جان لنون

جان وینستون لنون (به انگلیسی: John Winston Lennon) (متولد ۹ اکتبر ۱۹۴۰ - درگذشته ۸ دسامبر ۱۹۸۰)، خواننده، ترانه‌سرا، موسیقیدان، آهنگساز و شاعر، از معروف‌ترین، شناخته‌ترین و برجسته‌ترین چهره‌های دنیای موسیقی راک، در انگلستان، به دنیا آمد. او به‌عنوان یکی از اعضای مؤسس گروه بیتلز و یکی از مؤثرترین افراد در افزایش بافت تاریخی موسیقی عامه‌پسند، در سراسر جهان شناخته شد. وی به‌همراه پل مک‌کارتنی یکی از موفق‌ترین مشارکت‌ها را در نوشتن ترانه در قرن بیستم انجام دادند. در ۱۹۷۰ که گروه آن‌ها از هم پاشید، وی به صورت انفرادی حرفه‌اش را ادامه داد، اما باعت انتقاد و حتی تحسین‌آمیز شدن آلبوم موسیقی او شد.

جان لنون
MBE
جان لنون
نام در زمان تولدجان وینستون لنون
زادهٔ۹ اکتبر ۱۹۴۰
لیورپول، مرزیساید، انگلستان، بریتانیا
درگذشت۸ دسامبر ۱۹۸۰ (۴۰ سال)
منهتن، ایالات متحده
علت درگذشتقتل بر اثر شلیک گلوله
آرامگاهخاکستر کردن (خاکستر او در پارک مرکزی نیویورک پراکنده شد)
پیشه
  • موسیقی‌دان
  • خواننده
  • شاعر
  • فعال
سال‌های فعالیت۱۹۵۷–۱۹۸۰
همسر(ها)
فرزندان
والدین
  • آلفرد لنون
  • جولیا استنلی
وبگاه
حرفه موسیقی
ژانر
ساز(ها)
  • خواننده
  • گیتار
  • کیبورد
  • هارمونیکا
ناشر(ان)
همکاری‌های مرتبط
سازهای اصلی
امضاء

تولد تا نوجوانی
خیابان منلوو، پلاک ۲۵۱، خانه‌ای جورج و میمی اسمیت، جایی که لنون بیشتر دوران کودکی و نوجوانی‌اش را در آن سپری کرد

لنون در ۹ اکتبر ۱۹۴۰ در بیمارستان ماترنیتی در شهر لیورپول انگلیس، در خانواده‌ای از طبقه کارگر درحالی به‌دنیا آمد که پدرش حضور نداشت. وی همواره می‌خواست مانند پدرش سرباز نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا شود، اما پس از گوش‌سپردن به آهنگ‌های الویس پریسلی به موسیقی روی آورد.

آغاز خوانندگی و شهرت

شهرت لنون با آوازه‌خوانی در گروه موسیقی بیتلز شروع شد، گروهی که وی بنیان‌گذار و در واقع مغز متفکر آن به‌شمار می‌رفت و با عضو دیگر گروه (پل مک کارتنی) ایجاد کرده بود. این گروه ۱۲ آلبوم منتشر کرد که اولین آن‌ها «Please, Please me» در مارس ۱۹۶۳ به بازار آمد. پس از آن‌که آهنگ اصلی آلبوم در صدر فروش در بریتانیا و آمریکا قرار گرفت، دیگر شهرت لنون فراگیر شده بود.[1]

در سال ۲۰۱۰، فروش آلبوم انفرادی لنون در ایالات متحده بیش از ۱۴ میلیون نسخه بود. تعداد ۲۵ تک‌آهنگ او در ۱۰۰ اثر برتر بیلبورد ایالات متحده نیز نمودار بودند. لنون ماهیت سرکش و شوخ‌طبعی در موسیقی خود داشت. نوشته‌ها، نقاشی‌ها و فیلم‌های او بر پایه مصاحبه‌های وی، او را فعال سیاسی صلح‌طلب و بحث‌برانگیز نشان می‌داد. وی در سال ۱۹۷۱ به شهر نیویورک نقل‌مکان کرد، جایی که منتقد جنگ ویتنام و دولت ریچارد نیکسون بود که به اخراج یا تبعید وی از خاک آمریکا منجر شد. در حالی که آهنگ‌ها و ترانه‌های خود را بر پایه سرود «جنبش ضد جنگ» به تصویب رساند.

او به‌جز موسیقی در زمینه‌های سیاست، صلح، نویسندگی و هنرپیشگی نیز فعالیت کرده بود. لنون به عنوان یکی از بهترین موسیقی دان‌های قرن بیستم در سراسر دنیا شناخته می‌شود. چنان‌که در نظرسنجی بی‌بی‌سی از مردم انگلستان، در سال ۲۰۰۲، مقام هشتم و از دید مجله رولینگ استون مقام پنجم را کسب، و او را در بین صد شخصیت برتر بریتانیایی در طول تاریخ نشان داد.

لنون صاحب دو فرزند، از دو همسر خود بود. جولیان لنون از همسر اولش سینتیا لنون و شان تارو اونو لنون از همسر دومش یوکو اونو که هر دو پا در راه موسیقی گذاشته‌اند.

وی در موسیقی سبک راک اند رول، در دهه شصت میلادی، تأثیر به‌سزایی داشت. به‌طوری‌که برخی از ترانه‌های خوب بیتلز از کارهای او هستند و ترانه‌های وی از ترانه‌های پل مک کارتنی نیز درون‌گرایانه‌تر می‌باشند «دشت‌های توت فرنگی برای همیشه» (۱۹۶۷)[2] و «من گراز دریایی هستم» (۱۹۶۷)[3] از تک‌آهنگ‌های به‌یادماندنی او می‌باشد.

یکی از اظهار نظرهای جنجال‌برانگیز جان لنون در سال ۱۹۶۶ و در دورهٔ اوج شهرت بیتل‌ها بود. لنون طی مصاحبه‌ای که در ۴ مارس ۱۹۶۶، با روزنامهٔ انگلیسی ایونینگ استاندارد انجام داده بود، گفت که بیتل‌ها از مسیح هم محبوب‌ترند.[4][5] پیامد سخنان لنون برانگیخته‌شدن خشم مقامات واتیکان، تحریم محصولات بیتل‌ها، لغو کنسرت‌های‌شان و سوزانده‌شدن صفحه‌ها و عکس‌های‌شان به‌خصوص در ایالات متحده بود.[6] مقامات واتیکان در سال ۲۰۰۸ و پس از گذشت ۲۸ سال از مرگ لنون اعلام کردند او را به‌خاطر سخنان نسنجیده‌اش بخشیده‌اند.[7] در ۷۰ سالگرد تولدش گوگل نماد خود را برای احترام به او تغییر و آهنگ متن تصور کن را در کنار لوگو قرار داد.[8] جان لنون آهنگ‌هایی با مضمون صلح دارد، ازجمله مشهورترین آهنگش آهنگ «تصور کن» یا «به صلح شانسی بده» و «زنده باد مردم» و «قهرمان طبقهٔ کارگر» یا «تمامی نیاز تو عشق است». او در سال ۱۹۶۹ لقب شوالیهٔ خود را در اعتراض به دست داشتن بریتانیا در ناآرامی‌های نیجریه و حمایت بریتانیا از آمریکا در جنگ ویتنام قبول نکرد. آهنگ «تصور کن» در لیست پانصد آهنگ برتر تمام تاریخ مجلهٔ رولینگ استون رتبهٔ سوم را به خود اختصاص داد. از این آهنگ به عنوان امضای جان لنون یاد می‌کنند.

مرگ جان لنون

در روز هشتم دسامبر سال ۱۹۸۰، وی در حالی که همراه همسرش یوکو اونو به آپارتمان خود در ساختمان داکوتا در شهر نیویورک بازمی‌گشت، به دست یکی از طرفداران سابقش به نام مارک دیوید چپمن به ضرب چهار گلوله کشته شد.[9] جان در آن زمان تازه به سن ۴۰ سالگی رسیده بود.[10] مارک دیوید چپمن از آن زمان تا به حال در زندان به سر می‌برد.

چپمن خواندن کتاب ناطور دشت اثر سَلینجر را منشأ الهام به قتل رساندن لنون بیان کرده‌است.

در سال‌های دهه شصت وقتی خبرنگاری از جان لنون پرسیده بود که مرگش را چگونه تصور می‌کند، گفته بود: «احتمالاً یه دیوونه ترتیبم رو می‌ده».[1]

فروش میلیونی گیتار

در نوامبر ۲۰۱۵ گیتاری متعلق به وی در یک حراجی در کالیفرنیا دو میلیون و چهارصد هزار دلار فروخته شد و رکورد گرانترین گیتاری که توسط یکی از اعضای بیتلز نواخته شده‌است را شکست. لنون حدود یک سال این گیتار را داشت. اما در سال ۱۹۶۳ این گیتار ناپدید شد و بیش از نیم قرن کسی نمی‌دانست مالک آن کیست؛ تا اینکه در سال ۲۰۱۴ مردی به نام جان مک‌کا با دیدن خبری دربارهٔ جورج هریسون و عکس او با گیتاری که در دست دارد، متوجه شباهت بین گیتار هریسون و گیتار خودش شد. وی این گیتار را در دهه ۱۹۶۰ به قیمت ۲۷۵ دلار خریده بود. اصالت گیتار را اندی بابیوک کارشناس سازهای گروه بیتلز با مقایسه عکس‌ها و کنسرت‌ها تأیید کرد.[11]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. لنون؛ هفتاد سالگی اسطوره رادیو فردا
  2. Strawberry Fields Forever
  3. I Am the Walrus
  4. Maureen Cleave. "The John Lennon I knew". وبگاه telegraph.co.uk. Retrieved 20 November 2009.
  5. Richie Unterberger. "Eleanor Rigby". وبگاه allmusic.com. Retrieved 20 November 2009.
  6. "Infamous Rock Quotes -- John Lennon: "We're more popular than Jesus."". وبگاه music.aol.com. Archived from the original on 16 October 2007. Retrieved 20 November 2009.
  7. Nick Squires. "Vatican 'forgives' Lennon for 'more popular than Jesus' remark". وبگاه telegraph.co.uk. Retrieved 20 November 2009.
  8. John Lennon at 70: Imagine Google's animated homage
  9. "John Lennon murder: Killer Mark David Chapman gives new details of shooting". وبگاه telegraph.co.uk. Retrieved 20 November 2009.
  10. «آزادی قاتل جان لنون پس از 30 سال». خبرآنلاین.
  11. دو میلیون و چهارصد هزار دلار برای گیتار جان لنون بی‌بی‌سی فارسی، ۱۷ آبان ۱۳۹۴

منابع

پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جان لنون در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جان لنون موجود است.

پیوندهای غیرفارسی

پیوندهای فارسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.