به مارکهای مد، کتابهای کودکان، کلوپهای سلامتی و فیلمسازی اشاره کرد. او در خیریههای مختلفی همکاری میکند و در سال ۱۹۹۸ بنیاد پرتو نور و در سال ۲۰۰۶ ریزینگ ملاوری را تأسیس کرد.
مدونا با فروش بیش از ۳۰۰ میلیون آثار در سراسر جهان،[4][5] توسط رکوردهای جهانی گینس به عنوان پرفروشترین هنرمند موسیقی زن در تمام دوران شناخته شدهاست.[6] او موفقترین هنرمند تکخوان در تاریخچهٔ جدول ۱۰۰ تکآهنگ داغ بیلبورد ایالات متحده است و دارای رکورد بیشترین تعداد تکآهنگ شماره یک توسط یک هنرمند زن در استرالیا، کانادا، ایتالیا، اسپانیا و انگلستان است. او با درآمد ۱٫۵ میلیارد دلار از بلیطهای کنسرت خود، همچنان بالاترین درآمد را برای هنرمندان تورهای انفرادی در تمام دوران دارد. نام مدونا در سال ۲۰۰۸ در اولین سال واجد شرایط بودن وارد تالار مشاهیر راک اند رول شد. او در سال ۲۰۱۲ توسط ویاچوان به عنوان بزرگترین زن موسیقی و در سال ۲۰۲۰ توسط بیلبورد به عنوان بزرگترین هنرمند موزیک ویدیو رتبهبندی شد.[7] همچنین رولینگ استون مدونا را در میان ۱۰۰ بزرگترین هنرمند تمام زمانها و ۱۰۰ بزرگترین ترانهسرایان همه زمانها قرار دادهاست.[8]
زندگینامه و حرفه
۱۹۵۸–۱۹۸۱: اوایل زندگی و شروع حرفه
مَدونا لوئیز چیکونی[9] در روز ۱۶ اوت ۱۹۵۸ در بی سیتی، میشیگان از پدر و مادری کاتولیک به نام مدونا لوئیز (موسوم به فورتین) و سیلویو آنتونی «تونی» چیکونی به دنیا آمد.[10][11] والدین پدرش مهاجرانی ایتالیایی از پاچنترو بودند در حالی که مادرش از نژاد فرانسوی-کانادایی بود.[12] تونی چیکونی یک مهندس طراحی بود که در کرایسلر و جنرال موتورز کار میکرد. اعضای خانواده از آنجا که مدونا همان نام مادرش بود، او را «نونی کوچک» صدا میزدند.[13] مدونا بعداً در مورد نامش گفت، «چگونه میتوانم غیر از آنچه مدونا نامیدهام، چیز دیگری باشم؟ من یا یک راهبه میشدم یا این.»[14] او دو برادر بزرگتر به نامهای آنتونی و مارتین و سه خواهر و برادر کوچکتر به نامهای پائولا، کریستوفر و ملانی دارد.[15]
هنگامی که مدونا در سال ۱۹۶۶ در کلیسای کاتولیک تأیید شد، نام ورونیکا را به عنوان نام تأییدی پذیرفت.[16] او در حومه دیترویت پونتیاک و آون تونسی (تپههای روچستر فعلی) بزرگ شد. ماهها قبل از فوت مادرش در اثر سرطان پستان در اول دسامبر ۱۹۶۳، مدونا متوجه تغییراتی در رفتار و شخصیت خود شد، اگرچه دلیل آن را نمیفهمید.[10] مادرش برای توضیح وضعیت پزشکی خود ضرر کرده بود و اغلب وقتی مدونا از او در این مورد سال میپرسید، شروع به گریه میکرد. مدونا بعداً اعلام کرد که مفهوم مرگ مادرش را درک نکردهاست.[17]
تأثیر مرگ مادرش باعث شد مدونا برای آرامش مدتی را نزد مادر بزرگ پدری خود زندگی کند. خواهر و برادران چیکونی از خانهداران تنفر داشتند و در برابر هر کسی که به خانه آنها آورده میشد و فکر میکردند سعی میکنند جای مادر عزیزشان را بگیرند، مخالفت کردند. مدونا بعداً در مصاحبهای با ونتی فر دوران کودکی خود را به این شکل توصیف میگوید: «من خودم را دختری تنها که در جستجوی چیزی بود میدیدم من سرکشی نمیکردم من به خوب بودن در کارهایم اهمیت میدادم، من مانند دخترای عادی موهای زیر بغلم را نمیتراشیدم و آرایش نمیکردم اما من درس خوان بودم و نمرات خوبی میگرفتم و میخواستم کسی شوم.» مدونا از اینکه پدرش تونی را نیز میتوان از دست داد وحشت میکرد و معمولاً نمیتوانست بخوابد مگر اینکه در نزدیکی او باشد.[10]
در سال ۱۹۶۶، تونی با جوآن گوستافسون، خانهدار خانواده ازدواج کرد. آن دو صاحب دو فرزند به نامهای جنیفر و ماریو شدند.[15] مدونا به دلیل ازدواج مجدد از پدرش کینه ورزید و در برابر او شروع به کینهورزی کرد و روابط آنها پس از سالها تیرهتر شد.[10] او دوران تحصیلیاش را در مدارس ابتدایی کاتولیک سنت فردریک و سنت آندرو و مدرسه راهنمایی غرب گذارند. مدونا در مدرسه به نمرههای بالای خود معروف بود و به دلیل رفتارهای غیر متعارفش شناخته شد. او در راهروهای میان کلاسها حرکات چرخ و فلکی و بالانس را انجام میداد و در طول کلاس دامنش را بالا میکشید تا پسران لباس زیرش را ببینند.[18]
پدر مدونا او را در کلاسهای پیانوی کلاسیک ثبتنام کرد اما بعداً مدونا به دلیل علاقهاش به تبدیل شدن به یک بالرین پدرش را قانع کرد که اجازه دهد در کلاسهای باله شرکت کند.[19] ولی بعد از شرکت در کلاسهای باله، کریستوفر فلین معلم بالهاش مدونا را متقاعد کرد که رشته رقص را دنبال کند.[20] او بعداً در دبیرستان روچستر آدامز تحصیل کرد و در آنجا یک دانشآموز ممتاز و یکی از اعضای تیم تشویق شد.[21][22] پس از فارغالتحصیلی، او یک بورسیهٔ تحصیلی رقص از دانشگاه میشیگان را دریافت کرد و در تابستان در جشنواره رقص آمریکا در دورهام، کارولینای شمالی تحصیل کرد.[23][24]
در سال ۱۹۷۸، مدونا دانشکده را رها کرد و دوباره به شهر نیویورک نقل مکان کرد.[25] او در مورد نقل مکان خود به نیویورک میگوید، «این اولین باری بود که با هواپیما سفر میکردم، اولین باری بود که تاکسی سوار میشدم. من با ۳۵ دلار در جیبم به اینجا آمدم و این شجاعانهترین کاری است که تا به حال انجام دادهام.»[26] طولی نکشید که او یک آپارتمان در محله الفبت سیتی در ایست ویلیج پیدا کرد.[27] او هنگام کار در دانکن دوناتس و با گروههای رقص مدرن، شرکت در کلاسهای تئاتر رقص آمریکایی آلوین آیلی پول کمی داشت و سرانجام با پرل لانگ در تئاتر رقص به اجرا میپرداخت.[28][24][29] او همچنین زیر نظر مارتا گراهام، رقصنده و طراح رقص مشهور آمریکایی به تحصیل در حرفهٔ رقص پرداخت.[30] مدونا به عنوان یک رقاص پشتیبان برای دیگر هنرمندان مطرح آغاز به کار کرد. شبی هنگام بازگشت از تمرین، دو مرد با چاقو به مدونا تجاوز و او را مجبور به انجام قضیبلیسی کردند. او در مورد این حادثه میگوید، «طعمی از ناتوانی من، این به من نشان داد که با تمام قدرتی که من از خودم نشان داده بودم، هنوز هم نمیتوانم خودم را نجات دهم، هرگز نمیتوانستم آن را فراموش کنم.»[31]
در حالی که به عنوان خوانندهٔ پشتیبان و رقصنده برای هنرمند دیسکو فرانسوی پاتریک هرناندز در تور جهانی ۱۹۷۹ خود اجرا میکرد، مدونا عاشقانه با موسیقیدان دن گیلروی دوست شد[18] و آن دو در یک کنیسه متروکه در کرونا، کوئینز زندگی میکردند.[32] آنها با هم نخستین گروه راک، بریکفست کلاب را تشکیل دادند و مدونا برای آن آواز میخواند و درام و گیتار میزد.[33] در سال ۱۹۸۰[15] و ۱۹۸۱[34] او بریکفست کلاب را ترک کرد و به همراه دوستپسر خود در آن زمان استیون بری، به عنوان درامر گروه امی را تشکیل داد. این دو با هم شروع به نوشتن ترانه کردند، اما مدونا بعداً تصمیم گرفت خودش را به عنوان یک هنرمند تکخوان پیشرفت دهد.[35] موسیقی او دیجی و تهیهکنندهٔ موسیقی مارک کامنز را تحت تأثیر قرار داد. پس از آن کامنز ترتیب جلسهای بین مدونا و سیمور استین بنیانگذار سایر رکوردز را داد.[34]
۱۹۸۵–۱۹۸۲: مدونا، مثل یک باکره و ازدواج اول
پس از آنکه مدونا با سایر قرارداد تکآهنگ بست، نخستین تکآهنگ او، «همه» در اکتبر ۱۹۸۲ و تکآهنگ دوم «آزرده شدن» در مارس ۱۹۸۳ منتشر شد. هر دو به هیتهای بزرگ در کلابهای ایالات متحده تبدیل شدند و به جایگاه سوم جدول ترانههای داغ دنس کلاب که توسط مجلهٔ بیلبورد (مجله) گردآوری میشود، رسیدند.[36] پس از این موفقیت، او آغاز به ساخت نخستین آلبوم همنام خود، مدونا کرد که اصولاً توسط رجی لوکاس از وارنر برادرز تهیه شدهاست. با این حال، او از ترانههای تکمیلشده راضی نبود و با تکنیکهای تولیدی لوکاس مخالف بود، بنابراین تصمیم گرفت که کمک بیشتری برای ضبط آلبوم را در دست بگیرد.[37] در این مدت، مدونا با هنرمندژان میشل باسکیا قرار میگذاشت اما به دلیل اعتیادش به هروئین رابطهاش را با او قطع کرد.[38]
مدونا با دوست پسرش جان جان «ژلهبین» بنیتز آشنا شد و از او برای پایان دادن به تولید آلبوم کمک خواست.[37] بنیتز بیشتر قطعات را ریمیکس کرد و «تعطیلات» را تهیه کرد که سومین تکآهنگ مدونا و نخستین موفقیت جهانی او در ده جایگاه برتر جدولها بود.
محبوبیت مدونا در ماه نوامبر سال ۱۹۸۴ با انتشار دومین آلبوم استودیوی خود مثل یک باکره به صورت جهانی افزایش پیدا کرد. مثل یک باکره نخستین آلبوم یک زن بود که بیش از پنج میلیون نسخه در ایالات متحده به فروش رفت. این آلبوم بعداً گواهی الماس را تأیید کرد و بیش از ۲۱ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته شد. دو تک آهنگ نخست آلبوم مثل یک باکره و دختر مادی به شماره ۱ و ۲ در بیلبورد رسیدند. مدونا هنگامیکه که روی ویدئو کلیپ دختر مادی کار میکرد با شان پن آشنا شد و در سال ۱۹۸۵ با او ازدواج کرد. همچنین مدونا نخستین حضورش را در سینما با نقش کوچکی بعنوان یک خوانندهٔ کلوپ در فیلمبه دنبال تصورات آغاز کرد و بعد با نقش برجستهتری در ناامیدانه در جستجوی سوزان درخشید. در همان سال مدونا نخستین تور خود، تور باکره را آغاز کرد.
۱۹۹۲–۱۹۸۶: آبی واقعی، اون دختره کیه؟، مانند یک نیایش و دیک تریسی
در سال ۱۹۸۶ مدونا و شان پن در فیلم سوپرایز شانگهای ظاهر شدند. اما این فیلم، فیلم موفقی نبود و نخستین جایزه تمشک طلایی را برای هر دوی آنان را به همراه داشت.
مدونا در سال ۱۹۸۶ سومین آلبوم خود آبی واقعی را منتشر کرد. این آلبوم به جایگاه ۱ در ۲۸ کشور جهان رسید که دستاوردی بیسابقه بود. از این آلبوم ۲۵ میلیون به فروش رفت. آبی واقعی توسط رکوردهای جهانی گینس به عنوان پرفروشترین آلبوم یک زن در ده ۱۹۸۰ ثبت شد. سه تک آهنگ زنده به گفتن، پدر موعظه نکن و دلت را بگشای به شماره ۱ و تگ اهنگهای جزیره زیبا و آبی واقعی (ترانه مدونا) به شماره ۴ و ۵ در بیلبورد رسیدند. در سال بعد مدونا در فیلم اون دختره کیه؟ ظاهر شد موسیقی متن این فیلم در آلبوم اون دختره کیه (موسیقی متن)؟ منتشر شد که آهنگهای نگاه عشق (ترانه مدونا)، ایجاد اغتشاش و اون دختره کیه؟ از این آلبوم به شهرت رسیدند در همان سال مدونا تور اون دختره کیه؟ را آغاز کرد که توانست رکورد بیشترین حضور در یک کنسرت را بشکند.
در سال ۱۹۸۹ مدونا از شان پن جدا شد. او برای چهارمین آلبوم خود با افرادی نظیر پرینس و استیون بری کار کرد. آلبوم مانند یک نیایش به همراه نخستین تک آهنگش به شماره ۱ در بیلبورد و چارتهای جهان رسیدند. در همان سال مدونا در فیلم سگ شکاری برادوی ظاهر شد و در سال بعد در فیلم دیک تریسی (فیلم ۱۹۹۰) درخشید. این فیلم برنده جایزه اسکار برای بهترین موسیقی متن شد که تمام آهنگهای آن توسط مدونا در آلبوم من از نفس افتادهام خوانده شده بود. از این آلبوم آهنگ وگ به شهرت جهانی دست یافت در همان سال مدونا تور جاهطلبانه بلوند را آغاز کرد که دیویدی این تور برنده جایزه گرمی برای بهترین موزیک ویدیو در فرم بلند شد. از همین تور مستندی با عنوان راستی یا شهامت تهیه شد که فروش عالی پیدا کرد. در سال ۱۹۹۰ مدونا آلبوم برترینهای خود را منتشر کرد که به فروش بیش از ۳۰ میلیون نسخه دست یافت و تبدیل به پرفروشترین آلبوم برترینهای یک زن شد. این آلبوم دارای دو تک آهنگ جدید به نامهای عشقم را بیازمای و نجاتم بده (ترانه مدونا) بود که هر دو به شمارههای ۱ و ۹ در بیلبورد رسیدند.
۱۹۹۷–۱۹۹۲: اروتیکا، قصههای وقت خواب، نخستین فرزند
در سال ۱۹۹۲ مدونا در فیلم دسته خودشان نظر خوبی را از سوی منتقدان دریافت کرد. موسیقی متن این فیلم زمینی که در آن بازی میکردم بهشمار ۱ در بیلبورد رسید که این دهمین آهنگ شماره ۱ مدونا در جدول بیلبورد بود و مدونا نخستین زنی شد که دارای ۱۰ آهنگ شماره ۱ در جدول ۱۰۰ تای برتر بیلبورد داشت.
در سال ۱۹۹۲ مدونا کتاب و آلبوم جنجالبرانگیز خود را منتشر کرد. از آلبوم اروتیکا آهنگهای اروتیکا، عمیقتر و عمیقتر، دختر بد، تب، باران و بای بای عزیزم منتشر شدند. در سال بعد مدونا تور شوی دخترانه را آغاز کرد و در فیلمهای یک بغل مدرک و بازی خطرناک بازی کرد.
در سال ۱۹۹۴ مدونا آلبوم قصههای وقت خواب را منتشر کرد. نخستین تک آهنگ آلبوم تعظیم کن به شماره ۱ در بیلبورد رسید و تک آهنگهای بعدی راز، قصه وقت خواب و طبیعت بشر به تک آهنگهای مشهور او تبدیل شدند. در سال بعد آلبوم چند آهنگه چیزی برای به خاطر داشتن که داری دو تک آهنگ جدید به نامهای و شانس بود را منتشر کرد. در همان سال مدونا در فیلمهای غمی در چهره و چهار اتاق بازی کرد و در سال ۱۹۹۶ با بازی در فیلم اویتا (فیلم) تحسین منتقدان را برنگیخت مدونا برای این فیلم برنده جایزه جایزه گلدن گلوب برای بهترین بازیگر زن نقش اول شد همچنین این فیلم برنده جایزه اسکار برای بهترین موسیقی شد که بیشترین آهنگهایش توسط مدونا خوانده شده بود. موسیقی متن این فیلم در آلبوم اویتا (موسیقی متن) منتشر شد و آهنگهای تو باید عاشقم باشی و آرژانتین برای من گریه نکن به شهرت رسیدند. مدونا از سال ۱۹۹۵ با مربی تناسب اندام کارلوس لئون وارد رابطه عاشقانه ای شد و در سال ۱۹۹۷ نخستین فرزندش لوردس لولا لئون را به دنیا آورد اما بعد از مدتی به رابطه خودش با کارلوس لئون پایان داد. همچنین مدونا به مکتب کابالا که یه مکتب یهودی است پیوست او توسط ساندرا برنهارد به این مکتب معرفی شد.
۲۰۰۱–۱۹۹۸: پرتو نور، موسیقی، ازدواج دوم
در سال ۱۹۹۸ مدونا آلبوم پرتو نور را که شامل سبکهای دنس و الکترونیک بود را منتشر کرد که توانست موج جدیدی را از سبک الکترونیک را وارد موسیقی عامه پسند کند. این آلبوم برنده جایزه گرمی بهترین آلبوم پاپ شد همچنین آهنگ پرتو نور برنده جایزه گرمی برای بهترین ضبط رقص و بهترین موزیک ویدیو فرم کوتاه شد. تک آهنگهای دیگر آلبوم یخزده، قدرت خداحافظی و دنیای غرق شده/جایگزینی برای عشق هر کدام به شهرت جهانی رسیدند این آلبوم به بیش از ۱۶ میلیون فروش جهانی دست پیدا کرد. در همان سال مدونا Fund of Light Foundation را تأسیس کرد که به کمک بر زنان، آموزش و پرورش، توسعه جهانی و انسان دوستانه متمرکز بود.
در سال ۱۹۹۹ مدونا جایزه گرمی بهترین آهنگ نوشته شده برای یک فیلم را که برای فیلم آستین پاورز: جاسوسی که من را تکان داد نوشته شده برای آهنگ غریبه زیبا برد.
در سال ۲۰۰۰ مدونا با گای ریچی کارگردان انگلیسی ازدواج کرد و در سال ۲۰۰۱ دومین فرزندش روکو را به دنیا آورد. در سال ۲۰۰۰ مدونا آلبوم موسیقی را منتشر کرد که مانند سایر آلبومهایش تحسین منتقدان و فروش جهانی را به همراه داشت. نخستین تک آهنگ این آلبوم، موسیقی دوازدهمین شماره ۱ مدونا در جدول بیلبورد بود. در سال ۲۰۰۱ مدونا پنجمین تور خود را، تور دنیای غرق شده را آغاز کرد.
آلبومها
- مدونا (۱۹۸۳)
- مثل یک باکره (۱۹۸۴)
- آبی واقعی (۱۹۸۶)
- مثل یک نیایش (۱۹۸۹)
- اروتیکا (۱۹۹۲)
- قصههای وقت خواب (۱۹۹۴)
- پرتو نور (۱۹۹۸)
- موسیقی (۲۰۰۰)
- زندگی آمریکایی (۲۰۰۳)
- اعترافها بر روی جایگاه رقص (۲۰۰۵)
- آبنبات سفت (۲۰۰۸)
- امدیانای (۲۰۱۲)
- قلب سرکش (۲۰۱۵)
- مادام اکس (۲۰۱۹)
فیلمشناسی
فیلمهای بازیکرده
- یک ایثار خاص (۱۹۷۹)
- ناامیدانه در جستجوی سوزان (۱۹۸۵)
- سورپرایز شانگهای (۱۹۸۶)
- اون دختر کیه (۱۹۸۷)
- Bloodhounds of Broadway (۱۹۸۹)
- دیک تریسی (۱۹۹۰)
- مدونا: راستی یا شهامت (۱۹۹۱)
- سایهها و مه (۱۹۹۱)
- لیگ خودشان (۱۹۹۲)
- شهادت بدن (فیلم ۱۹۹۳) (۱۹۹۳)
- بازی خطرناک (۱۹۹۳)
- چهار اتاق (۱۹۹۵)
- اویتا (۱۹۹۶)
- بهترین چیز بعدی (۲۰۰۰)
- شیفته (۲۰۰۲)
- I'm Going to Tell You a Secret (2005)
- آرتور و نامرئیها (۲۰۰۶)
فیلمهای کارگردانیکرده
- کثافت و خرد (۲۰۰۸)
- دابلیو.ئی. (۲۰۱۱)
منابع
- "Libraries Australia Authorities – Madonna". کتابخانه ملی استرالیا. Retrieved June 29, 2016.
- "2018 America's Self-Made Women Net Worth". Forbes. July 10, 2018. Retrieved July 12, 2018.
- Vasel, Kathryn (December 2, 2014). "The world's 10 richest recording artists". CNNMoney. Retrieved December 10, 2017.
- Lane, Dan (March 29, 2012). "Madonna's Top 40 most downloaded tracks revealed!". Official Charts Company. Retrieved January 27, 2013.
- Egan, Barry (January 3, 2010). "U2 strike a chord in the best albums from 2009". The Independent. Independent News & Media. Retrieved July 23, 2010.
- "Best-Selling Female Recording Artist of All Time". Guinness World Records. Jim Pattison Group. Retrieved October 3, 2014.
- "The 100 Greatest Music Video Artists of All Time: Staff List". Billboard. August 27, 2020. Archived from the original on August 27, 2020. Retrieved August 28, 2020.
- "The 100 Greatest Songwriters of All Time". Rolling Stone. Archived from the original on August 13, 2015. Retrieved April 17, 2016.
- Leonard & D'Acierno 1998, p. ۴۹۲.
- Erlewine, Stephen Thomas. "Madonna Biography". AllMusic. Retrieved April 13, 2015.
- Taraborrelli 2002, p. 10
- Cross 2007, p. 2
- Cross 2007, p. 1
- "The Child Who Became a Star: Madonna Timeline". The Daily Telegraph. July 26, 2006. Retrieved June 9, 2008.
- Guilbert 2002, p. 92
- Morton 2002, p. 47
- Taraborrelli 2002, p. 23
- Morton 2002, p. 12
- Taraborrelli 2002, pp. 26–29
- Claro 1994, pp. 24, 27
- Cross 2007, p. 5
- Tilden, Imogen (July 4, 2001). "Madonna". The Guardian. Retrieved May 29, 2008.
- Menconi, David (June 7, 2015). "Madonna before she was Madonna – dancing at American Dance Festival". The Charlotte Observer. Retrieved December 14, 2015.
- Hosted by Paula Zahn (2004). "A Star with Staying Power". People in the News. CNN. http://edition.cnn.com/CNN/Programs/people/shows/madonna/profile.html.
- Rettenmund 1995, p. 45
- Taraborrelli 2002, pp. 37
- Anderson, Christopher (October 14, 1991). "Madonna Rising". New York. Retrieved December 14, 2015.
- Hosted by Jim Wallasky. "Madonna: Queen of Pop". Biography. 5 minutes in. The History Channel.
- Polk, Milan (April 22, 2019). "Everything We Know About Madonna's New Album Madame X". Vulture. Retrieved May 21, 2019.
- O'Brien 2007, p. 56
- Baron, Bruce (July 2, 1999). "Madonna – From Genesis to Revelations". Goldmine. 25 (494). ISSN 1055-2685.
- Morton 2002, p. 23
- Ganz, Caryn (2004). "Biography – Madonna". Rolling Stone. Archived from the original on March 15, 2011. Retrieved April 29, 2008.
- LeRoy, Dan. "Breakfast Club> Biography". AllMusic. Retrieved March 19, 2014.
- Orzeck, Kurt (September 23, 2007). "Madonna, Beastie Boys Nominated For Rock And Roll Hall Of Fame". MTV News. Retrieved May 29, 2008.
- Aniftos, Rania (December 6, 2018). "Madonna Posts Throwback Photo With Ex-Boyfriend Jean-Michel Basquiat". بیلبورد (مجله). Retrieved August 5, 2020.
منابع کتابی
- Aguilar Guzmán, Marcela (2010). Domadores de historias. Conversaciones con grandes cronistas de América Latina (به اسپانیایی). RIL Editores. ISBN 978-956-284-782-7.
- Bego, Mark (2000). Madonna: Blonde Ambition. Cooper Square Press. ISBN 978-0-8154-1051-5.
- Bennett, Andy; Waksman, Steve (2014). The SAGE Handbook of Popular Music. SAGE Publications. ISBN 978-1-4739-1440-7.
- Bohem, David A. (1990). Guinness World Records 1990. Sterling Publishing. ISBN 978-0-8069-5791-3.
- Bronson, Fred (2002). The Billboard Book of Number 1 Hits. Billboard books. ISBN 978-0-8230-7677-2.
- Brackett, Nathan; Hoard, Christian (2004). The New Rolling Stone Album Guide. Simon & Schuster. ISBN 978-0-7432-0169-8.
- Buikema, Rosemarie; van der Tuin, Iris (2009). Doing Gender in Media, Art and Culture. Taylor & Francis. ISBN 978-0-203-87680-0.
- Claro, Nicole (1994). Madonna. Chelsea House Publishers. ISBN 978-0-7910-2330-3.
- Clerk, Carol (2002). Madonnastyle. Omnibus Press. ISBN 978-0-7119-8874-3.
- Cross, Mary (2007). Madonna: A Biography. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-33811-3.
- Dean, Maury (2003). Rock 'n' Roll Gold Rush: A Singles Un-Cyclopedia. Algora Publishing. ISBN 978-0-87586-207-1.
- Diamond, Elin (1996). Performance and Cultural Politics. Routledge. ISBN 978-0-415-12767-7.
- Erlewine, Stephen Thomas; Bogdanov, Vladimir; Woodstra, Chris (2002). AllMusic Guide to Rock: The Definitive Guide to Rock, Pop, and Soul. Hal Leonard Corporation. p. 1399. ISBN 978-0-87930-653-3.
- Jeffreys, Sheila (2005). Beauty and Misogyny: Harmful Cultural Practices In The West. Routledge. ISBN 978-0-415-35183-6.
- Fiske, John (1989). Reading the popular. Routledge. ISBN 978-0-415-07875-7.
- Fouz-Hernández, Santiago; Jarman-Ivens, Freya (2004). Madonna's Drowned Worlds. Ashgate Publishing. ISBN 978-0-7546-3372-3.
- Friskics-Warren, Bill (2006). I'll Take You There: Pop Music and the Urge for Transcendence. Continuum International Publishing Group. ISBN 978-0-8264-1921-7.
- George-Warren, Holly; Romanowski, Patricia; Pareles, Jon, eds. (2001). The Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll. Fireside. ISBN 978-0-7432-0120-9.
- Glenday, Craig (1998). Guinness World Records 1998. Jim Pattison Group. ISBN 978-0-85112-070-6.
- Glenday, Craig (2007). Guinness World Records 2007. Bantam Books. ISBN 978-0-553-58992-4.
- Gnojewski, Carol (2007). Madonna: Express Yourself. Enslow Publishers. ISBN 978-0-7660-2442-7.
- Gorlinski, Gini (2010). The 100 Most Influential Musicians of All Time. Rosen Publishing Group. ISBN 978-1-61530-056-3.
- Grant, Robert M. (2005). Contemporary Strategy Analysis. Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-1999-3.
- Guilbert, Georges-Claude (2002). Madonna as Postmodern Myth. McFarland. ISBN 978-0-7864-1408-6.
- Guralnick, Peter; Wolk, Douglas (2000). Best Music Writing. Da Capo Press. ISBN 978-0-306-80999-6.
- Hall, Dennis (2006). American Icons. Greenwood Publishing Group. ISBN 0-313-02767-6.
- Harrison, Thomas (2017). Pop Goes the Decade: The Eighties. ABC-CLIO. ISBN 978-1-4408-3667-1.
- Hawkins, Stan (2017). Settling the Pop Score: Pop Texts and Identity Politics. Routledge. ISBN 978-1-351-54910-3.
- Horton, Ros; Simmons, Sally (2007). Women Who Changed the World. Quercus. ISBN 978-1-84724-026-2.
- Jhally, Sut (2006). The Spectacle of Accumulation: Essays in Culture, Media, And Politics. Peter Lang. ISBN 978-0-8204-7904-0.
- Kellner, Douglas (1995). Media Culture: Cultural Studies, Identity, and Politics Between the Modern and the Postmodern. Routledge. ISBN 978-0-415-10570-5.
- Kramarae, Cheris; Spender, Dale (2000). Routledge International Encyclopedia of Women: Global Women's Issues and Knowledge. Routledge. ISBN 978-0-415-92091-9.
- Landrum, Gene N. (2007). Paranoia & Power: Fear & Fame of Entertainment Icons. Morgan James Publishing. ISBN 978-1-60037-273-5.
- Leonard, George J.; D'Acierno, Pellegrino (1998). The Italian American Heritage: A Companion to Literature and Arts. Taylor & Francis. ISBN 978-0-8153-0380-0.
- McFarlan, Donald (1992). The Guinness Book of Records 1992. ISBN 978-0-85112-378-3.
- Metz, Allen; Benson, Carol (1999). The Madonna Companion: Two Decades of Commentary. Music Sales Group. ISBN 978-0-8256-7194-4.
- Morton, Andrew (2002). Madonna. Macmillan Publishers. ISBN 978-0-312-98310-9.
- O'Brien, Lucy (2007). Madonna: Like an Icon. HarperCollins. ISBN 978-0-593-05547-2.
- Pitts, Michael (2004). Famous Movie Detectives. Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-3690-7.
- Rettenmund, Matthew (1995). Madonnica: The Woman & The Icon From A To Z. Macmillan. ISBN 978-0-312-11782-5.
- Rooksby, Rikky (2004). The Complete Guide to the Music of Madonna. Omnibus Press. ISBN 978-0-7119-9883-4.
- Michael, Mick St. (2004). Madonna talking: Madonna in Her Own Words. Omnibus Press. ISBN 978-1-84449-418-7.
- Salaverri, Fernando (September 2005). Sólo éxitos: año a año, 1959–2002 (1st ed.). Spain: Fundación Autor-SGAE. ISBN 84-8048-639-2.
- Taraborrelli, J. Randy (2002). Madonna: An Intimate Biography. Simon & Schuster. ISBN 978-0-7432-2880-0.
- Taylor, Mark C. (1993). Nots. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-79131-9.
- Tetzlaff, David (1993). Metatextual Girl. Westview Press. ISBN 978-0-8133-1396-2.
- Victor, Barbara (2001). Goddess, Inside Madonna. Cliff Street Books. ISBN 978-0-06-019930-2.
- Voller, Debbie (1999). Madonna: The Style Book. Omnibus Press. ISBN 978-0-7119-7511-8.
- Welton, Donn (1998). Body and Flesh: A Philosophical Reader. Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-57718-126-2.
- Zollo, Paul (2003), Songwriters on Songwriting, Da Capo Press, ISBN 978-0-306-81265-1
پیوند به بیرون
- وبگاه رسمی
- مدونا در آلمووی
- Madonna در آلمیوزیک
- Madonna در دانشنامهٔ بریتانیکا
- Madonna در کرلی
- Madonna در بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها
- مدونا در تالار مشاهیر راک اند رول
- مدونا در تیسیام
پیشین: Branko, سارا تاوارز & Mayra Andrade |
مسابقه آواز یوروویژن Final Interval act مسابقه آواز یوروویژن ۲۰۱۹ |
پسین: بعداً مشخص میشود |