استانهای روم
استانهای روم (به لاتین: provincia، جمع آن: provinciae) در روم باستان، یک یکای پایه از استانهای امپراتوری چهارگانه (۲۹۳ پیش از میلاد) و بزرگترین واحد ارضی و اداری از اموال ارضی امپراتوری در خارج از ایتالیا بود.[1] این نام رومی تا امروز در زبان انگلیسی به صورت (province) به همان معنی استان به کار میرود.
پانویس
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Roman province». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.