قرارداد تسلیم آلمان
قرارداد تسلیم آلمان (انگلیسی: German Instrument of Surrender) سندی قانونی بود که مفاد تسلیم بی‌قیدوشرط آلمان نازی در جنگ جهانی دوم را شامل می‌شد. این عهدنامه پایانی بود بر جنگ جهانی دوم. متن قطعی عهدنامه در کارلشورست برلین در شب ۸ام مه سال ۱۹۴۵ توسط سه تن از نمایندگان نیروهای مسلح فرماندهی عالی ورماخت و متحدانشان با متفقین اعزامی و مقام عالی‌رتبه ارتش سرخ به همراه فرانسه و ایالات متحده به عنوان شاهد به امضا رسید. امضای قرار داد در ۹ می ۱۹۴۵ در ساعت 21:20 به وقت محلی انجام شد.
نگاره‌ای تاریخی از لحظهٔ امضای سند تسلیم بی‌قید و شرط آلمان نازی توسط فیلد مارشال ویلهلم کایتل، فرمانده ستاد فرماندهی عالی ورماخت و وزیر جنگ رایش سوم در مقر ستاد ارتش سرخ در کارلسهورشت، برلین.
لحظهٔ امضای سند ساعت ۲۳ و ۴۵ دقیقه‌ی شامگاه ۸ مه ۱۹۴۵ میلادی به ثبت رسیده است.[1]
لحظهٔ امضای سند ساعت ۲۳ و ۴۵ دقیقه‌ی شامگاه ۸ مه ۱۹۴۵ میلادی به ثبت رسیده است.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- روز سقوط رایش سوم در آلمان چگونه گذشت؟، دویچه وله فارسی
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «German Instrument of Surrender». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.