یوهان یوهانسون

یوهان یوهانسون (انگلیسی: Jóhann Gunnar Jóhannsson‎؛ زادهٔ ۱۹ سپتامبر ۱۹۶۹ - ۹ فوریه ۲۰۱۸) یک موسیقی‌دان اهل ایسلند بود. او جایزهٔ بهترین موسیقی متن برای فیلم تئوری همه‌چیز از ۷۲مین مراسم گلدن گلوب دریافت کرد.

یوهان یوهانسون

اطلاعات پس‌زمینه
زاده	۱۹ سپتامبر ۱۹۶۹
خاستگاه	ایسلند
درگذشته	۹ فوریهٔ ۲۰۱۸ (۴۸ سال)

یوهان یوهانسون در ۹ فوریه ۲۰۱۸ در شهر برلین در سن ۴۸ سالگی [1]به علت مصرف بیش از حد کوکائین درگذشت.[2]

منابع

Codrea-Rado، Anna (۲۰۱۸-۰۲-۱۲). «Johann Johannsson, Award-Winning Movie Composer, Dies at 48» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۶.
Burlingame، Jon؛ Burlingame، Jon (۲۰۱۸-۰۹-۱۳). «The Music of 'Mandy': How Johann Johannsson Melded Horror With Heavy Metal». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۶.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jóhann Jóhannsson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۵.
«Jóhann_Jóhannsson». دریافت‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون

جایزه گلدن گلوب بهترین موسیقی
دهه ۱۹۴۰	زندگی با پدر – ماکس اشتاینر (۱۹۴۷) کفش‌های قرمز – برایان ایسدیل (۱۹۴۸) The Inspector General – جانی گرین (۱۹۴۹)
دهه ۱۹۵۰	سانست بلوار – فرانتس واکسمن (۱۹۵۰) September Affair – ویکتور یانگ (۱۹۵۱) نیمروز – دمیتری تیومکین (۱۹۵۲) On the Beach – ارنست گلد (۱۹۵۹)
دهه ۱۹۶۰	آلامو – دمیتری تیومکین (۱۹۶۰) توپ‌های ناوارون – دمیتری تیومکین (۱۹۶۱) کشتن مرغ مقلد – المر برنستاین (۱۹۶۲) (۱۹۶۳) سقوط امپراتوری روم – دمیتری تیومکین (۱۹۶۴) دکتر ژیواگو – موریس ژار (۱۹۶۵) هاوایی – المر برنستاین (۱۹۶۶) کملوت – فردریک لووه (۱۹۶۷) کفش‌های ماهیگیر – الکس نورث (۱۹۶۸) بوچ کسیدی و ساندنس کید – برت بکراک (۱۹۶۹)
دهه ۱۹۷۰	داستان عشق – فرانسیس له (۱۹۷۰) شفت – آیزاک هیز (۱۹۷۱) پدرخوانده – نینو روتا (۱۹۷۲) جاناتان مرغ دریایی – نیل دایمند (۱۹۷۳) شازده کوچولو – آلن جی لرنر، فردریک لووه (۱۹۷۴) آرواره‌ها – جان ویلیامز (۱۹۷۵) ستاره‌ای متولد شده‌است – کنت آشر، پال ویلیامز (۱۹۷۶) جنگ ستارگان – جان ویلیامز (۱۹۷۷) قطار سریع‌السیر نیمه‌شب – جورجو مورودر (۱۹۷۸) اینک آخرالزمان – کارمینه کوپولا، فرانسیس فورد کوپولا (۱۹۷۹)
دهه ۱۹۸۰	بدل‌کار – دومینیک فرونتیر (۱۹۸۰) ای.تی. موجود فرازمینی – جان ویلیامز (۱۹۸۲) فلش‌دنس – جورجو مورودر (۱۹۸۳) گذرگاهی به هند – موریس ژار (۱۹۸۴) خارج از آفریقا – جان بری (۱۹۸۵) مأموریت – انیو موریکونه (۱۹۸۶) آخرین امپراتور – دیوید برن، ریوئیچی ساکاموتو، تسونگ سو (۱۹۸۷) گوریل‌ها در مه – موریس ژار (۱۹۸۸) پری دریایی کوچولو – آلن منکن (۱۹۸۹)
دهه ۱۹۹۰	آسمان سرپناه – رچارد هاروویتز، ریوئیچی ساکاموتو (۱۹۹۰) دیو و دلبر – آلن منکن (۱۹۹۱) علاءالدین – آلن منکن (۱۹۹۲) بهشت و زمین – کیتارو (۱۹۹۳) شیرشاه – هانس زیمر (۱۹۹۴) راه رفتن روی ابرها – موریس ژار (۱۹۹۵) بیمار انگلیسی – گابریل یارد (۱۹۹۶) تایتانیک – جیمز هورنر (۱۹۹۷) نمایش ترومن – بورخارد دالویتز، فیلیپ گلس (۱۹۹۸) ۱۹۰۰ – انیو موریکونه (۱۹۹۹)
دهه ۲۰۰۰	گلادیاتور – لیسا جرارد، هانس زیمر (۲۰۰۰) مولن روژ! – کریگ آرمسترانگ (۲۰۰۱) فریدا – الیوت گلدنتال (۲۰۰۲) بازگشت پادشاه – هاوارد شور (۲۰۰۳) هوانورد – هاوارد شور (۲۰۰۴) خاطرات یک گیشا – جان ویلیامز (۲۰۰۵) پرده رنگی – الکساندر دسپلا (۲۰۰۶) تاوان – داریو ماریانلی (۲۰۰۷) میلیونر زاغه‌نشین – ای. آر. رحمان (۲۰۰۸) بالا – مایکل جاکینو (۲۰۰۹)
دهه ۲۰۱۰	شبکه اجتماعی – ترنت رزنر، آتیکوس راس (۲۰۱۰) آرتیست – لودویک بورس (۲۰۱۱) زندگی پی – میخائل دانا (۲۰۱۲) همه‌چیز از دست رفته‌است – آلکس ایبرت (۲۰۱۳) نظریه همه‌چیز – یوهان یوهانسون (۲۰۱۴) هشت نفرت‌انگیز – انیو موریکونه (۲۰۱۵) لا لا لند – جاستین هورویتز (۲۰۱۶) شکل آب - الکساندر دسپلا (۲۰۱۷) نخستین انسان - جاستین هورویتز (۲۰۱۸) جوکر - هیلدور گودنادوتیر (۲۰۱۹)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.