تسونگ سو

تسونگ سو (انگلیسی: Cong Su‎؛ زادهٔ ۱۹۵۷) یک آهنگساز اهل جمهوری خلق چین است.

تسونگ سو
زاده	۱۹۵۷
خاستگاه	جمهوری خلق چین

وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم شده است.

فیلمشناسی

آخرین امپراتور – (۱۹۸۷)

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Cong Su». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ اوت ۲۰۱۴.
«Cong Su». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۲ اوت ۲۰۱۴.

جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم
۱۹۳۴–۱۹۴۰	لوئیس سیلورز (۱۹۳۴) ماکس اشتاینر (۱۹۳۵) لئو فوربستاین (۱۹۳۶) چارلز پره‌وین (۱۹۳۷) اریک ولفگانگ کورنگلد/آلفرد نیومن (۱۹۳۸) هربرت استوتهارت/ریچارد هیجمن، دبلیو. فرانک هارلینگ، جان لایپولد، لئو شوکن (۱۹۳۹) لی هارلاین، پل اسمیت، ند واشینگتن/آلفرد نیومن (۱۹۴۰)
۱۹۴۱–۱۹۶۰	برنارد هرمن/فرانک چرچیل و اولیور والاس (۱۹۴۱) ماکس اشتاینر/ری هایندورف و هاینتس اریک رومهلد (۱۹۴۲) آلفرد نیومن/ری هایندورف (۱۹۴۳) ماکس اشتاینر/موریس استولوف و کارمن دراگن (۱۹۴۴) میکلوش روژا/جرجی استول (۱۹۴۵) هوگو فریدهوفر/موریس استولوف (۱۹۴۶) میکلوش روژا/آلفرد نیومن (۱۹۴۷) برایان ایسدیل/جانی گرین و راجر ایدنس (۱۹۴۸) آرون کوپلند/راجر ایدنس و لنی هیتون (۱۹۴۹) فرانتس واکسمن/آدولف دویچ و راجر ایدنس (۱۹۵۰) فرانتس واکسمن/جانی گرین و سال چاپلین (۱۹۵۱) دیمیتری تیومکین/آلفرد نیومن (۱۹۵۲) برانیسلاو کاپر/آلفرد نیومن (۱۹۵۳) دیمیتری تیومکین/آدولف دویچ و سال چاپلین (۱۹۵۴) آلفرد نیومن/رابرت راسل بنت، جی بلکتون و آدولف دویچ (۱۹۵۵) ویکتور یانگ/آلفرد نیومن و کن داربی (۱۹۵۶) مالکوم آرنولد (۱۹۵۷) دیمیتری تیومکین/آندره پره‌وین (۱۹۵۸) میکلوش روژا/آندره پره‌وین و کن داربی (۱۹۵۹) ارنست گلد/موریس استولوف و هری ساکمن (۱۹۶۰)
۱۹۶۱–۱۹۸۰	هنری مانچینی/سال چاپلین، جانی گرین، سید رمین و اروین کاستل (۱۹۶۱) موریس ژار/ری هایندورف (۱۹۶۲) جان ادیسون/آندره پره‌وین (۱۹۶۳) ریچارد ام. شرمن و رابرت بی. شرمن/آندره پره‌وین (۱۹۶۴) موریس ژار/اروین کاستل (۱۹۶۵) جان بری/کن تورن (۱۹۶۶) المر برنستاین/آلفرد نیومن و کن داربی (۱۹۶۷) جان بری/جانی گرین (۱۹۶۸) برت بکراک/لنی هیتون و لایونل نیومن (۱۹۶۹) فرانسیس له/بیتلز (جان لنون، پل مک‌کارتنی، جرج هریسون و رینگو استار) (۱۹۷۰) میشل لوگران/جان ویلیامز (۱۹۷۱) چارلی چاپلین، ریموند راش و لری راسل/رالف برنز (۱۹۷۲) ماروین هملیش/ماروین هملیش (۱۹۷۳) نینو روتا و کارمینه کوپولا/نلسون ریدل (۱۹۷۴) جان ویلیامز/لئونارد روزنمن (۱۹۷۵) جری گلدسمیت/لئونارد روزنمن (۱۹۷۶) جان ویلیامز/جاناتان تانیک (۱۹۷۷) جورجو مورودر/جو رنزتی (۱۹۷۸) ژرژ دلرو/رالف برنز (۱۹۷۹) مایکل گور (۱۹۸۰)
۱۹۸۱–۲۰۰۰	ونگلیس (۱۹۸۱) جان ویلیامز/هنری مانچینی و لسلی بریکوس (۱۹۸۲) بیل کانتی/میشل لوگران، الن برگمن و مرلین برگمن (۱۹۸۳) موریس ژار/پرینس (۱۹۸۴) جان بری (۱۹۸۵) هربی هنکاک (۱۹۸۶) ریوئیچی ساکاموتو، دیوید برن و تسونگ سو (۱۹۸۷) دیو گروسین (۱۹۸۸) آلن منکن (۱۹۸۹) جان بری (۱۹۹۰) آلن منکن (۱۹۹۱) آلن منکن (۱۹۹۲) جان ویلیامز (۱۹۹۳) هانس زیمر (۱۹۹۴) لوئیس باکالوو/آلن منکن و استفان شوارتز (۱۹۹۵) گابریل یارد/ریچل پورتمن (۱۹۹۶) جیمز هورنر/آن دادلی (۱۹۹۷) نیکولا پیووانی/استیون واربک (۱۹۹۸) جان کوریلیانو (۱۹۹۹) تان دان (۲۰۰۰)
۲۰۰۱–تاکنون	هاوارد شور (۲۰۰۱) الیوت گلدنتال (۲۰۰۲) هاوارد شور (۲۰۰۳) یان کاچماریک (۲۰۰۴) گوستاوو سانتائولایا (۲۰۰۵) گوستاوو سانتائولایا (۲۰۰۶) داریو ماریانلی (۲۰۰۷) ای.آر. رحمان (۲۰۰۸) مایکل جاکینو (۲۰۰۹) ترنت رزنر و آتیکوس راس (۲۰۱۰) لودویک بورس (۲۰۱۱) میخائل دانا (۲۰۱۲) استیون پرایس (۲۰۱۳) الکساندر دسپلا (۲۰۱۴) انیو موریکونه (۲۰۱۵) جاستین هورویتز (۲۰۱۶) الکساندر دسپلا (۲۰۱۷) لودویگ گورانسون (۲۰۱۸) هیلدور گودنادوتیر (۲۰۱۹)

جایزه گلدن گلوب بهترین موسیقی
دهه ۱۹۴۰	زندگی با پدر – ماکس اشتاینر (۱۹۴۷) کفش‌های قرمز – برایان ایسدیل (۱۹۴۸) The Inspector General – جانی گرین (۱۹۴۹)
دهه ۱۹۵۰	سانست بلوار – فرانتس واکسمن (۱۹۵۰) September Affair – ویکتور یانگ (۱۹۵۱) نیمروز – دمیتری تیومکین (۱۹۵۲) On the Beach – ارنست گلد (۱۹۵۹)
دهه ۱۹۶۰	آلامو – دمیتری تیومکین (۱۹۶۰) توپ‌های ناوارون – دمیتری تیومکین (۱۹۶۱) کشتن مرغ مقلد – المر برنستاین (۱۹۶۲) (۱۹۶۳) سقوط امپراتوری روم – دمیتری تیومکین (۱۹۶۴) دکتر ژیواگو – موریس ژار (۱۹۶۵) هاوایی – المر برنستاین (۱۹۶۶) کملوت – فردریک لووه (۱۹۶۷) کفش‌های ماهیگیر – الکس نورث (۱۹۶۸) بوچ کسیدی و ساندنس کید – برت بکراک (۱۹۶۹)
دهه ۱۹۷۰	داستان عشق – فرانسیس له (۱۹۷۰) شفت – آیزاک هیز (۱۹۷۱) پدرخوانده – نینو روتا (۱۹۷۲) جاناتان مرغ دریایی – نیل دایمند (۱۹۷۳) شازده کوچولو – آلن جی لرنر، فردریک لووه (۱۹۷۴) آرواره‌ها – جان ویلیامز (۱۹۷۵) ستاره‌ای متولد شده‌است – کنت آشر، پال ویلیامز (۱۹۷۶) جنگ ستارگان – جان ویلیامز (۱۹۷۷) قطار سریع‌السیر نیمه‌شب – جورجو مورودر (۱۹۷۸) اینک آخرالزمان – کارمینه کوپولا، فرانسیس فورد کوپولا (۱۹۷۹)
دهه ۱۹۸۰	بدل‌کار – دومینیک فرونتیر (۱۹۸۰) ای.تی. موجود فرازمینی – جان ویلیامز (۱۹۸۲) فلش‌دنس – جورجو مورودر (۱۹۸۳) گذرگاهی به هند – موریس ژار (۱۹۸۴) خارج از آفریقا – جان بری (۱۹۸۵) مأموریت – انیو موریکونه (۱۹۸۶) آخرین امپراتور – دیوید برن، ریوئیچی ساکاموتو، تسونگ سو (۱۹۸۷) گوریل‌ها در مه – موریس ژار (۱۹۸۸) پری دریایی کوچولو – آلن منکن (۱۹۸۹)
دهه ۱۹۹۰	آسمان سرپناه – رچارد هاروویتز، ریوئیچی ساکاموتو (۱۹۹۰) دیو و دلبر – آلن منکن (۱۹۹۱) علاءالدین – آلن منکن (۱۹۹۲) بهشت و زمین – کیتارو (۱۹۹۳) شیرشاه – هانس زیمر (۱۹۹۴) راه رفتن روی ابرها – موریس ژار (۱۹۹۵) بیمار انگلیسی – گابریل یارد (۱۹۹۶) تایتانیک – جیمز هورنر (۱۹۹۷) نمایش ترومن – بورخارد دالویتز، فیلیپ گلس (۱۹۹۸) ۱۹۰۰ – انیو موریکونه (۱۹۹۹)
دهه ۲۰۰۰	گلادیاتور – لیسا جرارد، هانس زیمر (۲۰۰۰) مولن روژ! – کریگ آرمسترانگ (۲۰۰۱) فریدا – الیوت گلدنتال (۲۰۰۲) بازگشت پادشاه – هاوارد شور (۲۰۰۳) هوانورد – هاوارد شور (۲۰۰۴) خاطرات یک گیشا – جان ویلیامز (۲۰۰۵) پرده رنگی – الکساندر دسپلا (۲۰۰۶) تاوان – داریو ماریانلی (۲۰۰۷) میلیونر زاغه‌نشین – ای. آر. رحمان (۲۰۰۸) بالا – مایکل جاکینو (۲۰۰۹)
دهه ۲۰۱۰	شبکه اجتماعی – ترنت رزنر، آتیکوس راس (۲۰۱۰) آرتیست – لودویک بورس (۲۰۱۱) زندگی پی – میخائل دانا (۲۰۱۲) همه‌چیز از دست رفته‌است – آلکس ایبرت (۲۰۱۳) نظریه همه‌چیز – یوهان یوهانسون (۲۰۱۴) هشت نفرت‌انگیز – انیو موریکونه (۲۰۱۵) لا لا لند – جاستین هورویتز (۲۰۱۶) شکل آب - الکساندر دسپلا (۲۰۱۷) نخستین انسان - جاستین هورویتز (۲۰۱۸) جوکر - هیلدور گودنادوتیر (۲۰۱۹)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.