منش نیاکان
منش نیاکان (به لاتین: mos maiorum) یا روش بزرگان، قانون نانوشتهای بود که اساس هنجارهای اجتماعی در روم باستان را تشکیل میداد. این قانون نانوشته مفاهیم اصلی سنت روم را در بر داشت و به قدر کافی پویا بود تا از آن در نگارش قوانین بهره برند.
![]() |
| این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت روم باستان |
| دورهها |
|
| قانون اساسی روم (en) |
|
| کلانتریهای عادی |
|
| کلانتریهای فوقالعاده |
|
| عناوین و افتخارات |
|
| سابقه و قانون (en) |
|
| مجامع رومی |
|

خانواده در روم باستان یکی از عوامل انتقال و حفظ منش نیاکان در طول نسلها بود.
منش نیاکان در حقیقت شامل یک سری از اصول، متدهای رفتاری و فعالیتهای اجتماعی بود که در طی زمان قابلیتهای مثبت خود را به اثبات رسانده بود. اصول ذکر شده در زندگی خصوصی، سیاسی و نظامی افراد، در جامعه روم بهطور کامل تأثیر میگذاشت.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
