اما استون

امیلی جین «اما» استون (به انگلیسی: Emily Jean "Emma" Stone؛ زادهٔ ۶ نوامبر ۱۹۸۸) بازیگر آمریکایی است. استون تاکنون نامزد و برنده جوایز متعددی از جمله اسکار، بفتا و گلدن گلوب شده‌است. در سال ۲۰۱۷، وی دریافت‌کنندهٔ بیشترین دستمزد در بین بازیگران زن بود. نام استون دو بار در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ در میان ۱۰۰ ستارهٔ ثروتمند فوربز قرار گرفت. وی همچنین در سال ۲۰۱۷ از سوی هفته‌نامهٔ تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیرگذار در جهان انتخاب شده‌است.

اما استون
استون روی فرش قرمز مجنون، ۲۰۱۸
نام در زمان تولدامیلی جین استون
زادهٔ۶ نوامبر ۱۹۸۸ ‏(۳۲ سال)
اسکاتسدیل، آریزونا، ایالات متحده آمریکا
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۲۰۰۴–اکنون
آثارفهرست کامل
همسر(ها)دیو مک‌کری (ا. ۲۰۲۰)
فرزندان۱
جایزه(ها)فهرست کامل

اما استون در اوایل نوامبر ۱۹۸۸ در اسکاتسدیل به دنیا آمد و همان‌جا نیز بزرگ شد. استون فعالیت بازیگری خود را در زمان کودکی و در سال ۲۰۰۰ با بازی در نمایش باد در درختان بید آغاز کرد. در نوجوانی به همراه مادرش به لس آنجلس سفر کرد و برای نخستین بار بازیگری در تلویزیون را در سال ۲۰۰۴ با نقش‌آفرینی در سریال خانواده پارتریج تجربه کرد. سپس در نخستین تجربهٔ سینمایی خود در فیلم خیلی بد (۲۰۰۷) بازی کرد که با استقبال منتقدان همراه بود و در گیشه نیز به فروش خوبی رسید. او سپس با حضور در فیلم موفق سرزمین زامبی‌ها توانست توجه‌ها را به خود جلب کند. در سال ۲۰۱۰، استون به عنوان نقش اول در فیلم مثل آب خوردن ظاهر شد که برایش نامزدی گلدن گلوب و بفتا را در پی داشت. این موفقیت‌ها با حضور در دو فیلم خدمتکاران (۲۰۱۱) و عشق، احمقانه، دیوانه‌وار (۲۰۱۱) تداوم یافت.

استون در سال ۲۰۱۲، نقش گوئن استیسی را در فیلم مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز و دنبالهٔ آن که در سال ۲۰۱۴ اکران شد ایفا کرد. بازی در فیلم کمدی‌سیاه بردمن (۲۰۱۴) باعث شد تا استون نخستین نامزدی اسکار خود را کسب کند. استون در سال‌های ۲۰۱۵–۲۰۱۴ با بازی در نمایش کاباره برای نخستین‌بار بار در برادوی به روی صحنه رفت. در سال ۲۰۱۶ و با بازی در فیلم موزیکال لا لا لند، استون موفق شد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را به خود اختصاص دهد. پس از آن استون نقش بیلی جین کینگ را درام ورزشی نبرد دو جنس (۲۰۱۷) ایفا کرد و با بازی در نقش ابیگل مسم در فیلم کمدی‌تاریخی سوگلی (۲۰۱۸) موفق شد یک‌بار دیگر نامزد جایزه اسکار و گلدن گلوب شود. استون در همین سال در سریال مجنون از نت‌فلیکس ظاهر شد.

تولد و خانواده

امیلی جین استون در ۶ نوامبر ۱۹۸۸ در اسکاتسدیل، آریزونا متولد شد. مادرش، کریستا جین استون،[E 1] (متولدشده با نام خانوادگی یِیْگِر[E 2])، خانه‌دار، و پدرش، جفری چارلز استون،[E 3] مؤسس و مدیر عامل اجرایی یک شرکت پیمان‌کاری عمومی بود.[1][2] استون یک برادر کوچک به‌نام اسپنسر[E 4] دارد.[3] پدربزرگ پدری وی، کنراد استبرگ استن،[E 5] از خانواده‌ای سوئدی بود که بعد از مهاجرت به آمریکا از طریق جزیره الیس، برای انگلیسی‌سازی اسامی، نام خانوادگی خود را به «استون» تغییر داد. استون از تبار آلمانی، اسکاتلندی، ایرلندی و انگلیسی است.[4]

کودکی و نوجوانی

«نخستین باری که دچار حمله عصبی شدم، در خانهٔ دوستم بودم و فکر کردم که آن‌جا آتش گرفته‌است. به مادرم زنگ زدم و او مرا به خانه بازگرداند. این وضع سه سال ادامه داشت. بیشتر روزها برای ناهار پیش پرستارم می‌رفتم و دست‌هایم را —از استرس— به‌هم فشار می‌دادم. مدام از مادرم می‌پرسیدم قرار است چه اتفاقی در ادامه روز رخ بدهد و بعد از اینکه پاسخ می‌داد، ۳۰ ثانیه بعد دوباره سوالم را تکرار می‌کردم. فقط می‌خواستم مطمئن باشم که کسی نمی‌میرد و هیچ‌چیزی تغییر نمی‌کند.»

—استون در مصاحبه با وال‌استریت جورنال، ژوئیهٔ ۲۰۱۵[5]

استون در دوران نوزادی به قولنج نوزادان مبتلا شد و به‌طور دائم گریه می‌کرد. در نتیجهٔ این اتفاق، پرده‌های صوتی استون تقویت شد و این امر باعث شد تا نسبت به دیگر کودکان دارای صدایی بلند و گرفته باشد.[6] استون می‌گوید در دوران بلوغ، صدایی «بلند» و «رئیس‌مآب» داشته‌است.[7] او دوران تحصیل خود را در مدرسهٔ ابتدایی سکویا[E 6] آغاز کرد و سپس برای گذراندن کلاس ششم به مدرسهٔ راهنمایی کوکوپا[E 7] رفت. استون مدرسه را دوست نداشت؛ اما به گفتهٔ خودش طبع وسواسی‌اش باعث شد که نمرات لازم را بگیرد.[8] استون در دوران کودکی به حملات عصبی دچار می‌شد[5] که به گفتهٔ خودش باعث شد تجربه‌های اجتماعی چندانی نداشته باشد.[9] استون برای مقابله با این حملات عصبی مورد درمان قرار گرفت، اما به عقیدهٔ خودش این شرکت در نمایش تئاترهای محلی بود که باعث بهبودی او شد.[5]

استون حرفهٔ بازیگری خود را از چهار سالگی آغاز کرد.[10] او ابتدا دوست داشت تا در زمینهٔ کمدی کوتاه مشغول به کار شود؛ اما سپس به سمت تئاترهای موزیکال متمایل شد و چند سال در کلاس‌های پرورش صدا شرکت کرد.[11] استون در سن ۱۱ سالگی توانست با بازی در نمایش باد در درختان بید در نقش شِنگ[E 8] نخستین تجربهٔ حرفه‌ای خود را کسب کند.[12] وی به مدت دو سال، بازیگری را در خانه آموزش دید و در این مدت در ۱۶ پروژهٔ تئاتر جوانان ولی،[E 9] از جمله نمایش‌های شاهزاده و نخود،[E 10] آلیس در سرزمین عجایب و جوزف و کت رؤیایی رنگارنگ[E 11] ظاهر شد. استون همچنین در چندین تئاتر کمدی بداهه نیز ایفای نقش کرد.[13] در همین دوران، استون به همراه مادرش به لس آنجلس سفر کرد و برای بازی در نمایش کمدی تلویزیونی تمام این‌ها از شبکهٔ نیکلودئون تست بازیگری داد اما نتوانست نقش را به‌دست‌آورد.[14] بعد از مدتی، والدین استون او را برای یک دورهٔ خصوصی نزد یک مربی بازیگری محلی فرستادند که در دههٔ ۱۹۷۰ در آژانس استعدادیابی ویلیام موریس[E 12] کار می‌کرد.[2]

استون در زمان نوجوانی در ۱۶ پروژه تئاتر جوانان ولی به روی صحنه رفت.

استون دوران ۱۲ تا ۱۵ سالگی را در اطراف استراحتگاه کمل‌بک[E 13] سپری کرد.[15][10] سپس وارد دبیرستان کاتولیک دخترانهٔ زیویر[E 14] در فینیکس، آریزونا شد اما یک ترم بیشتر به مدرسه نرفت و بعد از مدتی در پی رؤیای بازیگر شدن دبیرستان را نیمه‌کاره رها کرد.[1] او برای اجرایی کردن این تصمیم یک ارائهٔ پاورپوینت با عنوان «پروژهٔ هالیوود»[E 15] درست کرد که در بخشی از آن از ترانه «هالیوود» مدونا استفاده کرده بود تا والدینش را متقاعد کند که برای دنبال کردن حرفهٔ بازیگری به کالیفرنیا برود.[11] در ژانویهٔ ۲۰۰۴، استون به همراه مادرش به آپارتمانی در لس آنجلس نقل مکان کردند. استون دربارهٔ این دوره زندگی خود چنین توضیح داده‌است: «من برای هر سریالی که شبکهٔ دیزنی قصد ساختنش را داشت آزمون بازیگری دادم و برای گرفتن نقش در هر مجموعهٔ کمدی موقعیتی که ساخته می‌شد تلاش کردم، اما در هیچ‌کدام از آزمون‌ها موفق نبودم.»[10] در این دوره استون در یک کلاس دبیرستان آنلاین ثبت‌نام کرد تا بتواند در زمان‌های خالی بین آزمون‌های بازیگری، درس خود را نیز ادامه دهد. او همچنین به عنوان یک شغل نیمه‌وقت، در یک فروشگاه تهیهٔ غذای سگ مشغول به کار شد.[2][5]

حرفه

۲۰۰۸–۲۰۰۴: نقش‌های اولیه

هنگامی که استون قصد داشت در انجمن بازیگران ثبت‌نام کند، متوجه شد که شخص دیگری با اسم «امیلی استون» در فهرست قرار دارد. او ابتدا نام «رایلی استون»[E 16] را برای خود انتخاب کرد اما بعد از آن که به عنوان بازیگر مهمان در مجموعهٔ تلویزیونی متوسط از شبکه ان‌بی‌سی و سریال دنیای مالکوم از شبکه فاکس ظاهر شد، تصمیم گرفت تا نام هنری را برای خود انتخاب کند که با آن راحت‌تر باشد و از این رو به نام «اما استون» رسید.[14][16] باوجود اینکه بسیاری تصور می‌کنند که «اما» مخفف نام امیلی است، ولی در اصل استون این نام را به خاطر علاقهٔ شدیدی که به اما بانتون و گروه اسپایس گرلز داشت برای خود انتخاب کرد.[17] سرانجام در سال ۲۰۰۴ و با حضور در قسمت آزمایشی مجموعهٔ در جستجوی خانواده جدید پارتریج[E 17] در شبکه وی‌اچ‌وان که برگرفته از مجموعهٔ خانواده پارتریج بود، استون توانست نخستین کار جدی خود را تجربه کند.[18] در ادامهٔ این مسیر، استون در کمدی خوش شانسی لوئی از شبکه اچ‌بی‌او حضور پیدا کرد و توانست همکاری با لوئی سی.کی. را تجربه کند.[5] در سال ۲۰۰۷، استون برای ایفای نقش کلر بنت[E 18] در مجموعه تلویزیونی قهرمانان، محصولی از شبکه ان‌بی‌سی، آزمون بازیگری داد اما موفق نشد و این نقش به هیدن پنیتیر رسید.[2] در آوریل همین سال، استون به گروه بازیگران سریال راننده پیوست. این سریال بعد از پخش هفت قسمت توسط شبکه فاکس لغو شد.[1]

استون نخستین حضور در سینما و نخستین نقش حرفه‌ای خود را با حضور در فیلم کمدی خیلی بد (۲۰۰۷) به کارگردانی گرگ موتلا تجربه کرد. استون که در زمان بازی در فیلم ۱۹ سال داشت توانست با جونا هیل و مایکل سرا هم‌بازی شود. داستان فیلم دربارهٔ دو پسر دبیرستانی است که قصد دارند برای رفتن به یک مهمانی، مشروبات الکلی تهیه کنند و این در حالی است که آن‌ها زیر سن قانونی هستند. استون که در اصل یک بلوند است برای بازی در این فیلم رنگ موهای خود را به قرمز تغییر داد.[19] خیلی بد با استقبال منتقدان همراه بود و به فروش خوبی در گیشه رسید. منتقد هالیوود ریپورتر در نوشته‌ای اعلام کرد که با وجود ضعف در شخصیت‌پردازی، استون از جذابیت کافی برای ایفای این نقش برخوردار بوده‌است.[20] استون دربارهٔ تجربهٔ نخستین کار خود در سینما گفته‌است: «بازی در این فیلم برایم تجربه‌ای شگفت‌انگیز بود … [ولی] با تجربه‌هایی که تا آن زمان کسب کرده بودم متفاوت بود.»[21] استون برای بازی در این نقش نامزد جایزهٔ بهترین چهرهٔ جدید در مراسم جوایز هالیوود جوان[E 19] شد.[22][23]

در سال ۲۰۰۸، استون در فیلم کمدی راکر ایفای نقش کرد. او در این فیلم در نقش دختری به نام امیلیا استون[E 20] ظاهر شد که به عنوان گیتاریست بیس در یک گروه موسیقی فعالیت می‌کند. او برای بازی در این فیلم نحوهٔ نواختن گیتار بیس را آموخت.[24] استون که همواره خودش را «لبخندزنان و خندان» توصیف کرده‌است، در این فیلم نقش دختری با صورت بی‌احساس را ایفا کرد. خودش در مصاحبه‌ای اذعان کرد که هنگام بازی در این فیلم متوجه شد که قرار گرفتن در قالب کسی که از شخصیت خودش دور است برایش بسیار سخت است. فیلم و بازی استون با نظرات منفی منتقدان همراه بود و همچنین در گیشه نیز به توفیق نرسید.[25][26] استون در قدم بعدی در فیلم کمدی رمانتیک خانهٔ خرگوشی ظاهر شد که علی‌رغم واکنش عموماً منفی منتقدان[27] عملکرد نسبتاً خوبی در گیشه داشت و یک موفقیت تجاری متوسط محسوب می‌شد.[28] استون در این فیلم در نقش رئیس یک باشگاه زنان ظاهر شد و در بخشی از این فیلم، ترانهٔ کلاسیک من می‌دانم پسرها چه چیزی دوست دارند را بازخوانی کرد.[29] بازی در این فیلم به عنوان نقش مکمل مورد ستایش منتقدان قرار گرفت.[30] منتقد تی‌وی گاید دربارهٔ بازی وی نوشت: «استون به طرز مثبتی تابناک است. بدون درخشش استون، با فیلمی تاریک و مبهم طرف هستیم.»[31]

۲۰۱۱–۲۰۰۹: موفقیت
استون در نمایش جهانی سرزمین زامبی‌ها، سال ۲۰۰۹

در سال ۲۰۰۹ استون در سه فیلم ظاهر شد. نخستین فیلم ارواح دوست‌دخترهای سابق ساختهٔ مارک واترز بود که در آن استون با متیو مک‌کانهی و جنیفر گارنر هم‌بازی شد. این فیلم که اقتباسی آزاد از رمان کوتاه سرود کریسمس نوشته چارلز دیکنز است با واکنش منفی منتقدان همراه بود اما در گیشه به فروش نسبتاً خوبی رسید.[32][33] حضور موفق‌تر استون در این سال با بازی در فیلم کمدی ترسناک سرزمین زامبی‌ها به کارگردانی روبن فلیشر رقم خورد. داستان این فیلم در دنیایی پسارستاخیزی رخ می‌دهد و ماجراهای افرادی را دنبال می‌کند که سعی دارند از دست زامبی‌ها فرار کنند. سرزمین زامبی‌ها با فروش ۱۰۲٫۳ میلیون دلاری در گیشه همراه بود.[34] جسی آیزنبرگ، وودی هارلسون و ابیگیل برسلین از دیگر بازیگران فیلم هستند. منتقد امپایر، کریس هیویت،[E 21] در نقدی که بر بازی استون نوشت، حضور او را «کمی سطحی» دانست.[35] منتقد دیلی تلگراف نیز نوشت: «استون که پیش‌تر او را در فیلم خیلی بد دیده بودیم در این‌جا توانسته سکانس‌های مشترک خوبی را با جسی آیزنبرگ خلق کند. بازی استون نویدبخش ظهور بازیگری است که شناخت خوبی از کاراکتر خود دارد.»[36] آخرین فیلم استون در این سال کمدی-درام مرد کاغذی به کارگردانی کیران مولرونی بود که بازیگرانی همچون رایان رینولدز و جف دانیلز نیز در آن حضور داشتند. فیلم توجه منتقدان را جلب نکرد و با فروشی ناامیدکننده در گیشه همراه بود.[37]

در سال ۲۰۱۰، استون به گروه صداپیشگان مارمادوک به کارگردانی تام دی پیوست. این فیلم بر اساس داستانی مصور به همین نام ساخته شد و استون در آن صداپیشگی سگی از نژاد شپرد استرالیایی به نام مِیْزی[E 22] را برعهده داشت.[38] در همین سال، استون با حضور در نقش اول فیلم مثل آب خوردن ساختهٔ ویل گلوک توانست موفقیت بزرگی را در کارنامهٔ حرفه‌ای خود ثبت کند.[39][40] این فیلم با الهام از رمان داغ ننگ نوشته ناتانیل هاوثورن ساخته شد و استون در آن نقش دختری دبیرستانی به نام آلیو[E 23] را بازی کرده‌است که به دوستش دربارهٔ داشتن رابطه با یک پسر دروغ می‌گوید و شایعاتی از او در مدرسه پخش می‌شود، به‌طوری که همه فکر می‌کنند او دختری بی‌بندوبار است. استون فیلم‌نامه را پیش از آنکه فیلم وارد مرحله تولید شود خواند و سپس با مدیر برنامهٔ خود آن را به اشتراک گذاشت تا بتواند نقش را به‌دست‌آورد. استون دربارهٔ فیلم‌نامه گفته‌است که این فیلم‌نامه «بسیار متفاوت و منحصربه‌فردترین چیزی بود که تا آن لحظه خوانده بودم.» استون معتقد بود که این داستان «بامزه و شیرین» است. هنگامی که استون متوجه شد مراحل پیش‌تولید فیلم آغاز شده‌است، قراری با گلوک گذاشت و علاقه خود را به فیلم و حضور در آن به او نشان داد. چند ماه بعد که فیلم به مرحله انتخاب بازیگران رسید، استون دوباره با گلوک برای ایفای نقش ملاقات کرد. او جزو نخستین کسانی بود که برای ایفای نقش آزمون داد و در نهایت توانست آن را به دست آورد.[41] مثل آب خوردن به فروش ۷۵ میلیون دلاری در گیشه رسید[42] و همچنین با واکنش مثبتی از سوی منتقدان همراه شد که بازی استون را در نقش اول فیلم ستودند.[43] منتقد مجله تایم‌اوت[E 24] دربارهٔ بازی استون نوشت: «استون عملکردی فوق‌العاده دارد. او به اهمیت طرز صحبت کردن این کاراکتر پی برده‌است و در آن نوعی از بی‌تفاوتی و هوشمندی را با اجرای گرم خود ترکیب کرده‌است.»[44] استون برای عملکرد خود در فیلم، نامزد جایزه ستاره نوظهور بفتا و جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی شد. وی همچنین توانست برنده جایزه سینمایی و تلویزیونی ام‌تی‌وی برای بهترین اجرای کمدی سال شود.[45]

استون در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو، سال ۲۰۱۰

در اکتبر ۲۰۱۰، استون به عنوان مجری در برنامهٔ پخش زنده شنبه شب ظاهر شد. او همچنین در این قسمت از برنامه در طرحی کمدی حضور پیدا کرد که بر پایهٔ شباهت او به لیندزی لوهان نوشته شده بود.[46] استون از این تجربه به عنوان «بهترین هفته زندگی» خود یاد کرد.[10][47] استون سه بار دیگر نیز در سال‌های ۲۰۱۱، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ به عنوان مجری در این برنامه شرکت کرد.[48] استون در سال ۲۰۱۱ نقش کوچکی را در فیلم کمدی سکسی دوستی با مزایا ایفا کرد. به گفته خودش، استون برای بازی در این فیلم دلایل سینمایی نداشت و صرفاً برای همکاری دوباره با گلوک بازی در فیلم را پذیرفت.[49] در همین سال، استون به همراه رایان گاسلینگ، استیو کارل و جولیان مور در فیلم کمدی-درام رمانتیک دیوانه‌وار، احمقانه، عشق ایفای نقش کرد. استون در این فیلم در نقش دختری به نام هانا[E 25] ظاهر شد که فارغ‌التحصیل رشته حقوق است و با مرد جوانی به اسم جیکوب[E 26] وارد رابطه‌ای عاشقانه می‌شود. فیلم با واکنش مثبتی از سوی منتقدان همراه بود و ۱۴۲ میلیون دلار در گیشه فروش کرد.[50][51] استون در ۱۴امین دوره جوایز برگزیده نوجوانان برای عملکرد خود در این فیلم برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر زن فیلم کمدی شد.[52]

استون سال ۲۰۱۱ را با حضور در فیلم تحسین‌شدهٔ خدمتکاران ساخته تیت تیلور به پایان رساند. استون که در این فیلم در نقش دختر جوانی به اسم اسکیتر[E 27] ظاهر شده‌است، بازی در این فیلم را یک تجربه «چالش‌برانگیز» توصیف کرد.[53] خدمتکاران بر اساس رمانی به همین نام ساخته شده‌است، داستان آن در فاصله سال‌های ‏۱۹۶۴–۱۹۶۲ رخ می‌دهد و تمرکز آن بر روی مسئله نژادپرستی است. علاوه بر تحسین منتقدان و نامزدی در جوایز مختلف سینمایی[54][55] از جمله اسکار بهترین فیلم،[56] خدمتکاران در گیشه فروش خوبی داشت و تا آن زمان با ۲۱۶ میلیون دلار پرفروش‌ترین فیلم استون محسوب می‌شد.[57] تیت تیلور نخستین جلسه ملاقات خود با استون را اینگونه توصیف کرده‌است: «وقتی برای نخستین بار اِما را دیدم با آن صدای دورگه‌اش بسیار دستپاچه و خجالتی به نظر می‌رسید و نشستیم و کمی مست کردیم و بهمان خوش گذشت و من با خودم گفتم خدایا! این خود اسکیتر است.»[58] استون برای بازی در این نقش لهجه انگلیسی جنوب آمریکایی را آموخت.[59] بازی استون در فیلم با واکنش مثبتی از سوی منتقدان همراه بود.[60][61]

۲۰۱۵–۲۰۱۲: مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز، بردمن و برادوی

از سال ۲۰۱۲ شروع دورانی متفاوت برای استون بود. او پیشنهاد بازی در نقش مالی[E 28] در فیلم کمدی اکشن خیابان جامپ شماره ۲۱ را رد کرد (نقشی که به بری لارسون رسید) تا بتواند در فیلم مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز حضور پیدا کند.[62][63] این فیلم به کارگردانی مارک وب در واقع بازراه‌اندازی سری فیلم‌های مرد عنکبوتی به کارگردانی سم ریمی است و استون در آن نقش گوئن استیسی را ایفا کرد که با پیتر پارکر (ایفا شده توسط اندرو گارفیلد) وارد رابطه عاشقانه می‌شد.[64] استون برای بازی در این فیلم بعد از مدت پنج سال دوباره موهای خود را از قرمز به رنگ اصلیش که بلوند است تغییر داد.[65][66] استون در مصاحبه با ونکوور سان[E 29] اعلام کرد که تا پیش از انتخاب شدن برای این نقش اهل خواندن کتاب‌های مصور نبوده و علاقه‌ای هم به آن نداشته‌است: «شناخت من از مرد عنکبوتی به سه‌گانه‌ای برمی‌گشت که سم ریمی ساخته بود. من همیشه فکر می‌کردم مری جین عشق اول پیتر پارکر بوده‌است و تصورم از شخصیت گوئن همان کاراکتری بود که برایس دالاس هاوارد در قسمت سوم بازی کرده بود اما بعد متوجه شدم که در واقع اینگونه نیست. اکنون من در قبال این شخصیت و فیلم احساس مسئولیت می‌کنم.»[67][68][69] مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز یک موفقیت بسیار بزرگ در گیشه بود و توانست با فروش ۷۵۷ میلیون دلار تبدیل به هفتمین فیلم پرفروش سال ۲۰۱۲ شود.[70] فیلم همچنین نقدهای عموماً مطلوبی از سوی منتقدان دریافت کرد. منتقد انترتینمنت ویکلی بازی استون را «قدرتمند» توصیف کرد.[71] ایان فریر[E 30] در امپایر بازی استون و گارفیلد و شیمی رابطه بین آن‌ها را ستایش کرد.[72] در جوایز برگزیده مردم استون در سه رشته، از جمله بهترین بازیگر فیلم محبوب، نامزد جایزه شد.[73] در ادامه سال، استون در بازی ویدئویی سگ‌های خوابیده به صداپیشگی پرداخت که عملکرد او نامزدی در رشته بهترین صداپیشگی برای شخصیت مؤنث در جوایز بازی‌های ویدئویی اسپایک را به دنبال داشت.[74]

استون سال ۲۰۱۳ را با صداپیشگی در انیمیشن خانواده کرودها ساخته کمپانی دریم‌ورکس آغاز کرد. این انیمیشن نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم پویانمایی شد و همچنین به فروش خوبی در گیشه رسید.[75] استون سپس در فیلم آنتولوژی فیلم ۴۳ ظاهر شد. این فیلم از شانزده داستان مختلف تشکیل شده و استون در بخش «ورونیکا»[E 31] ایفای نقش کرد.[76] در همین سال، استون در دومین همکاری مشترک خود با روبن فلیشر و رایان گاسلینگ در فیلم جنایی جوخه گانگستر بازی کرد.[77] بسیاری از منقدان از جمله ای.او. اسکات در نیویورک تایمز نظر متوسط و حتی منفی دربارهٔ فیلم داشتند؛ اما بازی استون و صحنه‌های مشترک او با گاسلینگ را از نقاط قوت فیلم دانستند.[78] استون در طی یک مصاحبه عنوان کرد که امیدوار است در آینده کارهای مشترک بیش‌تری با رایان گاسلینگ انجام دهد.[79]

استون در مراسم واندرکان، ۲۰۱۲

استون در سال ۲۰۱۴ نقش گوئن استیسی را در فیلم مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز ۲ تکرار کرد. در مصاحبه با توتال فیلم و در جواب انتقاد از اینکه بسیاری شخصیت گوئن را ضعیف می‌پندارند توضیح داد: «شخصیت گوئن به قهرمان داستان وابسته نیست. معتقدم گوئن بیشتر پیتر را نجات داده تا پیتر او را. گوئن همراه مرد عنکبوتی است. مرد عنکبوتی ماهیچه است و گوئن مغز.»[80] مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز ۲ با واکنش متوسطی همراه بود اما بازی استون ستایش منتقدان را به همراه داشت.[81] فیلم همچون قسمت اول یک موفقیت تجاری بود و با فروش ۷۰۹ میلیون دلار تبدیل به نهمین فیلم پرفروش سال ۲۰۱۴ شد.[82] منتقد امپایر دربارهٔ بازی استون در این فیلم نوشت: «استون را می‌توان هیث لجر این مجموعه سینمایی دانست. بازی او آنقدر غیرمنتظره است که در طول فیلم فراموش می‌کنیم که یک شخصیت مکمل است.»[83] استون برای بازی در این نقش در جوایز برگزیده کودکان نیکلودین برنده جایزه بهترین بازیگر زن فیلم مورد علاقه تماشاگران شد.[84] در همین سال، استون با بازی در فیلم رمانتیک جادو در مهتاب توانست همکاری با وودی آلن را تجربه کند. فیلم و بازی استون با واکنش متوسطی از سوی منتقدان همراه بود.[85][86][87]

سال ۲۰۱۴ برای استون با بازی در فیلم کمدی سیاه بردمن ساخته الخاندرو گونسالس اینیاریتو به پایان رسید. او در این فیلم با مایکل کیتون، ادوارد نورتون و نائومی واتس هم‌بازی شد و نقش دختر جوان معتادی به نام سم تامسون[E 32] را برعهده داشت که به تازگی از کمپ ترک اعتیاد برگشته و قصد دارد به پدرش که بازیگری شکست‌خورده‌است برای اجرای یک نمایش در برادوی کمک کند. اینیاریتو اعلام کرد که این شخصیت را با الهام از شخصیت دختر خودش و رابطه‌ای که با او داشته خلق کرده‌است.[88] بردمن با تحسین گسترده منتقدان همراه بود.[89] در هشتاد و هفتمین دوره جوایز اسکار، فیلم در ۹ رشته از جمله جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای استون نامزد دریافت جایزه شد که توانست چهار جایزه از جمله بهترین فیلم را به خود اختصاص دهد.[90] بردمن عموماً به عنوان یکی از بهترین آثار استون شناخته می‌شود و بیشتر منتقدان همچون رابی کالین[E 33] اجرای او را ستایش کردند.[91][92] به غیر از نامزدی در مراسم اسکار، استون برای عملکرد خود نامزد و برنده جوایزی همچون بفتا، گلدن گلوب، جایزه انجمن بازیگران فیلم و جایزه گزینش منتقدان فیلم شد.[93]

استون پس از مدت‌ها دوری از تئاتر تصمیم گرفت تا دوباره روی صحنه برود. او در فاصله زمانی نوامبر ۲۰۱۴ تا فوریه ۲۰۱۵ در نمایش موزیکال «کاباره»[E 34] در تئاتر برادوی به روی صحنه رفت. این نمایش بر اساس نمایش‌نامه‌ای نوشته سالی باولز[E 35] و به کارگردانی راب مارشال به روی صحنه رفت و استون به همراه میشل ویلیامز در آن ایفای نقش کرد.[94] استون که همیشه از اجرای زنده به عنوان «اضطراب‌آورترین کار» یاد می‌کند در مصاحبه با انترتینمنت ویکلی گفت که پیش از هر نمایش برای آماده کردن خود به یک ایستگاه رادیویی فرانسوی گوش می‌داده‌است.[95][96] نمایش و اجرای استون با واکنش مثبتی همراه بود. منتقد ورایتی در نوشته خود، انتخاب استون برای این نقش را «هوشمندانه» دانست و بازی او را «احساس‌برانگیز» توصیف کرد؛ هرچند بیان کرد که استون در آوازخوانی به نسبت دیگر بازیگران ضعیف عمل کرده‌است.[97] به دلیل فعالیت تئاتر، استون در سال ۲۰۱۵ تنها در دو فیلم بازی کرد. نخست، فیلم آلوها ساخته کامرون کرو که با واکنش منفی منتقدان همراه بود و در گیشه نیز شکست خورد. استون بعدها در طی یک مصاحبه از بازی در این فیلم ابراز پشیمانی کرد.[98] علی‌رغم واکنش‌های منفی به فیلم، استون برای عملکرد خود در جوایز برگزیده نوجوانان سال ۲۰۱۵ در رشته بهترین بازیگر زن فیلم کمدی نامزد دریافت جایزه شد.[99] استون به عنوان آخرین کار سینمایی خود در این سال در دومین همکاری مشترک با وودی آلن در فیلم مرد بی‌منطق ایفای نقش کرد که همچون کار قبلی با واکنش متوسطی از سوی منتقدان همراه بود و گیشه خوبی را نیز تجربه نکرد.[100] استون در ادامه این سال در موزیک ویدئوی آنا[E 36] ساخته وین باتلر[E 37] حضور پیدا کرد.[101]

۲۰۱۶–۲۰۲۰: لا لا لند و فراتر از آن

در یکی از شب‌های اجرای نمایش کاباره، دیمین شزل که در حال انجام مقدمات ساخت اثر جدید خود بود به همراه دوستش جاستین هورویتز به تماشای این نمایش نشست و هردو تحت تأثیر بازی استون قرار گرفتند. شزل به استون پیشنهاد بازی در فیلم موزیکال لا لا لند را داد.[102] استون با بازی در لا لا لند برای بار سوم با گاسلینگ هم‌بازی شد. او در این فیلم، نقش دختر جوان و آرزومندی به نام میا دولان[E 38] را ایفا کرد که برای تبدیل شدن به هنرپیشه‌ای بزرگ به لس آنجلس می‌آید و در این راه عاشق یک پیانیست جاز به نام سباستین[E 39] می‌شود.[103] به گفتهٔ استون، او بسیار با شخصیت میا احساس همدردی می‌کرده‌است: «وقتی پانزده سال داشتم با مادرم به لس آنجلس آمدیم. از همان موقع در آزمون‌های مختلف بازیگری شرکت می‌کردم اما در بیشتر آن‌ها وقتی هنوز یک خط دیالوگ هم بر زبان نیاورده بودم از گفتن ادامه جمله منع می‌شدم.»[104] استون بر اساس تجربیات خود یک طرح کلی برای شخصیت میا نوشت که بعضی از آن‌ها به فیلم اضافه نیز شدند. رد شدن پیاپی میا در آزمون بازیگری یکی از آن‌ها بود. استون به پیشنهاد شزل برخی از آثار موزیکال کلاسیک همچون چترهای شربورگ و فیلم‌های فرد آستر و جینجر راجرز را تماشا کرد تا به نقش و فضای فیلم نزدیک شود.[105][106] استون همچنین شش آهنگ[107] را برای آلبوم موسیقی لا لا لند خواند.[توضیح 1] لا لا لند به عنوان فیلم افتتاحیه در هفتادوسومین دوره جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و نقدهای بسیار مثبتی دریافت کرد.[108] در راتن تومیتوز، لا لا لند بالاترین نمره را در میان آثار استون به خود اختصاص داده‌است.[109] لا لا لند یک موفقیت در گیشه بود و توانست با بودجه‌ای ۳۰ میلیون دلاری، ۴۴۶ میلیون دلار در سراسر جهان فروش کند.[110] پیتر بردشاو در گاردین نوشت: «استون هیچ‌وقت بهتر از این نبوده. او بی‌نهایت هوشمند، بامزه و آسیب‌پذیر است. چشمان بزرگ و آهو مانند او، برقی هوشمندانه دارند؛ حتی یا به‌ویژه وقتی پر از اشک می‌شوند.»[111] استون برای بازی در این فیلم جوایز زیادی دریافت کرد، از جمله: جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن، جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش اول زن، جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی و جایزه انجمن بازیگران فیلم برای بهترین بازیگر نقش اول زن.[112]

استون در نمایش جهانی لا لا لند، سال ۲۰۱۶

بعد از موفقیت‌های لا لا لند، استون کمی فعالیت‌های خود را کاهش داد. او در سال ۲۰۱۷ تنها در فیلم درام ورزشی نبرد دو جنس ایفای نقش کرد. این فیلم روایت‌گر داستان واقعی مسابقه تنیسی است که بین بیلی جین کینگ و بابی ریگگس اتفاق افتاد و استون نیز وظیفه بازی در نقش جین کینگ را برعهده داشت. استون برای بازی در این فیلم نوشیدنی‌های با کالری بالا مصرف کرد و ۶ کیلو وزن خود را افزایش داد. او همچنین با بیلی جین کینگ واقعی دیدار کرد و مصاحبه‌ها و فیلم‌های قدیمی او را دید تا بتواند لهجه و لحن صحبت او را تقلید کند. استون برای بازی در این فیلم برای نخستین بار رنگ موهای خود را به سیاه تغییر داد.[113][114] نبرد دو جنس نخستین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو ۲۰۱۷ اکران شد. منتقدان بازی استون را ستایش کردند و حتی بعضی از آن‌ها اجرای استون را در این فیلم، بهترین بازی او در حرفه‌اش دانستند.[115] بنجامین لی[E 40] در گاردین بازی استون را ستود و آن را «قدرتمند» و «متقاعدکننده» توصیف کرد.[116] علی‌رغم واکنش مثبت منتقدان، نبرد دو جنس با فروش ۱۸ میلیون دلاری در برابر بودجه ۲۵ میلیون دلاری خود در گیشه شکست خورد.[117] بازی در این فیلم چهارمین نامزدی جایزه گلدن گلوب را برای استون به ارمغان آورد.[118]

استون در سال ۲۰۱۸ به همراه ریچل وایس و الیویا کلمن در فیلم کمدی تاریخی سوگلی ساخته یورگوس لانتیموس ظاهر شد. او در این فیلم در نقش ابیگل مسم[E 41] ظاهر شده‌است که وارد یک رقابت با دختر عمه خود برای جلب توجه ملکه آن می‌شود. استون معتقد بود که تجربه حضور به عنوان یک آمریکایی در میان جمعی از بازیگران انگلیسی بسیار چالش‌برانگیز است. به گفته استون او با تسلط کامل بر روی لهجه انگلیسی مشکل داشت.[119] سوگلی نخستین بار در هفتاد و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز به روی پرده رفت.[120] مایکل نوردین[E 42] در ایندی‌وایر جسارت استون را در بازی در یک نقش برجسته و متفاوت پس از لا لا لند ستایش کرد و او را «رهبر سه بانو» در فیلم توصیف کرد.[121] سوگلی تحسین منتقدان را به دست آورد و به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار سال شناخته و نامزد چندین جایزه شد. استون برای بازی در این فیلم پنجمین نامزدی گلدن گلوب و سومین نامزدی اسکار خود را کسب کرد.[122][123] در سپتامبر همان سال، استون به عنوان بازیگر نقش اصلی و تهیه‌کننده اجرایی به مینی‌سریال کمدی سیاه مجنون ساخته کری فوکوناگا و کمپانی نت‌فلیکس پیوست. بعد از گذشت ۱۱ سال از ساخت فیلم خیلی بد، استون با بازی در این مینی‌سریال دوباره با جونا هیل هم‌بازی شد. به گفته استون، او بدون خواندن فیلم‌نامه بازی در این اثر را پذیرفت، زیرا به نگاه و سبک فوکوناگا علاقه داشت.[124] مجنون با واکنش مثبتی همراه بود و بسیاری از منتقدان از جمله لوسی منگن[E 43] در گاردین و جودی برمن[E 44] در تایم اجرای استون و هیل را ستایش کردند.[125][126] استون در همین سال در موزیک ویدئوی چه کسی اهمیت می‌دهد؟[E 45] اثر پل مک‌کارتنی حضور پیدا کرد.[127]

در سال ۲۰۱۹، استون تنها در فیلم سرزمین زامبی‌ها: شلیک نهایی که دنباله فیلم سرزمین زامبی‌ها است حضور پیدا کرد.[128] این دنباله که تمامی بازیگران قسمت نخست نیز به همراه استون در آن حضور داشتند، با واکنش متوسطی از سوی منتقدان مواجه شد؛ هرچند عملکرد تیم بازیگری از جمله استون مورد تقدیر قرار گرفت.[129][130] همچون قسمت نخست، شلیک نهایی نیز یک موفقیت در گیشه بود و ۱۲۰ میلیون دلار فروش جهانی داشت.[131]

در سال ۲۰۲۰، استون به عنوان صداپیشه شخصیت ایپ کرود[E 46] در دنباله انیمیشن خانواده کرودها با عنوان خانواده کرودها: عصر جدید به پرده بازگشت.[132] این انیمیشن که نمایش آن به دلیل دنیاگیری کووید-۱۹ در ایالات متحده آمریکا با تأخیر مواجه شده بود، سرانجام بعد از بازگشایی محدود سینماها در آمریکا از تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ اکران شد.[133] خانواده کرودها: عصر جدید که تنها اثر استون در سال ۲۰۲۰ بود با واکنش خوب منتقدان مواجه شد.[134][135]

۲۰۲۱ تا اکنون: تجربه مادری و گزیده‌کاری

با آغاز دهه ۲۰۲۰، استون به گزیده‌کاری روی آورد. او بیش‌تر پیشنهادهای خود طی دو سال نخست این دهه را به علت مشغله‌های ازدواج و بارداری رد کرد. فرزند او در مارس ۲۰۲۱ متولد شد که استون این امر را شروع دوران جدیدی از زندگی خود توصیف کرد.[136]

در سال ۲۰۲۱، استون نقش کروئلا دویل را در بازسازی لایو اکشن کارتون صد و یک سگ خالدار با عنوان کروئلا ساخته کریگ گیلسپی[137] ایفا کرد.[138] این فیلم که نمایش آن به علت شیوع کرونا با تاخیر مواجه شده بود، نقدهای بسیار خوبی از منتقدان دریافت کرد[139] و بازی استون در نقش اصلی بسیار مورد توجه قرار گرفت.[140]

استون چندین پروژه را پیش رو دارد. نخست، فیلم درام عشق شاید شکست بخورد[E 47] که بر اساس رمانی به همین نام نوشته متیو کوئیک ساخته شده‌است.[141] در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۹، ورایتی گزارش کرد که استون در فیلم جدید دیمین شزل که داستان آن در هالیوود سال ۱۹۲۰ رقم می‌خورد، حضور خواهد داشت.[142]

زندگی شخصی
استون به همراه اندرو گارفیلد در نمایش مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز ۲، سیدنی-۲۰۱۴

استون در سال ۲۰۰۹ محل زندگی خود را از لس آنجلس به دهکده گرینویچ در نیویورک تغییر داد.[11] در سال ۲۰۱۶ او دوباره به لس آنجلس بازگشت.[5] علی‌رغم کنجکاوی و پوشش رسانه‌ای مکرر پیرامون استون، وی علاقه‌ای به صحبت کردن دربارهٔ زندگی خصوصیش ندارد. استون گفته که دوست دارد یک زندگی «عادی» داشته باشد و معتقد است که توجه رسانه‌ها چندان برایش اهمیت ندارد.[143] استون همیشه بیان کرده که عاشق کار خود است[5] و از داین کیتن که به عقیده استون «یکی از بزرگترین بازیگران زن تاریخ سینما است»، به عنوان یکی از افراد الهام‌بخش در کار خود نام برده‌است. استون همچنین ماریون کوتیار را یکی از بازیگران الهام‌بخش خود می‌داند.[2]

استون رابطه نزدیکی با خانواده خود دارد.[2] او در این باره گفته‌است: «من واقعاً از اینکه یک خانواده عالی و آدم‌های عالی در اطرافم دارم احساس خوشبختی می‌کنم. اگر در مسیر رویاپردازی به درون ابرها بروم و راه را گم کنم، آن‌ها هستند که با لگد من را به مسیر مناسب برمی‌گردانند.»[144] در هنگام فیلم‌برداری مثل آب خوردن، استون بعد از چندین بار مشکل در تنفس متوجه شد که به بیماری آسم مبتلا است.[145] مادر استون به سرطان سینه سه‌گانه منفی[E 48] دچار بود که در سال ۲۰۰۸ درمان شد.[146] استون و مادرش هردو یک خالکوبی از پاهای پرنده دارند که توسط پل مک‌کارتنی طراحی شده و اشاره به ترانه سیه‌پرها[E 49] از بیتلز دارد که هردو عاشق آن هستند. این خالکوبی به نشانه شادی درمان مادر استون زده شد.[147] استون در کمپین شرکت رولون با هدف افزایش آگاهی دربارهٔ سرطان پستان شرکت کرد.[148]

در هنگام انجام مراحل پیش‌تولید قسمت نخست مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز در سال ۲۰۱۰، استون با بازیگر مقابل خود اندرو گارفیلد آشنا شد.[149] رابطه استون و گارفیلد مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و پوشش خبری را به خود اختصاص داد؛ به‌صورتی که خبر نامزدی یا جدایی آن‌ها به‌طور مکرر توسط رسانه‌ها اعلام می‌شد. علی‌رغم چنین فضایی استون و گارفیلد مایل به صحبت دربارهٔ زندگی مشترک خود نبودند گرچه چندین بار با یکدیگر در مکان‌های عمومی دیده شدند. در سال ۲۰۱۴ و در طی یک رویداد در شهر نیویورک، استون و گارفیلد یک پاپاراتزی را ترغیب کردند تا از سایت‌هایی بازدید کند که دربارهٔ اختلالات مختلف همچون اوتیسم به مردم آگاهی می‌دهد.[150] در نهایت این دو در سال ۲۰۱۵ از یکدیگر جدا شدند.[151][152] استون از سال ۲۰۱۷ با کارگردان برنامه پخش زنده شنبه شب یعنی دیو مک‌کری وارد یک رابطه عاطفی شد.[153] این دو در دسامبر ۲۰۱۹ رسماً با یکدیگر نامزد کردند.[154] در مارس ۲۰۲۱، استون نخستین فرزند خود که یک پسر است را به دنیا آورد.[155]

در سال ۲۰۱۱، استون در یک کلیپ که با الهام از جنگ ستارگان و در همکاری با بنیاد خیریه در برابر سرطان بایست[E 50] ساخته شده بود، ظاهر شد که هدف آن جمع‌آوری پول برای تحقیقات دربارهٔ سرطان بود.[156] دو سال بعد، او از طرف سازمان کلوپ گیلدا[E 51] برای شرکت در یک رویداد با هدف افزایش آگاهی دربارهٔ سرطان انتخاب شد.[157] استون در طی سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ میزبان برنامه دویدن/قدم زدن[E 52] بود که از طرف بنیاد صنعتی انترتینمنت[E 53] برگزار می‌شد و مبارزه با سرطان در زنان کمک می‌کرد.[158] استون در سال ۲۰۱۲ به همراه سه فرد مشهور دیگر در مراسم شبکه نیکلودئون حضور پیدا کرد.[159] در این مراسم که اچ‌ای‌ال‌او[E 54] نام دارد، پنج نوجوان که دیگران را «کمک و هدایت» می‌کنند معرفی شدند.[توضیح 2] در سال ۲۰۱۴، استون در رویداد جهانی ساعت زمین که جنبشی همگانی دربارهٔ حفاظت ار محیط زیست است و توسط صندوق جهانی طبیعت سازماندهی شده، شرکت کرد.[160] در سال ۲۰۱۵ استون عضوی از رویدادی بود که با هدف جذب سرمایه توسط صندوق تصاویر متحرک و تلویزیون[E 55] برگزار شد و هدف از آن کمک مالی به اشخاصی بود که سرمایه لازم برای ساخت فیلم یا برنامه مورد نظر خود را ندارند.[161] در سال ۲۰۱۸، استون یکی از ۳۰۰ بازیگر زنی بود که به جنبش دیگر بس است پیوست که برای محکوم کردن اذیت و آزار جنسی زنان، تبعیض و سایر موارد مشابه تشکیل شد.[162]

تصویر رسانه‌ای
استون در کامیک-کان بین‌المللی سن دیگو ۲۰۱۱، چشم‌ها، موها و صدای گرفته او توجه رسانه‌ها را جلب کرد.[163][164]

از استون معمولاً به عنوان یکی از بااستعدادترین بازیگران نسل خودش نام برده می‌شود.[165][166][167] منتقد هالیوود ریپورتر در نقد خود بر فیلم خدمتکاران، استون را «یکی از بهترین بازیگران زن جوان» توصیف کرد.[168] استون از دیدگاه رسانه‌ها به عنوان بازیگری که در هردو گروه از آثار جریان اصلی و کم‌بودجه حضور داشته، شناخته شده‌است. منتقد مجله تایم این ویژگی استون را یک «ریسک حقیقی» توصیف کرد و در این باره نوشت: «استون سعی دارد چیزهای جدید را امتحان کند و این‌گونه به اعتبار بالایی برسد.»[169] در تحلیل سبک بازی استون، منتقد ایندی‌وایر نوشته‌است: «استون معمولاً جلوی دوربین راحت است و نوعی واقع‌بینی و سربه‌زیر بودن را در خود دارد. او خیلی از این ویژگی‌ها را دارد اما از این که خود را به‌طور مطلق جدی نشان بدهد کاملاً امتناع می‌کند.»[170]

محبوبیت و شهرت استون در هالیوود به همراه پیشرفت وی در حرفه‌اش افزایش پیدا کرد.[171] در سال ۲۰۰۸، نام استون توسط مجله شنبه شب[E 56] در میان ۲۰ ستاره نوظهور زیر ۳۰ سال قرار گرفت. نام استون در فهرست مشابهی که از سوی مووی‌فون منتشر شد نیز به چشم می‌خورد.[172][173] رسانه اینترنتی لاوفیلم[E 57] در سال ۲۰۱۰، استون را یکی از ۲۰ بازیگر زن برتر زیر ۳۰ سال معرفی کرد و مجله تایم اجرای وی را در فیلم مثل آب خوردن جزو ده بازی برتر سال دانست.[174][175] در سال ۲۰۱۳، استون توسط فوربز به عنوان یکی از ۱۰۰ ستاره ثروتمند و ۱۰۰ فرد قدرتمند جهان معرفی شد. فوربز گزارش کرد که استون از ژوئن ۲۰۱۲ تا ژوئن ۲۰۱۳ نزدیک به ۱۶ میلیون دلار درآمده داشته‌است.[176] در همین سال استون در رتبه نخست فهرست ده ستاره برتر فوربز قرار گرفت.[177] در سال ۲۰۱۵، فوربز اعلام کرد که استون با دستمزد ۶٫۵ میلیون دلار یکی از پردرآمدترین بازیگران زن سال است.[178] استون دو سال بعد با درآمد ۲۶ میلیون دلار در صدر جدول این فهرست قرار گرفت.[179] در سال ۲۰۱۷، تایم، نام استون در میان ۱۰۰ فرد بانفوذ جهان قرار داد.[180]

استون به عنوان یک استایل آیکون[E 58] مورد توجه قرار گرفته‌است. چشم‌ها، موها و صدای گرفته او توجه رسانه‌ها را جلب کرده و از این خصوصیات به عنوان ویژگی‌های اختصاصی وی نام برده می‌شود.[163][164] مجله وگ دربارهٔ استون نوشته: «کاریزمای استون، چه بر روی صحنه و چه خارج از آن، توجه بسیاری جلب می‌کند.»[181] در سال ۲۰۰۹، استون از سوی اسک‌من به عنوان یکی از ۹۹ زن جذاب دنیا انتخاب شد. در همین سال اف‌اچ‌ام و ماکسیم در فهرست‌هایی جداگانه، استون را در بین ۱۰۰ زن جذاب دنیا قرار دادند.[144][182] نام استون در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ نیز توسط ماکسیم در این فهرست قرار داشت.[183] در سال ۲۰۱۱ استون به عنوان جذاب‌ترین بازیگر زن در فهرست «چه چیزی جذاب است؟» ویکتوریا سیکرت انتخاب شد.[184] نام او در همین سال در چندین فهرست مشابه دیگر قرار داده شد، از جمله، فهرست ۱۰۰ زن زیبای پیپل و اف‌اچ‌ام.[185] امپایر، استون را یکی از ۱۰۰ ستاره سینمایی جذاب در سال ۲۰۱۳ دانست و او را در رتبه ششم قرار داد.[186] مجله وگ در سال ۲۰۱۲، پیپل در سال ۲۰۱۴ و گلامور[E 59] در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ استون را به عنوان خوش‌لباس‌ترین بازیگر زن معرفی کردند.[187][188] در سال ۲۰۱۷، استون از سوی بازنت به عنوان یکی از زیباترین زنان دنیا شناخته شد.[189]

آثار و جوایز
نوشتار‌های اصلی: فهرست کارنامه هنری اما استون و فهرست جایزه‌ها و نامزدی‌های اما استون

بر طبق گزارش‌های راتن تومیتوز و باکس آفیس موجو، موفق‌ترین آثار استون از نظر فروش گیشه و استقبال منتقدان به ترتیب سال ساخت عبارتند از: خیلی بد (۲۰۰۷)، سرزمین زامبی‌ها (۲۰۰۹)، مثل آب خوردن (۲۰۱۰)، دیوانه‌وار، احمقانه، عشق و خدمتکاران (۲۰۱۱)، مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز (۲۰۱۲)، مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز ۲ و بردمن (۲۰۱۴)، لا لا لند (۲۰۱۶)، نبرد دو جنس (۲۰۱۷) و سوگلی (۲۰۱۸).[109][190]

استون تا کنون سه بار نامزد جایزه اسکار شده‌است؛ دو نامزدی نقش مکمل زن برای بازی در بردمن و سوگلی و یک بار نقش اول زن برای بازی در لا لا لند که موفق به کسب آن شد. وی همچنین سه بار نامزد جایزه بفتا شده‌است؛ از جمله جایزه ستاره نوظهور، جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل برای بردمن و جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای لا لا لند که آن را دریافت کرد.[45][93][112] استون برای بازی در لا لا لند موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی در هفتاد و چهارمین مراسم گلدن گلوب شد و این جایزه را در مراسم انجمن بازیگران فیلم نیز کسب کرد.[112][191]

توضیحات
  1. یک روز آفتابی دیگر، شهر ستاره‌ها، یک نفر در شلوغی، یک شب عاشقانه، آزمون (احمق‌هایی که رؤیایی دارند) و شهر ستاره‌ها (زمزمه).
  2. واژه HALO سرنام کلمات Helping And Leading Others است.

واژه‌نامه
  1. Krista Jean Stone
  2. Yeager
  3. Jeffrey Charles Stone
  4. Spencer
  5. Conrad Ostberg Sten
  6. Sequoya Elementary School
  7. Cocopah Middle School
  8. Otter
  9. Valley Youth Theatre
  10. The Princess and the Pea
  11. Joseph and the Amazing Technicolor Dream coat
  12. William Morris Agency
  13. Camelback Inn
  14. Xavier College Preparatory
  15. Project Hollywood
  16. Riley Stone
  17. In Search of the New Partridge Family
  18. Claire Bennet
  19. Young Hollywood Awards
  20. Amelia Stone
  21. Chris Hewitt
  22. Mazie
  23. Olive
  24. Time Out
  25. Hannah
  26. Jacob
  27. Skeeter
  28. Molly
  29. Vancouver Sun
  30. Ian Freer
  31. Veronica
  32. Sam Thomson
  33. Robbie Collin
  34. Cabaret
  35. Sally Bowles
  36. Anna
  37. Win Butler
  38. Mia Dolan
  39. Sebastian
  40. Benjamin Lee
  41. Abigail Masham
  42. Michael Nordine
  43. Lucy Mangan
  44. Judy Berman
  45. Who Cares
  46. Eep Crood
  47. Love May Fail
  48. Triple-negative breast cancer
  49. Blackbird
  50. Stand Up to Cancer
  51. Gilda's Club
  52. Run/Walk
  53. Entertainment Industry Foundation
  54. HALO
  55. Motion Picture & Television Fund
  56. Saturday Night Magazine
  57. LoveFilm
  58. style icon
  59. Glamour

منابع
  1. "Emma Stone Biography". FYI. Archived from the original on April 23, 2016. Retrieved March 17, 2016.
  2. Diehl, Jessica; Wolfe, Alexandra. "Hollywood Is Her Oyster". Vanity Fair. Archived from the original on March 12, 2016. Retrieved March 17, 2016.
  3. Thomas, Leah (January 12, 2015). "Emma Stone Brings Brother Spencer to the Golden Globes, Adding to the Trend of the Night". Bustle. Archived from the original on March 25, 2016. Retrieved March 17, 2016.
  4. David, Elliot (2010). "Emma Stone". Wonderland (23): 177–181.
  5. Eells, Josh (June 17, 2015). "Emma Stone Talks 'Irrational Man,' the Sony Hack and Keeping Her Personal Life Private". The Wall Street Journal. Archived from the original on March 16, 2016. Retrieved March 16, 2016.
  6. Wilner, Norman (July 27, 2011). "Q&A: Emma Stone". Now. Archived from the original on June 20, 2012. Retrieved November 13, 2011.
  7. Hirschberg, Lynn (January 2011). "Emma Stone". W. Archived from the original on 25 April 2016. Retrieved April 12, 2016.
  8. Schuman, Michael A. (2013). Emma!: Amazing Actress Emma Stone. Enslow Publishers. pp. 11–12. ISBN 978-0-7660-4113-4. Archived from the original on January 31, 2017. Retrieved May 16, 2016.
  9. Fisher, Luchina (June 21, 2012). "Emma Stone Has History of Panic Attacks". ABC News. Archived from the original on March 26, 2016. Retrieved March 23, 2016.
  10. "Emma Stone Biography". People. Archived from the original on April 19, 2016. Retrieved September 8, 2013.
  11. Barna, Ben (October 2, 2009). "'Zombieland's' Emma Stone Dreams of SNL and Mexican Food". BlackBook magazine. Archived from the original on October 22, 2011. Retrieved October 2, 2009.
  12. "Emma Stone: Before She Was Famous". HuffPost. January 4, 2012. Archived from the original on March 22, 2016. Retrieved March 15, 2016.
  13. Outhier, Craig (August 16, 2008). "Emma Stone explores comedy with latest roles". East Valley Tribune. Archived from the original on September 19, 2012. Retrieved October 2, 2010.
  14. Owings, Lisa (2014). Emma Stone: Breakout Movie Star. ABDO Publishing Company. p. 22; 33. ISBN 978-1-62968-026-2. Archived from the original on January 31, 2017. Retrieved May 16, 2016.
  15. Barker, Lynn (August 19, 2008). ""Rockin'" with Emma Stone". TeenHollywood.com. Archived from the original on April 17, 2014. Retrieved September 8, 2013.
  16. "Printing – Emma Stone – Interview Magazine". Interview. Archived from the original on August 16, 2016. Retrieved August 21, 2016.
  17. "Emma Stone reveals the hilariously bad reason she stopped using her real name". Archived from the original on 6 June 2019. Retrieved 2018-11-17.
  18. Grossberg, Josh (June 7, 2013). "Emma Stone Flashback: See Star Sing on Partridge Family Reality Competition in Pre-Fame Days". E!. Archived from the original on May 8, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  19. Duan, Noel. "Emma Stone's Best Hair Moments". Teen Vogue. Archived from the original on April 11, 2016. Retrieved March 23, 2016.
  20. Farber, Stephen (August 6, 2007). "Superbad". The Hollywood Reporter. Archived from the original on April 8, 2016. Retrieved March 23, 2016.
  21. "Rising Star: Emma Stone". Access Hollywood. June 4, 2008. Archived from the original on June 9, 2008. Retrieved June 5, 2008.
  22. "Superbad". Box Office Mojo. Archived from the original on April 8, 2016. Retrieved March 23, 2016.
  23. "Emma Stone, une muse qui ne craint pas les défis". L'Express (به French). October 14, 2015. Archived from the original on October 19, 2015. Retrieved March 23, 2016.
  24. McConnell, Mariana. "Interview: Emma Stone And Teddy Geiger Of The Rocker". Cinemablend.com. Archived from the original on April 2, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  25. "The Rocker". Rotten Tomatoes. Archived from the original on March 12, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  26. Hendrix, Graddy (October 29, 2010). "Rainn Wilson on His New Spiritual Book and How The Rocker's Epic Flop Changed His Life for the Better". New York. Archived from the original on April 6, 2016. Retrieved March 23, 2016.
  27. "The House Bunny". Rotten Tomatoes. Archived from the original on March 13, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  28. "French auds flock to 'Barcelona'". Variety. October 14, 2008. Archived from the original on April 4, 2016. Retrieved March 23, 2016.
  29. Sullivan, Kevin (June 2, 2008). "An interview with Emma Stone of The House Bunny". North by Northwestern. Archived from the original on 12 March 2012. Retrieved June 4, 2008.
  30. "The Talent in the House". The New Yorker. March 29, 2012. Archived from the original on September 24, 2016. Retrieved May 18, 2016.
  31. Fox, Ken. "The House Bunny". TV Guide. Archived from the original on April 7, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  32. "Ghosts of Girlfriends Past (2009)". Box Office Mojo. Archived from the original on April 7, 2016. Retrieved March 25, 2016.
  33. "Ghosts of Girlfriends Past (2009)". Rotten Tomatoes. Archived from the original on April 8, 2016. Retrieved March 25, 2016.
  34. "2009 Yearly Box Office Results". Box Office Mojo. Archived from the original on April 6, 2016. Retrieved March 26, 2016.
  35. Hewitt, Chris (October 9, 2009). "Zombieland Review". Empire. Archived from the original on June 25, 2016. Retrieved March 26, 2016.
  36. Robey, Tim (October 8, 2009). "Zombieland, review". The Daily Telegraph. Archived from the original on April 24, 2016. Retrieved April 11, 2016.
  37. Lawrence, Will (April 18, 2014). "The heart of Stone". Irish Independent. Archived from the original on 10 June 2016. Retrieved May 16, 2016.
  38. Kit, Borys (November 3, 2009). "Owen Wilson signs on for 'Marmaduke'". Reuters. Archived from the original on March 5, 2016. Retrieved November 7, 2009.
  39. Wilner, Norman (September 9, 2010). "Emma Stone". Now. Archived from the original on January 14, 2016. Retrieved September 16, 2010.
  40. "Emma Stone On 'Obsessing' Over Her Breakout Role In 'Easy A'". Access Hollywood. August 31, 2010. Archived from the original on April 9, 2016. Retrieved March 27, 2016.
  41. Roberts, Sheila (September 11, 2010). "Emma Stone Interview Easy A". Collider. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved July 1, 2011.
  42. "Easy A (2010)". Box Office Mojo. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved March 27, 2016.
  43. Thorpe, Vanessa (October 23, 2010). "Lies, paranoia and jealousy on the internet's social networks inspire Hollywood". The Guardian. Archived from the original on September 20, 2016. Retrieved August 21, 2016.
  44. Smith, Anna (October 19, 2010). "Easy A". Time Out. Archived from the original on April 13, 2016. Retrieved March 27, 2016.
  45. "Nominees Are Announced Orange Wednesdays Rising Star Award". British Academy of Film and Television Arts. January 6, 2011. Archived from the original on January 10, 2011. Retrieved March 24, 2016.
    Kaufmann, Amy (December 15, 2010). "Golden Globes 2011 nominations: Newcomers Emma Stone, Jennifer Lawrence and Mila Kunis react". Los Angeles Times. Archived from the original on December 18, 2010. Retrieved December 19, 2010.
    "2011 MTV Movie Awards". MTV. Archived from the original on March 23, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  46. Setoodeh, Ramin (September 1, 2011). "Emma Stone's Lohan Problem". The Daily Beast. Archived from the original on October 5, 2016. Retrieved October 4, 2016.
  47. "SNL Season 36 Episode 04 – Emma Stone, Kings of Leon". NBC. Archived from the original on August 22, 2016. Retrieved August 1, 2016.
  48. McGee, Ryan (November 13, 2011). "Recap: 'Saturday Night Live' – Emma Stone and Coldplay". HitFix. Archived from the original on March 25, 2016. Retrieved March 25, 2016.
    Monde, Chinderah (May 4, 2014). "Andrew Garfield, Emma Stone spoof 'Amazing Spider-Man 2' with awkward make-out sessions on 'Saturday Night Live'". Daily News. New York. Archived from the original on April 5, 2016. Retrieved March 25, 2016.
    Stedman, Alex (November 22, 2015). "Watch: Jon Hamm, Emma Stone Audition for 'Star Wars: The Force Awakens' on 'SNL'". Variety. Archived from the original on February 25, 2016. Retrieved March 25, 2016.
  49. Siegel, Tatiana (July 13, 2010). "A-Rod goes from big leagues to bigscreen". Variety. Archived from the original on October 4, 2013. Retrieved August 1, 2010.
  50. McWeeny, Drew (July 21, 2011). "Review: Ryan Gosling, Emma Stone, and Steve Carell excel in smart, adult 'Crazy, Stupid, Love'". HitFix. Archived from the original on April 6, 2016. Retrieved March 27, 2016.
  51. "Crazy, Stupid, Love. (2011)". Box Office Mojo. Archived from the original on April 17, 2016. Retrieved March 29, 2016.
  52. Ng, Philiana (March 27, 2016). "Teen Choice Awards 2012: Breaking Dawn, Snow White Lead Second Wave of Nominees". The Hollywood Reporter. Archived from the original on June 14, 2012. Retrieved June 14, 2012.
  53. "Stone: Typecasting is frustrating". The Belfast Telegraph. October 28, 2011. Archived from the original on 1 June 2019. Retrieved April 10, 2016.
  54. Adams, Ryan (December 19, 2011). "The Women Film Critics Circle Awards". Awards Daily. Archived from the original on April 11, 2016. Retrieved March 29, 2016.
  55. "17th Annual Critics' Choice Movie Awards (2012)". Broadcast Film Critics Association. December 13, 2011. Archived from the original on December 22, 2012. Retrieved March 29, 2016.
  56. "The 84th Academy Awards (2012) Nominees and Winners". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Archived from the original on February 26, 2013. Retrieved March 29, 2016.
  57. "Emma Stone". Box Office Mojo. Archived from the original on April 9, 2016. Retrieved March 29, 2016.
  58. "Summer Movies We Can't Wait To See". Entertainment Weekly. June 2, 2011. Archived from the original on November 14, 2016. Retrieved March 29, 2016.
  59. Kung, Michelle (April 12, 2010). "'Paper Man' Co-Star Emma Stone on Playing Skeeter Phelan in 'The Help'". The Wall Street Journal. Archived from the original on April 18, 2010. Retrieved April 18, 2010.
  60. "Top 10 Emma Stone Performances". WatchMojo.com. June 3, 2015. Archived from the original on April 9, 2016. Retrieved March 27, 2016.
  61. Smith, Anna (October 26, 2011). "The Help Review". Empire. Archived from the original on September 18, 2016. Retrieved April 11, 2016.
  62. Ditzian, Eric (November 24, 2010). "Exclusive: Emma Stone Not Starring in '21 Jump Street' Reboot". MTV. Archived from the original on April 15, 2016. Retrieved April 6, 2016.
  63. Kroll, Justin; Stewart, Andrew (September 23, 2010). "Emma Stone tangled in Sony's web". Variety. Archived from the original on March 5, 2016. Retrieved March 23, 2016.
  64. Garcia, Chris (July 28, 2011). "Emma Stone has grown up since 'Easy A,' starring opposite Ryan Gosling in 'Crazy, Stupid, Love' Lya". Daily News. New York. Archived from the original on October 28, 2012. Retrieved March 23, 2016.
  65. Herbst, Kendall (December 6, 2010). "Emma Stone goes blonde for Spiderman". InStyle. Archived from the original on May 10, 2012. Retrieved March 23, 2016.
  66. Ditzian, Erik (November 24, 2010). "'Spider-Man' Star Emma Stone on Going Blonde, Science Class, And Becoming Gwen Stacy". MTV. Archived from the original on May 10, 2012. Retrieved November 30, 2011.
  67. Lacker, Chris (July 24, 2011). "Interview: Emma Stone Plays Spider-Man's First Love". The Vancouver Sun. Archived from the original on 5 August 2016. Retrieved April 9, 2016.
  68. Huver, Scott (April 2, 2012). ""Spider-Man" Director and Star Talk Up "Amazing" New Film". NBC Chicago. Archived from the original on 10 May 2012. Retrieved April 24, 2012.
  69. "Emma Stone on the Amazing Spider-Man". Empire. Archived from the original on December 28, 2011. Retrieved November 26, 2011.
  70. "2012 Worldwide Grosses". Box Office Mojo. Archived from the original on April 2, 2016. Retrieved March 25, 2016.
  71. Schwarzbaum, Lisa (July 4, 2012). "The Amazing Spider-Man". Entertainment Weekly. Archived from the original on April 5, 2016. Retrieved April 9, 2016.
  72. Freer, Ian (July 3, 2012). "The Amazing Spider-Man Review". Empire. Archived from the original on April 6, 2016. Retrieved March 25, 2016.
  73. "People's Choice Awards 2013 Nominees & Winners". People's Choice Awards. Archived from the original on January 28, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  74. Horgan, Richard (December 7, 2012). "Xbox Users Set to Play with a Unique Awards Show Component – 'Samuel L. Jackson Mode'". Adweek. Archived from the original on January 28, 2017. Retrieved January 25, 2017.
  75. "2014 Oscar Nominees". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Archived from the original on May 6, 2016. Retrieved March 30, 2016.
  76. Skinner, M. Scot (November 4, 2010). "After 'Hours', a Q & A with star". Arizona Daily Star. Archived from the original on March 7, 2016. Retrieved November 7, 2010.
  77. Sneider, Jeff; Kroll, Justin (July 26, 2011). "Emma Stone rounds up 'Gangster Squad'". Variety. Archived from the original on July 31, 2013. Retrieved August 15, 2011.
  78. Scott, A. O. (January 10, 2013). "These Law Enforcers Will Stop at Nothing". The New York Times. Archived from the original on May 16, 2017. Retrieved April 5, 2016.
  79. Radish, Christina (January 8, 2013). "Josh Brolin, Ryan Gosling, Emma Stone, and Director Ruben Fleischer Talk Gangster Squad". Collider.com. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved April 5, 2016.
  80. "Emma Stone talks saving Spidey in The Amazing Spider-Man 2". Total Film. January 4, 2014. Archived from the original on July 1, 2014. Retrieved April 6, 2016.
  81. Silman, Anna (May 3, 2014). "Review Roundup: The Amazing Spider-Man 2 Belongs to Emma Stone". Vulture.com. Archived from the original on May 4, 2014. Retrieved May 4, 2014.
  82. "2014 Yearly Box Office Results Mojo". Archived from the original on 14 September 2017. Retrieved 11 June 2019.
  83. Newman, Kim (April 16, 2014). "The Amazing Spider-Man 2 Review". Empire. Archived from the original on May 24, 2016. Retrieved May 14, 2016.
  84. "Kids' Choice Awards 2015: The Complete Winners List". The Hollywood Reporter. March 28, 2015. Archived from the original on February 2, 2016. Retrieved April 1, 2016.
  85. Scott, A. O. (July 24, 2014). "Metaphysical Sleight of Heart". The New York Times. Archived from the original on July 15, 2016. Retrieved May 14, 2016.
  86. "Magic in the Moonlight (2014)". Rotten Tomatoes. Fandango Media. Archived from the original on 4 April 2019. Retrieved May 21, 2019.
  87. "Magic in the Moonlight (2014): Reviews". Metacritic. Archived from the original on 18 July 2014. Retrieved 23 July 2014.
  88. Mitchell, Elvis (September 10, 2014). "Alejandro González Iñárritu". Archived from the original on April 14, 2016. Retrieved April 8, 2016.
  89. McMillan, Graeme (February 23, 2015). "The Secret Life of the Other Birdman". The Hollywood Reporter. Archived from the original on August 22, 2016. Retrieved May 14, 2016.
  90. "The 87th Academy Awards (2015) Nominees and Winners". Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS). Archived from the original on February 23, 2015. Retrieved February 23, 2015.
  91. Brian, Greg (November 13, 2014). "Was 2014 the Most Significant Breakthrough Year for Emma Stone? Oscar Chances for 'Birdman'". The Movie Network. Archived from the original on April 7, 2016. Retrieved April 9, 2016.
  92. Collin, Robbie (February 23, 2015). "Birdman: 'spectacular'". The Daily Telegraph. Archived from the original on May 2, 2016. Retrieved April 30, 2016.
  93. "The 87th Academy Awards (2015) Nominees and Winners". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Archived from the original on December 1, 2015. Retrieved March 24, 2016.
    "Supporting Actress Nominees in 2015". British Academy of Film and Television Arts. Archived from the original on April 9, 2016. Retrieved April 1, 2016.
    Gray, Tim (December 15, 2014). "'Birdman,' 'Grand Budapest' Top Critics Choice Awards Nominations". Variety. Archived from the original on December 16, 2014. Retrieved March 31, 2016.
    "72nd Annual Golden Globes Nominations". Golden Globe Awards. December 11, 2014. Archived from the original on April 7, 2016. Retrieved March 24, 2016.
    "The 21st Annual Screen Actors Guild Awards". Screen Actors Guild Awards. Archived from the original on March 16, 2016. Retrieved March 31, 2016.
  94. Stasio, Marilyn (December 5, 2014). "Broadway Review: Emma Stone in 'Cabaret'". Variety. Archived from the original on March 5, 2016. Retrieved April 8, 2016.
  95. Miller, Julie (October 14, 2014). "Emma Stone Is Mentally Preparing for the Moment Taylor Swift Sees Her Sing in Broadway's Cabaret". Vanity Fair. Archived from the original on April 13, 2016. Retrieved April 21, 2016.
  96. Miller, Julie (January 9, 2015). "Here's What Emma Stone Does Before Each Cabaret Performance on Broadway". Archived from the original on April 12, 2016. Retrieved April 21, 2016.
  97. Stasio, Marilyn (December 5, 2014). "Broadway Review: Emma Stone in 'Cabaret'". Variety. Archived from the original on March 5, 2016. Retrieved April 21, 2016.
  98. Rosen, Christopher (July 16, 2015). "Emma Stone says she understands Hollywood whitewashing after Aloha controversy". Entertainment Weekly. Archived from the original on April 5, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  99. "Teen Choice Awards 2015 Winners: Full List". Variety. August 16, 2015. Archived from the original on January 10, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  100. "Aloha". Box Office Mojo. Archived from the original on April 6, 2016. Retrieved April 7, 2016.
    "Irrational Man". Rotten Tomatoes. Archived from the original on May 10, 2016. Retrieved May 16, 2016.
    "Aloha". Rotten Tomatoes. Archived from the original on May 17, 2016. Retrieved May 16, 2016.
  101. Geslani, Michael. "Emma Stone is absolutely magnetic in Will Butler's "Anna" video — watch". Consequence of Sound. Archived from the original on 27 December 2016. Retrieved 11 March 2019.
  102. Grobar, Matthew (November 5, 2016). "Emma Stone Reveals Unorthodox 'La La Land' Audition; Mel Gibson on 'Hacksaw Ridge' Inspiration – The Contenders". Deadline Hollywood. Archived from the original on 22 June 2018. Retrieved February 24, 2018.
  103. Coggan, Devan (March 7, 2016). "Ryan Gosling, Emma Stone musical La La Land pushed to December". Entertainment Weekly. Archived from the original on April 7, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  104. Jones, Emma (October 6, 2016). "La La Land: Gosling and Stone serenade Hollywood". BBC. Archived from the original on June 22, 2018. Retrieved October 10, 2016.
  105. McGovern, Joe (August 30, 2016). "'La La Director' Director On the 'Timeless Glamour' of Ryan Gosling & Emma Stone". Entertainment Weekly. Archived from the original on November 19, 2016. Retrieved November 7, 2016.
  106. Alter, Ethan (September 16, 2016). "Emma Stone on Reteaming With Ryan Gosling in 'La La Land' and Her New Appreciation of Los Angeles". Yahoo! Movies. Archived from the original on November 10, 2016. Retrieved November 7, 2016.
  107. Desta, Yohana (August 23, 2016). "Emma Stone Shows Off Her Delicate Singing Voice in Soaring La La Land Trailer". Vanity Fair. Archived from the original on October 28, 2016. Retrieved January 12, 2017.
  108. Vivarelli, Nick (June 17, 2016). "Damien Chazelle's 'La La Land' to Open Venice Film Festival in Competition". Archived from the original on September 8, 2016. Retrieved September 3, 2016.
  109. "Emma Stone". Rotten Tomatoes. Archived from the original on September 10, 2016. Retrieved July 30, 2016.
  110. "La La Land (2016)". Box Office Mojo. Archived from the original on January 28, 2017. Retrieved March 28, 2017.
  111. Bradshaw, Peter (January 12, 2017). "La La Land review – Gosling and Stone sparkle in a gorgeous musical romance". The Guardian. Archived from the original on January 12, 2017. Retrieved January 12, 2017.
  112. Weatherby, Taylor (January 8, 2017), "Here Is the 2017 Golden Globes Winners List", Billboard, archived from the original on January 9, 2017, retrieved January 8, 2017
    "Baftas 2017: full list of winners". The Guardian. February 12, 2017. Archived from the original on February 12, 2017. Retrieved February 12, 2017.
    "Oscar winners 2017: the full list updated live". The Guardian. February 26, 2017. Archived from the original on February 27, 2017. Retrieved February 27, 2017.
  113. Coggan, Devan (August 15, 2017). "Emma Stone on Preparing to Play Billie Jean King: 'I Was a Real Creep'". Entertainment Weekly. Archived from the original on September 21, 2017. Retrieved September 20, 2017.
  114. Randone, Amanda (September 19, 2017). "How Emma Stone Gained 15 Pounds for Battle of the Sexes". E!. Archived from the original on September 19, 2017. Retrieved September 20, 2017.
  115. Giles, Jeff (September 28, 2017). "American Made Is Certified Fresh". Rotten Tomatoes. Archived from the original on November 26, 2017. Retrieved December 20, 2017.
  116. Lee, Benjamin (September 11, 2017). "Battle of the Sexes review – Emma Stone serves up rousing, timely tennis drama". The Guardian. Archived from the original on September 19, 2017. Retrieved September 20, 2017.
  117. Ende, Maura (October 11, 2017). "'Battle of the Sexes' has important messages about prejudice, sexuality". The Buffalo News. Archived from the original on 20 September 2018. Retrieved September 20, 2018.
  118. Pett, Stephanie (January 7, 2018). "Emma Stone Brings Billie Jean King, Who she Played in Battle of the Sexes, as Globes Date". People. Archived from the original on 8 September 2018. Retrieved September 8, 2018.
  119. Galloway, Stephen (September 2, 2018). "Telluride: Emma Stone Reveals Her Acting Breaking Points". The Hollywood Reporter. Archived from the original on 4 September 2018. Retrieved September 6, 2018.
  120. Anderson, Ariston (July 25, 2018). "Venice to Kick Off Awards Season With New Films From Coen Brothers, Luca Guadagnino and Alfonso Cuaron". The Hollywood Reporter. Archived from the original on 25 July 2018. Retrieved September 7, 2018.
  121. Nordine, Michael (August 30, 2018). "'The Favourite' Review: Yorgos Lanthimos' Royal Drama Is His Crowning Achievement — Venice". IndieWire. Archived from the original on 7 September 2018. Retrieved September 7, 2018.
  122. "Golden Globe Nominations: Complete List". Variety. December 6, 2018. Archived from the original on 2 February 2019. Retrieved December 6, 2018.
  123. "Oscars: Nominations List". The Hollywood Reporter. January 22, 2019. Archived from the original on 22 January 2019. Retrieved January 22, 2019.
  124. Jeffery, Morgan (September 21, 2018). "Emma Stone opens up about Maniac rewrites". Digital Spy. Archived from the original on 21 September 2018. Retrieved September 21, 2018.
  125. Mangan, Lucy (September 21, 2018). "Maniac review – Jonah Hill and Emma Stone hit career highs in NYC dystopia". The Guardian. Archived from the original on 21 September 2018. Retrieved September 21, 2018.
  126. Berman, Judy (September 20, 2018). "Maniac Is the Most Exciting Netflix Drama Since Stranger Things". Time. Archived from the original on 21 September 2018. Retrieved September 21, 2018.
  127. Grow, Kory (December 19, 2018). "See Paul McCartney, Emma Stone Shrug Off Bullies in 'Who Cares' Video". Rolling Stone. Archived from the original on 5 June 2019. Retrieved March 11, 2019.
  128. Pedersen, Eric (July 18, 2018). "Sony Moves Tarantino's Manson Pic, Dates 'Zombieland 2' & 'Little Women'". Deadline Hollywood. Archived from the original on 19 July 2018. Retrieved July 19, 2018.
  129. "Zombieland: Double Tap (2019)". Rotten Tomatoes. Archived from the original on 13 November 2019. Retrieved October 16, 2019.
  130. "Zombieland: Double Tap Reviews". Metacritic. Archived from the original on 25 October 2019. Retrieved October 16, 2019.
  131. "Zombieland: Double Tap (2019)". Box Office Mojo. Retrieved October 20, 2019.
  132. Kroll, Kroll (September 19, 2017). "'Croods 2,' Revived as Animated Sequel, and Jason Blum's 'Spooky Jack' Get Release Dates". Variety. Archived from the original on 4 June 2019. Retrieved January 16, 2019.
  133. Dela Paz, Maggie (September 16, 2020). "The Croods: A New Age Release Date Moves Up a Month". Comingsoon.net. Archived from the original on August 28, 2019. Retrieved September 16, 2020.
  134. Holmes, Adam (November 23, 2020). "' The Croods: A New Age Reviews Are In, Here's What Critics Are Saying". CinemaBlend. Retrieved November 26, 2020.
  135. "The Croods: A New Age (2020)". Rotten Tomatoes. Retrieved December 18, 2020.
  136. Fleming Jr, Mike (August 5, 2020). "Emma Stone & Dave McCary Plant Fruit Tree Production Banner With A24 First-Look TV Deal". Deadline Hollywood. Retrieved April 4, 2021.
  137. Fleming Jr., Mike (December 4, 2018). "Craig Gillespie In Talks To Direct Emma Stone In 'Cruella'". Deadline Hollywood. Archived from the original on 6 June 2019. Retrieved December 5, 2018.
  138. D'Alessandro, Anthony (April 25, 2016). "Disney Puts A Slew Of Dates On Hold For 'Jungle Book 2', 'Maleficent 2', 'Dumbo', 'Cruella' & More". Deadline Hollywood. Archived from the original on May 13, 2016. Retrieved May 14, 2016.
  139. "Cruella Reviews". Metacritic. Retrieved May 28, 2021.
  140. "Cruella (2021)". Rotten Tomatoes. Retrieved May 28, 2021.
  141. Flemming, Mike, Jr. (November 17, 2015). "Emma Stone Boarding 'Love May Fail' As Hannah Minghella Brings Matthew Quick Book To TriStar". Deadline Hollywood. Archived from the original on November 19, 2015. Retrieved November 19, 2015.
  142. "AEmma Stone Eyes Damien Chazelle's Next Film 'Babylon'". Variety. Archived from the original on 15 July 2019. Retrieved July 15, 2019.
  143. Malik, Sonam (January 27, 2015). "SAG Awards: 'The Amazing Spider-Man' Actress Emma Stone Spotted without Beau Andrew Garfield". International Business Times. Archived from the original on March 23, 2016. Retrieved March 16, 2016.
  144. "Emma Stone". AskMen. Archived from the original on June 2, 2009. Retrieved April 8, 2016.
  145. Warner, Kara (September 15, 2010). "Emma Stone Recalls Asthma Attack During 'Easy A' Fake-Sex Scenes". MTV News. Archived from the original on April 8, 2016. Retrieved March 16, 2016.
  146. Masica, Kristen (May 22, 2013). "Emma Stone: My Mom's Cancer Diagnosis 'Was Terrifying'". People. Archived from the original on May 13, 2016. Retrieved April 9, 2016.
  147. Abrams, Natalie (October 18, 2010). "Emma Stone Has Paul McCartney Design Mother-Daughter Tattoo". TV Guide. Archived from the original on April 1, 2016. Retrieved March 20, 2016.
  148. Serfe, Gina (September 12, 2012). "Emma Stone Poses With Breast Cancer Survivor Mom in New Awareness Campaign". E!. Archived from the original on May 8, 2016. Retrieved March 20, 2016.
  149. "Spider-Man Gets His Girl: Emma Stone To Play Female Lead" (Press release). Sony Pictures. October 5, 2010. Archived from the original on October 9, 2010. Retrieved March 19, 2016.
  150. "Boy with Autism Thanks Emma Stone for Spreading Awareness". Autism Speaks. June 20, 2014. Archived from the original on March 29, 2016. Retrieved March 20, 2016.
  151. "Emma Stone and Andrew Garfield Have Reportedly Split For Good". Vanity Fair. October 27, 2015. Archived from the original on March 2, 2016. Retrieved February 20, 2016.
  152. Saad, Nardine (October 28, 2015). "Emma Stone, Andrew Garfield split 'a couple of months ago,' reports say". Los Angeles Times. Archived from the original on February 20, 2016. Retrieved February 20, 2016.
  153. Juneau, Jen. "He's Her Favourite! Emma Stone and Boyfriend Dave McCary Make Rare Appearance at SAG Awards". People. Archived from the original on 17 April 2019. Retrieved 17 April 2019.
  154. Ashley Boucher (December 4, 2019). "Emma Stone Engaged to SNL Writer Dave McCary After 2 Years of Dating". People. Archived from the original on 28 February 2020. Retrieved 6 December 2019.
  155. "Emma Stone Gives Birth, Welcomes 1st Child With Husband Dave McCary". US Weekly. Retrieved 26 March 2021.
  156. "'Star Wars' stands up to cancer, with the help of Andy Samberg, Emma Stone, Seth Rogen, and more! – Exclusive Video". Entertainment Weekly. September 15, 2011. Archived from the original on March 9, 2016. Retrieved March 20, 2016.
  157. Mcnally, Kelby (May 16, 2013). "Emma Stone goes au-naturel for charity event". Daily Express. Archived from the original on 12 June 2018. Retrieved March 20, 2016.
  158. "Join the Fight Against Cancer: Entertainment Industry Foundation's Revlon Run/Walk For Women Announces 2014 Hosts for Annual Event". Entertainment Industry Foundation. March 26, 2014. Archived from the original on March 29, 2016. Retrieved April 24, 2016.
  159. "Tyra Banks, Justin Bieber, Josh Duhamel and Emma Stone Honor Four Teens for Their Commitment to Service in Fourth Annual TeenNick HALO Awards". PR Newswire. October 30, 2012. Archived from the original on April 3, 2016. Retrieved March 20, 2016.
  160. "2014 Celebrates the Biggest Earth Hour in History". Earth Hour. March 30, 2014. Archived from the original on April 1, 2016. Retrieved March 20, 2016.
  161. "2015 MPTF 'Night Before' Host Committee Members George Clooney, Eddie Redmayne, Reese Witherspoon, And More Attend 13th Annual Fundraiser in Support of MPTF". PR Newswire. February 22, 2015. Archived from the original on April 2, 2016. Retrieved March 20, 2016.
  162. McCarthy, Lauren (January 1, 2018). "Selena Gomez, Reese Witherspoon, And Emma Stone Among 300 Women In Hollywood to Sign Anti-Harassment Action Plan". W. Archived from the original on January 3, 2018. Retrieved January 4, 2018.
  163. Watson, Sheridan (October 17, 2014). "31 Photos That Prove Emma Stone Is The Most Stylish Person on Earth". BuzzFeed. Archived from the original on August 29, 2015. Retrieved April 7, 2016.
  164. Stern, Marlow (June 26, 2012). "Emma Stone On 'The Amazing Spider-Man,' Andrew Garfield, & More". The Daily Beast. Archived from the original on April 7, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  165. Busch, Anita (February 28, 2015). "Kristen Stewart Joins Untitled Kelly Reichardt Project". Deadline Hollywood. Archived from the original on August 3, 2016. Retrieved May 5, 2016.
  166. Lyttelton, Oliver (July 30, 2012). "Emma Stone To Star In Cameron Crowe's Next Film, A Reworked Version Of 'Deep Tiki'". Indiewire. Archived from the original on July 27, 2014. Retrieved May 5, 2016.
  167. Fitzpatrick, Hayley (October 14, 2016). "Emma Stone Is Unrecognizable in a Pixie Wig on the Cover of 'Vogue'". Yahoo!. Archived from the original on January 9, 2017. Retrieved February 1, 2017.
  168. Powers, Lindsay (August 10, 2011). "'The Help's' Emma Stone: What Critics Say of Her Performance". The Hollywood Reporter. Archived from the original on April 13, 2016. Retrieved March 29, 2016.
  169. D'Addario, Daniel (July 17, 2015). "Here's Why Emma Stone's Artistic Alliance With Woody Allen Is So Complicated". Time. Archived from the original on April 5, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  170. Kiang, Jessica (February 24, 2013). "Interview: Emma Stone Talks Comedy, 'The Croods' And Cameron Crowe; Scores Off The Charts On Likability". Indiewire. Archived from the original on May 18, 2013. Retrieved April 7, 2015.
  171. Labrecque, Jeff (January 5, 2012). "Emma Stone 'acts' like a dude – and it's making her Hollywood's hottest young actress". Entertainment Weekly. Archived from the original on November 8, 2015. Retrieved April 6, 2016.
  172. "Top 20 Rising Stars Under 30". Saturday Night Magazine. July 29, 2008. Archived from the original on September 24, 2008. Retrieved April 8, 2016.
  173. "MovieFone's 25 Hottest Young Stars Under 25". Access Hollywood. Archived from the original on April 12, 2016. Retrieved April 8, 2016.
  174. Corliss, Richard (December 9, 2010). "The Top 10 Everything of 2010". Time. Archived from the original on March 11, 2016. Retrieved March 27, 2016.
  175. "2010 Top 20 Actresses Under 30". LoveFilm. Archived from the original on July 2, 2011. Retrieved April 8, 2016.
  176. Pomerantz, Dorothy (June 25, 2013). "Celebrity 100 Sneak Peek: Emma Stone Makes Our List For The First Time". Forbes. Archived from the original on April 22, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  177. Child, Ben (December 24, 2013). "Emma Stone tops Forbes list of 'best value' Hollywood stars". The Guardian. Archived from the original on April 17, 2016. Retrieved April 8, 2016.
  178. Robehmed, Natalie (August 21, 2015). "The World's Highest-Paid Actresses 2015: Jennifer Lawrence Leads With 52 Million". Forbes. Archived from the original on April 5, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  179. Robehmed, Natalie (August 16, 2017). "The World's Highest-Paid Actresses 2017: Emma Stone Leads With forbes6 Million". Forbes. Archived from the original on August 17, 2017. Retrieved August 17, 2017.
  180. Larson, Brie. "Time 100: Emma Stone". Time. Archived from the original on April 20, 2017. Retrieved April 21, 2017.
  181. "Emma Stone's Best Red–Carpet Moments". Vogue. April 15, 2014. Archived from the original on April 18, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  182. "The 100 Sexiest Women in the World". FHM. Archived from the original on July 7, 2009. Retrieved April 8, 2016.
    "2009 Hot 100 List". Maxim. Archived from the original on April 13, 2016. Retrieved April 8, 2016.
  183. "2010 Hot 100 List". Maxim. Archived from the original on April 1, 2016. Retrieved April 8, 2016.
    "2011 Hot 100 List". Maxim. Archived from the original on April 6, 2016. Retrieved April 8, 2016.
    "2014 Hot 100 List". Maxim. Archived from the original on April 12, 2016. Retrieved April 8, 2016.
  184. Derschowitz, Jessica (May 12, 2011). "Emma Stone, Rihanna top Victoria's Secret's "What is Sexy?" list". CBS News. Archived from the original on April 20, 2016. Retrieved April 7, 2016.
  185. "World's Most Beautiful 2011". People. Archived from the original on May 8, 2016. Retrieved April 8, 2016.
    Moody, Jon (May 5, 2011). "FHM's 100 Sexiest Women in the World 2011". FHM. Archived from the original on December 30, 2011. Retrieved April 8, 2016.
    "FHM's 100 Sexiest Women in the World". FHM Australia. Archived from the original on March 21, 2012. Retrieved April 8, 2016.
    "The Hottest Women of 2011". Men's Health. Archived from the original on December 28, 2011. Retrieved April 8, 2016.
  186. "The 100 Sexiest Movie Stars: The Top 20". Empire. October 7, 2013. Archived from the original on August 28, 2016. Retrieved August 29, 2016.
  187. "Photos: The Best Dressed of 2012". Vogue. Archived from the original on 18 April 2016. Retrieved April 8, 2016.
    "50 Best Dressed Women 2013". Glamour. Archived from the original on April 19, 2016. Retrieved April 8, 2016.
    "30 Best Dressed Women of 2015". Glamour. Archived from the original on April 15, 2016. Retrieved April 8, 2016.
  188. "People's Best Dressed, Taylor Swift Best Dressed 2014". People. September 17, 2014. Archived from the original on February 20, 2016. Retrieved February 13, 2017.
  189. "Top 30 World's Most Beautiful Women of 2017". Buzznet. March 10, 2017. Archived from the original on April 20, 2017. Retrieved April 23, 2017.
  190. "Emma Stone". Box Office Mojo. Retrieved July 30, 2016.
  191. "SAG Awards 2017 winners: See the full list". The Hollywood Reporter. January 30, 2016. Archived from the original on January 31, 2017. Retrieved February 1, 2017.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اما استون موجود است.
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به اما استون در ویکی‌گفتاورد موجود است.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.