قانون طبیعت
حقوق طبیعی یا یوس ناتوراله (به لاتین: ius naturale) به معنی حقوق طبیعی؛ واژه‌ای است که در منابع حقوقی رومی به کار گرفته شده‌است ولی نباید آن را با حقوق طبیعی به معنای مدرن تر، یعنی قواعد حقوقی که از عقل گرفته می‌شوند، اشتباه گرفت؛ بلکه حقوقی است که به همهٔ جانداران تعلق می‌گیرد. این مفهوم در دوره جمهوری روم ناشناخته بود و برای حقوق دان‌های دوران بعد مانند الپین هم همراه با نظامی سازمان یافته از قواعد حقوقی محسوب نمی‌شد.[1]
 |
| این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت روم باستان |
| دوره‌ها |
|
| قانون اساسی روم (en) |
|
| کلانتری‌های عادی |
|
| کلانتری‌های فوق‌العاده |
|
| عناوین و افتخارات |
|
| سابقه و قانون (en) |
|
| مجامع رومی |
|
منابع
- Berger، Adolf (۱۹۹۱). Encyclopedic Dictionary of Roman Law,. Philadelphia,: the American Philosophical Society. صص. ۵۳۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.